در سوریه چه خبر است؟

دیپلماسی ایرانی نوشت:

ظاهرا زمزمه انشقاق در نظام سوریه سر داده شده است. البته گسترده نیست و بسیار جزئی است اما می‌تواند از یک نظر به معنای آغاز مرحله‌ای جدید در فضای علیه نظام اسد باشد. از سویی جزئیاتی دارد که در نوع خود شنیدنی است. این خبر را روزنامه الشرق الاوسط از زبان عبدالرحمن راشد، سر دبیر این روزنامه منتشر کرده است.

عبدالرحمن راشد در یکی از یادداشت‌های صفحه نخست این روزنامه در این باره نوشته است: بالاخره یک مسئول رسمی و عالی‌رتبه در نظام سوریه پس از گذشت 10 ماه از ناآرامی‌های این کشور از این نظام جدا شد. محمود الحاج احمد، وزیر یا سفیر نبود ولی در یک منصب حساس فعالیت می‌کرد. او دادستان اول در سازمان نظارت مالی کابینه سوریه بود و هم‌زمان بازرس مالی وزارت دفاع نیز بود.

راشد در ادامه یادداشتش درباره جزئیات کارهای سری محمود الحاج احمد می‌نویسد: از او حرف‌های مختلفی زده می‌شود. از جمله درباره کیفیت کار در نظام سوریه که بسیاری در برابر آن چشمانشان را بسته‌اند. بسیاری از کارکنان عالی‌رتبه از این می‌ترسند که اطلاعاتشان با دیگران خلط شده و اطلاعات اشتباهی علیهشان مخابره شود. با این حال پرسشی که مطرح می‌شود این است که حجم امکانات مالی نظام در وضعیت فعلی تا چه اندازه است، نیازهای تامین مالی‌اش چقدر است، چه کسی این نیازها را برآورد می‌کند و نقاط ضعف نظام کجاست؟ همچنین صلابت سازمان‌های امنیتی و نظامی و روابط آنها با یکدیگر و تسلطی که رهبران بر آنها دارند تا به کجاست و چه زمانی ممکن است در نظام سوریه انشقاق و چند دستگی ایجاد شود؟ حقیقت این است که به دلیل خصوصیت ویژه نظام سوریه و حضور گسترده سازمان‌های امنیتی و سیاسی در آن و وحشتی که تلاش می‌شود در میان کارکنان دولت ایجاد شود، اطلاعات چندانی در این زمینه در دست نیست. برای همین هیچ گاه هم نمی‌توان پیش‌بینی کرد که نظام اسد چه وقت ممکن است فروبپاشد و آیا اصولا امکان فروپاشی آن وجود دارد یا خیر. به وی‍ژه این که به واسطه حمایت‌های مالی و نظامی از داخل و خارج همچنان قدرتمند باقی مانده است.

راشد سپس می‌نویسد: از نکات ویژه تحولات سوریه این است که بسیاری از کسانی که در هفته‌های اخیر از نظام حاکم بر این کشور جدا شده‌اند یا مجددا به نظام برگشته‌اند یا این که هیچ گاه نخواسته‌اند هویتشان فاش شود. حتی کسانی که به خارج فرار کرده‌اند نیز به هیچ وجه اجازه نداده‌اند کسی هویت آنها را شناسایی کند. یکی از دلایل آن این است که از انتقام نظام از خانواده‌هایشان می‌ترسند ولی دلایل دیگری نیز وجود دارد که کسی هنوز نتوانسته به آْنها پی ببرد. برای همین هیچ کس نمی‌داند فلان مقام یا سفیر یا وزیر چه وقت از نظام جدا خواهد شد و همه در لحظه آخر می‌فهمند که آن فرد از نظام جدا شده است. با این حال محمود الحاج احمد می‌گوید که 80 درصد از اعضای حکومت علیه بشار اسد هستند ولی هیچ کدام از ترس جرات نمی‌کنند از آن جدا شوند.

راشد از زبان الحاج احمد در پایان یادداشت خود را این گونه به پایان می‌رساند که: بسیاری گمان می‌کنند که وساطت جریان‌هایی مثل حماس با نظام دمشق هدفی ضد سوری دارد ولی حقیقت این است که هدف حماس از این کار فقط و فقط حمایت از نظام اسد و تلاش برای حفظ آن بوده است. نظام اسد در حال حاضر همه برگه‌های خود را از مصر و الجزایر گرفته تا رهبران حماس و حتی در جبهه داخلی از طریق جریان‌های به ظاهر مخالف فعال کرده است تا وقت بیشتری کسب کند، اجازه ندهد که پرونده‌اش به شورای امنیت برود و بقای خود را همچنان حفظ و تضمین کند.

تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی