چرا اطراف کعبه را مسجد الحرام نامیده اند

«حرام» صفت مشبهه و به معنای چیزی است که دارای حریم و احترام بوده یا شرعاً عقلاً یا نقلاً یا عرفاً ممنوع باشد. اصل «حرم» به معنای منع و بستن است در برابر «حلّ» که به معنای فتح و گشودن است. «حُرمت» به معنای چیزی است که هتک آن حلال نیست.

کعبه و اطراف آن حرمت و احترامی ویژه دارد و برخی کار‌ها در آن حرام است، از این‌رو آنجا به «حرام» موصوف گشته، تا بدان حدّ که براثر غلبه و کاربرد فراوان، عنوان «المسجد الحرام» برای آن عَلَم شده است.
وصف کعبه به «بیت حرام» و اتصاف محدوده مکه به «حَرَم» در جاهلیت رواج داشت؛ امّا وصف و اسم مسجد برای محدوده اطراف کعبه از ره‌آورد اسلام است، زیرا مشرکان و بت پرستان، سجود نداشتند تا عنوان مسجد پدید آید، و، چون در آن زمان این عنوان در همان محدوده خاص کاربرد داشت، از این‌رو دور کعبه، مسجد الحرام نامیده شد. توصیف مسجد به حرام، سبب اتصاف کعبه به حرمت است. البته همه حرمت‌هایی که برای حرم، مکه و مسجد، حرام است به احترام کعبه است. مسجد اقصی نیز گرچه قبل از اسلام، و بعد از موسای کلیم (علیه السلام) به این عنوان شهرت یافت؛ ولی در جغرافیای موحّدانِ ساجد است؛ نه مشرکانِ مستکبر.



منبع: ------------------

تسنیم، ج. ۷، ص. ۳۷۷ و ۳۹۵

منبع:انوارطاها