.svg)
اوج توانایی باروری در زنان چه سنی است
پارسینه: در دهه سوم زندگی بدن از نظر فیزیکی سالم‌تر است و فرد مبتلا به بیماری‌ها و ناراحتی‌های گوناگون نیست. از این‌رو احتمال زایمان زودتر از موعد و تولد نوزاد نارس در سن کمتر از ۳۶ سال پایین هست.
بهترین سن برای بارداری چه سنی است؟
با توجه به شرایط خاص زنان سنین مطلوب بارداری محدودتر از دوران فعالیت تخمدان‌ها هست. بهترین زمان برای باردارشدن بین بیست تا سی سالگی است. در این زمان بدن بیشتر از هر زمان دیگری انرژی و آمادگی لازم برای بارداری را دارد. البته بارداری در هر سنی مزایا و سختی‌های خاص خود را دارد، اما بین بیست تا سی سالگی بدن از نظر آمادگی باروری در بهترین و مناسب‌ترین وضعیت قرار دارد.
بالاترین نقطه و اوج توانایی باروری در زنان در ۲۴ سالگی است. تمامی خانم‌ها در هنگام تولد بالاترین میزان تخمک‌ها را جهت باروری دارند؛ یعنی در حدود یک‌میلیون تخمک؛ اما وقتی به سن بلوغ می‌رسند این میزان به حدود ۳۰۰ هزار عدد می‌رسد و مسئله اینجاست که از این تعداد فقط در حدود ۳۰۰ تخمک در دوره فعالیت تخمدان‌ها آزاد می‌شود و امکان باروری می‌یابد. هم چنان‌که سن افزایش می‌یابد تخمدان‌ها هم پیرتر می‌شوند و تخمک‌ها آمادگی کمتری برای باروری خواهند داشت. به همین دلیل است که امکان بروز مشکلات و اختلالات کروموزومی و ناهنجاری‌های ژنتیکی مانند سندروم داون در سنین پایین‌تر به‌مراتب کمتر از سنین بالا هست.
در عین حال احتمال بروز سقط‌جنین نیز در سنین بالا بیشتر است. این احتمال در زنانی که بین ۲۰ تا ۲۴ سال سن دارند احتمال سقط‌جنین ۱۰ درصد است درحالی‌که این رقم در زنان ۳۵ تا ۳۹ ساله ۱۸ درصد و زنان ۴۰ تا ۴۴ ساله به ۳۴ درصد می‌رسد.
در دهه سوم زندگی احتمال ابتلا به انواع مشکلات رحم و آندومتر به‌مراتب کمتر است و بیماری‌های مقاربتی نیز در این سنین کمتر ایجاد می‌شود. از طرف دیگر در این دهه بدن ازنظر فیزیکی سالم‌تر است و فرد مبتلا به بیماری‌ها و ناراحتی‌های گوناگون نیست. از این رو احتمال زایمان زودتر از موعد و تولد نوزاد نارس در سن کمتر از ۳۶ سال پایین هست.
اینکه شما در اوایل دهه بیست‌سالگی اقدام به بارداری نمایید یا در اواخر آن تغییر چندانی نمی‌کند و تفاوت باروری در این محدوده سنی ناچیز و قابل‌چشم‌پوشی است. در ضمن نکته قابل‌ملاحظه این است که فقط بارداری مهم نیست و پس از زایمان مراقبت‌های مربوط به نوزاد و اینکه مادر بتواند با بیداری‌های کودک بیدار بماند و با خوابیدن‌های او استراحت نماید در دهه بیست‌سالگی راحت‌تر است و پس‌ازآن از نظر بدنی و فیزیکی فشار بیشتری را متحمل می‌شود.
به عقیده بسیاری از متخصصان سن ۲۵ سالگی بهترین سن برای فرزند اول است؛ زیرا هم مادر سن مناسبی دارد و هم اینکه در بازی‌ها و مراحل گوناگون رشدی کودک بهتر می‌تواند در کنارش باشد. علاوه بر وضعیت جسمی افراد در دهه سوم زندگی از نظر ذهنی و عاطفی نیز انعطاف‌پذیری بیشتری دارند و ظرفیت بیشتری برای تحمل و پذیرش مسئولیت‌ها و تعهدات مربوط به فرزندان دارند.
از طرف دیگر مادر شدن در این دهه امکان تحصیل و آموزش دیدن را به شما می‌دهد. می‌توانید در این زمان فرزنددار شوید و سپس دوباره به جامعه و پرداختن به شغل و کار‌های موردعلاقه برگردید. در صورتی که در سنین بالاتر اگر کار و حرفه خود را به جهت مسئولیت‌های مادری رها کنید جذب دوباره بازار کار به‌مراتب سخت‌تر خواهد بود. به همین دلیل از نظر بسیاری از مشاوران اقتصادی بارداری در این زمان از نظر مالی و اقتصادی نیز لطمه خاصی به خانواده نمی‌زند؛ یعنی مادرانی که در سنین بالاتر اقدام به بچه‌دار شدن می‌کنند فرصت‌های بسیاری را از نظر موفقیت‌های اجتماعی و شغلی از دست می‌دهند؛ اما از طرف مقابل فرزند داشتن در سنین کم نیز به دلیل تجربه کم والدین سختی‌هایی دارد و والدین به دلیل توجه زیاد به فرزند ممکن است از توجه کافی به یکدیگر غافل شوند. این امر در بسیاری موارد در مادران جوان منجر به افسردگی‌های پس از زایمان می‌شود و در پدران جوان نیز ناراحتی‌های ناشی از کمبود توجه همسرشان مشکل‌ساز است.
در بسیاری از موارد که ازدواج‌ها در سنین پایین انجام می‌گیرد و زوجین خیلی زود تصمیم به بچه‌دارشان می‌گیرند مشکلات زیادی به دلیل عدم آمادگی‌ها و تفاهمات لازم جهت پذیرش مسئولیت‌های جدید ایجاد می‌شود. بررسی‌ها نشان داده فرزندان زنانی که در سنین بین ۱۵ تا ۲۴ متولد شده‌اند از نظر رفتاری مشکلات بیشتری دارند و آن‌هم بیشتر به دلیل فقدان مهارت‌های تربیتی لازم در مادران خیلی جوان است.
ارزیابی وضعیت والدینی که در دهه ۳۰-۲۰ و ۴۰ خود فرزند دار شده‌اند نشانگر ویژگی‌های رفتاری و تربیتی متفاوت در این فرزندان است. لازم به ذکر است که شما در هر سیکل عادت ماهیانه فقط تا ۲۵ درصد شانس بارداری خواهید داشت و بدین ترتیب یعنی در اوایل دهه بیست‌سالگی در سال در حدود ۹۸ درصد و در اواخر این دوران در حدود ۸۴ درصد شانس برای بارداری خواهید داشت. در این دهه فقط ۷ درصد از خانم‌ها دچار ناباروری می‌شوند و ۶ درصد نهایتاً بچه‌دار نمی‌شوند؛ اما در دهه ۴۰ سالگی احتمال اینکه افراد هرگز نتوانند بچه‌دار شوند تا ۶۴ درصد هم می‌رسد. این مسئله در مورد خانم‌های دهه ۴۰ سالی که سقط‌جنین دارند ۳ برابر افرادی است که در دهه بیست‌سالگی هستند و در مورد ۴۵ سالگی به بالا بازهم افزایش می‌یابد.
در هر سنی حتی در دهه بیست‌سالگی اگر قصد بچه‌دار شدن دارید حتماً قبل از هر چیز با پزشک متخصص مشورت نمایید تا از جنبه‌های گوناگون از آمادگی شما برای این موضوع اطمینان حاصل کرده و موارد مورد نیاز را به اطلاعتان برساند.
با توجه به شرایط خاص زنان سنین مطلوب بارداری محدودتر از دوران فعالیت تخمدان‌ها هست. بهترین زمان برای باردارشدن بین بیست تا سی سالگی است. در این زمان بدن بیشتر از هر زمان دیگری انرژی و آمادگی لازم برای بارداری را دارد. البته بارداری در هر سنی مزایا و سختی‌های خاص خود را دارد، اما بین بیست تا سی سالگی بدن از نظر آمادگی باروری در بهترین و مناسب‌ترین وضعیت قرار دارد.
بالاترین نقطه و اوج توانایی باروری در زنان در ۲۴ سالگی است. تمامی خانم‌ها در هنگام تولد بالاترین میزان تخمک‌ها را جهت باروری دارند؛ یعنی در حدود یک‌میلیون تخمک؛ اما وقتی به سن بلوغ می‌رسند این میزان به حدود ۳۰۰ هزار عدد می‌رسد و مسئله اینجاست که از این تعداد فقط در حدود ۳۰۰ تخمک در دوره فعالیت تخمدان‌ها آزاد می‌شود و امکان باروری می‌یابد. هم چنان‌که سن افزایش می‌یابد تخمدان‌ها هم پیرتر می‌شوند و تخمک‌ها آمادگی کمتری برای باروری خواهند داشت. به همین دلیل است که امکان بروز مشکلات و اختلالات کروموزومی و ناهنجاری‌های ژنتیکی مانند سندروم داون در سنین پایین‌تر به‌مراتب کمتر از سنین بالا هست.
در عین حال احتمال بروز سقط‌جنین نیز در سنین بالا بیشتر است. این احتمال در زنانی که بین ۲۰ تا ۲۴ سال سن دارند احتمال سقط‌جنین ۱۰ درصد است درحالی‌که این رقم در زنان ۳۵ تا ۳۹ ساله ۱۸ درصد و زنان ۴۰ تا ۴۴ ساله به ۳۴ درصد می‌رسد.
در دهه سوم زندگی احتمال ابتلا به انواع مشکلات رحم و آندومتر به‌مراتب کمتر است و بیماری‌های مقاربتی نیز در این سنین کمتر ایجاد می‌شود. از طرف دیگر در این دهه بدن ازنظر فیزیکی سالم‌تر است و فرد مبتلا به بیماری‌ها و ناراحتی‌های گوناگون نیست. از این رو احتمال زایمان زودتر از موعد و تولد نوزاد نارس در سن کمتر از ۳۶ سال پایین هست.
اینکه شما در اوایل دهه بیست‌سالگی اقدام به بارداری نمایید یا در اواخر آن تغییر چندانی نمی‌کند و تفاوت باروری در این محدوده سنی ناچیز و قابل‌چشم‌پوشی است. در ضمن نکته قابل‌ملاحظه این است که فقط بارداری مهم نیست و پس از زایمان مراقبت‌های مربوط به نوزاد و اینکه مادر بتواند با بیداری‌های کودک بیدار بماند و با خوابیدن‌های او استراحت نماید در دهه بیست‌سالگی راحت‌تر است و پس‌ازآن از نظر بدنی و فیزیکی فشار بیشتری را متحمل می‌شود.
به عقیده بسیاری از متخصصان سن ۲۵ سالگی بهترین سن برای فرزند اول است؛ زیرا هم مادر سن مناسبی دارد و هم اینکه در بازی‌ها و مراحل گوناگون رشدی کودک بهتر می‌تواند در کنارش باشد. علاوه بر وضعیت جسمی افراد در دهه سوم زندگی از نظر ذهنی و عاطفی نیز انعطاف‌پذیری بیشتری دارند و ظرفیت بیشتری برای تحمل و پذیرش مسئولیت‌ها و تعهدات مربوط به فرزندان دارند.
از طرف دیگر مادر شدن در این دهه امکان تحصیل و آموزش دیدن را به شما می‌دهد. می‌توانید در این زمان فرزنددار شوید و سپس دوباره به جامعه و پرداختن به شغل و کار‌های موردعلاقه برگردید. در صورتی که در سنین بالاتر اگر کار و حرفه خود را به جهت مسئولیت‌های مادری رها کنید جذب دوباره بازار کار به‌مراتب سخت‌تر خواهد بود. به همین دلیل از نظر بسیاری از مشاوران اقتصادی بارداری در این زمان از نظر مالی و اقتصادی نیز لطمه خاصی به خانواده نمی‌زند؛ یعنی مادرانی که در سنین بالاتر اقدام به بچه‌دار شدن می‌کنند فرصت‌های بسیاری را از نظر موفقیت‌های اجتماعی و شغلی از دست می‌دهند؛ اما از طرف مقابل فرزند داشتن در سنین کم نیز به دلیل تجربه کم والدین سختی‌هایی دارد و والدین به دلیل توجه زیاد به فرزند ممکن است از توجه کافی به یکدیگر غافل شوند. این امر در بسیاری موارد در مادران جوان منجر به افسردگی‌های پس از زایمان می‌شود و در پدران جوان نیز ناراحتی‌های ناشی از کمبود توجه همسرشان مشکل‌ساز است.
در بسیاری از موارد که ازدواج‌ها در سنین پایین انجام می‌گیرد و زوجین خیلی زود تصمیم به بچه‌دارشان می‌گیرند مشکلات زیادی به دلیل عدم آمادگی‌ها و تفاهمات لازم جهت پذیرش مسئولیت‌های جدید ایجاد می‌شود. بررسی‌ها نشان داده فرزندان زنانی که در سنین بین ۱۵ تا ۲۴ متولد شده‌اند از نظر رفتاری مشکلات بیشتری دارند و آن‌هم بیشتر به دلیل فقدان مهارت‌های تربیتی لازم در مادران خیلی جوان است.
ارزیابی وضعیت والدینی که در دهه ۳۰-۲۰ و ۴۰ خود فرزند دار شده‌اند نشانگر ویژگی‌های رفتاری و تربیتی متفاوت در این فرزندان است. لازم به ذکر است که شما در هر سیکل عادت ماهیانه فقط تا ۲۵ درصد شانس بارداری خواهید داشت و بدین ترتیب یعنی در اوایل دهه بیست‌سالگی در سال در حدود ۹۸ درصد و در اواخر این دوران در حدود ۸۴ درصد شانس برای بارداری خواهید داشت. در این دهه فقط ۷ درصد از خانم‌ها دچار ناباروری می‌شوند و ۶ درصد نهایتاً بچه‌دار نمی‌شوند؛ اما در دهه ۴۰ سالگی احتمال اینکه افراد هرگز نتوانند بچه‌دار شوند تا ۶۴ درصد هم می‌رسد. این مسئله در مورد خانم‌های دهه ۴۰ سالی که سقط‌جنین دارند ۳ برابر افرادی است که در دهه بیست‌سالگی هستند و در مورد ۴۵ سالگی به بالا بازهم افزایش می‌یابد.
در هر سنی حتی در دهه بیست‌سالگی اگر قصد بچه‌دار شدن دارید حتماً قبل از هر چیز با پزشک متخصص مشورت نمایید تا از جنبه‌های گوناگون از آمادگی شما برای این موضوع اطمینان حاصل کرده و موارد مورد نیاز را به اطلاعتان برساند.
منبع:بهداشت نیوز
ارسال نظر