برنامه مکرون از همان ابتدا ترتیب دادن دیدار بین روحانی و ترامپ در نیویورک بود
پارسینه: در جریان نشست مطبوعاتی مشترک رئیس جمهور فرانسه با ترامپ، به نظر می رسید مکرون موفق شده است زمینه ای برای قرار گرفتن دو طرف ایرانی و آمریکایی بر سر میز مذاکره فراهم کند.
ویکتور شلهوب در العربی الجدید نوشت: در جریان نشست مطبوعاتی مشترک رئیس جمهور فرانسه با ترامپ، به نظر میرسید مکرون موفق شده است زمینهای برای قرار گرفتن دو طرف ایرانی و آمریکایی بر سر میز مذاکره فراهم کند.
در ادامه این مطلب آمده است: با توجه به اینکه مکرون از امکان مذاکره در هفتههای اینده سخن گفت، میتوان گفت: تدارکاتی برای انجام دیدار بین روحانی و ترامپ، در نیویورک، ترتیب داده است.
صحبتهای مکرون معطوف به اشارههای واضح دونالد ترامپ است و پیش بینیهای رایج تاکید میکند که تماسهایی بین سه طرف واشنگتن، تهران و پاریس انجام گرفته است تا باب تماس مستقیم، گشوده شود. این در حالی است که وزیر خارجه آمریکا، مایک پومپئو، در یک مصاحبه رادیویی در هفته گذشته به این موضوع اشاره کرد.
وزارت خارجه آمریکا از زمان سفر شینزو ابه به تهران و دیدار او با رهبر جمهوری اسلامی، معمولا روایتهایی در خصوص وجود میانجی بین ایران و آمریکا را تکذیب میکرد. اما در ادامه، بارها رئیس جمهور ایالات متحده از تمایل خود برای دوری از گزینه نظامی علیه ایران صحبت کرد. سپس، جدیت ترامپ زمانی مشخص شد که راندا پل را مأمور دیداری با ظریف در نیویورک کرد.
در این میان، پاریس با همراهی اروپاییها و مشورت با کاخ سفید، چارچوبی را مهندسی کرد که ضمن تحقق اهداف، ابروی طرفین را نیز حفظ کند. نشست جی ۷ در پاریس، فرصت مناسبی برای طرح برنامه مکرون بود؛ آنچه که از سه هفته قبل، مقدماتش فراهم شده و رئیس جمهور فرانسه، از وزیر خارجه ایران برای شرکت در این نشست، دعوت به عمل آورده بود.
ترامپ در واکنش به تلاشهای مکرون برای میانجی گری میان ایران و آمریکا، تنها به این گفته اکتفا کرد که هیچ طرفی جز خود آمریکا، از زبانش سخن نمیگوید. آمریکا با این واکنش قصد داشت اینطور وانمود کند که در فضای دعوت مکرون قرار ندارد. اما امروز، مشخص شده است که تمام اتفاقات قبلی، در واقع، نمایشی بوده است برای فراخواندن ناگهانی ظریف به مقر دولتهای جی ۷. بدیهی است در صورتی که رئیس جمهور فرانسه در مورد همراهی ترامپ با پیشنهاداتش به ایران اطمینان نداشت، چنین گام حساسی بر نمیداشت.
این غذا مدتهاست که روی آتش است و تمام طرفها از آن آگاهند. با این حال، پخته شدن آن به این سرعت و با این غافلگیری، جالب توجه است. ترامپ با بیان این مطلب که به سمت مذاکرهای متفاوت با ایران حرکت میکند و احساس مثبتی به آن دارد، به نوعی برای نشست مذکور، زمینه سازی کرد.
اما باید بدانیم که ترامپ شخصی متقلب است و در این زمینه سابقه زیادی دارد. وی با ارتباط دادن نشست به «شرایط مناسب» در واقع خط بازگشت را باز گذاشت. علاوه بر این، این احتمال وجود دارد که شرایط مورد نظر از سوی اسرائیل تخریب شود. همانطور که بمباران پایگاههای ایرانی یا نیروهای وابسته به تهران در عراق، سوریه و لبنان، در آن واحد و همزمان با سفر ظریف به فرانسه، نمیتواند تصادفی باشد.
زمان بندی و همچنین گستردگی اهداف حملات اسرائیل، قابل تأمل است. آیا این اقدامات اسرائیل میتواند مانع ترامپ شده و پلهای ارتباطی بین ایران و آمریکا را به کلی تخریب کند؟ باید منتظر ماند.
صحبتهای مکرون معطوف به اشارههای واضح دونالد ترامپ است و پیش بینیهای رایج تاکید میکند که تماسهایی بین سه طرف واشنگتن، تهران و پاریس انجام گرفته است تا باب تماس مستقیم، گشوده شود. این در حالی است که وزیر خارجه آمریکا، مایک پومپئو، در یک مصاحبه رادیویی در هفته گذشته به این موضوع اشاره کرد.
وزارت خارجه آمریکا از زمان سفر شینزو ابه به تهران و دیدار او با رهبر جمهوری اسلامی، معمولا روایتهایی در خصوص وجود میانجی بین ایران و آمریکا را تکذیب میکرد. اما در ادامه، بارها رئیس جمهور ایالات متحده از تمایل خود برای دوری از گزینه نظامی علیه ایران صحبت کرد. سپس، جدیت ترامپ زمانی مشخص شد که راندا پل را مأمور دیداری با ظریف در نیویورک کرد.
در این میان، پاریس با همراهی اروپاییها و مشورت با کاخ سفید، چارچوبی را مهندسی کرد که ضمن تحقق اهداف، ابروی طرفین را نیز حفظ کند. نشست جی ۷ در پاریس، فرصت مناسبی برای طرح برنامه مکرون بود؛ آنچه که از سه هفته قبل، مقدماتش فراهم شده و رئیس جمهور فرانسه، از وزیر خارجه ایران برای شرکت در این نشست، دعوت به عمل آورده بود.
ترامپ در واکنش به تلاشهای مکرون برای میانجی گری میان ایران و آمریکا، تنها به این گفته اکتفا کرد که هیچ طرفی جز خود آمریکا، از زبانش سخن نمیگوید. آمریکا با این واکنش قصد داشت اینطور وانمود کند که در فضای دعوت مکرون قرار ندارد. اما امروز، مشخص شده است که تمام اتفاقات قبلی، در واقع، نمایشی بوده است برای فراخواندن ناگهانی ظریف به مقر دولتهای جی ۷. بدیهی است در صورتی که رئیس جمهور فرانسه در مورد همراهی ترامپ با پیشنهاداتش به ایران اطمینان نداشت، چنین گام حساسی بر نمیداشت.
این غذا مدتهاست که روی آتش است و تمام طرفها از آن آگاهند. با این حال، پخته شدن آن به این سرعت و با این غافلگیری، جالب توجه است. ترامپ با بیان این مطلب که به سمت مذاکرهای متفاوت با ایران حرکت میکند و احساس مثبتی به آن دارد، به نوعی برای نشست مذکور، زمینه سازی کرد.
اما باید بدانیم که ترامپ شخصی متقلب است و در این زمینه سابقه زیادی دارد. وی با ارتباط دادن نشست به «شرایط مناسب» در واقع خط بازگشت را باز گذاشت. علاوه بر این، این احتمال وجود دارد که شرایط مورد نظر از سوی اسرائیل تخریب شود. همانطور که بمباران پایگاههای ایرانی یا نیروهای وابسته به تهران در عراق، سوریه و لبنان، در آن واحد و همزمان با سفر ظریف به فرانسه، نمیتواند تصادفی باشد.
زمان بندی و همچنین گستردگی اهداف حملات اسرائیل، قابل تأمل است. آیا این اقدامات اسرائیل میتواند مانع ترامپ شده و پلهای ارتباطی بین ایران و آمریکا را به کلی تخریب کند؟ باید منتظر ماند.
منبع:
انتخاب
ارسال نظر