رقابت با تیمهای قاره؛ رویای دست نیافتنی!
پارسینه: گر امسال میبینید عربستان 3نماینده در مرحله یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان دارد، باید بدانید که این داستان از تابستان پارسال شروع شد.
به گزارش پارسینه؛ عاشق کلیشهها هستیم. اگر بند از بندمان جدا کنند، نمیتوانیم برخی استدلالهای کهنه را کنار بگذاریم یا حداقل موقع هزارمین تکرار آنها، چند لحظه به چفت و بست منطقیشان فکر کنیم. مقایسه کورکورانه مسابقات باشگاهی و ملی هم یکی از همین قصههاست؛ چیزی که اینبار به بهانه شکست ذوبآهن مقابل الاتحاد عربستان و حذف آخرین نماینده ایران از لیگ قهرمانان آسیا تکرار شد. بلافاصله بعد از دمیدهشدن در سوت پایان بازی برگشت، عدهای یک مرتبه دیگر بازی «ما چقدر بدبختیم» را از سر گرفتند و دوباره پرسیدند وقتی تیمهای باشگاهی ما سالهاست در حسرت قهرمانی آسیا میسوزند، چرا انتظار داریم تیم ملی موفق به انجام این مهم شود یا در جامجهانی از گروهش صعود کند؟ حالا شما هی بیا بگو برادر من، پدر من، جد من، شرایط و استانداردهای مسابقات باشگاهی با ملی فرق میکند و این دوتا اصلا قابل مقایسه نیستند، فایده ندارد که ندارد. نرود میخ آهنین در سنگ. همین امسال باشگاههای انگلیسی تمام اروپا را درو کردند؛ لیورپول قهرمان لیگ قهرمانان شد و چلسی لیگ اروپا را برد؛ پس چرا تیم ملی انگلستان خرق عادت نمیکند و بعد از سالیان دراز ناکامی، سری بین سرها درنمیآورد؟ اصلا شما صدهزار تا مثال دیگر بزن؛ کسی که نخواهد بفهمد، نمیفهمد. خلاص!
ذوبآهن، پرسپولیس، استقلال و بقیه هیچ ربطی به تیم ملی ایران ندارند. اینها در مسابقات باشگاهی با رقبایی مصاف میدهند که تا دندان مسلحاند. کل این فوتبال ورشکسته فکستنی را با همه ستارههای میلیاردی داخلی و وارداتیهای ۵۰۰ یا ۶۰۰ هزار دلاریاش که بفروشیم، بعید است زور کشاندن یکی مثل ژاوی هرناندس به فوتبال ایران را داشته باشیم
ارسال نظر