بیماری «منیر» از علایم تا درمان
منیر یک اختلال در گوش داخلی است که با افزایش فشار مایع درونی گوش داخلی یا پارگی غشای گوش داخلی، عارض میشود و در سنین ۲۰ تـا ۶۰ سـالـگی بیـشتـر رخ میدهد، این بیماری در بیشتر موارد، یک گوش و درحدود ۱۵ درصد از بیماران هر دو گوش را درگیر میکند.
سرگیجه حملهای غیر قابل تحمل با شروع ناگهانی، وزوز گوش به صورت صدای ممتد گوش یا سر و کاهش شنوایی، همچنین مواردی نظیر تهوع، استفراغ و احساس فشار در گوش از نشانههای این بیماری است.
علت اصلی این بیماری ناشناخته است، اما در زمینه اختلال ژنتیکی، عوامل متعددی موجب بروز یا تشدید آن میشود.
آلرژی، اختلالات متابولیکی مانند دیابت، اختلالات عروقی مانند میگرن، عفونتهای ویروسی سفلیس گوش و تروما و صدمات به سر و گوش زمینههای بروز یا تشدید این بیماری است.
در این بیماری اختلال هوشیاری و سردرگمی غیر عادی است و در صورت وجود این نشانهها باید به فکر علت دیگری بـــــود.
بیشترین شکایت بیمار، سرگیجــه است، طبق معمول سر گیجه از ۲۰ دقیقه تا دو ساعت و در بعضی بیماران بیشتر طول میکشد که در این مدت بیمار قادر به انجام فعالیت روزمره نیست، با تهوع و استفراغ توام است، علاوه بر این بیماران از تعریق شدید و احساس دائمی نبود تعادل که ممکن است تا چند روز طول بکشد، شکایت میکنند.
بیماران ممکن است دچار حملاتی شوند که شبانه آنها را از خواب بیدار کند، اما در فاصله بین حملات بیماران خواب هستند، گاهی کاهش شنوایی و یا احساس فشار در گوش، تنها علامت موجود است.
راههای درمانی این بیماری:
سرگیجه حملهای غیر قابل تحمل با شروع ناگهانی، وزوز گوش به صورت صدای ممتد گوش یا سر و کاهش شنوایی، همچنین مواردی نظیر تهوع، استفراغ و احساس فشار در گوش از نشانههای این بیماری است.
علت اصلی این بیماری ناشناخته است، اما در زمینه اختلال ژنتیکی، عوامل متعددی موجب بروز یا تشدید آن میشود.
آلرژی، اختلالات متابولیکی مانند دیابت، اختلالات عروقی مانند میگرن، عفونتهای ویروسی سفلیس گوش و تروما و صدمات به سر و گوش زمینههای بروز یا تشدید این بیماری است.
در این بیماری اختلال هوشیاری و سردرگمی غیر عادی است و در صورت وجود این نشانهها باید به فکر علت دیگری بـــــود.
بیشترین شکایت بیمار، سرگیجــه است، طبق معمول سر گیجه از ۲۰ دقیقه تا دو ساعت و در بعضی بیماران بیشتر طول میکشد که در این مدت بیمار قادر به انجام فعالیت روزمره نیست، با تهوع و استفراغ توام است، علاوه بر این بیماران از تعریق شدید و احساس دائمی نبود تعادل که ممکن است تا چند روز طول بکشد، شکایت میکنند.
بیماران ممکن است دچار حملاتی شوند که شبانه آنها را از خواب بیدار کند، اما در فاصله بین حملات بیماران خواب هستند، گاهی کاهش شنوایی و یا احساس فشار در گوش، تنها علامت موجود است.
راههای درمانی این بیماری:
رژیم غذایی: استفاده از آب و مایعات کم، غذاهای کم نمک، کم پروتئین و کم پتاسیم است.
درمان دارویی؛ استفاده از «بتاهیستین»، ضدتهوع، آرام بخش و در موارد غیر قابل کنترل، تزریق داروی «جنتامایسین» به داخل گوش است.
در درمان جراحی: هدف بر طرف کردن سرگیجه است، ممکن است بعد از عمل جراحی، ناشنوایی، وزوز گوش و سنگینی گوش همچنان ادامه پیدا کند.
برای از بین رفتن سرگیجه و احتمال سقوط، بیمار باید در هنگام سرگیجه دو بالش را در دو طرف سر قرار داده و چشمهای خود را ببندد و در محیطی امن و مناسب باشد.
در صورت بروز سرگیجه و ایجاد عدم تعادل، لازم است به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه شود.
منبع:سلامت نیوز
ارسال نظر