جانسون مانند رئیس دولت نهم و دهم ایران است

نصرت‌الله تاجیک کارشناس بین الملل و سفیر پیشین ایران در اردن درباره بحران نفتکش‌ها بین تهران و لندن و همچنین موضع بریتانیا درباره اینستکس می‌گوید: انگلستان یکی از سه کشور اروپایی است که به دنبال اجرای اینستکس است. در حقیقت انگلیس در کنار فرانسه و آلمان سه کشوری هستند که ماهیت حقوقی شرکت اینستکس را تاسیس کردند و علاقمندند کار ادامه پیدا کند. من معتقدم در این مورد هم سیاست انگلیس‌ها خیلی متفاوت نخواهد بود. آن‌ها یک سلسله مسائلی با ایران دارند که بیشتر در قالب رابطه دوجانبه قابل فهم است. مسائل و مشکلاتی وجود دارد که ما با انگلیس‌ها داریم همچنین انگلیس‌ها با ما دارند. اما در این دوره، بوریس جانسون - بعضا آنطور که گفته می‌شود - اگر بخواهد با نزدیک شدن به ترامپ مسائلش را حل کند، بعید می‌دانم مشکلاتش با ایران قابل حل باشد؛ و این عامل مهمی در محاسبات بوریس جانسون است تا به محاسبه و تنظیم فاصله خود با ایران و آمریکا بپردازد.

سفیر اسبق ایران در اردن درباره رویکرد بوریس جانسون و جایگاه سیاسی وی گفت: البته آقای بوریس جانسون شخصیت‌های متفاوتی از خود نشان داده است. از یک طرف در زمانی که وزیر خارجه انگلیس بود او به دلیل نزدیکی اش با ترامپ، خیلی علاقمند بود که ترامپ را در برجام نگه دارد. ولی به دلیل نوع رفتاری که دارد خیلی شخصیت جذاب و جریان سازی نه در اروپا بوده است و نه آمریکایی‌ها خیلی او را جدی خواهند گرفت. به همین دلیل احتمالا همان حالت انفعالی که او در دوره وزیر خارجه‌ای اش داشت اکنون نیز نیز ادامه یابد. یعنی فقط خودش است و نه او طبقه سیاسی یا اجتماعی و یا جریانی را نمایندگی میکند و نه طیف وسیعی از نخبگان و مردم او را حمایت میکنند لذا بدلیل مشکلاتی که اشاره کردم و همچنین نوع برخوردش با مسائل و پدیده‌های سیاست خارجی، چه در ارتباط با اروپا و چه خاورمیانه، خیلی شخصیت جدی‌ای تلقی نخواهد شد تا بتواند نقش آفرینی چه مثبت چه منفی داشته باشد. ترامپ هم تا حدی به همین گونه است و اتفاقا" رئیس دولت نهم و دهم ایران نیز به همین گونه بود! این‌ها نه تنها شبیه رهبران برخاسته از مدارسی که سیاستمدار پرورش میدهند نیستند، بلکه نمادی از رهبران ابتر هستند که دور بر خود را بیشتر روشن نمی‌کنند!

این کارشناس درباره اینکه ایران چگونه می‌تواند بهترین استراتژی را در قبال لندن داشته باشد می‌گوید: چیزی که به توجه زیاد لازم دارد ممکن است استفاده ابزاری ترامپ از وی باشد. یعنی ما باید سعی کنیم تا جایی که امکان دارد همان استراتژی راجع به برجام را ادامه دهیم، و اجازه ندهیم هیچ یک از هم پیمانان ما در برجام که اروپا، روسیه و چین هستند حتی بی خاصیت ترینشان، هرگز از این اردوگاه به اردوگاه ترامپ رفته، یا پشت سر او قرار بگیرند. منافع ملی ما در تنهائی و انزوای ناشی از خروج برجام ترامپ است؛ بنابراین نوع تعامل ما با بوریس جانسون می‌تواند در نحوه موضع گیری‌ها و نحوه تعاملات او چه با ما و چه در ارتباط با آمریکا، تاثیر گذار باشد.

تاجیک درباره سرنوشت ائتلاف دریایی خلیج فارس که در زمان ترزامی مطرح شد می‌گوید: موضوع ائتلاف برای امنیت آبراه خلیج فارس پیشنهادی بود که اول از طرف آمریکا طرح شد و پس از اینکه کشتی خلافکار انگلیسی توسط ایران توقیف شد از طرف انگلستان مطرح شد. همچنین احتمالا" برای شانتاژ سیاسی علیه ایران نیز اسکورت کشتی‌های نفتکش انگلیسی توسط ناو‌های نیروی دریائی انگلیس نیز مطرح گردید. اولا چنین ائتلاف‌هایی عملی نیست و دنیای نفت قوانین و الزامات خاص خودش را دارد. اما همه کشور‌های منطقه علاقمند به ثبات کشتیرانی و ثبات صدور نفت هستند؛ بنابراین چیزی که در حال حاضر باعث شده که تنش‌ها زیاد شود، فشار غیر معقول ترامپ به ایران برای صفر کردن فروش نفت ما است؛ لذا نه اسکورت نظامی نه ائتلاف، نمی‌تواند تضمینی برای اقدامات آینده باشد. علی الخصوص که بوریس جانسون با کوهی از مشکلات روبروست و من بعید می‌دانم که او امکان و ظرفیتی چه مادی چه معنوی برای تخصیص منابع به منظور تشکیل یک ائتلاف داشته باشد.

وی درباره اینکه تشکیل یک ائتلاف نیاز به هزینه، رهبری، مدیریت، آموزش مشترک، تمرین، لجستیک و ... دارد افزود: چنین ائتلاف‌هایی آن هم به خاطر حل مشکل انگلستان بعید است صورت بگیرد. از سویی آمریکا رفتار متناقض دارد. یک روز به انگلستان اعلام می‌کند خود امنیتتان را تامین کنید. روز دیگر خواستار تشکیل ائتلاف می‌شود! آمریکائی‌ها در منطقه سردرگمند؛ لذا ما باید تلاش کنیم به روش‌هایی غیر از امنیتی و نظامی کردن جو عمومی منطقه، بیشتر از روش‌های مذاکره و مصالحه و تبیین شرایط و پذیرش چارچوبه‌ای که همه کشور‌ها بتوانند از منابع طبیعی خود به نحو احسن برای رفاه مردم خود استفاده کرده و مسائل و مشکلات را حل کنیم نه الزاما به سمت ازدیاد تنش‌ها و خشونت‌ها برویم.