تحریم ظریف به معنای مذاکره با رهبر ایران است
پارسینه: تحریم ظریف ظاهراً اقدامی سمبلیک است، چرا که وزیر ایرانی حساب بانکی در خارج از کشور ندارد.
ایو بوردیون، ستون نویس روزنامۀ فرانسوی لزاکو، چاپ پاریس، در یادداشتی با عنوان" پیامهای مبهم ترامپ به تهران" دلایل و پیامدهای اقدام اخیر آمریکا در تحریم وزیر خارجه ایران را مورد بررسی قرار داده است. بخشهایی از این یادداشت را بخوانید:
گیج کننده و در عین حال مبهم و غیر قابل درک. واشنگتن پیامهای متضادی را به تهران ارسال میکند، بر حسب همان شیوۀ مذاکره مختص ترامپ: " عرصه را بر تو تنگ میکنم، اما میشود راهی برای مصالحه پیدا کرد".
ترامپ در تازهترین اقدام ناگهانی، عصر چهارشنبه اعلام کرد که وزیر خارجه ایران را تحریم میکند، اما در عوض معافیت تحریمها علیه شرکتهای هستهای که در ایران فعالیت دارند را تمدید میکند. این در حالی است که واشنگتن تمام تلاش خود را میکند تا عرصۀ اقتصادی را بر ایران تنگ کند، آنهم به این دلیل که به زعم واشنگتن ایران در حال پنهان سازی پروژه ساخت بمب اتم است!
تحریم ظریف ظاهراً اقدامی سمبلیک است، چرا که وزیر ایرانی حساب بانکی در خارج از کشور ندارد. اما این تصمیم، برخلاف همۀ ابزارها و موازین بین المللی است؛ همانطور که سناتور رند پال، این مسئله را تأئید کرد. وی که به تازگی برای میانجیگری میان تهران و واشنگتن تلاشهایی صورت داده بود، در تازهترین اظهاراتش تأکید کرد: چگونه میتوانیم اقدام دیپلماتیک داشته داشته باشیم در حالی که دیپلماتهای آن کشور را تحریم کرده ایم. به نظر میرسد برای دولت ترامپ کنار گذاشتن جواد ظریف- مذاکرهکننده اصلی توافق هستهای در سال ۲۰۱۵ اهمیت چندانی نداشته باشد. ظاهرا هدف ترامپ از چنین تصمیمی القای این مسئله است که او تنها با رهبر ایران مذاکره خواهد کرد.
یک تصمیم مبهم دیگر.
اما تصمیم ترامپ در تمدید معافیت تحریمهای هستهای شرکتهایی که در سایتهای اتمی ایرانی کار میکنند، اقدامی به مراتب مبهمتر بود. در واقع در این میان، موضوع نوسازی نیروگاه برق بوشهر و همچنین رآکتور آب سنگین اراک- سایت تولیدکننده پلوتونیوم تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی است که توسط شرکتهای چینی به منظور ایزوتوپهای پزشکی نوسازی مطرح است.
بحثهایی در داخل دولت ترامپ دربارۀ معافیتهای تحریم صورت گرفت و آنرا در قالب تنشهای موجود در خلیج فارس- محل عبور نفتکشها- تحلیل و ارزیابی کردند. جناح بازها امیدوارند که زمان آن فرا رسیده بود که به این تنشها پایان داده شود. ایالات متحده در حال حاضر سیاست "فشار حداکثری" را دنبال میکند تا بتواند تهران را برای مذاکره مجدد پای میز مذاکره بیاورد؛ آنهم براساس پذیرش یکی از بندهای توافق نامه هستهای مبنی بر نظارت بیشتر فعالیتهای ایران....
اما تصمیم معتدل ترامپ دلیل دیگری هم دارد و آن اینکه بر سر مسئله ایران با سایر مذاکره کنندگان توافق هستهای (اعم از چین، روسیه، آلمان، فرانسه و انگلیس) تضاد پیدا نکند. نتیجه همان شد که دیدیم تصمیمی پارادوکسیکال مبنی بر اجازه آمریکا به شرکتهای هستهای برای فعالیت در سایتهای غنی سازی ایرانی ...
گیج کننده و در عین حال مبهم و غیر قابل درک. واشنگتن پیامهای متضادی را به تهران ارسال میکند، بر حسب همان شیوۀ مذاکره مختص ترامپ: " عرصه را بر تو تنگ میکنم، اما میشود راهی برای مصالحه پیدا کرد".
ترامپ در تازهترین اقدام ناگهانی، عصر چهارشنبه اعلام کرد که وزیر خارجه ایران را تحریم میکند، اما در عوض معافیت تحریمها علیه شرکتهای هستهای که در ایران فعالیت دارند را تمدید میکند. این در حالی است که واشنگتن تمام تلاش خود را میکند تا عرصۀ اقتصادی را بر ایران تنگ کند، آنهم به این دلیل که به زعم واشنگتن ایران در حال پنهان سازی پروژه ساخت بمب اتم است!
تحریم ظریف ظاهراً اقدامی سمبلیک است، چرا که وزیر ایرانی حساب بانکی در خارج از کشور ندارد. اما این تصمیم، برخلاف همۀ ابزارها و موازین بین المللی است؛ همانطور که سناتور رند پال، این مسئله را تأئید کرد. وی که به تازگی برای میانجیگری میان تهران و واشنگتن تلاشهایی صورت داده بود، در تازهترین اظهاراتش تأکید کرد: چگونه میتوانیم اقدام دیپلماتیک داشته داشته باشیم در حالی که دیپلماتهای آن کشور را تحریم کرده ایم. به نظر میرسد برای دولت ترامپ کنار گذاشتن جواد ظریف- مذاکرهکننده اصلی توافق هستهای در سال ۲۰۱۵ اهمیت چندانی نداشته باشد. ظاهرا هدف ترامپ از چنین تصمیمی القای این مسئله است که او تنها با رهبر ایران مذاکره خواهد کرد.
یک تصمیم مبهم دیگر.
اما تصمیم ترامپ در تمدید معافیت تحریمهای هستهای شرکتهایی که در سایتهای اتمی ایرانی کار میکنند، اقدامی به مراتب مبهمتر بود. در واقع در این میان، موضوع نوسازی نیروگاه برق بوشهر و همچنین رآکتور آب سنگین اراک- سایت تولیدکننده پلوتونیوم تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی است که توسط شرکتهای چینی به منظور ایزوتوپهای پزشکی نوسازی مطرح است.
بحثهایی در داخل دولت ترامپ دربارۀ معافیتهای تحریم صورت گرفت و آنرا در قالب تنشهای موجود در خلیج فارس- محل عبور نفتکشها- تحلیل و ارزیابی کردند. جناح بازها امیدوارند که زمان آن فرا رسیده بود که به این تنشها پایان داده شود. ایالات متحده در حال حاضر سیاست "فشار حداکثری" را دنبال میکند تا بتواند تهران را برای مذاکره مجدد پای میز مذاکره بیاورد؛ آنهم براساس پذیرش یکی از بندهای توافق نامه هستهای مبنی بر نظارت بیشتر فعالیتهای ایران....
اما تصمیم معتدل ترامپ دلیل دیگری هم دارد و آن اینکه بر سر مسئله ایران با سایر مذاکره کنندگان توافق هستهای (اعم از چین، روسیه، آلمان، فرانسه و انگلیس) تضاد پیدا نکند. نتیجه همان شد که دیدیم تصمیمی پارادوکسیکال مبنی بر اجازه آمریکا به شرکتهای هستهای برای فعالیت در سایتهای غنی سازی ایرانی ...
منبع:
خبرآنلاین
ارسال نظر