دارو‌هایی که خطر عفونت معده را افزایش می‌دهند

در مطالعه‌ای که به تازگی انجام شده مشخص شد بیمارانی که دارو‌های سوزش سر دل مثل امپرازول یا اس امپرازول مصرف می‌کنند در معرض خطر دو برابری عفونت‌های دل و روده قرار دارند.

به گزارش کلینیک آنلاین روماتولوژی و به نقل از وبمد، این تحقیق بر روی ۵۶۵۰۰۰ بزرگسالی انجام شد که دارو‌های خاص سوزش سردل مصرف می‌کنند و خطر عفونت با کلستریدیوم دیفیسیل و کمپیلوباکتر آن‌ها را بیشتر تهدید می‌کرد. هردو نوع باکتری باعث درد شکم و اسهال می‌شوند، اما می‌توانند عوارض جدی تری نیز ایجاد کنند بخصوص باکتری کلستریدیوم دیفیسیل. در سال ۲۰۱۱ در آمریکا نیم میلیون نفر به عفونت دچار شده و در طول یک ماه ۲۹۰۰۰ نفر از آنان مردند.
دارو‌های سوزش سردل مورد مطالعه در این تحقیق هم مهارکننده‌های پمپ پروتون و هم مسدودکننده‌های H۲ بودند. همه این دارو‌ها تولید اسید معده را کاهش می‌دادند و محققان فرض کردند که ممکن است برخی افراد را مستعد عفونت‌های دستگاه گوارش کنند.

حتی سازمان غذا و داروی آمریکا پیش از این درمورد رابطه بین باکتری کلستریدیوم دیفیسیل و مهارکننده‌های پمپ پروتون و خطر ناشی از آن هشدار داده است. اما این مطالعه شواهد بیشتری از این ارتباط بیان می‌کند.

به گفته دکتر باکلی، باید نتایج این مطالعه را در مفهومی بزرگتر ببینیم. مصرف طولانی مدت مسدودکننده‌های پمپ پروتون با عوارضی، چون کمبود عناصر غذایی، از دست رفتن استخوان و حمله قلبی رابطه دارد.

دکتر باکلی می‌گوید از آنجا که این دارو‌ها بسیار رایج است و بعنوان داروی بدون نسخه در دسترس عموم است مردم می‌گویند تصور می‌کنند این دارو‌ها ۱۰۰ درصد بدون خطر هستند. درحالیکه این تنها یک تصور باطل است.

یافته‌های این مطالعه به واقع ثابت نمی‌کند که مهارکننده‌های پمپ پروتون یا مسدودکننده‌های H۲ خطر عفونت‌های دستگاه گوارش را بالا می‌برند، اما امکان آن وجود دارد و روابطی مشاهده شده است.

محققان تصور می‌کنند که با کاهش اسید‌های معده تعادل باکتری‌های خوب و بد در دستگاه گوارش به هم خورده و محیط برای عفونت مهیا می‌شود.

دکتر دیوید برنستین، متخصص گوارش که در این تحقیق شرکت نداشته می‌گوید: با این نتیجه که کاهش اسید معده می‌تواند تاثیر منفی داشته باشد موافق است، اما دارو‌های سوزش سردل به تنهایی نمی‌توانند باعث عفونت‌های دستگاه گوارش شوند.

بعنوان مثال کلستریدیوم دیفیسیل اغلب افرادی را که بیمارند و به مدت طولانی آنتی بیوتیک مصرف می‌کنند، تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ و عفونت کمپیلوباکتر ناشی از مواد غذایی است و معمولا با خوردن گوشت خام یا نپخته مرغ یا غذا‌های آلوده ایجاد می‌شود.

پس اینطور نیست که شما داروی مهارکننده پمپ پروتون بخورید و عفونت کلستریدیوم دیفیسیل بگیرید؛ و توجه به این نکته نیز داشته باشید که این دارو‌ها با خطر عفونت‌های "خاص" در ارتباطند.

این مطالعه متذکر می‌شود که قبل از مصرف یک داروی مهارکننده پمپ پروتون یا مسدودکننده‌های H۲ مطمئن شوید که آیا واقعا لازم است من این دارو را مصرف کنم؟ اگر واقعا لازم بود این دارو‌ها را مصرف کنید باید چندوقت یک بار مجددا مورد بررسی قرار گیرید تا پزشک تشخیص دهد آیا بهتر نیست مصرف این دارو قطع شود؟ چرا که مشکلاتی که برشمدیم در اثر مصرف طولانی مدت این دارو‌ها بروز پیدا می‌کند. حتی اگر این دارو توسط پزشک تجویز شده از او بپرسید چرا این دارو برای من تجویز می‌شود و آیا جایگزین دیگری برای این دارو وجود ندارد؟

مسدودکننده‌های H۲ یک جایگزین محسوب می‌شوند. این دارو‌ها تصور نمی‌شود سایر عوارضی که مهارکننده‌های پمپ پروتون دارند را ایجاد کنند؛ مثل مشکلات قلبی.

کسانی که گهگاه سوزش سردل دارند اصلا نیازی به مهارکننده‌های پمپ پروتون ندارند. رعایت رژیم غذایی و اصلاح سبک زندگی بهترین درمان برای آنهاست.
در بیمارانی که رفلاکس شدیدتری دارند جراحی ممکن است یی از گزینه‌های جایگزین باشد.

منبع:بهداشت نیوز