حنجره جَک در گلوی ناصر!
اگر این کمپانیهای معظمهالیوودیها عقل داشتند، حکما مثل فیلمهای جیمز باند، یواشکی با پالتو و عینک دودی، میآمدند ناصر طهماسب را میبردند-یا حتی می دزدیدند(!)- و با خودشان میبردند،کلاس انگلیسی اختصاصی فشرده برایش میگذاشتند، فقط و فقط به این خاطر که او همیشه جای «جک نیکلسون» حرف بزند، در همه فیلمهایهالیوود!
وقتی برای ماها،جک نیکلسون بدون صدای ناصر طهماسب، قابل تصور نباشد، برای هیچکس نیست و نباید باشد، انگار در دایره قسمت، حنجره جک را در گلوی ناصر به امانت گذاشته باشند!
دوبلورهای دهه چهل و پنجاه، از نظر حرفهگری و اخلاقی و متانت و وزانت، با دوبلورهای امروز که هیچ، حتی با هنرپیشههای امروزی هم قابل قیاس نیستند و این راز به یک اسم بازمیگردد: علی کسمایی، پدر دوبلورهای آن نسل...میدونی؟
نیوفولدر/تهران امروز
ارسال نظر