اینجا ریه یزد است+عکس

اینجا شهرستان تفت باغشهر استان یزد است که بهار هر سال، رنگ و بوی گلنار‌های سرخ رنگ می‌گیرد و پروانه‌ها و زنبور‌ها را به باغ‌های انارش می‌کشاند.

اینجا که باغ‌های بهم پیوسته انارش در کوچه‌های گلین بافت‌های شهر رسوخ کرده و انارهایش را کشور‌های زیادی از دنیا خریدارند، شهرستانی با جاذبه‌های تاریخی و طبیعی زیاد است و به دلیل نزدیکی به شهرستان یزد در اکثر ایام تعطیل میزبان میهمانان زیادی است.

هر چند این شهرستان در دل سرزمین داغ و کویری یزد قرار گرفته، اما انگار بویی از کویر نبرده به طوری که همیشه شیرکوه، بلندترین قله استان را با لکه‌هایی از سفیدی برف در مقابل چشم میهمانانش دارد و ییلاقاتش همواره مامن ساکنان اقصی نقاط یزد برای پناه بردن از گرمای شهرهایش به ویژه در روز‌های پایان هفته است.

باغات سبز این شهر در دو سوی رودخانه خشکی واقع شده که البته به میمنت باران‌های فصلی گاهی بوی آب نیز می‌گیرد و در دو سوی رودخانه، دو منطقه به نام‌های گرمسیر و سردسیر قرار گرفته که نام بنا به باور مردم محلی به دلیل زودتر به بار نشستن درختان منطقه گرمسیر نسبت به سردسیر است.

بهره‌برداری اکثر باغداران و کشاورزان تفت از جانب درختان و باغات انار است که با وجود صرفه اقتصادی، تبدیل به ظرفیت قابل توجهی در حوزه گردشگری نیز شده و تقریباً اکثر مردم، این دیار را با انارش می‌شناسند.

البته واژه تفت را نیز برخی به «طبق» و «سبد میوه» معنی کرده‌اند، هر چند که برخی هم آن را به مفهوم «گرم و تفتیده» معنی می‌کنند.

علاوه بر ظرفیت‌های طبیعی و رسوم خاصی مانند انار چینی که از قدیم‌الایام تاکنون هر ساله از اواخر شهریور تا اواخر فصل پاییز در تفت برگزار می‌شود، جاذبه‌های منحصر به فرد دیگری همچون عزاداری‌های منحصر به فرد ماه محرم، گلاب‌گیری، آئین‌های خاص زرتشتیان در روستای چم و بنا‌های تاریخی زیادی دارد که در لابلای باغات سبز انار آن جای گرفته‌اند.

حس زیبای قدم زدن در میان درختان درهم تنیده انار‌هایی با برگ‌های باریک، چنان لذت‌بخش است که هر ساله در فصول مختلف جمعیت زیادی را به سمت این باغات و درختان می‌کشاند تا در قاب تصاویرشان، ردپایی از گلنارها، انار‌ها و برگ‌های زرد پاییزی این باغات بر جای گذارند.

درختان انار همواره یکی از نماد‌های باغ‌های اصیل ایرانی بوده و کمتر باغ ایرانی بی‌بهره از این درختان است؛ درختانی که هم قدم با گذر بهار، گلبرگ‌های آتشین خود را روی زمین می‌ریزند و فرشی قرمزی بر پای این درختان می‌گسترانند.

این سرزمین سبز که از آن به عنوان ریه‌های شهر یزد نیز یاد می‌کنند، به وسعت بیش از شش هزار کیلومتر مربع، در فاصله‌ی اندکی از جنوب غربی مرکز استان و در مجاورت ارتفاعات شیرکوه واقع شده است.