«علی ربیعی» سخنگوی دولت شد

علی ربیعی متولد سال ۱۳۳۴ در جنوب تهران و یکی از سیاست مداران اصلاح طلب ایرانی است. او در دولت یازدهم و دوازدهم سابقه وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی را دارد.

سوابق اجرایی و سیاسی

ربیعی که زاده جنوب تهران است پیش از انقلاب تکنسین کارخانه‌هایی، چون ارج بود و پس از انقلاب اسلامی تا ۱۳۶۰ مسئول شاخه کارگری حزب جمهوری اسلامی شد. ربیعی عضو سپاه پاسداران شد و از فرماندهان آن بود. از آغاز انقلاب وی عضو مؤسس و عضو شورای مرکزی خانه کارگر بوده‌است.

او از ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۲ در دوره وزارت محمد ری شهری و علی فلاحیان، معاون حقوقی و پارلمانی وزارت اطلاعات و از ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۴ مسئول اجرایی و مسئول کمیته تبلیغات دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی بوده‌است.

از ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ مشاور اجتماعی رئیس‌جمهور سید محمد خاتمی بود. ربیعی در جریان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸) از اعضای اصلی ستاد میرحسین موسوی از نامزد‌های معترض به نتایج انتخابات بود؛ که پس از اعلام نهایی انتخابات موضع خاصی علیه برنده انتخابات نگرفت، اما به نتیجه تمکین کرد.

فعالیت‌های علمی

ربیعی استاد دانشگاه‌های تهران و پژوهشگر حوزه جامعه‌شناسی سیاسی و اقتصادی است. وی عضو هیئت علمی و دانشیار دانشگاه پیام نور، محقق و نویسنده در حوزه جامعه‌شناسی سیاسی و مدیریت است.

دو استیضاح

ربیهی که در دولت یازدهم وزیر کار بود، وزارتش در دولت دوم روحانی نیز به عنوان وزیر کار ادامه پیدا کرد. او در ۲۲ اسفند ۱۳۹۶ مورد استیضاح مجلس دهم قرار گرفت، ولی برکنار نشد. اما در نهایت برای سومین بار در کمتر از یک سال، در ۱۷ مرداد ۱۳۹۷ و با ۱۲۹رای موافق استیضاح و ۱۱۱ مخالف و ۳ ممتنع از این سمت برکنار شد.


تالیفات

از ربیعی تألیفاتی، چون جامعه‌شناسی تحولات ارزشی درایران، (زنده باد فساد) جامعه‌شناسی سیاسی فساد در دولت‌های جهان سوم و مطالعات امنیت ملی. مقدمه‌ای بر نظریان امنیت ملی درجهان سوم به چاپ رسیده است.