گوناگون

ورود سیاه‌چاله‌ها به منظومه شمسی؛ آغازی برای یک پایان

ورود سیاه‌چاله‌ها به منظومه شمسی؛ آغازی برای یک پایان

پارسینه: اگر سیاه‌چاله‌ها وارد منظومه شمسی شوند تمام سیارات را از بین می‌برد و زمین را به طور کامل متلاشی می‌کنند.

برخورد سیارک‌ها و انفجار‌های گاما و ابرنواخترها، پدیده‌هایی هستند که می‌توانند تهدیدی برای زمین و حیات گونه‌های موجود بر روی آن باشند، اما به نظر می‌رسد ترسناک‌ترین چیزی که در فضا وجود دارد، پدیده‌ای است که هرآنچه به آن نزدیک می‌شود را می‌بلعد و آن پدیده سیاه‌چاله نام دارد.

سیاه‌چاله‌ها مکان‌هایی از فضا هستند که در آنجا کشش‌های گرانشی بسیار زیاد است به طوری که حتی نور‌ها هم نمی‌توانند از آن عبور کنند. از آنجایی که هیچ نوری از این سیاه‌چاله‌ها عبور نمی‌کند، نمی‌توان آن‌ها را مشاهده کرد و به صورت نامرئی وجود دارند. به همین دلیل تنها تلسکوپ‌های فضایی با ابزار‌های خاص خود می‌توانند به کشف و پیدا کردن این سیاه‌چاله‌ها کمک کنند.

اگرشما روزی درون یک سیاه‌چاله سقوط کنید زنده نخواهید ماند، زیرا پس از ورود به سیاه‌چاله وارد نقطه بدون بازگشتی به نام «افق رویداد» می‌شوید. این مکان جایی است که گرانش بسیار زیادی دارد، به طوری که حتی نور نیز نمی‌تواند از آن عبور کند و اگر شما قصد فرار از سیاه چاله را دارید باید سرعتی فراتر از نور داشته باشید.
ورود سیاه‌چاله‌ها به منظومه شمسی؛ آغازی برای یک پایان
بنابراین، یک سیاه‌چاله مانند یک جاروبرقی کیهانی با ظرفیت بی‌نهایت، هر چیزی سر راهش باشد را می‌بلعد و هیچ چیز را جا نمی‌گذارد.

طبق این گزارش، در کهکشان راه شیری نیز سیاه‌چاله‌هایی وجود دارد که هزاران سال نوری از زمین فاصله دارند. وقتی صحبت از سیاهچاله‌های کهکشان راه شیری می‌شود، نخستین گزینه‌ای که به نظر می‌رسد، منبع غنی از امواج رادیویی فشرده و پرجرم در مرکز کهکشان راه شیری است که «کمان ای» نام دارد. تصور می‌شود این جرم یک سیاه‌چاله ابرپرجرم باشد.

این سیاه‌چاله عظیم در مرکز کهکشان ما قرار گرفته که بیش از ۴ میلیون برابر خورشید جرم دارد، اما بزرگی آن فقط ۶۰۰۰ برابر خورشید است. این سیاه‌چاله ۲۶ هزار سال نوری از ما فاصله دارد.

به عنوان نزدیک‌ترین سیاه‌چاله ستاره‌ای به زمین می‌توان «V۶۱۶ Monocerotis» را نام برد که ۳ هزار سال نوری دورتر از ما است و جرمی معادل ۹ تا ۱۳ برابر جرم خورشید را دارد.
ورود سیاه‌چاله‌ها به منظومه شمسی؛ آغازی برای یک پایان

اگر این سیاه‌چاله‌ها زمین را ببلعند چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

سیاه‌چاله‌ها پدیده‌هایی هستند که هر چیزی اگر بیش از حد به آن‌ها نزدیک شود محکوم به فنا است. سیاه‌چاله‌ها آزادانه در محله کیهانی ما می‌گردند به طوری که از پشت سر شما می‌آیند و شما را قورت می‌دهند. اگر یکی از آن‌ها به درون منظومه شمسی راه پیدا کند ما را به درون خود می‌کشد و به طور کامل تعادل گرانشی منظومه را بر هم می‌زند و به معنای واقعی کلمه مدار‌های سیاره‌ای را مختل می‌کند.

این پدیده به گونه‌ای است که حتی اگر سیاره مشتری به آن نزدیک شود تمام اقمار آن را به بیرون می‌کشد و سیاره‌ها را به هر طرفی پرتاب می‌کند و فاجعه بزرگی رخ می‌دهد.

اما حال اگر یک سیاه‌چاله به زمین نزدیک شود گرانش آن سیارک‌ها را از مدارشان خارج کرده و به سیاره ما پرتاب می‌کند. برخورد این اجرام انفجار‌های مهیبی را تولید می‌کند و موجب از بین رفتن خشکی‌ها و تمام موجودات زمین می‌شود؛ حال اگر حتی از این سانحه جان سالم به در ببریم اتفاق بعدی حتما زمین و انسان را از بین می‌برد؛ به مرور که سیاه‌چاله به زمین نزدیک می‌شود ابتدا جو زمین را می‌بلعد و پس از آن سیاره ما از هم شکسته و متلاشی می‌کند و آغازی برای یک پایان خواهد بود.

اگر خورشید به یک سیاه‌چاله تبدیل شود چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

خورشید هرگز به یک سیاه‌چاله تبدیل نخواهد شد، زیرا به اندازه کافی بزرگ نیست تا به یک سیاه‌چاله تبدیل شود.
منبع: خبرگزاری فارس

ارسال نظر

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    نمای روز

    اخبار از پلیکان

    داغ

    حواشی پلاس

    صفحه خبر - وب گردی

    آخرین اخبار