.svg)
بهترین راهکار برای از بین بردن ترس از آمپول در کودکان
پارسینه: اکثر کودکان از آمپول می ترسند قبل از اینکه او را نزد پزشک ببرید از آمپول حرفی نزنید و اما او را نسبت به فواید واکسیناسیون آگاه کنید همچنین می توانید عروسک محبوبش را به مطب ببرید.
ترس از آمپول و واکسن بزرگ و کوچک نمی شناسد.این فوبیایی است که در هر سنی می توان در افراد مشاهده کرد.اگر به رفتار کودکان و بزرگسالان بنگریم به راحتی منشاء این ترس را متوجه می شویم.برای کنار گذاشتن این ترس در کودکان می توانید این راهها را تجربه کنید.
ما همیشه از دلایل بی‌اساس کودکان برای ترسیدن از مراجعه به پزشک، متعجب هستیم؛ اما می‌توانیم با توضیحات مختصری نگرانی‌های آن‌ها را کاهش دهیم.
1 . حقیقت را بگویید.
بی‌تردید، کودکان نمی‌دانند که خونشان لخته خواهد شد و خونریزی مختصر پس از تزریق یک آمپول به مرگشان نمی‌انجامد. به فرزندتان بگویید که حدود چهار لیتر خون در بدن آن‌ها در حال گردش است و همین خون، داروهای تزریق‌شده را به سراسر بدن می‌رساند. وقتی برای آزمایش، خون می‌گیرند، توضیح دهید که چرا این کار را می‌کنند و چقدر خون‌گرفته می‌شود.
2 . تزریق آمپول را برای کودک تشریح کنید.
بعضی از کودکان می‌پندارند آمپول مانند چاقو بدنشان را پاره خواهد کرد؛ اما اگر طول سوزن را به آن‌ها نشان دهیم و به‌جای بدن کودک، از یک پرتقال برای نمایش نحوۀ تزریق استفاده کنیم، متوجه خواهند شد که سوزن فقط تا زیرپوست آن‌ها نفوذ می‌کند نه بیشتر.
3 . مدت‌زمان تزریق آمپول را به کودک بگویید.
بسیاری از کودکان، زمان تزریق را خیلی طولانی می‌پندارند. شمارش ساده در طول تزریق می‌تواند این احساس را عوض کند: ببین فقط هشت شماره طول کشید.مهارت‌های غلبه بر ترس را به کودک بیاموزید.وقتی کودک بتواند واکنش‌هایش را کنترل کند، شرایط را نیز آسان‌تر تحمل خواهد کرد.
4 . خونسردی را به او بیاموزید.
مهارت‌های کسب آرامش در این میان، نقش کلیدی دارند. توضیح دهید که اگر ماهیچه‌ها را شل کند، در هنگام تزریق درد کمتری خواهد داشت. از کودک بخواهید قبل از تزریق آمپول، خود را با یک‌نفس عمیق آماده کند و آهسته‌آهسته نفسش را بیرون دهد.
5 . از کودک بخواهید به آمپول فکر نکند.
اگرچه بسیاری از پزشک‌ها و پرستارها در پرت کردن حواس کودکان ماهرند؛ اما کمک شما در این زمینه اثر بیشتری دارد. به او توضیح دهید، درست همان‌طوری است که در حال تماشای کارتون موردعلاقه‌اش، صدای زنگ تلفن را نمی‌شنود.
6 . هیچ‌گاه نکوشید کودک را گول بزنید.
زیرا موجب سلب اعتمادش از شما خواهد شد. کودک باید در این میان، نقش فعالی داشته باشد.
7 . کودک را در برابر ترس از آمپول مقاوم کنید.
8 . از عکس کمک بگیرید.
این عکس‌ها را می‌توانید از کتاب‌های پزشکی، انتخاب کنید؛ اما مؤثرترین راه آن است که از خودتان عکس بگیرید. در عکس بر روی صندلی نشسته‌اید و آستین خود را بالا زده‌اید؛ در عکس دوم پرستار به شما نزدیک شده است؛ در عکس سوم پرستار در حال پر کردن آمپول است، در عکس چهارم آمپول را به بازوی شما نزدیک می‌کند و در عکس آخر ، سوزن در ماهیچۀ بازوی شماست.
9 . از کودکتان بخواهید به این عکس‌ها نگاه کند.
عکس‌ها را به ترتیب به او نشان دهید و در هر مرحله، میزان ترسش را جویا شوید. اگر میزان اضطراب او زیاد نبود، بگذارید عکس بعدی را نگاه کند. این تمرین‌ها را آن‌قدر انجام دهید که مشکلی در نگاه کردن به چنین عکس‌هایی نداشته باشد.
10 . وسایل پزشکی را به او نشان دهید.
یک آمپول تهیه کنید و روش کار آن را از دور به او نشان دهید. کم‌کم به کودک نزدیک شوید تا آن را بهتر ببیند.
11 . کودک را از نزدیک با تزریقات آشنا کنید.
فرزندتان را به یک مرکز بهداشتی انتقال خون ببرید و از کارکنان آنجا خواهش کنید در این راه به شما کمک کنند. مشاهدۀ کودکانی که از آمپول نمی‌ترسند و حتی دردشان هم نمی‌گیرد، از مؤثرترین راهها برای غلبه بر این نوع ترس است.
12 . کودک را در تجربه‌های واقعی دخالت دهید.
اگر کودکتان به مرحله‌ای رسیده است که می‌تواند صحنۀ تزریق آمپول و یا خون‌گیری را تحمل کند، برای طراحی یک برنامۀ مؤثر با پزشک مشورت کنید. فهرستی را ازآنچه باید تحمل کند، نظیر تزریق آمپول، سوزن زدن به نوک انگشت برای تعیین گروه خون و معاینۀ بالینی، تهیه کنید. در یک روز خلوت نزد پزشک بروید. فرزندتان را به پزشک و پرستار معرفی کنید. به کودک بگویید که در صورت همکاری با شما پاداش خوبی در انتظارش خواهد بود.احساس خوشایندی را در مورد پزشک و بیمارستان به کودک القاء کنید.
13 . ترس از دکتر و بیمارستان معمولاً از تجربه‌های واقعی منشأ گرفته است.
اگر لازم است، کودک را نزد پزشک دیگری ببرید و یا بیمارستانی را انتخاب کنید که برایش آشناتر باشد.
14 . کودک را به‌طور منظم نزد پزشک ببرید.
درنتیجه کودک درمی‌یابد که دکتر مراقب سلامتی بچه‌هاست، حتی وقتی‌که سالم هستند. هدیه‌ای تهیه کنید و مخفیانه به پزشک بدهید تا به‌عنوان پاداش، آن را به کودک بدهد. تشویق از جانب پزشک، مؤثر است.
15 . گاهی اوقات کودک را به بیمارستان نزدیک منزلتان ببرید تا قبل از آنکه روزی به علت بیماری در آنجا بستری شود با محیط بیمارستان آشنا شود.
اگر قوانین بیمارستان اجازه می‌دهد او را با خود به داخل بخش‌های بیمارستان ببرید و از دوست بیمار خود عیادت کنید.
16 . علت بستری شدن را برای کودک توضیح دهید.
به او بگویید تا چه مدت باید در بیمارستان تحت نظر باشد. به او قول ندهید که کسی او را اذیت نخواهد کرد. بهتر است قبل از بستری شدن حداقل یک‌بار او را برای بازدید از این بیمارستان برده باشید. فرصتی پیش آورید تا با پزشکش صحبت کند و سؤالاتش را بپرسد.
17 . وقتی ضرورت بستری شدن را به اطلاع کودک رساندید، بگذارید لوازم شخصی خود را جمع‌آوری کند و اگر می‌خواهد، چند اسباب‌بازی یا حتی پتویش را همراه خود به بیمارستان ببرد.
ما همیشه از دلایل بی‌اساس کودکان برای ترسیدن از مراجعه به پزشک، متعجب هستیم؛ اما می‌توانیم با توضیحات مختصری نگرانی‌های آن‌ها را کاهش دهیم.
1 . حقیقت را بگویید.
بی‌تردید، کودکان نمی‌دانند که خونشان لخته خواهد شد و خونریزی مختصر پس از تزریق یک آمپول به مرگشان نمی‌انجامد. به فرزندتان بگویید که حدود چهار لیتر خون در بدن آن‌ها در حال گردش است و همین خون، داروهای تزریق‌شده را به سراسر بدن می‌رساند. وقتی برای آزمایش، خون می‌گیرند، توضیح دهید که چرا این کار را می‌کنند و چقدر خون‌گرفته می‌شود.
2 . تزریق آمپول را برای کودک تشریح کنید.
بعضی از کودکان می‌پندارند آمپول مانند چاقو بدنشان را پاره خواهد کرد؛ اما اگر طول سوزن را به آن‌ها نشان دهیم و به‌جای بدن کودک، از یک پرتقال برای نمایش نحوۀ تزریق استفاده کنیم، متوجه خواهند شد که سوزن فقط تا زیرپوست آن‌ها نفوذ می‌کند نه بیشتر.
3 . مدت‌زمان تزریق آمپول را به کودک بگویید.
بسیاری از کودکان، زمان تزریق را خیلی طولانی می‌پندارند. شمارش ساده در طول تزریق می‌تواند این احساس را عوض کند: ببین فقط هشت شماره طول کشید.مهارت‌های غلبه بر ترس را به کودک بیاموزید.وقتی کودک بتواند واکنش‌هایش را کنترل کند، شرایط را نیز آسان‌تر تحمل خواهد کرد.
4 . خونسردی را به او بیاموزید.
مهارت‌های کسب آرامش در این میان، نقش کلیدی دارند. توضیح دهید که اگر ماهیچه‌ها را شل کند، در هنگام تزریق درد کمتری خواهد داشت. از کودک بخواهید قبل از تزریق آمپول، خود را با یک‌نفس عمیق آماده کند و آهسته‌آهسته نفسش را بیرون دهد.
5 . از کودک بخواهید به آمپول فکر نکند.
اگرچه بسیاری از پزشک‌ها و پرستارها در پرت کردن حواس کودکان ماهرند؛ اما کمک شما در این زمینه اثر بیشتری دارد. به او توضیح دهید، درست همان‌طوری است که در حال تماشای کارتون موردعلاقه‌اش، صدای زنگ تلفن را نمی‌شنود.
6 . هیچ‌گاه نکوشید کودک را گول بزنید.
زیرا موجب سلب اعتمادش از شما خواهد شد. کودک باید در این میان، نقش فعالی داشته باشد.
7 . کودک را در برابر ترس از آمپول مقاوم کنید.
8 . از عکس کمک بگیرید.
این عکس‌ها را می‌توانید از کتاب‌های پزشکی، انتخاب کنید؛ اما مؤثرترین راه آن است که از خودتان عکس بگیرید. در عکس بر روی صندلی نشسته‌اید و آستین خود را بالا زده‌اید؛ در عکس دوم پرستار به شما نزدیک شده است؛ در عکس سوم پرستار در حال پر کردن آمپول است، در عکس چهارم آمپول را به بازوی شما نزدیک می‌کند و در عکس آخر ، سوزن در ماهیچۀ بازوی شماست.
9 . از کودکتان بخواهید به این عکس‌ها نگاه کند.
عکس‌ها را به ترتیب به او نشان دهید و در هر مرحله، میزان ترسش را جویا شوید. اگر میزان اضطراب او زیاد نبود، بگذارید عکس بعدی را نگاه کند. این تمرین‌ها را آن‌قدر انجام دهید که مشکلی در نگاه کردن به چنین عکس‌هایی نداشته باشد.
10 . وسایل پزشکی را به او نشان دهید.
یک آمپول تهیه کنید و روش کار آن را از دور به او نشان دهید. کم‌کم به کودک نزدیک شوید تا آن را بهتر ببیند.
11 . کودک را از نزدیک با تزریقات آشنا کنید.
فرزندتان را به یک مرکز بهداشتی انتقال خون ببرید و از کارکنان آنجا خواهش کنید در این راه به شما کمک کنند. مشاهدۀ کودکانی که از آمپول نمی‌ترسند و حتی دردشان هم نمی‌گیرد، از مؤثرترین راهها برای غلبه بر این نوع ترس است.
12 . کودک را در تجربه‌های واقعی دخالت دهید.
اگر کودکتان به مرحله‌ای رسیده است که می‌تواند صحنۀ تزریق آمپول و یا خون‌گیری را تحمل کند، برای طراحی یک برنامۀ مؤثر با پزشک مشورت کنید. فهرستی را ازآنچه باید تحمل کند، نظیر تزریق آمپول، سوزن زدن به نوک انگشت برای تعیین گروه خون و معاینۀ بالینی، تهیه کنید. در یک روز خلوت نزد پزشک بروید. فرزندتان را به پزشک و پرستار معرفی کنید. به کودک بگویید که در صورت همکاری با شما پاداش خوبی در انتظارش خواهد بود.احساس خوشایندی را در مورد پزشک و بیمارستان به کودک القاء کنید.
13 . ترس از دکتر و بیمارستان معمولاً از تجربه‌های واقعی منشأ گرفته است.
اگر لازم است، کودک را نزد پزشک دیگری ببرید و یا بیمارستانی را انتخاب کنید که برایش آشناتر باشد.
14 . کودک را به‌طور منظم نزد پزشک ببرید.
درنتیجه کودک درمی‌یابد که دکتر مراقب سلامتی بچه‌هاست، حتی وقتی‌که سالم هستند. هدیه‌ای تهیه کنید و مخفیانه به پزشک بدهید تا به‌عنوان پاداش، آن را به کودک بدهد. تشویق از جانب پزشک، مؤثر است.
15 . گاهی اوقات کودک را به بیمارستان نزدیک منزلتان ببرید تا قبل از آنکه روزی به علت بیماری در آنجا بستری شود با محیط بیمارستان آشنا شود.
اگر قوانین بیمارستان اجازه می‌دهد او را با خود به داخل بخش‌های بیمارستان ببرید و از دوست بیمار خود عیادت کنید.
16 . علت بستری شدن را برای کودک توضیح دهید.
به او بگویید تا چه مدت باید در بیمارستان تحت نظر باشد. به او قول ندهید که کسی او را اذیت نخواهد کرد. بهتر است قبل از بستری شدن حداقل یک‌بار او را برای بازدید از این بیمارستان برده باشید. فرصتی پیش آورید تا با پزشکش صحبت کند و سؤالاتش را بپرسد.
17 . وقتی ضرورت بستری شدن را به اطلاع کودک رساندید، بگذارید لوازم شخصی خود را جمع‌آوری کند و اگر می‌خواهد، چند اسباب‌بازی یا حتی پتویش را همراه خود به بیمارستان ببرد.
منبع: دلگرم
ارسال نظر