راهکار پایان بحران ورزشگاه‌ها؛ بلیت‌فروشی به سبک سینما‌ها

به گزارش پارسینه؛ جامعه التهاب دارد، درست. فشار اقتصادی آرامش را از مردم گرفته، صبر و تحمل‌شان کمتر شده، زود عصبانی می‌شوند و دنبال این هستند که در استادیوم‌های ورزشی خودشان را تخلیه کنند، همه اینها می‌تواند درست باشد و بخشی از دلیل پرخاشگری‌هایی که جمعه در بازی پرسپولیس با سپاهان اتفاقا افتاد. علت اصلی اما نه این موضوعات فرامتنی، که ضعف مدیریت است. فدراسیون فوتبال ایران هنوز در برگزاری یک رویداد ساده و روتین مانند بازی‌های لیگ ناتوان است. این ناتوانی در بازی جمعه آشکار بود.

داستان از دو روز قبل از بازی شروع شد. از اظهارنظر نسنجیده سعید فتاحی، مسئول کمیته برگزاری مسابقات سازمان لیگ که با توجه به سکوت خودخواسته مهدی تاج، عملا سخنگوی فدراسیون فوتبال شده و هر هفته ده‌ها گفت‌وگوی باربط و بی‌ربط از او در رسانه‌ها منتشر می‌شود. فتاحی دو روز قبل از بازی گفت: «طبق قانون ۱۰درصد سکوهای ورزشگاه برای هواداران سپاهان است و اگر پرسپولیسی‌ها تا یک ساعت قبل از بازی ورزشگاه را پر نکنند، جا به سپاهانی‌ها می‌رسد.» بخش دوم این جمله نه‌تنها به قانون ربطی ندارد که قانون را هم زیر سؤال می‌برد.

این چه قانونی است که تماشاگری را که بلیت اینترنتی خریده، مجبور می‌کند برای اینکه جایش را به دیگران ندهند، حداقل یک ساعت قبل از بازی، در استادیوم باشد؟ فتاحی عملا با این جمله به پرسپولیسی‌ها پیام داد که اگر نمی‌خواهند تیم‌شان در بازی خانگی تنها بماند، هجوم ببرند و ورزشگاه را پر کنند.

در روز بازی هم، طبق معمول همه بازی‌های پرتماشاگر، به‌نظر می‌رسید تعداد کسانی که وارد استادیوم شده‌اند بیش از تعداد صندلی‌هاست. گروهی روی پله‌ها نشسته بودند، گروهی هم روی دیوارهای طبقه دوم. در یکی دو سال اخیر بارها تیم‌های باشگاهی ایران در لیگ‌قهرمانان آسیا، به‌خاطر ورود بیش از اندازه تماشاگران جریمه شده‌اند. هر بار چند ده هزار دلار از درآمد این باشگاه‌ها کم می‌شود، با وجود این هیچ اراده‌ای برای کنترل ورود تماشاگران براساس بلیت‌های فروخته شده وجود ندارد. ظاهرا موضوع خیلی ساده است. فقط کافی است روی بلیت‌هایی که فروخته می‌شود، شماره صندلی بنویسند و مثل سالن‌های سینما و تئاتر، هر کسی روی صندلی خودش بنشیند. به همین سادگی. اما در کمال ناباوری، اراده عجیبی وجود دارد که این اتفاق نیفتد و نظم برقرار نشود. حتی جریمه‌های میلیاردی ای‌اف‌سی هم در برابر این اراده آهنین کاری از پیش نمی‌برد.