گوناگون

تفاوت بین آنوریسم و سکته مغزی چیست؟

تفاوت بین آنوریسم و سکته مغزی چیست؟

پارسینه: سکته مغزی و آنوریسم مغزی هر دو خطر آفرین هستند، اما تفاوت‌هایی هم با هم دارند که در ادامه به تفاوت بین سکته مغزی و آنوریسم مغزی اشاره می‌شود

سکته مغزی و آنوریسم مغزی هر دو شرایطی خطرناک و گاهی اوقات مرگبار هستند. آن‌ها می‌توانند در هر سنی رخ دهند و هر دو می‌توانند موجب آسیب دائمی به مغز شوند. پس جای شگفتی نیست که مردم درباره تفاوت‌های بین سکته مغزی و آنوریسم دچار سردرگمی شوند.

سکته‌های مغزی و آنوریسم‌های مغزی اصطلاحاتی هستند که شاید زیاد آن‌ها را شنیده باشیم، اما افراد بسیاری آشنایی کاملی با معنای آن‌ها ندارند. در هر دو مورد، رگ‌های خونی در سر درگیر هستند.

سکته مغزی چیست؟
سکته‌های مغزی زمانی رخ می‌دهند که جریان خون به بخش‌هایی از مغز قطع شده که می‌تواند موجب مرگ بافت مغز به واسطه عدم دریافت اکسیژن و مواد مغذی شود. سکته‌های مغزی یک مساله سلامت جدی هستند و از دلایل اصلی مرگ و میر و ناتوانی بلند مدت در جهان محسوب می‌شوند.

دو نوع سکته مغزی وجود دارند. سکته مغزی ایسکمیک زمانی رخ می‌دهد که یک رگ خونی در مغز مسدود شده و بافت مغزی مرتبط با آن به واسطه کمبود اکسیژن و مواد مغذی آسیب می‌بیند. نوع دیگر، سکته مغزی هموراژیک است و زمانی رخ می‌دهد که خونریزی در مغز وجود دارد. سکته‌های مغزی ایسکمیک به طور قابل توجهی شایع‌تر از سکته‌های مغزی هموراژیک هستند.

علائم سکته مغزی چه چیز‌هایی هستند؟

دلیل خوبی برای آگاهی از نشانه‌های سکته مغزی وجود دارد، زیرا دریافت درمان طی سه ساعت پس از وقوع این شرایط می‌تواند احتمال ریکاوری را افزایش دهد. از جمله نشانه‌های سکته مغزی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

بی حسی یا فلج دست، پا یا صورت. این نشانه به طور معمول در یک سمت از بدن ظاهر می‌شود، از این رو نشانگر خوبی برای سکته مغزی محسوب می‌شود. افتادگی دهان در یک سمت یا فرو افتادن دست پس از بلند کردن آن را جدی بگیرید.

مشکلات بینایی. در صورت تجربه یک سکته مغزی ممکن است با تاری یا سیاه شدن دید یا دوبینی مواجه شوید.

مشکلات گفتاری. در صورت تجربه سکته مغزی ممکن است با دشواری در صحبت کردن یا حتی درک این که افراد دیگر چه می‌گویند، مواجه شوید.

سردرد. سردرد شدید و ناگهانی که ممکن است موجب حالت تهوع و استفراغ شود می‌تواند نشانه‌ای از سکته مغزی باشد.

از دست دادن هماهنگی. درصورت تجربه سکته مغزی ممکن است با دشواری در راه رفتن، از دست دادن تعادل یا احساس سرگیجه مواجه شوید.

اگر با این قبیل علائم و نشانه‌ها مواجه هستید با مرکز فوریت‌های پزشکی (۱۱۵) تماس بگیرید.

آنوریسم چیست؟
آنوریسم مغزی شامل یک بیرون زدگی در دیواره رگ خونی می‌شود. خونریزی از یک آنوریسم پاره شده نوعی سکته مغزی هموراژیک محسوب می‌شود. این می‌تواند سردرگمی مردم بین سکته مغزی و آنوریسم را توضیح دهد، زیرا زمانی که آنوریسم پاره می‌شود، نوعی از سکته مغزی در نظر گرفته می‌شود.

نشانه‌های آنوریسم چه چیز‌هایی هستند؟
آنوریسم اغلب هیچ نشانه‌ای ندارد، مگر این که پارگی در دیواره رگ خونی وجود داشته باشد که به خونریزی منجر شود. در برخی موارد، آنوریسم ممکن است به اندازه‌ای بزرگ شود که اعصاب را تحت تاثیر قرار داده و موجب درد در نزدیکی چشم، دو بینی یا بزرگ شدن مردمک چشم شود.

اما در صورت پارگی آنوریسم، علائم شدید به سرعت شکل می‌گیرند. بیماران اغلب شکل گیری یک سردرد شدید که آن را بدترین سردرد زندگی خود می‌دانند را تجربه می‌کنند. سردرد‌ها همانند میگرن طی چند ساعت شکل نمی‌گیرند و ناگهان آغاز می‌شوند. از دیگر نشانه‌ها می‌توان به گردن درد، تشنج، یا تغییر در هوشیاری اشاره کرد.

در صورت مواجهه با این علائم با مرکز فوریت‌های پزشکی (۱۱۵) تماس بگیرید. پارگی آنوریسم یک شرایط اضطراری پزشکی است و بیمار باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن کمک پزشکی دریافت کند.

عوامل خطرآفرین برای سکته مغزی و آنوریسم چه چیز‌های هستند؟

برخی عوامل خطرآفرین برای سکته‌های مغزی قابل کنترل و برخی غیر قابل کنترل هستند. کاهش وزن، ترک سیگار، کاهش سطوح استرس، و پرهیز از الکل و نوشابه‌های رژیمی می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی کمک کنند. برخی شرایط دیگر، مانند دیابت، بیماری قلبی، کلسترول بالا و فشار خون بالا می‌توانند خطر سکته مغزی را افزایش دهند و همچنین عوامل ژنتیکی، مانند جنسیت (زنان احتمال بیشتری دارد سکته مغزی را تجربه کنند)، نژاد (آفریقایی آمریکایی تبارها، آسیایی‌آمریکایی تبارها، و اسپانیایی‌آمریکایی تبار‌ها با خطر بیشتری مواجه هستند)، یا تجربه سکته مغزی در یکی از اعضای خانواده به ویژه در سن جوانی از دیگر عوامل تاثیرگذار هستند. با افزایش سن، خطر سکته مغزی نیز بیشتر می‌شود.

در مورد آنوریسم، بسیاری از عوامل خطرآفرین مشابه، مانند سن، فشار خون بالا، سیگار کشیدن و سابقه خانوادگی را می‌توان مد نظر قرار داد. اما آنوریسم با بدشکلی سرخرگ‌ها و سیاهرگ‌ها و آسیب‌های سر یا تومور‌های مغزی نیز مرتبط است.

ژنتیک عاملی کلیدی در ابتلا به آنوریسم است. اعضای خانواده بیماران مبتلا به آنوریسم‌های درون جمجمه‌ای حتی در غیاب یک سندرم ارثی شناخته شده در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آنوریسم قرار دارند.

اگر دارای سابقه خانوادگی آنوریسم هستید باید زیر نظر قرار بگیرید. آنوریسم‌های درون جمجمه‌ای پاره نشده باید سالانه و برای دو تا سه سال زیر نظر قرار گرفته و در صورت پایدار بودن شرایط آنوریسم، پس از آن، هر دو تا پنج سال باید بررسی شوند.

چگونه می‌توان خطر سکته مغزی یا آنوریسم را کاهش داد؟
چند روش برای کمک به کاهش خطر ابتلا به این شرایط وجود دارند. دو گزینه بسیار مهم سبک زندگی شامل ترک سیگار و کنترل فشار خون بالا می‌شوند. از تغییرات سلامت مهم دیگر می‌توان به کنترل کلسترول و ورزش منظم اشاره کرد. کاهش سطوح بالای کلسترول و ورزش منظم به نظر می‌رسد خطر تشکیل آنوریسم را کاهش می‌دهند.

برای آنوریسم، چند تغییر سبک زندگی دیگر می‌توانند مفید باشند. در همین راستا، بیماران باید از سیگار کشیدن، مصرف الکل، دارو‌های محرک، دارو‌های غیر قانونی و فعالیت و فشار بیش از حد به خود پرهیز کنند.
منبع: سیمرغ

ارسال نظر

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    نمای روز

    اخبار از پلیکان

    داغ

    حواشی پلاس

    صفحه خبر - وب گردی

    آخرین اخبار