.svg)
نامه ۹ صفحه‌ای ستاد مردمی نجات آشوراده خطاب به سازمان حفاظت محیط زیست
پارسینه: ستاد مردمی نجات آشوراده طی نامه‌ای ۹ صفحه‌ای در خصوص طرح گردشگری جزیره آشوراده و به استناد قوانین مرتبط، شکایتی رسمی و حقوقی علیه سازمان حفاظت محیط زیست کشور طرح و به مراجع ذیربط تحویل داده است.
پرونده این شکایت در معاونت دادستان کل کشور در دست بررسی است. پیشتر نیز شکایتی علیه آقایان کلانتری و عبدوس در دادسرای کارکنان دولت طرح کرده بود که پرونده‌ی آن در حال پیگیری است.
متن کامل شکایت ۹ صفحه‌ای بشرح زیر است:
معاونت حقوق دادستان کل کشور در حقوق عامه
سلام علیکم.
احتراماً اینجانب محمد داس مه ضمن ایفاد تصویر مصدق وکالت نامه شماره ۶۶۴۹۳۳ به وکالت از ستاد مردمی نجات آشوراده در خصوص اعتراض و شکایت این ستاد نسبت به پروژه شهرک نمونه گردشگری در جزیره آشوراده منطقه‌ای که حسب مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست کشور پناهگاه حیات وحش و همچنین در فهرست جهانی کنوانسیون رامسر و از سوی یونسکو تحت پوشش دفتر شورای هماهنگی بین المللی برنامه انسان و کره مسکون (MAB) بعنوان ذخیرگاه زیست کره معرفی شده پیرو لوایحه قبلی به استحضار می‌رساند شکایت خویش را تحت عناوین اتهامی ذیل علیه سازمان حفاظت محیط زیست کشور بحضورتان ابراز می‌دارم:
۱٫ عدم اجرای قوانین مملکتی موضوع ماده ۵۷۶ قانون مجازات اسلامی از طریق:
الف) نقض سند ملی محیط زیست جمهوری اسلامی ایران
ب) نقض کنواسیون جهانی حفظ تنوع زیستی و قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تنوع زیستی مصوب ۰۶/۰۳/۱۳۷۵ مجلس شورای اسلامی
۲٫ اهمال و تعدیات مأمورین دولتی نسبت به اجرای وظایف ذاتی
الف. - ۱) نقض سند ملی محیط زیست جمهوری اسلامی ایران:
حسب سیاست‌های کلی نظام در امر محیط زیست و سند ملی محیط زیست ایران که در راستای بند اول اصل ۱۱۰ قانون اساسی به امضای رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران رسیده:
از باب حقوق اساسی محیط زیستی ذیل فصل اول سند ملی:
می‌بایست حسب بند ۵ ارتقاء ایمنی و امنیت زیستگاه حیات وحش
و از باب اهداف محیط زیست کشور در افق چشم انداز زیر فصل سوم وضعیت مطلوب محیط زیست جمهوری اسلامی ایران:
دستیابی به رتبه اول منطقه‌ای در وسعت مناطق چهارگانه حفاظت شده، پارک ملی، پناهگاه حیات وحش و آثار طبیعی ملی صورت گیرد؛ و حسب یکپارچه سازی مدیریت عرصه‌های طبیعی ذیل فصل چهارم تحت عنوان راهبرد‌ها و اقدامات ملی محیط زیست جمهوری اسلامی ایران:
می‌بایست حسب بند ۶ گسترش مناطق تحت مدیریت محیط زیست (حفاظت شده، پناهگاه حیات وحش و …) صورت گیرد بطوریکه در بخش کمیت‌های مطلوب محیط زیست جمهوری اسلامی ایران در افق ۱۴۰۴ می‌بایست: (درصد مناطق چهارگانه) از سال ۱۳۹۰ تا سال ۱۴۰۴ از یازده درصد به هفده درصد ارتقاء و افزایش یابد.
حال سازمان حفاظت محیط زیست کشور مجوز احداث مجموعه بزرگی به مساحت ده‌ها هکتار تحت عنوان نمونه گردشگری در این منطقه که پناهگاه حیات وحش محسوب می‌گردد صادر نموده و، چون از مساحت این منطقه که از دسته مناطق چهارگانه می‌باشد خواهد کاست و همچنین همانطور که در طرح مطالعات ارزیابی اثرات زیست محیطی منطقه نمونه گردشگری آشوراده ذکر گردیده این طرح بدلیل پاکتراشی و حذف پوشش گیاهی، خاکبرداری و خاکریزی در مسیر‌های دسترسی، سایت پیاده روی و تردد گردشگران، مرکز بازدید کنندگان، دهکده صنایع دستی و زون تفرجی کودکان و نوجوانان و تخلیه پسماند و فاضلاب ناشی از فعالیت‌های ساختمانی، فعالیت و تردد ماشین آلات ساختمانی، حمل و نقل و باربری، پرسنل طرح و گردشگران به محیط از طریق کاهش کیفیت منابع آب، آلودگی و تخریب خاک، آلودگی هوا و صوت در نهایت سبب تخریب زیستگاه حیات وحش، مهاجرت گونه‌های آبزی و اختلال در تخم ریزی، اختلال در تولید مثل و زادآوری پرندگان بومی، مهاجرت و کاهش امنیت زیستگاه می‌گردد به نظر می‌رسد مغایر با نصوص و مفاد مارالذکر مندرج در سند ملی محیط زیست ایران می‌باشد.
از اینرو، چون این منطقه جزء مناطق چهارگانه می‌باشد، اقدام به دادن مجوز مصداق بارز کاستن از مناطق چهارگانه است و نه تنها موجب گسترش منطقه نگردیده است بلکه مغایر با فلسفه سند مزبور بوده و موجبات کاستن از عرصه مناطق چهارگانه را فراهم کرده است و از سویی بر خلاف مفاد صریح سند ملی محیط زیست ایران موجب از بین رفتن امنیت زیستگاه حیات وحش می‌گردد؛ لذا اقدام مزبور، مصداق بارز نقض سند ملی محیط زیست ایران که حکم قانون را دارد، می‌باشد؛ از اینرو واجد عناصر ماده ۵۷۶ ق. م. ا. مصوب ۱۳۷۵ می‌باشد.
ب. - ۱) نقض کنوانسیون جهانی حفظ تنوع زیستی و قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تنوع زیستی مصوب ۰۶/۰۳/۱۳۷۵ مجلس شورای اسلامی:
حسب بند ج.، این کنوانسیون که در دهمین کنفرانس متعاهدین به کنوانسیون در سال ۲۰۱۰ در آیچی در ناگویای ژاپن برگزار شد زیر فصل:
بهبود وضعیت تنوع زیستی از طریق حفاظت از اکوسیستم‌ها، گونه‌ها و تنوع ژنتیکی کشور‌های عضو مکلف به افزایش مناطق حفاظت شده و بهبود وضعیت آن‌ها تا سال ۲۰۲۰، حداقل ۱۷ درصد از مناطق خشکی و آب‌های داخلی و ۱۰ درصد از مناطق ساحلی و دریایی به خصوص مناطقی که از لحاظ تنوع زیستی و خدمات اکوسیستمی از اهمیت ویژه برخوردارند می‌باشند و حسب بند ۲ و ۳ این فصل کشور‌های عضو مکلف به پیشگیری از انقراض گونه‌های در معرض تهدید شناخته شده تا سال ۲۰۲۰ و حفظ تنوع ژنیتکی گیاهان زراعی و جانوران اهلی و پرورشی و خویشاوندان وحشی آن‌ها می‌باشند؛ که کاملاً روشن و مبرهن است صدور مجوز شهرک نمونه گردشگری در مساحتی بالغ بر ده‌ها و یا صد‌ها هکتار در این منطقه با توجه شرحی که ذکر آن در بالا رفت در تنافی مستقیم با مفاد این کنوانسیون محسوب می‌گردد پناهگاه حیات وحشی که در آن ۲۰۴ گونه پرنده شناسایی شده که از آن ۳۸ گونه در لیست گونه‌های حمایت شده سازمان حفاظت محیط زیست ایران قرار می‌گیرند؛ و ۲۸ گونه در فهرست ضمایم شماره ۱ و ۲ سایتیس (CITES) قرار دارند، از سوی دیگر ۱۱ گونه از این پرندگان در فهرست سرخ IUCN به عنوان گونه‌های در معرض خطر انقراض معرفی شده اند. ۶ گونه دوزیست، ۹ گونه خزنده، ۱۰ گونه پستاندار از راسته حشره خواران، جوندگان، گوشتخواران، راسو ها، گربه سانان و زوج سمان دیگر گونه‌هایی هستند که حضورشان بر اهمیت اکولوژیک این منطقه می‌افزاید. از جمله پستانداران دارای ارزش حفاظتی منطقه می‌توان به روباه ترکمن در طبقه «آسیب پذیر (VU)» لیست سرخ IUCN، شنگ یا سمور آبی در طبقه «آسیب پذیر (VU)» گربه شنی در طبقه «در معرض خطر (EN)» گربه وحشی در طبقه «آسیب پذیر (VU)» اشاره کرد و فک خزری مهمترین و شاخص‌ترین گونه حیات وحش این منطقه است گونه ایی که در فهرست سرخ IUCN اخیراً از طبقه «آسیب پذیر» به طبقه «در خطر انقراض» منتقل شده و این به معنای بدتر شدن شرایط ادامه حیات این گونه می‌باشد مضافاً این منطقه دارای دوزیستانی به مانند لاک پشت برکه‌ای خزری، لاک پشت مهمیز دار، قورباغه، قورباغه درختی و وزغ سبز می‌باشد؛ که صدور مجوز شهرک نمونه گردشگری در این منطقه با این تنوع زیستی از آن جهت در تعارض با بند ۵ ذیل فصل اول سند ملی محیط زیست و بند ج. کنوانسیون جهانی حفظ تنوع زیستی می‌باشد چرا که حسب اطلاعات موثق در گزارش ارزیابی اثرات زیست محیطی منطقه نمونه گردشگری آشوراده در باب آثار این طرح به کاهش کیفیت منابع آب، آلودگی و تخریب خاک، آلودگی هوا و صوت که در نهایت همگی سبب تخریب زیستگاه حیات وحش، مهاجرت گونه‌های آبزی و اختلال در تخم ریزی، اختلال در تولید مثل و زادآوری پرندگان بومی، مهاجر و کاهش امنیت زیستگاه به عنوان مهمترین اثرات طرح در صورت عدم رعایت ملاحظات زیست محیطی اشاره شد و یا در بخشی دیگر از این گزارش در باب تشریح اثر فاز ساختمان بر حیات وحش تصریح گردیده: «به دلیل بکر بودن زیستگاه‌های محدوده طرح اثر قابل ملاحظه‌ی پیش بینی شده در این مرحله، کاهش کیفیت زیستگاه‌های منطقه، از بین رفتن چشم انداز‌های طبیعی و مهاجرت گونه‌های پرنده موجود در محدوده طرح خواهد بود گونه‌های زیادی از پرندگان موجود در محدوده مطالعاتی، براساس قوانین داخلی جزو گونه‌های حفاظت و حمایت شده محسوب می‌شوند. در این میان، می‌توان پرندگان در معرض انقراض و آسیب پذیر نظیرقرقاول، دراج و زنگوله بال را نام برد. بطوریکه زیستگاه و پراکنش این گونه در اثر پاکتراشی پوشش گیاهی و ایجاد آلودگی‌های آب و خاک ناشی از احداث کاربری‌های مورد نظر آسیب خواهند دید.» یا در بخشی دیگر از گزارش ارزیابی اثرات زیست محیطی ذکر شده: «با توجه به استقرار کاربری‌ها بخشی از زیستگاه‌های پرندگان نظیر دلیجه کوچک، زنگوله بال، سارگپه، سنقر، غاز خاکستری و پیشانی سفید، قرقاول و دراج تخریب می‌شود.»
۲٫ اهمال و تعدیات مأمورین نسبت به اجرای وظایف ذاتی:
حسب مواد ۱ و ۶ قانون حفاظت و بهسازی وظیفه ذاتی سازمان حفاظت محیط زیست صیانت و جلوگیری از تخریب و آلودگی می‌باشد این در حالی است که آقای عبدوس طی مکاتبه‌ای به شماره ۹۷/۳۵۱۱/۱۲۵ مورخه ۰۵/۱۰/۱۳۹۷ خطاب به بازپرس محترم شعبه سوم دادسرای عمومی و انقلاب گرگان که در صفحات ۲۳ و ۲۴ و ۲۵ پرونده کلاسه ۹۷۰۴۱۶ که هم اینک در شعبه هفتم دادسرای کارکنان دولت مطرح است، مضبوط می‌باشد اقرار صریح نموده: که «جهت ایجاد گردشگری در آشوراده سازمان حفاظت محیط دو رهیافت دارد یا خود تصدی گری کند و یا به عامل سوم واگذار کند …» این همه هزینه و اینکه یک زیستگاه با ارزش ثبت شده در حالی از سوی سازمان اینچنین در معرض خطر تخریب قرار می‌گیرد که اساساً وظیفه سازمان اتخاذ چنین رویکرد و یا سیاست‌هایی نیست امر گردشگری و اشتغال زایی اساساً در حوزه وظایف و اختیارات سازمان‌های دولتی دیگر می‌باشد سازمان حفاظت محیط زیست مکلف است تمامی فعالیت‌های خویش را حول محور قانون حفاظت و بهسازی که کاملاً جنبه آمره دارد تنظیم کند بنظر می‌رسد مدیرکل محترم اداره حفاظت محیط زیست استان گلستان مشمول عنوان اتهامی حسب فصل تعدیات مأمورین دولت و شق دوم ماده ۵۹۸ قانون مجازات اسلامی که اشعار می‌دارد: «در صورتی که به علت اهمال یا تفریط، موجب تضییع اموال دولت گردد یا آن را به مصارفی برساند که در قانون اعتباری برای آن منظور نشده یا در غیر مورد معین یا زاید اعتبار مصرف نموده باشد متصرف غیر قانونی محسوب و علاوه بر جبران خسارت وارده به شلاق تا ۷۴ ضربه محکوم می‌شود.» می‌گردد که در تبیین این عنوان مجرمانه همانطور که حضرتعالی مستحضر هستید حسب دکترین حقوقی: اطلاق واژه «اموال» شامل اموال غیر منقول به مانند اراضی نیز می‌شود (هوشنگ شامبیاتی، حقوق کیفری اختصاصی، ج۲، ص. ۱۳۶) و همچنین برای تحقق جرائمی که بر اثر اهمال یا تفریط صورت می‌گیرد نیازی به قصد مجرمانه نیست و تقصیر کفایت می‌کند و اگر ارتکاب جرایم موضوع ماده ۵۹۸ ق. م. ا. واقعاً ضرری برای دولت نداشته باشد باز هم جرم محقق می‌شود (دکتر عباس زراعت، قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی، ویرایش سوم، ص. ۶۱۲)
این در حالی است که به سبب اقدام خارج از وظیفه سازمانی و ذاتی سازمان حفاظت محیط زیست کشور یکی از با ارزش‌ترین مناطق چهارگانه کشور نه تنها در معرض تخریب احتمالی قرار می‌گیرد بلکه به گواهی متعدد و مکرر گزارش ارزیابی اثرات زیست محیطی این طرح، زیستگاه تخریب می‌گردد.
همچنین گزارشات بسیار مهم و قابل ارزیابی به ستاد مردمی نجات آشوراده واصل گردیده که محل ساخت و ساز‌های این طرح در آن محدوده ۲۲ هکتاری اساساً در مستثنیات واقع نمی‌شود و محل احداث ساخت و ساز‌ها فاقد زون تفرجی متمرکز می‌باشد و با توجه به آنکه صرفاً دارای زون تفرجی گسترده بوده مجری اجازه احداث و ایجاد مسیر‌های پیاده روی چوبی، دوچرخه سواری، اسب سواری و برج‌های دیده بانی پرنده نگری دارد حال آنکه متأسفانه در طرح مطالعات ارزیابی اثرات زیست محیطی شاهد سازه‌ها و مستحدثاتی به مانند رستوران و سفره خانه سنتی به مساحت ۱۴ هزار و چهارصد متر مربع، رستوران دریایی به مساحت ۸۵۰۰ مترمربع و … هستیم که علی الاصول چنین اجازه‌ای برای ایجاد سازه‌های بتنی و سنگین در زون‌های تفرجی گسترده وجود ندارد که پیشنهاد و تأکید می‌گردد برای روشن شدن حقیقت:
اولاً تصویر کاملی از سند طرح مدیریت پناهگاه حیات وحش میانکاله از سازمان حفاظت محیط زیست استعلام و اخذ گردد تا مشخص شود ۲۲ هکتار مورد بحث دارای زون تفرجی گسترده می‌باشد یا زون تفرجی متمرکز؟
دوماً از سازمان جنگل‌ها استعلام گردد محدوده ۲۲ هکتاری جهت ساخت و ساز‌های این طرح در مستثنیات واقع می‌شود یا در محدوده اراضی ملّی می‌باشد؟
متن کامل شکایت ۹ صفحه‌ای بشرح زیر است:
معاونت حقوق دادستان کل کشور در حقوق عامه
سلام علیکم.
احتراماً اینجانب محمد داس مه ضمن ایفاد تصویر مصدق وکالت نامه شماره ۶۶۴۹۳۳ به وکالت از ستاد مردمی نجات آشوراده در خصوص اعتراض و شکایت این ستاد نسبت به پروژه شهرک نمونه گردشگری در جزیره آشوراده منطقه‌ای که حسب مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست کشور پناهگاه حیات وحش و همچنین در فهرست جهانی کنوانسیون رامسر و از سوی یونسکو تحت پوشش دفتر شورای هماهنگی بین المللی برنامه انسان و کره مسکون (MAB) بعنوان ذخیرگاه زیست کره معرفی شده پیرو لوایحه قبلی به استحضار می‌رساند شکایت خویش را تحت عناوین اتهامی ذیل علیه سازمان حفاظت محیط زیست کشور بحضورتان ابراز می‌دارم:
۱٫ عدم اجرای قوانین مملکتی موضوع ماده ۵۷۶ قانون مجازات اسلامی از طریق:
الف) نقض سند ملی محیط زیست جمهوری اسلامی ایران
ب) نقض کنواسیون جهانی حفظ تنوع زیستی و قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تنوع زیستی مصوب ۰۶/۰۳/۱۳۷۵ مجلس شورای اسلامی
۲٫ اهمال و تعدیات مأمورین دولتی نسبت به اجرای وظایف ذاتی
الف. - ۱) نقض سند ملی محیط زیست جمهوری اسلامی ایران:
حسب سیاست‌های کلی نظام در امر محیط زیست و سند ملی محیط زیست ایران که در راستای بند اول اصل ۱۱۰ قانون اساسی به امضای رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران رسیده:
از باب حقوق اساسی محیط زیستی ذیل فصل اول سند ملی:
می‌بایست حسب بند ۵ ارتقاء ایمنی و امنیت زیستگاه حیات وحش
و از باب اهداف محیط زیست کشور در افق چشم انداز زیر فصل سوم وضعیت مطلوب محیط زیست جمهوری اسلامی ایران:
دستیابی به رتبه اول منطقه‌ای در وسعت مناطق چهارگانه حفاظت شده، پارک ملی، پناهگاه حیات وحش و آثار طبیعی ملی صورت گیرد؛ و حسب یکپارچه سازی مدیریت عرصه‌های طبیعی ذیل فصل چهارم تحت عنوان راهبرد‌ها و اقدامات ملی محیط زیست جمهوری اسلامی ایران:
می‌بایست حسب بند ۶ گسترش مناطق تحت مدیریت محیط زیست (حفاظت شده، پناهگاه حیات وحش و …) صورت گیرد بطوریکه در بخش کمیت‌های مطلوب محیط زیست جمهوری اسلامی ایران در افق ۱۴۰۴ می‌بایست: (درصد مناطق چهارگانه) از سال ۱۳۹۰ تا سال ۱۴۰۴ از یازده درصد به هفده درصد ارتقاء و افزایش یابد.
حال سازمان حفاظت محیط زیست کشور مجوز احداث مجموعه بزرگی به مساحت ده‌ها هکتار تحت عنوان نمونه گردشگری در این منطقه که پناهگاه حیات وحش محسوب می‌گردد صادر نموده و، چون از مساحت این منطقه که از دسته مناطق چهارگانه می‌باشد خواهد کاست و همچنین همانطور که در طرح مطالعات ارزیابی اثرات زیست محیطی منطقه نمونه گردشگری آشوراده ذکر گردیده این طرح بدلیل پاکتراشی و حذف پوشش گیاهی، خاکبرداری و خاکریزی در مسیر‌های دسترسی، سایت پیاده روی و تردد گردشگران، مرکز بازدید کنندگان، دهکده صنایع دستی و زون تفرجی کودکان و نوجوانان و تخلیه پسماند و فاضلاب ناشی از فعالیت‌های ساختمانی، فعالیت و تردد ماشین آلات ساختمانی، حمل و نقل و باربری، پرسنل طرح و گردشگران به محیط از طریق کاهش کیفیت منابع آب، آلودگی و تخریب خاک، آلودگی هوا و صوت در نهایت سبب تخریب زیستگاه حیات وحش، مهاجرت گونه‌های آبزی و اختلال در تخم ریزی، اختلال در تولید مثل و زادآوری پرندگان بومی، مهاجرت و کاهش امنیت زیستگاه می‌گردد به نظر می‌رسد مغایر با نصوص و مفاد مارالذکر مندرج در سند ملی محیط زیست ایران می‌باشد.
از اینرو، چون این منطقه جزء مناطق چهارگانه می‌باشد، اقدام به دادن مجوز مصداق بارز کاستن از مناطق چهارگانه است و نه تنها موجب گسترش منطقه نگردیده است بلکه مغایر با فلسفه سند مزبور بوده و موجبات کاستن از عرصه مناطق چهارگانه را فراهم کرده است و از سویی بر خلاف مفاد صریح سند ملی محیط زیست ایران موجب از بین رفتن امنیت زیستگاه حیات وحش می‌گردد؛ لذا اقدام مزبور، مصداق بارز نقض سند ملی محیط زیست ایران که حکم قانون را دارد، می‌باشد؛ از اینرو واجد عناصر ماده ۵۷۶ ق. م. ا. مصوب ۱۳۷۵ می‌باشد.
ب. - ۱) نقض کنوانسیون جهانی حفظ تنوع زیستی و قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تنوع زیستی مصوب ۰۶/۰۳/۱۳۷۵ مجلس شورای اسلامی:
حسب بند ج.، این کنوانسیون که در دهمین کنفرانس متعاهدین به کنوانسیون در سال ۲۰۱۰ در آیچی در ناگویای ژاپن برگزار شد زیر فصل:
بهبود وضعیت تنوع زیستی از طریق حفاظت از اکوسیستم‌ها، گونه‌ها و تنوع ژنتیکی کشور‌های عضو مکلف به افزایش مناطق حفاظت شده و بهبود وضعیت آن‌ها تا سال ۲۰۲۰، حداقل ۱۷ درصد از مناطق خشکی و آب‌های داخلی و ۱۰ درصد از مناطق ساحلی و دریایی به خصوص مناطقی که از لحاظ تنوع زیستی و خدمات اکوسیستمی از اهمیت ویژه برخوردارند می‌باشند و حسب بند ۲ و ۳ این فصل کشور‌های عضو مکلف به پیشگیری از انقراض گونه‌های در معرض تهدید شناخته شده تا سال ۲۰۲۰ و حفظ تنوع ژنیتکی گیاهان زراعی و جانوران اهلی و پرورشی و خویشاوندان وحشی آن‌ها می‌باشند؛ که کاملاً روشن و مبرهن است صدور مجوز شهرک نمونه گردشگری در مساحتی بالغ بر ده‌ها و یا صد‌ها هکتار در این منطقه با توجه شرحی که ذکر آن در بالا رفت در تنافی مستقیم با مفاد این کنوانسیون محسوب می‌گردد پناهگاه حیات وحشی که در آن ۲۰۴ گونه پرنده شناسایی شده که از آن ۳۸ گونه در لیست گونه‌های حمایت شده سازمان حفاظت محیط زیست ایران قرار می‌گیرند؛ و ۲۸ گونه در فهرست ضمایم شماره ۱ و ۲ سایتیس (CITES) قرار دارند، از سوی دیگر ۱۱ گونه از این پرندگان در فهرست سرخ IUCN به عنوان گونه‌های در معرض خطر انقراض معرفی شده اند. ۶ گونه دوزیست، ۹ گونه خزنده، ۱۰ گونه پستاندار از راسته حشره خواران، جوندگان، گوشتخواران، راسو ها، گربه سانان و زوج سمان دیگر گونه‌هایی هستند که حضورشان بر اهمیت اکولوژیک این منطقه می‌افزاید. از جمله پستانداران دارای ارزش حفاظتی منطقه می‌توان به روباه ترکمن در طبقه «آسیب پذیر (VU)» لیست سرخ IUCN، شنگ یا سمور آبی در طبقه «آسیب پذیر (VU)» گربه شنی در طبقه «در معرض خطر (EN)» گربه وحشی در طبقه «آسیب پذیر (VU)» اشاره کرد و فک خزری مهمترین و شاخص‌ترین گونه حیات وحش این منطقه است گونه ایی که در فهرست سرخ IUCN اخیراً از طبقه «آسیب پذیر» به طبقه «در خطر انقراض» منتقل شده و این به معنای بدتر شدن شرایط ادامه حیات این گونه می‌باشد مضافاً این منطقه دارای دوزیستانی به مانند لاک پشت برکه‌ای خزری، لاک پشت مهمیز دار، قورباغه، قورباغه درختی و وزغ سبز می‌باشد؛ که صدور مجوز شهرک نمونه گردشگری در این منطقه با این تنوع زیستی از آن جهت در تعارض با بند ۵ ذیل فصل اول سند ملی محیط زیست و بند ج. کنوانسیون جهانی حفظ تنوع زیستی می‌باشد چرا که حسب اطلاعات موثق در گزارش ارزیابی اثرات زیست محیطی منطقه نمونه گردشگری آشوراده در باب آثار این طرح به کاهش کیفیت منابع آب، آلودگی و تخریب خاک، آلودگی هوا و صوت که در نهایت همگی سبب تخریب زیستگاه حیات وحش، مهاجرت گونه‌های آبزی و اختلال در تخم ریزی، اختلال در تولید مثل و زادآوری پرندگان بومی، مهاجر و کاهش امنیت زیستگاه به عنوان مهمترین اثرات طرح در صورت عدم رعایت ملاحظات زیست محیطی اشاره شد و یا در بخشی دیگر از این گزارش در باب تشریح اثر فاز ساختمان بر حیات وحش تصریح گردیده: «به دلیل بکر بودن زیستگاه‌های محدوده طرح اثر قابل ملاحظه‌ی پیش بینی شده در این مرحله، کاهش کیفیت زیستگاه‌های منطقه، از بین رفتن چشم انداز‌های طبیعی و مهاجرت گونه‌های پرنده موجود در محدوده طرح خواهد بود گونه‌های زیادی از پرندگان موجود در محدوده مطالعاتی، براساس قوانین داخلی جزو گونه‌های حفاظت و حمایت شده محسوب می‌شوند. در این میان، می‌توان پرندگان در معرض انقراض و آسیب پذیر نظیرقرقاول، دراج و زنگوله بال را نام برد. بطوریکه زیستگاه و پراکنش این گونه در اثر پاکتراشی پوشش گیاهی و ایجاد آلودگی‌های آب و خاک ناشی از احداث کاربری‌های مورد نظر آسیب خواهند دید.» یا در بخشی دیگر از گزارش ارزیابی اثرات زیست محیطی ذکر شده: «با توجه به استقرار کاربری‌ها بخشی از زیستگاه‌های پرندگان نظیر دلیجه کوچک، زنگوله بال، سارگپه، سنقر، غاز خاکستری و پیشانی سفید، قرقاول و دراج تخریب می‌شود.»
۲٫ اهمال و تعدیات مأمورین نسبت به اجرای وظایف ذاتی:
حسب مواد ۱ و ۶ قانون حفاظت و بهسازی وظیفه ذاتی سازمان حفاظت محیط زیست صیانت و جلوگیری از تخریب و آلودگی می‌باشد این در حالی است که آقای عبدوس طی مکاتبه‌ای به شماره ۹۷/۳۵۱۱/۱۲۵ مورخه ۰۵/۱۰/۱۳۹۷ خطاب به بازپرس محترم شعبه سوم دادسرای عمومی و انقلاب گرگان که در صفحات ۲۳ و ۲۴ و ۲۵ پرونده کلاسه ۹۷۰۴۱۶ که هم اینک در شعبه هفتم دادسرای کارکنان دولت مطرح است، مضبوط می‌باشد اقرار صریح نموده: که «جهت ایجاد گردشگری در آشوراده سازمان حفاظت محیط دو رهیافت دارد یا خود تصدی گری کند و یا به عامل سوم واگذار کند …» این همه هزینه و اینکه یک زیستگاه با ارزش ثبت شده در حالی از سوی سازمان اینچنین در معرض خطر تخریب قرار می‌گیرد که اساساً وظیفه سازمان اتخاذ چنین رویکرد و یا سیاست‌هایی نیست امر گردشگری و اشتغال زایی اساساً در حوزه وظایف و اختیارات سازمان‌های دولتی دیگر می‌باشد سازمان حفاظت محیط زیست مکلف است تمامی فعالیت‌های خویش را حول محور قانون حفاظت و بهسازی که کاملاً جنبه آمره دارد تنظیم کند بنظر می‌رسد مدیرکل محترم اداره حفاظت محیط زیست استان گلستان مشمول عنوان اتهامی حسب فصل تعدیات مأمورین دولت و شق دوم ماده ۵۹۸ قانون مجازات اسلامی که اشعار می‌دارد: «در صورتی که به علت اهمال یا تفریط، موجب تضییع اموال دولت گردد یا آن را به مصارفی برساند که در قانون اعتباری برای آن منظور نشده یا در غیر مورد معین یا زاید اعتبار مصرف نموده باشد متصرف غیر قانونی محسوب و علاوه بر جبران خسارت وارده به شلاق تا ۷۴ ضربه محکوم می‌شود.» می‌گردد که در تبیین این عنوان مجرمانه همانطور که حضرتعالی مستحضر هستید حسب دکترین حقوقی: اطلاق واژه «اموال» شامل اموال غیر منقول به مانند اراضی نیز می‌شود (هوشنگ شامبیاتی، حقوق کیفری اختصاصی، ج۲، ص. ۱۳۶) و همچنین برای تحقق جرائمی که بر اثر اهمال یا تفریط صورت می‌گیرد نیازی به قصد مجرمانه نیست و تقصیر کفایت می‌کند و اگر ارتکاب جرایم موضوع ماده ۵۹۸ ق. م. ا. واقعاً ضرری برای دولت نداشته باشد باز هم جرم محقق می‌شود (دکتر عباس زراعت، قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی، ویرایش سوم، ص. ۶۱۲)
این در حالی است که به سبب اقدام خارج از وظیفه سازمانی و ذاتی سازمان حفاظت محیط زیست کشور یکی از با ارزش‌ترین مناطق چهارگانه کشور نه تنها در معرض تخریب احتمالی قرار می‌گیرد بلکه به گواهی متعدد و مکرر گزارش ارزیابی اثرات زیست محیطی این طرح، زیستگاه تخریب می‌گردد.
همچنین گزارشات بسیار مهم و قابل ارزیابی به ستاد مردمی نجات آشوراده واصل گردیده که محل ساخت و ساز‌های این طرح در آن محدوده ۲۲ هکتاری اساساً در مستثنیات واقع نمی‌شود و محل احداث ساخت و ساز‌ها فاقد زون تفرجی متمرکز می‌باشد و با توجه به آنکه صرفاً دارای زون تفرجی گسترده بوده مجری اجازه احداث و ایجاد مسیر‌های پیاده روی چوبی، دوچرخه سواری، اسب سواری و برج‌های دیده بانی پرنده نگری دارد حال آنکه متأسفانه در طرح مطالعات ارزیابی اثرات زیست محیطی شاهد سازه‌ها و مستحدثاتی به مانند رستوران و سفره خانه سنتی به مساحت ۱۴ هزار و چهارصد متر مربع، رستوران دریایی به مساحت ۸۵۰۰ مترمربع و … هستیم که علی الاصول چنین اجازه‌ای برای ایجاد سازه‌های بتنی و سنگین در زون‌های تفرجی گسترده وجود ندارد که پیشنهاد و تأکید می‌گردد برای روشن شدن حقیقت:
اولاً تصویر کاملی از سند طرح مدیریت پناهگاه حیات وحش میانکاله از سازمان حفاظت محیط زیست استعلام و اخذ گردد تا مشخص شود ۲۲ هکتار مورد بحث دارای زون تفرجی گسترده می‌باشد یا زون تفرجی متمرکز؟
دوماً از سازمان جنگل‌ها استعلام گردد محدوده ۲۲ هکتاری جهت ساخت و ساز‌های این طرح در مستثنیات واقع می‌شود یا در محدوده اراضی ملّی می‌باشد؟
ارسال نظر