سیری بر وعده‌های غذایی روسای جمهور آمریکا

شاید در نظر اول تصور شود که منوی غذایی یکی از قدرتمندترین اشخاص تاریخ زیاد چنگی به دل نمی‌زند و شکم‌ها را تحریک نمی‌کند، اما اگر کیک پنیر بز همراه با مربای گوجه‌ی منوی غذایی دونالد ترامپ را گران قیمت و تحریک کننده بدانیم، منوی غذایی روزولت نیز در وخیم‌ترین شرایط اقتصادی تاریخ آمریکا بیش از این حرف‌ها تحریک کننده است.

بررسی‌ها اخیر نشان می‌دهد که منوی غذایی روسای کاخ سفید بیش از تاریخ آمریکا دچار تغییر و تحول بوده است. تغییری که به خودی خود اهمیت چندانی ندارد، اما از جنبه روانشناسی می‌تواند تا حدودی برخی از رفتار‌ها و تصمیم گیری‌های مهم و تاریخی آن‌ها را توجیه کند.

از اولین جشن شکرگزاری که در آمریکا برگزار شد این ایده که از یک میز غذایی کامل به عنوان نمادی از آمریکای مرفه میتوان استفاده کرد شکل گرفت. با وجود منابع طبیعی غنی و زمین‌های حاصل خیز بسیار و با ظهور اقتصاد کشاورزی پس از انقلاب صنعتی اروپا، جشن شکرگزاری به راهی برای نشان دادن خودکفایی و کامیابی هر کشور در تولید و مصرف محصولات کشاورزی و دامی تبدیل شد. به طوری که بعد‌ها آمریکا آن را رسما در سیاست‌های خود به کار برد و بسیار موفق شد. به طوری که سال‌ها بعد شام‌ها و ضیافت‌هایی تحت عنوان state dinner برگزار می‌کردند و در آن با دعوت از بزرگان علاوه بر اینکه مهمان نوازی خود را نشان می‌دادند، قدرت شان را در تولید موادغذایی که از نظر اقتصادی بسیار مهم بود به رخ می‌کشیدند.

ضیافت‌های سیاسی یا state dinner در واقع حکم یک ابزار دوجانبه دیپلماتیک دارد. از یک طرف با پذیرایی سران و همسرانشان مهمان نوازی خاص خودشان را منتقل می‌کنند تا حسی از رضایت درونی در مهمانان خارجی ایجاد شود. حسی که معمولا در افزایش ارتباطات بین دو کشور تاثیر گذار است. از طرف دیگر سلیقه و فرهنگ آمریکایی در غالب خوراکی‌های متنوع به نمایش گذاشته می‌شود.

به بیان دیگر اگر در ضیافتی پنیر بز سرو می‌شود این صرفا به دلیل طعم خوب آن نیست. بلکه برای این است که بیان کند از دید ایالات متحده آمریکا چه چیزی از جهان خوب به نظر می‌رسد و در این انتخاب بیش از سلیقه شخصی سیاست‌ها دخیل هستند. به همین ترتیب تفسیرهر رییس جمهور از منوی شام سیاسی متفاوت بوده و علاوه بر موقعیت زمانی به جایگاه جهانی آمریکا نیز بستگی دارد.

در طی تحقیقی که توسط وب سایت Foreign Policy انجام شده، منوی غذایی شام‌های سیاسی دولت‌های آمریکا از ۸۶ سال پیش تاکنون مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.

فرانکلین روزولت

۴ مارس ۱۹۳۹- ۱۲ آوریل ۱۹۴۵/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۲۶

گرچه روزولت در آن زمان به عنوان یک آمریکایی اشرافی شناخته می‌شد، اما ریشه اصلی و خواهان اصلاحات اساسی او همیشه بر سر میز شام و با انتخاب غذاهایش آشکار می‌شد. فرانکلین و به ویژه همسرش، اولنور روزولت، همواره در تلاش بودند تا رنگ و بوی هدفمندی و پیشرفت به فعالیت‌های اجتماعی که در کاخ سفید انجام می‌شد بپاشند تا نظر مردم را به خود جلب نمایند.

پس از هربت هوور، سی یکمین رییس جمهور آمریکا که علاقه خاصی به منو‌های پرزرق و برق داشت، آشپزخانه کاخ سفید تا حدود ۲۰ سال رنگ خرچنگ و امثال آن را را در منوی خود ندید تا اینکه روزولت افسار دولت را در دست گرفت.

گرچه بانوی اول کاخ سفید، النور روزولت بسیار مخالف بود که ریخت و پاش‌های این چنینی به کاخ سفید بازگردد، اما روزولت علاقه داشت منوی شام سیاسی اش کم رمق نباشد. همسر آقای رییس جمهور همچنین تعدادی از مدل‌های غذایی را از منوی شام سیاسی کاخ سفید حذف کرد. در واقع او دستور داده بود که در صورت سرو غذای اصلی، سوپ را حذف کنند و در صورت سرو هر دوی آن‌ها با هم از خیر ماهی بگذرند. همچنین سرو میوه نیز کاملا قطع شده بود.

با این وجود روزولت تنها به حذف وعده میوه از منوی شام اکتفا کرد و ۶ وعده دیگر را حفظ نمود (البته سرو وعده ماهی به مرور از سال ۱۹۴۲ کاهش یافت). گرچه غذا‌های سرو شده همچنان کمتر از منوی غذایی رییس جمهور پیشین بود. در شرایطی که آمریکا دوران وخیم رکود اقتصادی حی جنگ جهانی دوم را تجربه می‌کرد، ریخت و پاش‌ها و ضیافت‌های پر هزینه آقای رییس جمهور جلوه خوبی نداشت. در این طمان بود که النور روزولت با سیاست " غذای مغذی ارزان بهتر از غذای پرهزینه خوش طعم" آشپزخانه کاخ سفید را از هزینه‌های بیهوده نجات داد و موفق شد هزینه وعده‌ها را به زیر ۱۰ سنت برساند.

هری ترومن

۱۲ آوریل ۱۹۴۵- ۲۰ ژانویه ۱۹۵۳/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۶

شاید در نظر اول تعداد شام‌های سیاسی که ترومن در غذاخوری کاخ سفید داشته است مورد توجه قرار گیرد. دلیل این عدد خرد این است که ترومن د. سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۲ چندان عادت نداشت شام‌های سیاسی خود را در یک فضا و مکان تکراری برگزار کند و در نتیجه تعداد زیادی از ضیافت‌ها و ملاقات‌های سیاسی وی در هتل‌های واشنگتن برگزار شده است. با وجود این ترومن نیز سبک و سیاق روزولت را برای پذیرایی از مهمانانش در غذاخوری کاخ سفید در پیش گرفت با این تفاوت که کیفیت را تا حدودی بهبود بخشید. جالب اینجاست که ترومن علاقه خاصی به چیپس‌های ذرت برند فرویتس داشت. به طوری که حتی در یک ناهار سیاسی با چرچیل نیز از آن استفاده کرد. در سال ۱۹۴۵ ترومن با اخراج آشپز روزولت و استخدام آشپز خانوادگی شان که زنی آفریقایی- آمریکایی بود، غذا‌های سنتی ایالت خود یعنی میزوری را وارد منوی غذایی کاخ سفید کرد. این غذا‌ها غالبا مرغ و بوقمون سرخ شده بود که با سرو خربزه و ترشی و گاهی ترشی خربزه همراه بود.

دوایت آیزنهاور

۲۰ ژانویه ۱۹۵۳- ۲۰ ژانویه ۱۹۶۱/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۲۴

شاید آیزنهاور را بتوان بسیار ساده زیست دانست. البته نسبت به سایر روسای جمهور. او بیشتر تمایل به سوپ و نان تست داشت. از این رو تنوع نان تست در منوی او بیش ازهر غذای دیگری وسوسه کننده بود. درواقع او این عادت غذایی را از ارتش با خود به کاخ سفید آورده بود و تا پایان دوران زندگی اش و حتی در ملاقات‌های مهم سیاسی نیز وسوسه نشد تا منوی خود را از بیسکویت نمکدار و سایر نان‌های تست بالاتر ببرد. در این زمان بود که مامی آیزنهاور، همسر رییس جمهور، با وجودی که تمایل چندانی به آشپزی نداشت، اما به وضع ارتشی شده آشپزخانه کاخ سفید سروسامان قابل توجهی داد. او اصرار داشت تا با نظارت بر هر منو و حتی قرار دادن برخی از دسر‌های ساختگی خودش به هدف دست یابد. البته سادگی آیزنهاور رییس جکهور به این راحتی‌ها قابل تغییر نبود. جالب اینجاست که سیر غذای کاخ سفید از دهه ۵۰ به بعد روند روبه جلویی طی کرد چرا که در آن زمان تعهدات جهانی بین اروپا و آمریکا افزایش یافت و در نتیجه با افزایش رفت و آمد‌های توریست‌های آمریکایی منوی آیزنهاور نیز به تدریج دچار تحول شد. در واقع اگر روزولت می‌خواست با حفظ منوی غذایی خود آمریکا را به نابودی بکشاند، آیزنهاور می‌خواست آمریکا را به ثباتی برساند تا بتواند بدون ترس درب آشپزخانه کاخ سفید را بر روی غذا‌های خارجی باز کند.

جان اف کندی

۲۰ ژانویه ۱۹۶۱- ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۲۲

گرچه کندی چندان عمر نکرد تا بتواند سبک و سیاق خاصی را در آشپزخانه کلخ سفید پیاده کند، اما او در نخستین روز‌های ورودش به کاخ سفید، کلاس و پیشرفت بی سابقه‌ای برای غذاخوری کاخ سفید ایجاد کرد. ژاکلین کندی، همسر وی، با بازسازی کارکنان کاخ سفید و ایجاد موقعیت اجرایی جدید برای آشپز موفق شد به نظارت و کنترل مناسبی بر وعده‌های غذایی کاخ سفید دست یابد. از جمله بزرگترین تغییرات، اخراج آشپزانی بود از ارتش وارد کاخ سفید شده بودند. استخدام نخستین آشپز فرانسوی به سرعت تاثیر خود را بر نظام آشپزی کاخ سفید گذاشت. به طوری که غذای اصلی از بوقلمون برشته شده به تورندوس هلیوس (استیک با سس تروفو سیاه) تغییر یافت. زیتون و کرفس نیز کاملا از وعده‌های غذایی خارج شد و به تاریخ پیوست. این آشپز تازه کار، اما حرفه‌ای همچنین کار خود را با تاکید بر استفاده از تازه‌ترین و باکیفیت‌ترین مواد پیش برد تا جایی که حتی شرایطی را فراهم کرد و توانست نخستین فردی باشد که بر روی سقف کاخ سفید و باغ شرقی آن سبزیجات پرورش دهد. این روند تا جایی پیش رفت که منوی کندی در غالب کتابی درآمد و در فرانسه و آمریکا به فروش رسید.

گرچه کندی در اندک دوران ریاست جمهوری خود به کشور‌های مختلفی سفر کرد، اما این سفر‌ها بر نظر و عادت غذایی او تاثیر چندانی نگذاشتند و تنها تاثیر کوچکی بر تنوع دسر‌های منوی غذایی وی شدند.

شراب‌های موردعلاقه آقای رییس جمهور نیز فرانسوی بودند، اما در ۱۹ سپتامبر ۱۹۶۱ تغییر جالب و ناگهانی سبب شهرت وی شد. در ضیافت آن روز دیگر خبری از شراب‌های فرانسوی نبود و شراب‌های آمریکایی نخستین بار در تاریخ آمریکا در کاخ سفید سرو شدند.

لیندون بی. جانسون

۲۲ نوامبر ۱۹۶۳- ۲۰ ژانویه ۱۹۶۹/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۵۴

جانسون را می‌توان یکی از منظم‌ترین روسای جمهوری دانست که بیش از سایر روسای جمهور قرار ملاقات سیاسی در غذاخوری کاخ سفید داشته است. با این وجود وعده‌های غذایی وی از تنوع و تغییر خاصی بهرهمند نبوده و منوی ثابت با طعمی دلنشین را به تمام بریز و بپاش‌های بی رویه ترجیح داده است.

در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ زمانی که قرار ملاقات وی با لودویگ ارهارد، صدر اعظم آلمان غربی، به دلیل ترور ناگهانی جان اف کندی کنسل شد، جانسون وی را یک ماه بعد از حادثه ترور و به مناسبت ریاست جمهوری خود در مزرعه تگزاس ملاقات کرد. طبق خاطرات لیدی برد جانسون، غذایی که آن روز برای پذیرایی از ارهارد و ۳۰۰ نفر دیگر سرو شد، لوبیا چیتی، گوشت دنده کبابی، سالاد کلم، پای زردآلو و قهوه داغ و انواع آبجو بود.

نکته جالب اینجاست که گوشت کبابی در هیچ قسمت از منوی وعده‌های سیاسی جانسون در کاخ سفید نیست و اینطور به نظر می‌رسد که تک تک غذا‌های منوی او از یک کتاب آشپزی فرانسوی برداشته شده است. جانسون زیاد اهل نوشیدنی نبود، اما گوشت و سیب زمینی جز جدانشدنی از منوی او بود. طبق آمار ثبت شده بیش از سه چهارم وعده‌های غذایی وی را گوشت گاو، گوشت بره و گوشت گوساله تشکیل می‌داد. او همچنین نام تعدادی از میهمانان افتخاری خود را بر دسر‌های مورد علاقه خود گذاشت. برای مثال شربت ماگاپاگال (به افتخار دیوسدادو ماکاپاگال، رییس جمهور فیلیپین) و کیک میوه‌ای پارک (به افتخار پارک چونگ هی، رییس جمهور کره جنوبی).

انتخاب شراب جانسون بر اساس دفتر مطبوعات کاخ سفید، دو برند آمریکایی بود. گرچه جان اف کندی نخستین فردی بود که شراب‌های آمریکایی را در کاخ سفید سرو کرد، اما جانسون اولین فردی بود که در منوی خود جز شراب آمریکایی شراب دیگری سرو نکرد.

ریچارد نیکسون

۲۰ ژانویه ۱۹۶۹- ۹ آگوست ۱۹۷۴/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۴۰

رژیم غذایی تنظیم شده در منوی نیکسون همچون شخصیت خودش پیچیده، کم ارزش و تقریبا پرعیب و ایراد است.

نیکسون پیش از استعفای خود ۴۰ ضیافت سیاسی را میزبانی کرد و در یکی از این ضیافت‌ها توانست میزیان لئونید برژنف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی نیز باشد. برژنف با مرغوب‌ترین خرچنگ واشنگتن پذیرایی شد. گوشت گاو با سس شزاب قرمز، پنیر سرخ شده که به شکل خوشه‌های گندم بود، بادمجان و لوبیا سبز و کاهو خرد شده برای سالاد با پنیر مخصوص و یک کیک لایه‌ای وسوسه کننده نیز چاشنی این پذیرایی باشکوه بودند.

این ضیافت، اما جنبه مهم دیگری نیز داشت. در دهه ۷۰، آمریکا و شوروی در رقابت بر سر قدرت جهانی بودند. از یک طرف شوروی تمام بودجه کشورش را صرف ساخت و تجهیز سلاح‌های جنگی می‌کرد تا قدرت خود را به تمام جهانیان نان دهد. اما نیکسون در این ضیافت نه از سلاحی رونمایی کرد و نه با لباس ارتشی حاضر شد. بلکه با نشان دادن آشپزخانه کاخ سفید، سعی کرد نشان دهد که آمریکا مردمانی مرفه دارد که سبب قدرتمندی هرچه بیشتر این سرزمین شده است. پس از این نیکسون در سفر‌های بعدی خود به آسیای شرقی و ملاقات‌ها و ضیافت‌های سیاسی خود، انقلابی عظیم در رستوران‌ها و منو‌های آمریکایی پدید آمد و از آن به بعد رستوران‌های چینی و آمریکایی در سرتاسر ایالت‌های آمریکا افتتاح شدند.

از دیگر سفر‌هایی که منوی غذاخوری کاخ سفید را دگرگون کرد، سفر به فرانسه بود. گرچه پیش از این منوی فرانسوی کندی کاملا حذف گردیده بود، اما با این سفر، این منو دوباره به برنامه غذایی کاخ سفید برگشت.

گرچه نیکسون در یکی از روستا‌های کالیفرنیا به دنیا آمده و بزرگ شده بود، اما این در دوران ریاست جمهوری او اصلا به چشم نمی‌آمد. مخصوصا که شراب‌های موردعلاقه او دو برند آلمانی و فرانسوی گران قیمتی بودند که در هیچ ضیافتی فراموش نمی‌شد.

جرالد فورد

۹ آگوست ۱۹۷۴- ۲۰ ژانویه ۱۹۷۷/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۳۴

گرچه فورد تنها ۲ و نیم سال رییس جمهور آمریکا بود، اما توانست ۳۴ ضیافت سیاسی مهم داشته باشد که بسیاری از آن‌ها در همان سال‌های ابتدایی خدمتش برگزار شد.

از آنجایی که فورد وعده داده بود که مقام و شان واقعی کاخ سفید را به آن برگرداند، از برخی از این ضیافت‌ها نیز برای جلب اعتماد بسیاری از سران خارجی کمک می‌گرفت. با افزایش معضل تروریسم، سقوط سایگون، بحران انرژی و جنگ یوم کیپر در اواسط دهه۷۰، سران اروپایی بسیار آشفته شده بودند، اما فورد در این ضیافت‌ها به آن‌ها اطمینان خاطر می‌داد و می‌گفت: نگران نباشید. حتی اگر حامیان من نیز استعفا دهند، من نمی‌گذارم این کشتی که در آن هستیم غرق شود.

در سال‌های نخستین از دوران ریاست جمهوری، منو‌های فورد، ادامه رویه منو‌های کندی و نیکسون بود: منو‌های فرانسوی با نام‌های فرانسوی. اما طولی نکشید که آقای رییس جمهور بر غذاخوری کاخ سفید مسلط شد و تغییر مورد نظر خود را اعمال کرد.

گرچه مدل‌های پایه غذایی که فورد در منوی خود قرار داد تفاوت چندانی با مدل‌های پایه نیکسون نداشت، اما بازگشت غذا‌های انگلیسی اتفاقی بود که این دو منو را از یکدیگر متمایز می‌کرد.

در مورد شراب نیز آقای رییس جمهور از هیچ شراب غیرآمریکایی در هیچ یک از ضیافت‌های خود استفاده نکرد. او حتی در ملاقاتی که با صدراعظم اتریش داشت از یک نوع شراب تهیه شده از میشیگان استفاده کرد.

جیمی کارتر

۲۰ ژانویه ۱۹۷۷- ۲۰ ژانویه ۱۹۸۱/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۳۸

دوران جیمی کارتر را می‌توان دوران طلایی برای آشپزخانه کاخ سفید دانست. چرا که نه تنها در طی یک سال ۱۶ ضیافت مهم را در آن برگزار کرد بلکه از بزرگ‌ترین و افتخار آمیزترین افراد و سیاستمداران جهان نیز در آنجا پذیرایی شده است که از جمله آن‌ها می‌توان به سیاستمداران ۲۷ کشور آمریکای لاتین اشاره کرد که برای انتقال حق مالکیت کانال پاناما به کاخ سفید دعوت شده بودند. از دیگر ضیافت‌های بزرگی که کاخ سفید به خود دید، ضیافتی بود که برای عهدنامه صلح میان مصر و اسراییل با ۱۳۶۰ مهمان برگزار شد. غذایی که در هر دو این ضیافت‌ها سرو شد به ترتیب Maine lobster en belle-vue، گوشت گوساله کبابی با سبزیجات تازه و ماهی قزل آلا رودخانه کلمبیا به همراه گوشت راسته گاو برشته شده با سبزیجات بهاری بود.

کارتر، اما برای تمام این ضیافت‌های پر زرق و برق خود یکه دلیل سیاسی داشت. او در دوران ریاست جمهوری خود بار‌ها مورد اتهام قرار گرفته بود. کشور‌های بسیاری او را رهبری ضعیف و احساسی می‌خواندند و این باعث ترس و خشم اعضای حزب دموکرات شده بود؛ بنابراین لازم بود تا آقای رییس جمهور به گونه‌ای شکوه و عظمت خود را به همه نشان دهد و به این صورت از خود دفاع کند.

با وجود توسعه صنعت شراب سازی در آمریکا از دهه ۷۰ کارتر از شراب‌هایی که فورد نیز در محافل خود استفاده می‌کرد بهره جست و جز آن هیچ برند دیگری را امتحان نکرد.

رونالد ریگان

۲۰ ژانویه ۱۹۸۱- ۲۰ ژانویه ۱۹۸۹/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۵۲

منوی غذایی ریگان را میتوان طلوعی در آشپزخانه کاخ سفید دانست. اگر زرق و برق و تنوع غذایی منوی کندی را در کنار کیفیت غذایی جانسون بگذاریم، بی گمان به منوی غذایی رونالد ریگان می‌رسیم. در سال ۱۹۸۵ زمانی که پرنس والز به همراه همسر خود (پرنس دایانا) به کاخ سفید دعوت شدند از آن‌ها با خرچنگ، خوراک مرغ، برنج قهوه ای، سبزیجات خانگی، سالاد جیکما و بستنی هلو با سس شامپاین و شیرینی بیتی فور برای دسر پذیرایی شد.

از سال ۱۹۸۱ بود که مشخص شد منوی کاخ سفید بسیار قدیمی شده است. اینجا بود که نانسی ریگان، همسر رییس جمهور، خود دست به تغییر و ساماندهی اوضاع داخلی آشپزخانه کاخ سفید زد. این درحالی بود که از دخالت آخرین بانوی کاخ سفید در اوضاع داخلی غذاخوری کاخ سفید حدود ۲۰ سال می‌گذشت. او با استخدام مدیر اجرایی دولت سابق به عنوان مشاور اولین اقدامات را در جهت بهبودی وضعیت منوی غذایی انجام داد. از جمله با اضافه کردن برخی از غذا‌ها به منوی غذایی دولت ریگان پروبال بخشید که از جمله آن‌ها می‌توان به نان پیتا و سالاد گل لادن اشاره کرد که به ترتیب در ضیافت‌هایی با مالکوم فریزر، نخست وزیر استرالیا در ژوئن ۱۹۸۱ و ژوزه سارنی رییس جمهور برزیل در سپتامبر ۱۹۸۶ به شهرت رسیدند.

از دیگر اقدامات جالب توجه ریگان، استخدام دیوید برکلی، کارشناس شراب در ساکرامنتو بود تا در انتخاب شراب برای هر ضیافت از او مشورت گیرد. این اقدام ریگان باعث شد که تنوع شراب‌ها در منوی غذایی اش بیش از منوی سایر روسای جمهور و حتی نیکسون شود.

جرج اچ دبلیو بوش

۲۰ ژانویه ۱۹۸۹- ۲۰ ژانویه ۱۹۹۳/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۳۲

دوران ریاست جمهوری جرج اچ دبلیو بوش یا همان بوش پدر نوآوری خاصی در منوی غذایی کاخ سفید اتفاق نیفتاد و مانند وضعیت کشور همه چیز مثل دوره‌های گذشته تکرار شد. تنها شراب اسپانیایی که جرج اچ دبلیو بوش به شدت به آن علاقه‌مند بود گهگداری به منوی غذایی اضافه می‌شد. دوران بوش هیچ نوآوری بزرگی در بخش غذا وجود نداشت. جرج اچ دبلیو بوش در سال ۱۹۹۱ در ضیافت شام خود از پادشاه مراکش با سس بلدرچین زنجبیل و توت فرنگی و هم چنین ماهی قزل آلا در سس خاویار پذیرایی کرد.

در سال ۱۹۹۲ سرآشپز قدیمی کاخ سفید بازنشست شد و جای خود را به پیر شامبرین داد. شامبرین سرآشپزی مشهور و خوب بود، ولی بیشتر در پخت غذا‌های قدیمی مهارت داشت. به همین دلیل در دوران ریاست جمهوری بوش غذا‌های قدیمی بسیاری برای پذیرایی از مهمانان تدارک دیده شد.

بیل کلینتون

۲۰ ژانویه ۱۹۹۳- ۲۰ ژانویه ۲۰۰۱/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۳۲

شکاف بزرگ میان عقاید بیل کلینتون و جرج اچ دبلیو بوش را می‌توان از منوی غذایی کاخ سفید در دوران ریاست جمهوری آن‌ها متوجه شد.

در دوران ریاست جمهوری کلینتون، هیلاری کلینتون مشهور بانوی اول کاخ سفید بود او دراین دوران (سال ۱۹۹۴) بزرگترین تغییرات را در شیوه آشپزی و منوی غذایی کاخ سفید به وجود آورد. او سرآشپزی به نام Scheib را استخدام کرد و به کمک این سرآشپز خوشنام، غذا‌های منطقه‌ای آمریکا را در منو‌های غذایی کاخ سفید با مواد ساده‌تر و تازه‌تر وارد کرد. در این دوره گوشت به تدریج در منو‌های غذایی کم وسبزیجات حبوبات به آن اضافه شد. منو‌های انتخابی دوره کلینتون حاوی این پیام بود: غذای آمریکایی متنوع، سالم و به همان اندازه غذا‌های کشور‌های دیگر حتی غذا‌های فرانسوی.

تاکید برسالم بودن به این دلیل بود که رژیم غذایی کم چرب در دهه ۱۹۹۰ فراگیر شده بود و در منو‌های غذایی دوران ریاست جمهوری کلینتون نیز به چشم می‌خورد. هیلاری برای اضافه کردن غذا‌های کم چرب سالم به منوی غذایی کاخ سفید تلاش‌های بسیاری کرد در حالی که بیل کلینتون شیفته غذا‌های چرب و چیلی مک دونالد بود. در دوران ریاست جمهوری کلینتون گوشت گاو تنها دو بار در ۳۲ شام دولتی سرو شد. در دوران کلینتون ۹۹ درصد خرید مواد غذایی کاخ سفید شامل غذای محلی و غذای ارگانیک بودند. تحلیلگران معتقدند انتخاب غذا‌های کم چرب و ارگانیک پیش از آنکه به قصد سلامتی ساکنان کاخ سفید و مهمانان باشد جنبه سیاسی داشت، هیلاری کلینتون با این سبک انتخاب‌ها قصد داشت بگوید که دولت آمریکا با مردم یکی است هرچند در عمل این چنین نبود.

جرج دبلیو بوش

۲۰ ژانویه ۲۰۰۱- ۲۰ ژانویه ۲۰۰۹/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۱۳

جورج دبلیو بوش علیرغم تمام تلاش هایش هیچ گاه نتوانست میزبانی شایسته برای ضیافت‌های سیاسی کشورش باشد. او دوست داشت برخلاف پدرش مهمانان خود را در فضا‌های صمیمی‌تر و وغیر رسمی میزبانی کند او چند بار جلسات خود را در مزرعه اش در کرافورد، تگزاس با غذایی محلی برگزار کرد. جرج بوش پسر اعتقادات و اظهارنظر‌های عجیبی نیز درباره غذا دارد او معتقد است هات داگ در کاخ سفید باید به جای کبابی شدن بخارپز شود! او میزبان ۱۳ شام سیاسی در دوران ریاست جمهوری خود بود که به لطف بانوی اول کاخ سفید یعنی همسرش لورا بوش توانست آن‌ها را آبرومند برگزار کند. برای بررسی منوی غذایی دوره ریاست جمهور بوش پسر ابتدا باید به سرآشپز‌های این دوران اشاره کرد، او در سال ۲۰۰۵ سرآشپز قدیمی و مشهور کاخ سفید را پس از ۱۱ سال فعالیت اخراج و یک سرآشپز زن فیلیپینی را جایگزین کرد. انتخاب منوی غذایی بیشتر به عهده لورا بوش بود و اعلام کرد که برخلاف کلینتون که با انتخاب منوی غذایی قصد داشت در دوره ریاست جمهوری خود فرهنگ آمریکایی را به مهمانانش نشان دهد، او به دنبال غذا‌هایی بود که خودش و جرج دبلیو بوش دوست داشتند و همین غذا‌ها را به منوی غذایی کاخ سفید اضافه کردند. منوی غذایی دوران ریاست جمهوری بوش پسر، پر از خلاقیت و نوآوری بود. او در سال ۲۰۰۵ با پنکیک وحشی، برنج، لاک پشت و جوانه هویچ، میگو قرمز با کرفس، بستنی کریستوس با سس انگور قرمز و سبز، و فیله بوفالو از پرنس چارلز و تازه عروسش پذیرایی کرد.

پیش از این تنها یک باردر یک ضیافت شام دولتی (توسط کارتر) گوشت بوفالو سرو شده بود.

او هم چنین در ضیافت شام دیگری با دوست و هم پیمان قدیمی اش ملکه الیزابت از زیتون از بره با سس شترمرغ؛ پیتزل چوی با خاویار آمریکایی artichokes بو داده، فلفل پکیلو و زیتون؛ سوپ نخود با اسطوخودوس فرنگی؛ راویولی، خردل ساوانا و سالاد نعنا با شامپاین؛ و کیکی پر از شکوفه‌های رز برای دسر در منوی غذاییش بهره گرفت.

باراک اوباما

۲۰ ژانویه ۲۰۰۹- ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۱۳

میشل و باراک اوباما به منوی غذایی اهمیت بسیاری می‌دادند. در دوره ریاست جمهوری اوباما بیشترین ریخت و پاش و خرج برای نوشیدنی‌های ویژه صرف می‌شد.

در منو‌های غذایی این دوره ریاست جمهوری تقریبا هیچ ویژگی مشترکی نمی‌توان یافت و به الگویی مشخص نمی‌توان رسید تنها می‌توان گفت که اوباما به شدت به نوشیدنی‌هایی که همراه با غذا سرو می‌شد بها می‌داد. ۱۳ مه سال ۲۰۱۶ در ضیافت شامی که با حضور سیاستمداران کشور‌های نروژ، فنلاند، سوئد، دانمارک و ایسلند تدارک دیده شده بود. اوباما از سرآشپز کریستتا کامرفورد یکی از برترین سرآشپز‌های آمریکایی دعوت کرده بود تا پخت غذا را برعهده بگیرد و او از مرغ به همراه سس تارتار، گوشت خوک با قارچ بخش در منوی غذایی این ضیافت بهره برده بود.

در دوران ریاست جمهوری اوباما هیچ سرآشپزی به صورت ثابت در کاخ سفید فعالیت نکرد امری که در تاریخ کاخ سفید تازگی داشت. اوباما پای سرآشپز‌های مشهوری همچون مارکوس ساموئلسون، ریک بیلیس، آنیتا لو و ماریو باتالی را به کاخ سفید باز کرد. این رئیس جمهور در ضیافت‌های شامش سعی می‌کرد از آشپز‌هایی با ملیت میهمانش بهره ببرد به طور مثال در ضیافت شام خود با فیلیپه کالدرون، رئیس جمهور مکزیک در سال ۲۰۱۰ آشپزی مکزیک الاصل را از شیکاگو برای طبخ غذا به کاخ سفید دعوت کرد و آشپز نیز منوی غذای مکزیکی را برای این ضیافت تدارک دید.

نکته جالب توجه دوره ریاست جمهوری اوباما این بود که او بخشی از کاخ سفید را به کاشت سبزیجات اختصاص داد تا منوی غذایی کاخ سفید از سبزیجات ارگانیک باغ کاخ تامین شود.

در دوره ریاست جمهوری اوباما انتخاب شراب به اندازه منوی غذایی با اهمیت بود. شراب باتوجه به مهمانان انتخاب می‌شد به عنوان مثال در سال ۲۰۱۵ در دیدار اوباما با شی جین پینگ رئیس جمهور و عالیرتبه‌ترین مقام چین در ضیافت شام، شراب برنج در منوی غذایی بود. پیش از این مهمانی بهترین شراب برنج چین برای کاخ سفید ارسال شد تا اوباما از همتای چینی خود با این نوع از شراب پذیرایی کند؛ بنابراین جای تعجب ندارد که مجله تایم به اوباما لقب «سلطان غذای آمریکا» داده بود.

دونالد ترامپ

۲۰ ژانویه ۲۰۱۷- اکنون/ تعداد ضیافت‌های سیاسی: ۱

دونالد ترامپ رئیس جمهور فعلی آمریکا رویه‌ای متفاوت با رئسای جمهور دوره‌های قبلی داشت روشی که با مرور ضیافت‌های شامش در کاخ سفید کاملا چهره واقعی او را نمایان می‌کند. ترامپ در ۲۴ آوریل ۲۰۱۸ در ضیافت شامی که برای همتای فرانوسیش امانوئل مکرون تدارک دیده بود دست به سنت شکنی زد و از هیچ سرآشپز معروفی برای طبخ غذا دعوت نکرد. سرآشپز این شام در منو از مواد غذایی و غذا‌های تماما آمریکایی بهره جست. منوی شام ضیافت دیپلماتیک ترامپ و مکرون یادآور عطر و طعم غذا‌های دهه ۱۹۹۰ به طرز شگفت آوری خوش طعم بود و با استقبال مهمان روبه رو شد. غذای این ضیافت شام جامبالایا بود که به ایالت لوئیزیانای امریکا تعلق دارد غذایی که در آن از برنج طلایی کارولینا و پنیر بز و گوجه فرنگی پخته شده استفاده شده است.

اما این منوی ساده چیزی نبود که از یک رئیس جمهور برای یک ضیافت شام رسمی انتظار می‌رفت در واقع ترامپ ساده‌ترین غذای ممکن را در منوی شام این جلسه دو جانبه قرار داده بود. اما این منوی ساده در مقایسه با منوی غذایی دیدار ترامپ با رئیس جمهور چین شی جین پینگ که در ۶ آوریل ۲۰۱۷ بالاتر و مفصل‌تر بود چرا که دونالد ترامپ در دیدار همتای چینی اش سیب زمینی سرخ کرده، سالاد سزار، و کیک شکلاتی با سس وانیل و شکلات را در منوی غذایی قرار داده بود. منویی که با انتقادات بسیاری روبه رو شده بود، اما چهره واقعی ترامپ و علاقه اش به فست فود را نشان داده بود او پس از این دیدار بازهم از فست فود‌های مک دونالدی برای ضیافت شام خود استفاده کرد که میزبانی از تیم فوتبال دانشگاه کلمسون در کاخ سفید یکی از مشهورترین آنهاست.

از این رو نیویورک تایمز به ترامپ لقب «رئیس جمهور فست فودی» داده است.

دونالد ترامپ همانند سیاست هایش سنت‌های غذایی کاخ سفید را به طور کلی زیر سوال برد و تغییر داد. او اولین رئیس جمهور آمریکایی است که پای مک دونالد و کنتاکی و از همه مهم‌تر سیب زمینی سرخ کرده را به منوی غذایی کاخ سفید باز کرد و همانند سیاست هایش در انتخاب منوی غذایی نیز سرکشانه رفتار کرده است.