بازگشت منچستر به دوران تاریخی خود؟

به گزارش پارسینه؛ دوگل از پل پوگبا و یک یک گل از آنتونی مارسیال منچستر یونایتد را به هشتمین پیروزی در ۹بازی اخیرِ لیگ برتر رساند. بردِ ۳-۰ در کریون کاتج، خانه فولام، به این معنا بود که یونایتد به رده چهارم جدول، با یک امتیاز و یک بازی بیشتر از چلسی رسیده. اگر شاگردان مائوریتزیو ساری امشب در اتحاد برابر منچستر سیتی شکست بخوردند، جایگاه یونایتد در جمع تاپ فور حفظ می‌شود، جایگاهی که در ابتدای ورود اوله گونار سولشر رویایی تقریبا غیرممکن به نظر می‌رسید.

وقتی ژوزه مورینیو بعد از شکست ۳-۱ تیمش برابر لیورپول اخراج شد، یونایتد در رده ششم جدول قرار داشت، با ۱۱ امتیاز کمتر از چلسیِ رده چهارمی و هشت امتیاز کمتر از آرسنالی که یک رده از آن‌ها بالاتر بود. انقلاب اوله در اولدترافورد اما روندی برای آن‌ها رقم زد که در آن از ۲۷ امتیاز ممکن ۲۵ امتیاز گرفتند. تنها بازی‌ای که یونایتدِ سولشر تا امروز در آن امتیاز از دست داده تساوی ۲-۲ خانگی برابر برنلی بود، آن هم در شرایطی که تا دقیقه ۸۷ با دو گل از مهمانشان عقب بودند.

اما یونایتد چطور در این بازه زمانی کوتاه اختلاف امتیاز زیادش با چلسی و آرسنال را جبران کرد؟ اولین بازی یونایتدِ سولشر ۲۲ دسامبر مقابل کاردیف برگزار شد. یونایتدی‌ها در حالی به ولز سفر کردند که از شش بازی آخرشان در لیگ فقط یکی را برده بودند. یک پیروزی ۵-۱ با نمایش لذت‌بخش هجومی اما بهترین شروعی بود که سولشر می‌توانست انتظارش را داشته باشد. در ضمن در همین هفته چلسی در خانه مقابل لستر شکست خورد.

یونایتد چهار بازی اولش با سولشر را با زدن ۱۴ گل برد. اما اولین آزمون بزرگ ذخیره طلایی سابق شیاطین سرخ سفر به ومبلی و قرار گرفتن مقابل تاتنهام بود. یونایتد این بازی را هم با پاس بی‌نظیر پوگبا، ضربه فوق‌العاده دقیق مارکوس رشفورد و البته سیوهای جادویی داوید دخئا با پیروزی پشت سر گذاشت تا با توجه به شکست آرسنال مقابل وستهم، هم امتیاز با توپچی‌ها به رده پنجم برسد.

حتی تساوی یونایتد مقابل برنلی هم که با بازگشت آن‌ها در دقایق پایانی و گل‌های پوگبا و ویکتور لیندلوف ممکن شد، ضربه‌ای به ریتم رو به جلوی آن‌ها نزد. بهترین خبر برای یونایتدی‌ها در این هفته شکست ۴-۰ چلسی در خانه بورنموس بود. بدین ترتیب دو پیروزی خارج از خانه ارزشمند دیگر برابر لستر، باز هم با تک گل رشفورد روی پاس پوگبا، و برابر فولام در بازی دیشب یونایتد را به رده چهارم جدول رساند.

در راه احیای یونایتد مرد اول درون زمین بدون شک پوگبا بوده، بازیکنی که حالا در حد بهترین هافبک لیگ برتر، و شاید حتی اروپا بازی می‌کند. رابطه سرد هافبک سابق یوونتوس با مورینیو باعث نیمکت‌نشینی او در بازی‌های آخر آقای خاص شده بود، اما سولشر که پوگبا را از زمانی که برای جوانان یونایتد بازی می‌کرد می‌شناخت، عملا تیمش را بر مبنای او ساخت و نتیجه‌اش را هم بهترین شکل ممکن گرفت. پوگبا حالا در ۹بازی لیگ تحت رهبری سولشر هشت گل زده و پنج پاس گل داده. او پیش از این در فصل جاری تحت رهبری مورینیو در ۱۴ بازی سه گل زده بود و سه پاس گل داده بود. پوگبا تا همین مقطع از فصل به بهترین رکورد گلزنی‌اش در کل دوران فوتبالش رسیده و این نمایش‌های دیدنی را مدیون آزادی عملی است که سولشر در زمین بهش بخشیده.

پوگبا اما تنها مهره هجومی یونایتد نیست که از این آزادی عمل بهره برده. مارسیال دیروز جدا از گل انفرادی به یاد ماندنی‌ای که زد، یکی از بهترین نمایش‌هایش را برای یونایتد داشت. رشفورد هم که دیروز کنار جسی لینگارد روی نیمکت نشسته بود تا برای بازی بزرگ با پاریس سن ژرمن استراحت کند، در ۹بازی لیگ تحت رهبری مربی جدیدش شش گل زده. انتقال رشفورد به مرکز خط حمله یکی دیگر از تصمیمات سولشر بود که نتیجه‌ای بسیار مثبت برای تیمش داشت.

جدا از مهره‌های هجومی نظام دفاعی یونایتد هم تحت رهبری سولشر پیشرفت زیادی داشته. نمانیا ماتیچ و آندر هررا هافبک‌های دفاعی‌ای هستند که آزادی عمل به پوگبا و رشفورد و لینگارد و مارسیال می‌دهند. لیندلوف، فیل جونز و کریس اسمالینگ هم این روزها با اعتماد به نفس بسیار بیشتری بازی می‌کنند. پیروزی ۳-۰ روز گذشته چهارمین کلین‌شیت دوران سولشر را به ثبت رساند.

سوال بزرگ حالا اینجاست که آیا یونایتد می‌تواند به این روند ادامه دهد و تا پایان فصل در جمع تاپ فور باقی بماند. سولشر و تیمش آزمون اول خودشان را با بالاترین نمره پشت سر گذاشتند. چالشی که اما در یک ماه اخیر پیش رویشان قرار گرفته به مراتب سخت‌تر خواهد بود.