.svg)
لیپی و اژدهایی که از خواب بیدار نشد
تیم ملی انگلیس و رویایی قهرمانی مجدد «سه‌شیر» در جام جهانی را فراموش کنید، یکی از ماموریت‌های غیرممکن در جهان فوتبال در حال حاضر در فوتبال چین است، جایی که مارچلو لیپی سرمربی نامدار ایتالیایی با سودای خلق یک میراث به آن پا گذاشت و اکنون پس از 2 سال و نیم حضورش روی نیمکت این تیم، با پایانی با دست‌هایی خالی رسیده است.
در حالی که رقابت‌های جام ملت‌های آسیا در کشور امارات در حال برگزاری‌ست و به مراحل حساس خود رسیده، بسیاری از فوتبال‌دوستان عملکرد تیم ملی چین را به زیر ذره‌بین برده‌اند، جایی که لیپی بزرگ آخرین شانس خود برای ثبت میراث خود در فوتبال پرجمعیت‌ترین کشور جهان را امتحان می‌کند. البته برای فاتح جام‌جهانی ۲۰۰۶، در دست گرفتن سکان هدایت تیم ملی چین در سال ۲۰۱۶ کار چندان آسانی نبود چرا که او به خوبی می‌دانست که با حضور روی نیمکت این تیم، اعتبار خود را در میان خواهد گذاشت اما حتی شهرت، اعتبار و حتی تمام افتخارات درخشان لیپی در گذشته متضمن موفقیت او نبود چرا که اصولاً یک مربی با بالاترین سطح دانش فنی نیز نمی‌تواند تمامی اشکالات بنیادی یک مجموعه را به تنهایی و در ۲سال و نیم برطرف کند.
این دقیقاً همان چیزی بود که «الکساندر کرستینین»؛ سرمربی تیم ملی قرقیزستان نیز در کنفرانس خبری پیش از تقابل با چین در مرحله گروهی به آن اشاره کرد: «این یک حقیقت غیر قابل کتمان است که تیم ملی چین از حضور سرمربی بزرگ و صاحب‌نامی همچون لیپی روی نیمکت خود بهره می‌برد، کسی که جام‌جهانی را فتح کرده اما او با چین قهرمان جهان نشده و ما به یاد نداریم که تیم ملی چین در سال‌های اخیر افتخاری را کسب کرده و جامی را بالای سر برده باشد.»
بعد از پایان بازی نخست گروه C رقابت‌ها بین چین و قرقیزستان، اثبات شد که صحبت‌های کرستینین کاملاً بجا بوده و اگر اشتباه عجیب دروازه‌بان قرقیزستان و گل به خودی‌اش نبود، به احتمال زیاد شاگردان لیپی جام را با یک تساوی دور از انتظار استارت می‌زدند. گر چه با کسب پیروزی ۲-۱، تیم تحت رهبری مارچلو موفق به کسب سه امتیاز حساس بازی شد اما برای هواداران تیم ملی چین که سودای قهرمانی را در سر می‌پروراندند، این نمایش ضعیف همچون آب سردی بود که بر پیکرشان ریخته شد. اهمیت کسب این سه امتیاز زمانی بیشتر مشخص شد که «اژدها» در مصاف با فلیپین نیز با دست پر از میدان خارج شد و به این ترتیب آخرین بازی خود در مرحله گروهی برابر کره‌جنوبی را از رقابت برای صعود به جدالی جهت صدرنشینی تغییر داد، جدالی که در آن مطابق پیشبینی‌ها مغلوب شد.
این مربی ۷۱ ساله ایتالیایی در حالی پا به فوتبال چین گذاشت که سابقه سرمربی‌گری در تیم‌های آتالانتا، ناپولی، یوونتوس، اینترمیلان و البته تیم ملی چین را در کارنامه می‌دید و با حضورش در این کشور ۱.۵ میلیاردی، هدایت تیم «گوانگژو اورگراند» را بر عهده گرفت. لیپی در لیگ چین علاوه بر کسب ۳ قهرمانی در لیگ، جام حذفی و سوپرکاپ چین را نیز فتح کرد و از همه مهم‌تر «گوانگژو اورگراند» را در سال ۲۰۱۳ به قهرمانی آسیا رساند. تمامی این افتخارات باعث شد سکان هدایت تیم ملی چین به دستان او سپرده شود؛ آنهم با انتظاراتی بسیار فراتر از گذشته؛ انتظاراتی در حد قهرمانی آسیا با تیم ملی چین و البته قرار دادن «اژدها» در مسیر صحیح موفقیت.
لیپی در آخرین مصاحبه‌اش با شبکه معتبر «ESPN» در رابطه با شرایط خود گفت: «زمانی که هدایت چین را بر عهده گرفتم، به خوبی از چالش‌ها و سختی‌های مسیر آگاهی داشتم.»
حرف‌های لیپی عین واقعیت بود چرا که او زمانی روی نیمکت «اژدها» نشست که این تیم در رقابت‌های انتخابی جام‌جهانی روسیه، از ۴ بازی و ۱۲ امتیاز ممکن، تنها یک امتیاز کسب کرده بود اما با ورود سرمربی ایتالیایی اوضاع تغییر کرد و تیم تحت رهبری مارچلو از ۶ مسابقه بعدی، ۱۱ امتیاز به دست آورد ولی متاسفانه با تنها یک امتیاز اختلاف حضور در مرحله پلی‌آف روسیه را از دست داد. با وجود ناکامی در صعود به رقابت‌های جام‌جهانی، چینی‌ها به آینده تیم ملی کشورشان با هدایت لیپی بسیار امیدوار شدند اما هیچ چیز مطابق انتظار پیش نرفت و سالی که با شکست‌های سنگین برابر تیم ملی ولز و جمهوری چک شروع شده بود، با تساوی مقابل فلسطین، هند، اردن و شکست برابر عراق به اتمام رسید، نتایجی که باعث شد رویاهایی همچون «فلسفه بازی منحصر بفرد»، «پرورش دریایی از بازیکنان جوان و با استعداد» و «شکل‌گیری پرستیژ و استایل ویژه» نقش بر آب شود و رنگ ببازد.
نکته عجیب در تیم لیپی که منتقدان هم به آن اشاره کرده‌اند، به میانگین سنی بازیکنان دعوت‌شده از سوی سرمربی ایتالیایی برمی‌گردد؛ جایی که لیپی به جای میدان دادن به جوانان، تیمی مملو از بازیکنان مسن را با خود به امارات برده، تیمی که میانگی سنی‌اش به ۲۹ سال رسیده و تنها ۳ بازیکن زیر ۲۶سال را در ترکیبش می‌بیند و بی دلیل نیست که عنوان مسن‌ترین تیم «امارات ۲۰۱۹» را به خود اختصاص داده.
البته لیپی به این انتقادات نیز واکنشی قابل تامل نشان داده: «ما در بازی‌های دوستانه به دفعات به بازیکنان جوان میدان دادیم و از آنها خواستیم تا توانایی‌های خود را به نمایش بگذارند ولی متاسفانه متوجه شدیم که اکثر آنها از تجربه کافی بهره‌مند نیستند و برای کمک به تیم ملی باید خود را از نظر کیفی بسیار بالاتر بیاورند. به همین دلیل نیز بود که سراغ بازیکنان باتجربه رفتیم. شما در تورنمنت بزرگی همچون جام ملت‌های آسیا باید بهترین جنگجویان خود را انتخاب کنید، افرادی که از تجربه کافی در سطوح ملی و بین‌المللی برخوردار باشند. البته فراموش نکنید که اقدامات بسیار خوبی در تیم‌های ملی زیر ۲۰ ساله‌ها و زیر ۱۹ ساله‌ها انجام شده و استعدادهای بسیار خوبی در آن تیم‌ها حضور دارند و به همین دلیل نیز من به آینده فوتبال چین بسیار خوشبین و امیدوار هستم.»
از این نکته غافل نشوید که چین در سال‌های گذشته سرمایه‌گذاری زیادی در فوتبال کرده ولی این پول بیشتر صرف جذب ستاره‌های خارجی شده، اقدامی که به عقیده لیپی موجب عدم توجه به پرورش نسل جوان در فوتبال چین شده است: «مهم‌ترین نکته سرمایه‌گذاری روی جوانان است. ما پیشرفت زیادی داشته‌ایم ولی هنوز ساختار قابل اطمینانی برای پیدا کردن جوانان مستعد در فوتبال چین وجود ندارد.»
سرمایه‌گذاری چین در فوتبال وقتی اوج گرفت که «ژی ژین‌پینگ»؛ رئیس‌جمهور چین، هدف فوتبال کشورش را تبدیل شدن به یکی از قدرت‌های فوتبال در سال ۲۰۵۰ اعلام کرد اما رقابت‌های «سوپر لیگ چین» هیچ کمکی برای دستیابی به هدف بزرگ نکرد و به همین دلیل نیز بود که در نهایت چینی‌ها تصمیم گرفتند در سیاست لیگ‌شان تجدید نظر و در استفاده از بازیکنان خارجی محدودیت اعمال کنند.
ارسال نظر