.svg)
تغییرات مهم جمعیتی آمریکا در سال ۲۰۱۸
پارسینه: امروزه شاهد تشییع جنازه‌های بیشتری از خواهران، برادران، پسران، دختران، همسایگان و همکاران آمریکایی هستیم که در دهه‌های ۲۰ و ۳۰ و ۴۰ و ۵۰ زندگی خود درگذشته اند. دلیل مرگ آن‌ها در گواهی مرگشان عمدتا اوردوز مواد افیونی و دیگر مواد، امراض کبدی، خودکشی و قتل قید شده است.»
پایان سال، زمان کلاسیکی برای تاملات بیشتر پیرامون رخداد‌های سال رو به پایان است. اما در بمباران خبری که امروزه با آن مواجه ایم، دنبال کردن رد اتفاقات هفته گذشته می‌تواند کار سختی باشد، چه برسد به دنبال کردن سیر حوادث از اول ژانویه تاکنون.
با نگاهی به سال ۲۰۱۸ میل دارم توجه ام را بیشتر به چند گزارش معطوف کنم که باید آن‌ها را در تصویر بزرگ‌تر دید. آمریکا در یک مقیاس بزرگ و تدریجی دستخوش چه تغییراتی شده است؟ آمریکاییان امروز به نسبت سال گذشته یا دهه گذشته یا قرن گذشته چه تفاوت‌هایی کرده اند؟
شاید نتوان این الگو‌ها را به طورکامل درک کرد، اما می‌توانند نشانه‌ای به دست بدهند از اینکه تغییرات احتمالی در آمریکاییان چه می‌تواند باشد.
۱. آمریکاییان کمتر عمر می‌کنند
امسال سومین سال متوالی بود که امید به زندگی در میان آمریکاییان به روند نزولی خود ادامه داده است. دیوید بیشای که در دانشگاه جان هاپکینز اقتصاد سلامت تدریس می‌کند، می‌نویسد: «ایالات متحده از محدودیت‌های طبیعی امید به زندگی فراتر نمی‌رود. امروزه شاهد تشییع جنازه‌های بیشتری از خواهران، برادران، پسران، دختران، همسایگان و همکاران آمریکایی هستیم که در دهه‌های ۲۰ و ۳۰ و ۴۰ و ۵۰ زندگی خود درگذشته اند. دلیل مرگ آن‌ها در گواهی مرگشان عمدتا اوردوز مواد افیونی و دیگر مواد، امراض کبدی، خودکشی و قتل قید شده است.»
در سال ۲۰۱۵ امید به زندگی آمریکاییان برای اولین بار طی چندین دهه روندی نزولی پیدا کرد. آمریکاییان معمولی که در سال ۲۰۱۶ متولد شده اند، می‌توانند انتظار داشته باشند که به طور میانگین ۷۸.۶ سال زندگی کنند.
۲. آمریکاییان فرزندان کمتری می‌آورند
زمانه اصلا به نفع بچه‌ها نیست: در سال جاری نرخ زاد و ولد کشوری ۲ درصد کاهش داشته و هر زن تنها صاحب ۱.۷۶ فرزند شده است. این پایین‌ترین نرخ طی ۳۰ سال گذشته است.
جمعیت شناسان توضیحات متعددی را برای این کاهش تعداد فرزندان مطرح می‌کنند، از جمله پیشگیری از بارداری و هزینه‌های بالای بچه دار شدن.
کارولین استن هارتنت از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی چندان از این بابت نگران نیست و توضیح می‌دهد که این کاهش زاد و ولد، آمریکا را به همتایانش نزدیک‌تر می‌کند: «این شکاف در میزان زاد و ولد بین آمریکا و دیگر کشور‌های توسعه یافته، در دهه‌ها ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ جمعیت شناسان را گیج و متحیر کرده بود.»
۳. آمریکاییان پیرتر می‌شوند
کاهش نرخ زاد و ولد و افزایش نرخ مرگ و میر ارتباطی تنگاتنگ با هم دارند. هم اکنون برخی شهرستان‌ها در حال تجربه کردن «کاهش طبیعی» هستند، پدیده‌ای جمعیتی که در آن تعداد مرگ و میر‌ها عملا بر تعداد زاد و ولد‌ها می‌چربد.
در عین حال میانگین سن در شهرستان‌ها افزایش پیدا کرده و از ۲۸.۱ سال ۱۹۷۰ به ۳۷.۹ در سال ۲۰۱۶ رسیده است.
پیتر راجرستون جغرافیدان از دانشگاه ایالتی نیویورک بوفالو می‌گوید: «این خاکستری شدن آمریکا یک اثر انگشت جغرافیایی متمایز برجای گذاشته است.» آمریکاییان بالای ۷۰ سال بسیار بیشتر در ایالت‌های پرطرفدار بازنشستگان مثل فلوریدا و آریزونا و نیز در غرب میانه و منطقه آپالاچی متمرکز شده اند.
در سال ۲۰۱۳ بیشتر از ۳۰ درصد شهرستان‌های آمریکا پدیده‌ای موسوم به «کاهش طبیعی» را تجربه کرده اند که دلیل آن تعداد بیشتر مرگ‌ها به نسبت تولد‌ها بوده است.
۴. آمریکاییان با مسائل نژادی جدیدی دست و پنجه نرم می‌کنند
در دهه ۱۹۹۰ کالیفرنیا به دلیل از دست رفتن شدید مشاغل و برخاستن موجی از احساسات ضد مهاجران در یک آشوب سیاسی فرورفت.
مانوئل گاستور در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی معتقد است که این محیط سیاسی زاده یک «شکاف نسل‌ها از نظر نژادی» بین سفیدپوستان بالای ۶۵ سال و جوانان رنگین پوست بود.
او تاریخ ایالت کالیفرنیا را امروز در سطحی ملی در حال بازتکرار می‌بیند: «در اتفاقی که بیشتر شبیه کالیفرنیای دهه ۱۹۹۰ است، ما شاهد یک «موج سفید برتری» رادیکال بوده ایم که در این مورد به انتخاب دونالد ترامپ انجامیده است، خشونت نژادپرستانه در نشویل و ابطال «داکا»، برنامه‌ای که برای حفاظت از جوانان بدون مدارکی که در سنین پایین به کشور آمده اند طراحی شده بود نیز از دیگر ثمرات برخاستن چنین موجی است.»
۵. آمریکاییان در حال حرکت به سمت حومه شهرهایند
درطول ۵۰ سال گذشته آمریکاییان به تدریج مناطق روستایی را ترک کردند و عمدتا جذب فرصت‌های اقتصاد شهری شدند. امروز بیش از ۸۰ درصد آمریکاییان در مناطق شهری یا حومه شهر‌ها زندگی می‌کنند.
اما جوانان نسل هزاره به نظر نمی‌رسد که در اشتیاق نسل پیشین برای زندگی در مناطق حومه شریک باشند. کریستوفر بون از دانشگاه ایالتی آریزونا می‌نویسد: «آیا جوانان هزاره‌ای راه نسل‌های پیشتر را دنبال خواهند کرد و با ازدواج کردن و فرزند دار شدن راه حومه شهر‌ها را در پیش گرفتند تا از شوک‌های رکود بزرگ و یافتن خانه‌ای که توان پرداخت هزینه هایش را داشته باشند رهایی یابند؟ هیئت منصفه هنوز تصمیم خود را اعلام نکرده است.»
شایان ذکر است که در سال ۲۰۱۰ کمتر از ۲۰ درصد از آمریکاییان در مناطق روستایی زندگی می‌کردند.
ارسال نظر