آیا باید دیگران را برای نماز صبح بیدار کنیم؟

وقتی صحبت از نماز صبح به میان می‌آید بحث بیدار شدن سر موقع و بیدار کردن دیگران برای نماز نیز به میان خواهد آمد. شرایطی که ممکن است برای بیدار نمودن دیگران پیش بیاید از قرار ذیل می‌باشد:
اول: فردی که قصد بیدار نمودن آنرا داریم اهل نماز می‌باشد.

در خصوص چنین فردی ازآن جا که در حال خواب تکلیفی بر عهده افراد نمی‌باشد و از سوی دیگر نیز خوابیدن از جمله حقوق شخصى هر فرد است، لذا بیدار ساختن کسى از خواب حتى براى نماز جایز نیست. مگر آن که، علم به رضایت بیدار نمودن وی داشته باشیم که دراین صورت میتوانیم وی را بیدار نماییم.

مانند زمانی که خود فرد اعم از دوست، مهمان، همسر از ما خواسته وی را بیدار کنیم و یا این‌که می‌دانیم درصورت بیدار نکردن وی باعث ناراحتی او میشود.

دوم: فردی که قصد بیدار نمودن آنرا داریم با انگیزه این‌که نماز نخواند خوابیده.

اگر انسان بداند کسی خوابیده به قصد آن که نماز نخواند از باب نهی از منکر باوجود شرایط آن، بیدار کردن لازم است [۱].

سوم: فردی که قصد بیدار نمودن آنرا داریم فرزند انسان می‌باشد.

پدر و مادر که مسئولیت تربیت فرزند به عهده آن‌ها است، لازم است ابتدا وی را از حدود سن هفت سالگی بتدریج برای نماز بیدار کنند تا اینکار در هنگام بلوغ شرعی به صورت عادت درآید، البته این بیدار نمودن باید همراه با آرامش و مهربانی و با صدای آرام باشد تا درنظر فرزند حساسیت بدی نسبت به نماز پیدا نشود و ضمنا لازم است با دادن اطلاعات دینی به خصوص درباره نماز و اهمیت آن سعی کنید ایمان فرزندتان را تقویت نمایید ودر خود او انگیزه بیدار شدن ایجاد کنید تا برای بیدارشدن اهتمام بورزد.

بنابر این علاوه بر جواز بیدار نمودن فرزندان، این امر پسندیده نیز می‌باشد مگر آن که از جهات دیگری موجب اذیت یا موجب ضرر باشد، مثل این‌که مریض باشند [۲].

پی نوشت:
[۱]- محمد وحیدی، دانستنی‌های لازم از نماز، قم، موسسه بوستان کتاب «مرکز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم»، ۱۳۸۷ ش، چهارم، ص. ۲۰۵، به نقل از مجمع المسائل، ج. ۱، سوال ۴۱۰
[۲]- همان، ص. ۱۹۳ به نقل از مجمع المسائل، ج. ۱، سوال ۴۹۳
کتاب پرسش‌ها و پاسخ‌های نماز، سید حسن موسوی «مرکز تخصصی نماز»