چهار اتفاق مهمی که سال ۲۰۱۸ در خاورمیانه رخ ندادند

به گزارش «پارسینه»، سال گذشته میلادی با رخداد‌های قابل انتظار و غیرقابل انتظار فراوانی در خاورمیانه همراه بود. آمریکا اعلام کرد سفارتش را به قدس منتقل می‌کند، ترامپ خروج واشنگتن از برجام و اعمال دوباره تحریم‌ها علیه ایران را اعلام کرد، قتل جمال خاشقجی در کنسولگری عربستان در استانبول خوراک خبری چندین هفته رسانه‌های جهان را فراهم کرد، یمن به قحطی نزدیکتر شد و البته بالاخره توافق آتش بس را به خود دید، و بسیاری اتفاق‌های دیگر رخ داد.

با این وجود اتفاقاتی هم بودند که رخ ندادند. برخی شیرین و برخی تلخ. وبسایت «میدل ایست آی» نگاهی داشته است به این رخدادها.

«معامله قرن» ترامپ

«معامله قرن» که قرار است موجب صلح میان اسرائیل و فلسطین شود و دستاورد طلایی سیاست خارجی دونالد ترامپ باشد، سال ۲۰۱۸ رونمایی شد، اما به نظر نمی‌رسد چنین توافقی حتی تا پایان قرن به نتیجه برسد.

بخشی از مشکل این است که توافق ترامپ اساس چیزی شبیه یک توافق نیست. ماه ژانویه «یوسی بیلین»، سیاستمدار بازنشسته اسرائیلی که در گفتگو‌های صلح «اسلو» هم حضور داشته، تصریح کرد که شرایط این توافق به شدت به نفع اسرائیل و بنیامین نتانیاهو است.

قرار بود طرح ترامپ پس از ماه رمضان اعلام شود، اما اکنون که شش ماه از آن زمان گذشته هیچ نشانه‌ای از رسیدن به توافق دیده نمی‌شود.

حمله به ادلب سوریه

سال ۲۰۱۸ با بازگشت دوباره حاکمیت دولت سوریه به دو سنگر مهم معارضین، یعنی درعا و غوطه شرقی، بود. ماه سپتامبر تمام نگاه‌ها به استان ادلب، تنها سرزمینی که در اختیار شورشیان مخالف دولت است دوخته شد.

نیرو‌های هوادار بشار اسد خط مقدم جبهه را تقویت کردند و جنگنده‌های سوری و روسی بار‌ها این شهر را بمباران کردند و گروه‌های امدادی هشدار دادند که درگیری در این منطقه ۳ میلیون نفری می‌تواند به یک بحران انسانی منجر شود.

در حالی که به نظر می‌رسید حمام خون در راه است، رجب طیب اردوغان و ولادیمیر پوتین بر سر ایجاد یک منطقه غیرنظامی و توقف نبرد توافق کردند تا هزاران نفر در ادلب آن را جشن بگیرند.

توافق اسرائیل و حماس

روی کاغذ به نظر می‌رسید که این موضوع به نفع دو طرف باشد. حماس هرگونه حمله به اسرائیل را متوقف می‌کرد و در مقابل محاصره ۱۱ ماهه منطقه غزه هم برداشته می‌شد.

مصر وظیفه میانجیگری را به عهده داشت و حتی گفته شد «پیشرفت چشمگیری» هم حاصل شده است، اما مثل همیشه، هیچ چیز در خاورمیانه ساده به دست نمی‌آید.

جنبش فتح با نگرانی نسبت به این که مذاکرات موجب دوری بیشتری غزه از کرانه باختری که در کنترل تشکیلات خودگردان است بشود و به این ترتیب آینده دولت مستقل فلسطینی به خطر بیافتد، مداخله کرد و توانستن توافق را ناکام بگذارد.

تشکیل دولت لبنان

ماه نوامبر، لبنان نخستین انتخابات پارلمانی خود را پس از ۹ سال برگزار کرد، اما این بخش ساده ماجرا بود. در هشت ماه گذشته، سیاستمداران لبنانی طبق معمول از این که کنار هم جمع شوند و بر سر یک دولت وحدت ملی به توافق برسند ناتوان بوده اند.

این وضعیت البته در لبنان معمول است. تا پیش از انتخاب میشل عون در سال ۲۰۱۶، این کشور به مدت ۲۹ ماه بدون رئیس جمهور اداره می‌شد.

البته امروز لبنان با بحران های اقتصادی ترسناکی رو به رو است و ناکامی در تشکیل دولت می تواند موجب شود قول های جامعه بین المللی برای کمک های اقتصادی به عنوان یک بسته محرک جدید، بی نتیجه بمانند.

اوایل ماه دسامبر سعد حریری، نخست وزیر، در سخنرانی خود در لندن گفت لبنان در صد متر آخر تشکیل دولت قرار دارد، اما به قول یک روزنامه نگار مستر در بیروت، «این حرف درست است به شرطی که تنها یک مسابقه صد متر بود».