۰۳ دی ۱۳۹۷ - ۱۵:۱۴
۰
کد خبر: ۴۹۳۸۷۶
دانستنی‌هایی درباره اچ‌آی‌وی
پارسینه: به واسطه تضعیف سیستم ایمنی بدن توسط ویروس اچ‌آی‌وی، افراد مبتلا به بیماری می‌توانند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان، از جمله سارکوم کاپوسی - نوعی سرطان که بینی، دهان، گلو و رگ‌های خونی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، لنفوم، سرطان دهانه رحم، سرطان ریه، سرطان مقعد، و سرطان‌های دهان قرار دارند.
درباره اچ‌آی‌وی چه میزان اطلاعات دارید؟ واقعیت این است که افراد بسیاری اطلاعات چندانی درباره این ویروس یا بیماری که به واسطه آن شکل می‌گیرد، ندارند.
به گزارش"کر ۲"، کمبود اطلاعات درباره اچ‌آی‌وی می‌تواند مشکل آفرین باشد و موجب پیش داوری یا بدرفتاری با افراد مبتلا به بیماری شود. در ادامه با برخی حقایق درباره اچ‌آی‌وی بیشتر آشنا می‌شویم.
ابتلا به اچ‌آی‌وی از طریق بوسیدن امکان پذیر نیست. در شرایطی که اچ‌آی‌وی از طریق خون، مایع منی، ترشحات واژن، مایعات پیش آب، ترشحات مقعد و شیر مادر منتقل می‌شود، اما این اتفاق از طریق بزاق رخ نمی‌دهد. اچ‌آی‌وی نمی‌تواند در بزاق دوام بیاورد، از این رو، خطر ابتلا به بیماری از طریق بوسیدن بسیار کم تا صفر است. همچنین، بزاق حاوی آنزیم‌ها و پروتئین‌هایی است که با عفونت مبارزه می‌کنند. دو فردی که همدیگر را می‌بوسند باید دارای زخم‌های باز و خونریز در دهان خود باشند تا احتمال انتقال اچ‌آی‌وی از طریق بوسیدن وجود داشته باشد. این شرایط بسیار نادر است.
اچ‌آی‌وی از طریق اشک یا عرق منتقل نمی‌شود. تنها در صورتی که خون در مایعات بدن که پیش‌تر به آن‌ها اشاره شد، وجود داشته باشد، احتمال انتقال اچ‌آی‌وی وجود دارد و در غیر این صورت، لمس فردی که در حال گریه یا تعریق است موجب ابتلا به بیماری نمی‌شود.
اچ‌آی‌وی می‌تواند تا ۴۲ روز به واسطه استفاده از سوزن آلوده منتقل شود. به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، اچ‌آی‌وی می‌تواند تا ۴۲ روز روی سوزن سرنگ آلوده دوام بیاورد.
اچ‌آی‌وی با به اشتراک گذاشتن غذا، نوشیدنی یا یک توالت منتقل نمی‌شود.
اچ‌آی‌وی به واسطه دست دادن یا بغل کردن منتقل نمی‌شود.
افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی با افزایش خطر ابتلا به برخی انواع سرطان مواجه هستند. به واسطه تضعیف سیستم ایمنی بدن توسط ویروس اچ‌آی‌وی، افراد مبتلا به بیماری می‌توانند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان، از جمله سارکوم کاپوسی - نوعی سرطان که بینی، دهان، گلو و رگ‌های خونی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، لنفوم، سرطان دهانه رحم، سرطان ریه، سرطان مقعد، و سرطان‌های دهان قرار دارند.
افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی اغلب با احساس درد مواجه هستند. افراد بسیاری که از اچ‌آی‌وی رنج می‌برند با درد مزمن، از جمله سردرد، درد مفاصل، یا شکم درد مواجه هستند. درد معمولا با دلایل مختلف، از جمله خود ویروس اچ‌آی‌وی، آسیب عصبی (نوروپاتی محیطی)، سرطان، عفونت‌های دیگر یا روش‌های درمان اچ‌آی‌وی مرتبط است.
امکان ابتلا به اچ‌آی‌وی از طریق خالکوبی یا پیرسینگ بدن وجود دارد. احتمال این که سوزن‌های مورد استفاده یا جوهر در معرض اچ‌آی‌وی بوده باشند، وجود دارد.
اچ‌آی‌وی می‌تواند از مادر به جنین یا نوزاد منتقل شود. احتمال انتقال اچ‌آی‌وی طی بارداری، تولد یا زمان شیر دادن به نوزاد وجود دارد. با این وجود، درمان اچ‌آی‌وی طی این زمان‌ها می‌تواند خطر انتقال بیماری را کاهش دهد.
اچ‌آی‌وی از طریق حشرات منتقل نمی‌شود. برخلاف باور برخی افراد، اچ‌آی‌وی از طریق پشه، کنه یا حشرات دیگر منتقل نمی‌شود.
بسیاری از علائم اولیه اچ‌آی‌وی شبیه به سرماخوردگی یا آنفلوآنزا هستند. علائم اولیه اچ‌آی‌وی اغلب شامل خستگی، سردرد، تب خفیف، سرفه، تورم گره‌های لنفاوی، کاهش وزن، حالت تهوع، اسهال، آبریزش یا گرفتگی بینی می‌شوند، از این رو، تمایز آن از یک سرماخوردگی ساده یا آنفلوآنزا می‌تواند دشوار باشد. این علائم به طور معمول طی دو تا شش هفته پس از قرار گرفتن در معرض ویروس پدیدار شده و می‌توانند بین یک هفته تا یک ماه ادامه داشته باشند.
اچ‌آی‌وی می‌تواند موجب تغییرات ناگهانی در قاعدگی شود. اچ‌آی‌وی می‌تواند شرایط دوره‌های قاعدگی را به سرعت تغییر داده و به عنوان مثال موجب قاعدگی سبک‌تر یا سنگین‌تر، عقب افتادن قاعدگی، و تشدید کرامپ‌های قاعدگی، تحریک پذیری پستان و خستگی شود.
افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به هپاتیت C. قرار دارند. هپاتیت C. یک بیماری ویروسی است که موجب التهاب کبد می‌شود. هر دو بیماری از ماهیت ویروسی برخوردار هستند و می‌توانند به واسطه استفاده از سوزن سرنگ آلوده منتقل شوند. بنابر مطالعه‌ای که در نشریه Lancet منتشر شد، افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی در مقایسه با افرادی که به بیماری مبتلا نیستند، شش برابر احتمال بیشتری دارد به هپاتیت C. مبتلا شوند. از آنجایی که هر دو بیماری از علائم مشابه بسیاری برخوردار هستند، هپاتیت C. ممکن است تشخیص داده نشود.
افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی می‌توانند تقریبا به اندازه افراد دیگر عمر کنند. با درمان مداوم، تجربه طول عمر مشابه با افرادی که به اچ‌آی‌وی مبتلا نیستند، امکانپذیر است.
استفاده از کیت‌های آزمایش خانگی برای تشخیص ابتلا به اچ‌آی‌وی امکانپذیر است. سازمان غذا و داروی آمریکا دو کیت آزمایش خانگی برای تشخیص اچ‌آی‌وی را تایید کرده است که شامل Home Access HIV-۱ Test System و OraQuick HIV می‌شوند.
سلامت نیوز: دانستنی‌هایی درباره اچ‌آی‌وی
به گزارش"کر ۲"، کمبود اطلاعات درباره اچ‌آی‌وی می‌تواند مشکل آفرین باشد و موجب پیش داوری یا بدرفتاری با افراد مبتلا به بیماری شود. در ادامه با برخی حقایق درباره اچ‌آی‌وی بیشتر آشنا می‌شویم.
ابتلا به اچ‌آی‌وی از طریق بوسیدن امکان پذیر نیست. در شرایطی که اچ‌آی‌وی از طریق خون، مایع منی، ترشحات واژن، مایعات پیش آب، ترشحات مقعد و شیر مادر منتقل می‌شود، اما این اتفاق از طریق بزاق رخ نمی‌دهد. اچ‌آی‌وی نمی‌تواند در بزاق دوام بیاورد، از این رو، خطر ابتلا به بیماری از طریق بوسیدن بسیار کم تا صفر است. همچنین، بزاق حاوی آنزیم‌ها و پروتئین‌هایی است که با عفونت مبارزه می‌کنند. دو فردی که همدیگر را می‌بوسند باید دارای زخم‌های باز و خونریز در دهان خود باشند تا احتمال انتقال اچ‌آی‌وی از طریق بوسیدن وجود داشته باشد. این شرایط بسیار نادر است.
اچ‌آی‌وی از طریق اشک یا عرق منتقل نمی‌شود. تنها در صورتی که خون در مایعات بدن که پیش‌تر به آن‌ها اشاره شد، وجود داشته باشد، احتمال انتقال اچ‌آی‌وی وجود دارد و در غیر این صورت، لمس فردی که در حال گریه یا تعریق است موجب ابتلا به بیماری نمی‌شود.
اچ‌آی‌وی می‌تواند تا ۴۲ روز به واسطه استفاده از سوزن آلوده منتقل شود. به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، اچ‌آی‌وی می‌تواند تا ۴۲ روز روی سوزن سرنگ آلوده دوام بیاورد.
اچ‌آی‌وی با به اشتراک گذاشتن غذا، نوشیدنی یا یک توالت منتقل نمی‌شود.
اچ‌آی‌وی به واسطه دست دادن یا بغل کردن منتقل نمی‌شود.
افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی با افزایش خطر ابتلا به برخی انواع سرطان مواجه هستند. به واسطه تضعیف سیستم ایمنی بدن توسط ویروس اچ‌آی‌وی، افراد مبتلا به بیماری می‌توانند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان، از جمله سارکوم کاپوسی - نوعی سرطان که بینی، دهان، گلو و رگ‌های خونی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، لنفوم، سرطان دهانه رحم، سرطان ریه، سرطان مقعد، و سرطان‌های دهان قرار دارند.
افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی اغلب با احساس درد مواجه هستند. افراد بسیاری که از اچ‌آی‌وی رنج می‌برند با درد مزمن، از جمله سردرد، درد مفاصل، یا شکم درد مواجه هستند. درد معمولا با دلایل مختلف، از جمله خود ویروس اچ‌آی‌وی، آسیب عصبی (نوروپاتی محیطی)، سرطان، عفونت‌های دیگر یا روش‌های درمان اچ‌آی‌وی مرتبط است.
امکان ابتلا به اچ‌آی‌وی از طریق خالکوبی یا پیرسینگ بدن وجود دارد. احتمال این که سوزن‌های مورد استفاده یا جوهر در معرض اچ‌آی‌وی بوده باشند، وجود دارد.
اچ‌آی‌وی می‌تواند از مادر به جنین یا نوزاد منتقل شود. احتمال انتقال اچ‌آی‌وی طی بارداری، تولد یا زمان شیر دادن به نوزاد وجود دارد. با این وجود، درمان اچ‌آی‌وی طی این زمان‌ها می‌تواند خطر انتقال بیماری را کاهش دهد.
اچ‌آی‌وی از طریق حشرات منتقل نمی‌شود. برخلاف باور برخی افراد، اچ‌آی‌وی از طریق پشه، کنه یا حشرات دیگر منتقل نمی‌شود.
بسیاری از علائم اولیه اچ‌آی‌وی شبیه به سرماخوردگی یا آنفلوآنزا هستند. علائم اولیه اچ‌آی‌وی اغلب شامل خستگی، سردرد، تب خفیف، سرفه، تورم گره‌های لنفاوی، کاهش وزن، حالت تهوع، اسهال، آبریزش یا گرفتگی بینی می‌شوند، از این رو، تمایز آن از یک سرماخوردگی ساده یا آنفلوآنزا می‌تواند دشوار باشد. این علائم به طور معمول طی دو تا شش هفته پس از قرار گرفتن در معرض ویروس پدیدار شده و می‌توانند بین یک هفته تا یک ماه ادامه داشته باشند.
اچ‌آی‌وی می‌تواند موجب تغییرات ناگهانی در قاعدگی شود. اچ‌آی‌وی می‌تواند شرایط دوره‌های قاعدگی را به سرعت تغییر داده و به عنوان مثال موجب قاعدگی سبک‌تر یا سنگین‌تر، عقب افتادن قاعدگی، و تشدید کرامپ‌های قاعدگی، تحریک پذیری پستان و خستگی شود.
افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به هپاتیت C. قرار دارند. هپاتیت C. یک بیماری ویروسی است که موجب التهاب کبد می‌شود. هر دو بیماری از ماهیت ویروسی برخوردار هستند و می‌توانند به واسطه استفاده از سوزن سرنگ آلوده منتقل شوند. بنابر مطالعه‌ای که در نشریه Lancet منتشر شد، افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی در مقایسه با افرادی که به بیماری مبتلا نیستند، شش برابر احتمال بیشتری دارد به هپاتیت C. مبتلا شوند. از آنجایی که هر دو بیماری از علائم مشابه بسیاری برخوردار هستند، هپاتیت C. ممکن است تشخیص داده نشود.
افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی می‌توانند تقریبا به اندازه افراد دیگر عمر کنند. با درمان مداوم، تجربه طول عمر مشابه با افرادی که به اچ‌آی‌وی مبتلا نیستند، امکانپذیر است.
استفاده از کیت‌های آزمایش خانگی برای تشخیص ابتلا به اچ‌آی‌وی امکانپذیر است. سازمان غذا و داروی آمریکا دو کیت آزمایش خانگی برای تشخیص اچ‌آی‌وی را تایید کرده است که شامل Home Access HIV-۱ Test System و OraQuick HIV می‌شوند.
سلامت نیوز: دانستنی‌هایی درباره اچ‌آی‌وی
