اعتراف رسانه‌ آمریکایی به تحریم‌های دارویی علیه ایران

درد، در صدای علیرضا کریمی مشهود بود. صدایی که توضیح می‌داد که با چه مشکلاتی برای یافتن دارو‌های سرطان پانکراس پدرش مواجه شده.

داروی دیازواکسید باید به ایران وارد شود و تا مدتی پیش در همین رابطه هیچ مشکلی وجود نداشت، اما دیگر در ۳ ماه گذشته آقای کریمی نتوانسته این دارو را پیدا کند و حالا آن‌ها فقط یک کپسول از این دارو را دارند.

«اکنون که دیگر این دارو اینجا وجود ندارد ما مجبور شده‌ایم روزانه یکبار به او دارو بدهیم.» این توضیحات آقای کریمی در مصاحبه‌ای تلگرامی با نیویورک تایمز است. کاهش دوز داروی پدر او عوارض مختلفی هم ایجاد مرده و اکنون او باید تحت مراقبت ۲۴ ساعته باشد تا میزان انسولینش به طور ناگهانی افزایش پیدا نکند و وارد کما نشود.

با شروع بخش دیگری از تحریم‌های ایالات متحده آمریکا در ایران مردم روز به روز نسبت در موضوع موجودیت دارو‌ها مضطرب‌تر می‌شوند.

تحریم‌های شدید بانکی و تهدید ثانویه شرکت‌هایی که با ایران همکاری می‌کنند تقریبا همکاری شرکت‌های دارویی را با ایران غیرممکن کرده. دولت ترامپ می‌گوید تحریم‌ها تاثیری روی تجارت کالا‌های انسان دوستانه ندارد، اما بسیاری به این موضوع با شک و تردید نگاه می‌کنند.

یک وارد کننده دارو در این رابطه گفت که تحریم‌های بانکی باعث شده مشتریان اروپایی و آمریکایی نسبت به واردات دارو به ایران دلسرد شوند و منتظر یک نشانه هستند تا بفهمند معامله با کدام بانک برای آن‌ها خطرناک نیست. او درباره این موضوع توضیح داد: «به علت نبود بانک‌ها پرداخت پول به اروپا غیرقابل اتکا می‌شود و این باعث می‌شود معامله با شرکت اروپایی که حتی خواهان صادرات دارو به ایران است با مشکل مواجه شود.»

همچنین مسایل اقتصادی، این مشکلات را تشدید کرده است. کاهش ارزش ریال باعث شده هزینه خرید دارو در ایران افزایش پیدا کند. آقای کریمی قبلا با ۲۸دلار برای پدرش دارو می‌خرید اکنون این قیمت به ۴۳دلار رسیده است. برخی مواقع هم این کمبود دارو به علت انبار آن توسط بیماران و اقدامات دولت برای کنترل میزان دارو‌ها به وجود می‌آید.

اخیرا نزدیک به ۲۰۰ متخصص سلامت روان درباره کاهش میزان دارو نامه‌ای به مسئولان ایران نوشتند، دکتر امیر حسین جلالی یکی از امضا کنندگان این نامه در این باره گفت: «حتی برخی دارو‌های تولید داخل به مواد اولیه‌ای نیاز دارند که به علت تحریم‌ها وارد نمی‌شوند.»

مریم پیمان که درگیر بیماری «ام‌اس» است مدتی دارویی برای مصرف کردن نداشت و این باعث شد تا کار کردن یا حتی تمرکز کردن برای او اقدامی غیرممکن باشد. بعد از ماه‌ها او اکنون یک دارو داخلی پیدا کرده که کیفیتش با داروی آلمانی که قبلا مصرف می‌کرد.

او در این باره توضیح داد: «داروی ایرانی که مصرف می‌کنم به من سردرد و دوبینی می‌دهد، اما داروی آلمانی اصلا به من سر درد نمی‌داد. تمرکز من را بیشتر می‌کرد و در بینایی من هم هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کرد.»

وارد کننده ایرانی دارو در این باره گفت که دولت ترامپ با واضح کردن وضعیت برای شرکت‌های داروسازی می‌تواند شرایط را در این زمینه بهتر کند: «پمپیو تاکنون کاری به جز تملق نکرده است.»