روستای خورنج در پیرانشهر، سرزمین سنگ‌های گرانیتی

پیرانشهر در استان آذربایجان غربی واقع است و یکی از شهر‌های مهم و تاریخی ایران به شمار می‌رود. این شهر به دلیل دارا بودن سنگ‌های گرانیتی نه تنها در ایران بلکه در سطح جهان نیز دارای شهرت است. ذخایر شناخته شده سنگ‌های گرانیت این شهر چهار میلیون تن برآورد می‌شود که به لحاظ تنوع رنگ و طرح استحکام در ایران و جهان منحصر بفرد است. موقعیت جغرافیایی این شهر در ناحیه کوهپایه ای قرار دارد که تپه ماهور‌های آن را بوته‌های همیشه سبز در ردیف کاری‌های منظم هندسی پوشانده است. این شهر جاذبه‌های گردشگری بالقوه و جذابی را دارا می‌باشد که کمی ازدیده‌های دور مانده است. از همین رو ما در این مطلب قصد داریم تا درباره روستای خورنج در پیرانشهر صحبت کنیم، اگر علاقمند به آشنایی با این جاذبه‌ی گردشگری که به گفته کارشناسان تاریخی نهان در آن خفته است هستید ما را در ادامه همراهی کنید.

همانطور که در متن بالا اشاره کردیم، پیرانشهر شهری تاریخی و پراهمیت در آذربایجان غربی است که تعداد ۱۱۳ تپه باستانی دارد و این امر حاکی از تاریخی بودن این منطقه و همچنین وجود تمدن‌های نیرومند پیش از اسلام مانند تمدن ماننا، پارسوا، اورارتو، مادها، زاموا و تمدن اسلامی است. در این شهر منطقه به نام موکریان وجود دارد که سنگ‌های مرموز و عجیبی در آن نیز قرار دارند، برای این سنگ‌ها داستان‌ها و روایات فولکلور و تاریخی زیادی وجود دارد که به دلیل نبود مستندات تاریخی به صورت افسانه در آمده اند و افسانه خورنج از جمله آنهاست.

روستای خورنج در پیرانشهر

روستای خورنج در پیرانشهر در فاصله‌ی ۲۰ کیلومتری شمال شرقی این شهر بر سر راه مهاباد نیز قرار دارد. این روستا در مجاورت منطقه‌ای قرار دارد که با سنگ‌های عظیم الجثه‌ای احاطه شده است و این سنگ‌ها به طرز شگفت انگیزی بر روی هم انباشته شده اند. در اطراف این روستا چندین تپه‌ی باستانی با تاریخ قبل از اسلام و یک کتیبه و همچنین آثار یک دژ محکم کوهستانی شناسایی شده اند که حکایت از تاریخ کهن و پرفراز و نشیب این منطقه دارد. بعضی از این آثار توسط سازمان میراث فرهنگی ثبت شده اند و بعضی دیگر در شرف ثبت شدن قرار دارند.

نقوش به جا مانده بر روی سنگ‌های روستای خورنج

نکته‌ی جالبی که درباره سنگ‌های به جا مانده در روستای خورنج در پیرانشهر وجود دارد این است که هر کدام از سنگ‌هایی که در این منطقه وجود دارند اسم خاصی و همچنین داستان‌های مربوط به خودشان را دارا می‌باشند. محدوده‌ای که این سنگ‌ها اشغال کرده اند در حدود ۵/۲ کیلومتر مربع وبه شکل نواری سنگی در امتداد شرقی-غربی از شمال روستا می‌گذرد. در میان این سنگ ها، سنگ‌هایی یافت می‌شود که دارای نقش برجسته و کنده کاری شده حیواناتی مانند شتر و مار و پرنده هستند که اگر بصورت دقیق وعلمی مورد بررسی قرار گیرند امکان یافتن نقوش ماقبل تاریخی و یا کتیبه‌های سنگی دور از انتظار نیست.

سطوح خارجی ناهمواری بر روی سنگ‌های این منطقه وجود دارد که برای کسانی که صخره نورد ابتدایی هستند می‌توانند یک جاذبه‌ی جذاب به شمار بیاید.

جاذبه‌های روستای خورنج در پیرانشهر

منطقه‌ای که این سنگ‌ها در روستای خورنج در پیرانشهر واقع شده است دارای آب‌های زلال و خوش طعمی هم می‌باشد که مردم محلی این منطقه و همینطور گردشگرانی که این به این روستا سفر می‌کنند می‌توانند از آن به بعنوان دارویی برای رفع سنگ کلیه و بیماری‌هایی مرتبط با کلیه نیز استفاده کنند.

مکانی غار گونه در محدوده‌ی اطراف روستای خورنج در پیرانشهر وجود دارد که نام آن کونه پیست است. مردم از این حفره جهت نگهداری پنیز نیز استفاده می‌کنند و این جالب است که در تمام این سال‌های از حفره‌ای که در این غار وجود دارد باد سرد و شدیدی نیز می‌وزد که حتی در مواردی هم دیده شده است که نیمه‌های تابستان نیز لاشه‌های حیواناتی یخ بسته اند.

اطلاعاتی مرموز در برخی کتب تاریخی درباره روستای خورنج

در سال ۷۳۰ هجری قمری، حمیدالله مستوفی در نزهه القلوب پیرانشهر را جز شهرستان‌های آذربایجان ذکر کرده است و در سفرنامه‌ی رابینو به پیرانشهر نیز اشاره‌ای شده است و همچنین عالم آرا این روستا را یکی از آبادترین مناطق آذربایجان معرفی کرده است.

اولین کسی که به این افسانه و افسانه‌های مشابه آن اشاره کرد نیز فردی به نام کرپورتر بود که از سیاحان انگلیسی به شمار می‌رفت وی در سال ۱۸۲۰ حکایتی را از یک پیر مسن این چنین نقل کرده است:

“شیخ تصریح کرد که در مسافتی نه چندان دور از دهکده‌ای که خورنج نامیده می‌شود، بقایای یک شهر بزرگ است که در آن تعداد بیشماری اشکال سنگی به شکل انسان وجود دارد که در اثر قهر و غضب پروردگار تبدیل به سنگ شده‌اند. او من را برای پیدا کردن این ویرانه‌های عجیب ترغیب کرد و اکنون من برای کشف حقیقت، در کمتر از ۳ فرسنگی شرق خورنج هستم. ”

بنابر مشاهدات این سیاح، انبوهی ازسنگ‌های قائم به اشکال نامنظم و به ارتفاع چهار تا پنج پا دیده می‌شود که هیچ یک از آن‌ها کوچکترین شباهتی به مرد یا زن و یا حتی نشانه‌ای شبیه به آن‌ها ندارند و کسی درباره زمان و دلیل تجمع زیاد آن‌ها در این مکان چیزی نمی‌داند.

 

 

منبع:الی گشت