.svg)
تغییر جنسیت (مرد به زن و بالعکس) چه حکمی دارد؟
پارسینه: ظاهر آن است که تغییر جنس مرد به زن به واسطه عمل جراحی و بالعکس حرام نیست.
سوال: تغییر جنسیت (مرد به زن و بالعکس) چه حکمی دارد؟
امام خمینی (ره):
ظاهر آن است که تغییر جنس مرد به زن به واسطه عمل جراحی و بالعکس حرام نیست.
(تحریر الوسیله، ۱۴۱۷ هـ ق، ششم، ج. ۲، ص. ۶۲۶، م. ۱)
آیة الله بهجت (ره):
بر فرض امکان جایز نیست.
(احکام و استفتائات، (بهداشتی و پزشکی)، ۱۳۸۲، چهارم ص. ۵۴، س. ۱)
آیة الله تبریزی (ره):
تغییر جنسیّت مطلقا جایز نیست.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
آیة الله خامنه‌ای (دام ظلّه):
عمل مزبور فی نفسه مانع ندارد، ولی از حرام‌های جانبی آن باید احتراز شود.
(پزشکی در آینه اجتهاد ۱۳۷۵ اول، ص. ۹۱)
آیة الله خویی (ره):
این عمل جراحی در نهایت محل اشکال است.
(استفتائات، ۱۳۸۱، اول ص. ۳۸۶، س. ۱۳۴۷)
آیة الله سیستانی (دام ظلّه):
فی حدّ نفسه مانعی ندارد، ولی با عملیات تغییر جنسیت ظاهراً به طور حقیقی زن مرد نمی‌شود و بالعکس و نیز این عملیات مقارنات و مقدمات حرام دارد و لذا جایز نیست.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
آیة الله صافی گلپایگانی (دام ظلّه):
در فرض امکان و تحقّق خارجی آن، احکام متعدّده بر آن مترتّب میشود. والله العالم
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
آیة الله فاضل لنکرانی (ره):
فی نفسه، مانعی ندارد و در صورتی که تحقق پیدا کند حکم جنس جدید را پیدا می‌کند.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
آیة الله مکارم شیرازی (دام ظلّه):
تغییر جنسیّت دو صورت دارد:
گاهی صرفاً ظاهری و صوری است؛ یعنی اثری از آلت جنس مخالف نیست، بلکه فقط یک جراحی صوری انجام می‌گیرد و چیزی شبیه آلت جنس مخالف ظاهر می‌گردد؛ این کار حرام است و باید بشدّت از آن پرهیز نمود؛ و اگر ازدواجی بر اساس آن صورت گیرد حرام و باطل است و حدّ شرعی دارد.
ولی گاه واقعی است، یعنی با جراحی کردن عضو تناسلی مخالف ظاهر می‌گردد، این کار ذاتاًَ جایز است و محذور شرعی ندارد، مخصوصاً در مواردی که آثار جنس مخالف در او باشد؛ اما، چون این جرّاحی نیاز به لمس و نظر دارد، تنها در موارد ضرورت جایز است.
(استفتائات، ۱۳۸۴، اول، ج. ۲ ص. ۶۱۴ و ۶۱۳، س. ۱۷۸۱)
آیة الله نوری همدانی (دام ظلّه):
با نبودن زمینه خلقتی جایز نیست.
(هزار و یک مساله فقهی ۱۳۸۳، چاپ دوم، ج. ۲، ص. ۲۸۶ س. ۹۲۵)
امام خمینی (ره):
ظاهر آن است که تغییر جنس مرد به زن به واسطه عمل جراحی و بالعکس حرام نیست.
(تحریر الوسیله، ۱۴۱۷ هـ ق، ششم، ج. ۲، ص. ۶۲۶، م. ۱)
آیة الله بهجت (ره):
بر فرض امکان جایز نیست.
(احکام و استفتائات، (بهداشتی و پزشکی)، ۱۳۸۲، چهارم ص. ۵۴، س. ۱)
آیة الله تبریزی (ره):
تغییر جنسیّت مطلقا جایز نیست.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
آیة الله خامنه‌ای (دام ظلّه):
عمل مزبور فی نفسه مانع ندارد، ولی از حرام‌های جانبی آن باید احتراز شود.
(پزشکی در آینه اجتهاد ۱۳۷۵ اول، ص. ۹۱)
آیة الله خویی (ره):
این عمل جراحی در نهایت محل اشکال است.
(استفتائات، ۱۳۸۱، اول ص. ۳۸۶، س. ۱۳۴۷)
آیة الله سیستانی (دام ظلّه):
فی حدّ نفسه مانعی ندارد، ولی با عملیات تغییر جنسیت ظاهراً به طور حقیقی زن مرد نمی‌شود و بالعکس و نیز این عملیات مقارنات و مقدمات حرام دارد و لذا جایز نیست.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
آیة الله صافی گلپایگانی (دام ظلّه):
در فرض امکان و تحقّق خارجی آن، احکام متعدّده بر آن مترتّب میشود. والله العالم
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
آیة الله فاضل لنکرانی (ره):
فی نفسه، مانعی ندارد و در صورتی که تحقق پیدا کند حکم جنس جدید را پیدا می‌کند.
(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)
آیة الله مکارم شیرازی (دام ظلّه):
تغییر جنسیّت دو صورت دارد:
گاهی صرفاً ظاهری و صوری است؛ یعنی اثری از آلت جنس مخالف نیست، بلکه فقط یک جراحی صوری انجام می‌گیرد و چیزی شبیه آلت جنس مخالف ظاهر می‌گردد؛ این کار حرام است و باید بشدّت از آن پرهیز نمود؛ و اگر ازدواجی بر اساس آن صورت گیرد حرام و باطل است و حدّ شرعی دارد.
ولی گاه واقعی است، یعنی با جراحی کردن عضو تناسلی مخالف ظاهر می‌گردد، این کار ذاتاًَ جایز است و محذور شرعی ندارد، مخصوصاً در مواردی که آثار جنس مخالف در او باشد؛ اما، چون این جرّاحی نیاز به لمس و نظر دارد، تنها در موارد ضرورت جایز است.
(استفتائات، ۱۳۸۴، اول، ج. ۲ ص. ۶۱۴ و ۶۱۳، س. ۱۷۸۱)
آیة الله نوری همدانی (دام ظلّه):
با نبودن زمینه خلقتی جایز نیست.
(هزار و یک مساله فقهی ۱۳۸۳، چاپ دوم، ج. ۲، ص. ۲۸۶ س. ۹۲۵)
منبع: ایران ناز
از کودکی باید تشخیص داده شود از قبل از مدرسه رفتن توسط معاینات و سونو گرافی و آزمایشهای هورمونی ، معمولا این کودکان رفتار متفاوت از هم جنسان خود دارند یعنی رفتار دخترانه در پسران و پسرانه در دختران دیده میشود هرچه جراحی در سن پایین انجام شود آسیب روانی آن و تحمل جامعه راحت تر خواهد بود در سنین بزرگسالی حتی در کشورهای اروپایی و پیشرفته این افراد بیشتر مورد تمسخر و آسیب قرار میگیرند مورد داشتیم که فرد بعد از جراحی در سنین بزرگسالی اختلال شخصیتی پیدا کرده و مبتلا به افسردگی گشته تحمل خانواده و جامعه در مقابل این افراد بسیار پایین است متاسفانه در برخورد با این اشخاص خود ما نیز کم مقصر نیستیم حتی در بعضی از موارد مشاورین و مددکاران از برخورد با این افراد اجتناب میکنند موردی داشتیم که یکی از دوستان من در مقام مددکار مشاوره یکی از این افراد را با ممانعت همسرش نپذیرفت .