.svg)
آشنایی با آرامگاه فضل بن شاذان درنیشابور
پارسینه: آرامگاه فضل ابن شاذان، بنایی تمام آجری در روستای فضل در ۵ کیلومتری جنوب شرق نیشابور است. گورستانی اطراف آرامگاه را گرفته است که به احترام صاحب آرامگاه، بهشت فضل نامیده می‌شود.
آرامگاه فضل ابن شاذان، بنایی تمام آجری در روستای فضل در ۵ کیلومتری جنوب شرق نیشابور است. گورستانی اطراف آرامگاه را گرفته است که به احترام صاحب آرامگاه، بهشت فضل نامیده می‌شود. مقبره، گرچه مربوط به دوره تیموریان است و گنبد زیبایی با کاشی‌های آبی دارد، آن‌قدر در طول سال‌ها مورد بازسازی قرار گرفته است که دیگر اثری از قدمت در آن دیده نمی‌شود.
معرفی آرامگاه فضل بن شاذان:
بقعه فضل بن شازان مربوط به دوره تیموریان - دوره صفوی است و در نیشابور، شرق میدان بهشت فضل واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۹۵۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این بنا در آبادى فضل در حومهٔ نیشابور قرار دارد و تمامى آن از آجر ساخته شده و در نماى خارجى آن هیچ‌گونه تزئینى به کار نرفته است. گنبد فراز بقعه داراى پوششى از کاشى است. بناى آرامگاه به طور مکرر مرمت شده است، و نشانى از آثار قدیمى در آن دیده نمى‌شود. ابومحمد فضل بن شاذان، از مشایخ بزرگ علم حدیث در نیمهٔ اول قرن سوم، و فقیه متکلم شیعى است.
مجموعه بهشت فضل را می‌توان به ۴ بخش تفکیک کرد:
۱) «گلزار شهدا» در بخش غربی مجموعه.
۲) «باغ آرامگاه فضل بن شاذان نیشابوری» در بخش میانی مجموعه.
۳) «آرامستان» و فضا‌های وابسته به آن، در بخش شرقی مجموعه.
۴) «بوستان و گلخانه»، در شمال مجموعه.
اگر تصمیم گرفتید به آرامگاه فضل ابن شاذان سری بزنید، فراموش نکنید که پس از زیارت، در روستا هم گشت‌وگذاری داشته باشید. روستای فضل روستای دنج و سرسبز و خوش آب و هوایی است با مردمی مهمان‌نواز که غریبه برایشان معنا ندارد و از گردشگران طوری پذیرایی می‌کنند که انگار سال‌های سال است آن‌ها را می‌شناسند.
زندگینامه فضل بن شاذان:
فضل بن شاذان از مشایخ بزرگ حدیث در نیمه اول قرن سوم و فقیه متکلم شیعی است.
ابومحمد فضل بن شاذان (رحمة الله علیه) در قرن سوم در نیشابور می‌زیست. پدرش از اصحاب امام موسی کاظم (علیه السلام) بود و خود از اصحاب ۴ امام معصوم؛ امام رضا، امام جواد، امام هادی، امام حسن عسگری (علیهم السلام) و مفتخر به عنایت‌های ویژه امام حسن عسگری (علیه السلام) می‌باشد.
ابومحمد فضل بن شاذان (رحمة الله علیه) معروف به شاه فضل می‌باشد.
منبع: بیتوته
بقعه فضل بن شازان مربوط به دوره تیموریان - دوره صفوی است و در نیشابور، شرق میدان بهشت فضل واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۹۵۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این بنا در آبادى فضل در حومهٔ نیشابور قرار دارد و تمامى آن از آجر ساخته شده و در نماى خارجى آن هیچ‌گونه تزئینى به کار نرفته است. گنبد فراز بقعه داراى پوششى از کاشى است. بناى آرامگاه به طور مکرر مرمت شده است، و نشانى از آثار قدیمى در آن دیده نمى‌شود. ابومحمد فضل بن شاذان، از مشایخ بزرگ علم حدیث در نیمهٔ اول قرن سوم، و فقیه متکلم شیعى است.
مجموعه بهشت فضل را می‌توان به ۴ بخش تفکیک کرد:
۱) «گلزار شهدا» در بخش غربی مجموعه.
۲) «باغ آرامگاه فضل بن شاذان نیشابوری» در بخش میانی مجموعه.
۳) «آرامستان» و فضا‌های وابسته به آن، در بخش شرقی مجموعه.
۴) «بوستان و گلخانه»، در شمال مجموعه.
اگر تصمیم گرفتید به آرامگاه فضل ابن شاذان سری بزنید، فراموش نکنید که پس از زیارت، در روستا هم گشت‌وگذاری داشته باشید. روستای فضل روستای دنج و سرسبز و خوش آب و هوایی است با مردمی مهمان‌نواز که غریبه برایشان معنا ندارد و از گردشگران طوری پذیرایی می‌کنند که انگار سال‌های سال است آن‌ها را می‌شناسند.
زندگینامه فضل بن شاذان:
فضل بن شاذان از مشایخ بزرگ حدیث در نیمه اول قرن سوم و فقیه متکلم شیعی است.
ابومحمد فضل بن شاذان (رحمة الله علیه) در قرن سوم در نیشابور می‌زیست. پدرش از اصحاب امام موسی کاظم (علیه السلام) بود و خود از اصحاب ۴ امام معصوم؛ امام رضا، امام جواد، امام هادی، امام حسن عسگری (علیهم السلام) و مفتخر به عنایت‌های ویژه امام حسن عسگری (علیه السلام) می‌باشد.
ابومحمد فضل بن شاذان (رحمة الله علیه) معروف به شاه فضل می‌باشد.
منبع: بیتوته
ارسال نظر