چند توصیه به معلمان مدرسه جهت کاهش اضطراب دانش آموزان

اضطراب جدایی کودکان: علل اضطراب جدایی کودکان چیست؟ با استرس قبل از مدرسه کودکان چه کنیم؟ در اینجا با مقاله‌ای درباره نکات تربیتی کودکان، علل و راه‌های مقابله با استرس جدایی در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید


درمان اختلال اضطراب جدایی در کودکان

ترس از جدایی در دانش آموزان کلاس اولی را چگونه درمان کنیم؟

زارع نیستانک، دکترای روانشناسی کودک و نوجوان، در ارتباط با تمهیدات والدین برای سال جدید تحصیلی گفت: والدین بهتر با صحبت کردن در خصوص ارتباط با دوستان، مدرسه را برای فرزندشان دلچسب و جذاب کنند و توضیحات و خاطراتی برای فرزندان خود بیان کنند.

وی افزود: از این طریق کودک می‌تواند بر اضطراب تنهایی و ترس جدایی از والدین غلبه کند.

عضو هیات علمی دانشگاه یادآور شد: بیدار شدن از خواب یکی از مشکلات کودکان در روز‌های آغازین مهرماه است؛ بنابراین بهتر است والدین پیش از آغاز مدرسه کودک را به زودبرخاستن از بستر و صرف صبحانه تشویق کنند

وی گفت: والدین می‌توانند با بیان خاطرات خوش خود از دبستان، تمایل کودک را برای حضور در مدرسه افزایش دهند.

دکترای روانشناسی کودک و نوجوان گفت: مادر باید هنگامی که فرزندش را به مدرسه می‌برد، به وی اطمینان دهد که پس از تعطیلی حتما به سراغ وی می‌آید.

زارع نیستانک تاکید کرد: مادر باید به کودک کمک کنند تا مکان‌های مختلف مدرسه را بشناسد. برای این منظور باید آبخوری و سرویس‌های بهداشتی را به کودک نشان دهد تا وی اطمینان حاصل کند که می‌تواند مدرسه را محیط امنی مانند خانه بداند.

عضو هیات علمی دانشگاه تاکید کرد: دادن هدیه به کودک در روز اول مدرسه، باعث می‌شود تا او خاطره خوشی از مدرسه رفتن داشته باشد.

اضطراب جدایی در کودکان مدرسه‌ای

یکی از متداول‌ترین فشار‌های روانی که به کودکان وارد می‌شود اضطراب جدایی از خانه یا کسانی است که کودک به آن‌ها دل بستگی دارد.

برای این دسته کودکان تنها خوابیدن بدون پدر و مادر، به جایی رفتن و تنها رفتن به مدرسه دشوار است و مانند همه‌ی افراد مضطرب قبل ازمواجهه با عاملی که موجب هراس آن‌ها می‌شوند دچار حالت استفراغ و حمله‌های وحشت زدگی (ترس خیلی زیاد) شوند، این وضعیت را اختلال اضطراب جدایی می‌نامند.

اضطراب جدایی در بزرگسالان

کودک مبتلا به اضطراب جدایی طیف وسیعی از رفتار‌های اجتنابی را نشان می‌دهد به عنوان مثال کودک مایل است در طی ساعات مدرسه از طریق تلفن به والدینش دسترسی داشته باشد، از انجام فعالیت‌های روزمره صبح (آماده شدن برای رفتن به مدرسه) طفره برود، یا خانه را دیرتر ترک کند، از رفتن به گردش‌ها یا مکان‌هایی که مستلزم چند ساعت جدایی از والدین است امتناع کند، از بازی و فعالیت‌های گروهی با همسالان خود پرهیز کند.

کودکانی که رفتار اجتنابی شدیدی را نشان می‌دهند ممکن است از رفتن به مدرسه یا خوابیدن در اتاق خودشان امتناع کنند و برای اجتناب یا فرار از موقعیت جدایی، تظاهر به بیماری کرده و بهانه‌های خیالی بتراشند. در نتیجه، ترک مدرسه مدرسه، اردوگاه و تلاش آسیب ببینند. این نشانه‌ها درطی روز‌های هفته بروز می‌کنند، اما در پایان هفته و تعطیلات مدرسه اتفاق نمی‌افتد.

امتناع از مدرسه ممکن است پیامد یک ترس از شرایط معقول باشد، برای مثال امکان دارد یک کودک از رفتن به مدرسه، به خاطر اجتناب از قربانی شدن توسط قلدر مدرسه، امتناع کند

• میزان شیوع

این مشکل اغلب در کودکان نابالغ تشخیص داده شده، هر چند ممکن است در هر سنی بروز نماید. معمولا کودکان خردسال (۵ تا ٨ ساله) ترس از آسیب دیدن والدین یا کسی که به آن دل بستگی دارند، کابوس‌های شبانه و یا امتناع از رفتن به مدرسه را نشان می‌دهند. در کودکان ٩ تا ١٢ ساله، پریشانی شدید در زمان جدایی و در نوجوانان (١٣تا ١۶سال) اغلب شکایت‌های جسمانی و امتناع از مدرسه مشاهده می‌شود. به علاوه، کودکان خردسال نسبت به نوجوانان نشانه‌های بیشتری را بروز می‌دهند.

• چند توصیه به معلمان مدرسه جهت کاهش اضطراب دانش آموزان:

١- برخورد محبت آمیز و رفتار صمیمانه معلمان با کودکان مضطرب به ویژه در نخستین روز‌های شروع سال تحصیلی
٢- پیش بینی و اختصاص فضای مناسب وآرام در مدرسه به منظور حضور والدین در کنار فرزندان مضطربشان، به کاهش اضطراب آن‌ها کمک خواهد کرد.

٣- شناسایی شرایط و مو قعیت‌های اضطراب زامانند: رفتار‌های بعضی از همکلاسی ها، نشستن در ردیف جلوی کلاس…و تلاش برای رفع آن‌ها به طورقابل ملاحظه‌ای در کاهش اضطراب کودک و نوجوان موثر خواهد بود.

۴- در مواردی که علایم اضطراب جدایی خیلی قدیمی هستند، حساسیت زدایی منظم به صورت واقعی و زنده، برای جدا کردن آرام آرغم کودک از والدین به کار برده می‌شود.

منبع: ایران بانو