گوناگون

دریای مرده، دریایی که هیچ کس در آن غرق نمی‌شود!

دریای مرده، دریایی که هیچ کس در آن غرق نمی‌شود!

پارسینه: دریای مرده در غرب اردن و فلسطین قرار دارد. این دریاچه به این دلیل دریای مرده نامیده می‌شود که هیچ گونه جانور یا گیاهی به‌طور دائمی در این دریا زندگی نمی‌کند. در ادامه با دریای مرده که هیچ کس در این دریا غرق نمی‌شود آشنا شوید و عکس‌هایی از این دریای مرده را مشاهده کنید.

دریای مرده در غرب اردن و فلسطین قرار دارد برخی منابع از آن با نام دریاچه نمک یاد می‌کنند ارتفاع گودترین نقطه آن ۴۲۲ متر کمتر از سطح دریا می‌باشد حجم آب دریاچه ۸۱۰ میلیون متر مکعب می‌باشد ۱۲ گونه ماهی در این دریاچه عمر ۱ سال دارند این دریاچه به این دلیل دریای مرده نامیده می‌شود که هیچ گونه جانور یا گیاهی به‌طور دائمی در این دریا زندگی نمی‌کند در ادامه با دریای مرده که هیچ کس در این دریا غرق نمی‌شود آشنا شوید و عکس‌هایی از این دریای مرده را مشاهده کنید.
معرفی دریای مرده

دریای مرده در کرانه باختری رود اردن قرار دارد و در برخی منابع از آن با نام دریاچه نمک یاد شده است. سواحل اطراف آن پست‌ترین نقطه‌ی خشکی‌های زمین است. ارتفاع گودترین نقطه آن ۴۲۲ متر کمتر از سطح دریا است. بیشترین عمق آب تا کنون از ۳۷۸متر بالاتر نبوده است. ۶۷کیلومتر طول و ۱۸ کیلومتر عرض دارد. حجم آب دریاچه ۸۱۰ میلیون متر مکعب است.

این دریاچه با ۳۳،۷درصد غلظت مواد محلول شورترین دریاچه‌ی دنیاست. به دلیل ارتفاع پایین این منطقه از سطح دریا، پساب کشاورزی و پساب ناشی از خاکشویی مناطق دورتر به صورت چشمه‌هایی در کف این دریاچه به آن وارد می‌شود. اما خشکی هوا و آفتاب گرم این منطقه سبب می‌شود که روزی ۲ سانتیمتر از ارتفاع این دریاچه کم (آب بخار) شود.

دریای مرده، دریایی که هیچ کس در آن غرق نمی‌شود!
حجم آب دریاچه ۸۱۰ میلیون متر مکعب است.

پساب‌های کشاورزی حاوی مقدار زیادی املاح معدنی هستند. تبخیر گسترده و ورود دائمی آب شور باعث بالا رفتن شدید غلظت آب و جرم حجمی آن شده‌است، به گونه‌ای که انسان در این آب شناور می‌ماند.

با آنکه در میان هر سه ملکول در آب این دریاچه تنها دو تایشان ملکول آبند، بر روی سنگ‌های اعماق این دریاچه بیوفیلم‌های سبز و باکتری‌های سولفیدخوار زندگی می‌کنند و گاه که وضعیت آب مساعد باشد، رویش آغازیان باعث به رنگ سرخ درآمدن آب دریاچه می‌شود.
طومار‌های دریای مرده

در سال ۱۹۴۷ میلادی در منطقه قمران در فلسطین و در کرانه دریای مرده، طومار‌هایی کشف شد که در پژوهش‌های مربوط به آئین یهودیت و مسیحیت اهمیت به سزائی داشت. چوپانی از قبائل بومی ساکن این منطقه بز گله‌اش را گم می‌کند. هنگام جستجو جهت یافتن آن، به غاری می‌رسد. سنگی را در این غار می‌اندازد.

دریای مرده، دریایی که هیچ کس در آن غرق نمی‌شود!
پساب‌های کشاورزی حاوی مقدار زیادی املاح معدنی هستند.

در این هنگام صدای برخورد این سنگ با ظرفی سفالین، باعث کنجکاوی او می‌شود. پس از ورود به این غار، خمره‌ای سفالین در این غار می‌یابد که درون آن طومار‌های قدیمی وجود داشت؛ و این سرآغاز کشفیات طومار‌های دریای مرده بود. پس از این که مسئولین محلی، پی به وجود این طومار‌ها می‌برند، عملیات باستان‌شناسی را در این منطقه آغاز می‌کنند. تا سال ۱۹۵۸ کلّ طومار‌هایی که در یازده غار از غار‌های این منطقه قرار داشت، کشف می‌شوند.

یافته‌ها شامل بخش‌هایی از تقریباً تمامی کتاب‌های موجود در عهد عتیق (به استثناء کتاب استر) می‌باشد. این موضوع اهمیت شایانی دارد، زیرا نسخه‌های در دست پژوهندگان، پیش از این اکتشافات، قرن‌ها دیرتر نوشته شده بودند. این موضوع قابلیت مقایسه نسخه‌های کنونی عهد عتیق با نسخ قدیمی آن را فراهم می‌کند.

دریای مرده، دریایی که هیچ کس در آن غرق نمی‌شود!
بیشترین عمق آب تا کنون از ۳۷۸متر بالاتر نبوده است.

دریاچه‌ای نمکی بین اردن و فلسطین

جایی که حیات معنا ندارد «دریای مرده» تنها دریاچه در روی زمین است که هیچ گیاه یا جانوری در آن زندگی نمی‌کند و به همین دلیل آن را چنین نامیده اند. دریای مرده، در واقع، دریاچه‌ای نمکی بین اردن و فلسطین اشغالی است.

البته در زمستان و بهار، کمی به مقدار آب موجود در دریاچه افزوده می‌شود، اما، چون غیر از رود اردن و چند آبراه کوچک دیگر، هیچ رودی به آن وارد نمی‌شود، همیشه مقدار آب آن کم و غلظت نمکش بسیار زیاد است. میلیون‌ها سال پیش، سطح دریای مرده ۴۲۷ متر بالاتر از موقعیت کنونی بوده است. در آن زمان، جانوران آبزی در این دریا زندگی می‌کردند. اما ناگهان نوعی خشکسالی رخ داد، آب دریاچه تبخیر شد و شرایط زیستی آن به صورت کنونی درآمد.

دریای مرده، دریایی که هیچ کس در آن غرق نمی‌شود!
ارتفاع گودترین نقطه آن ۴۲۲ متر کمتر از سطح دریا است.

بسته بودن این دریاچه و تبخیر شدید آب سبب می‌شود که مقدار نمک و کانی‌های محلول در آن بی وقفه افزایش یابد. مقدار نمک و کانی‌های محلول در آن بی وقفه افزایش یابد. مقدار نمک این دریاچه از هر دریای دیگری بیشتر است. و، چون این املاح حاوی مقادیر زیادی کلرید منیزیم و دیگر مواد سمی هستند، انسان را بیمار می‌کنند. به سبب وجود همین نمک و مواد سمی، هیچ موجود زنده‌ای نمی‌تواند در این دریاچه بماند. حتی ماهی‌ها و دیگر موجودات آبزی که از طریق رود اردن به این دریاچه راه می‌یابند، به محض رسیدن به بحرالمیت می‌میرند.

بیشتر بدانید: تاریخچه دریای مرده

در سال ۱۸۴۷، دولت آمریکا گروهی مأمور بررسی رود اردن کرد. سرپرست گروه افسری بود به نام ویلیام لینچ؛ او نخستین کسی بود که حساب کرد و متوجه شد بحرالمیت پایین‌تر از سطح آب‌های آزاد کره زمین است.

منبع: لحظه آخر، کتاب ۳۶۵ پرسش و پاسخ علمی تبیان و ویکی پدیا

ارسال نظر

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان

    نمای روز

    اخبار از پلیکان

    داغ

    حواشی پلاس

    صفحه خبر - وب گردی

    آخرین اخبار