اتفاقات عجیب هنری با مجوز شورای ترانه و کمیته موسیقی
پارسینه: طی چند سال گذشته بخصوص یکسال اخیر شاهد اتفاقات عجیبی در موسیقی ایران بودیم..اما...
مجوز گرفتن شعرهای بی مفهوم و بی پایه اساس و ملودیهای کاملا کودکانه و تنظیمهایی که پایههای موسیقی ایران رو هر روز سستتر از روز قبل میکنه ...
این ماجرا تا بدینجا پیش رفته که گهگاه شاهدیم برخی از خوانندههای عزیز به خودشان جرات داده و علاوه بر دخل و تصرف در شعر شاعران امروزی، شعر شاعرهای جاودان ایرانی مثل حضرت مولانا وحشی بافقی و ... را به اسم خودشان منتشر میکنند و جالب اینجاست که تمام این آلبومها و آهنگها با مجوز شورای ترانه و کمیته موسیقی منتشر میشه که خودش جای بحث داره!
تمام تِرَکهای آلبوم موسیقی #ت اینجانب «دومان شریفی» از اشعار کلاسیک و از شاعران پرآوازه ایرانی مثل «حضرت مولانا، وحشی بافقی، عراقی، طاهره قره العین و ...» بوده!
حالا جالبتر اینجاست!
تمام آهنگهای آلبوم به دلیل «ملودیهای تکراری و ساده! و صدای اینجانب به دلیل فاقد موزیکالیته بودن و حالت آوازی» باید اصلاح شوند!
در صورتی که آلبوم قبلی بنده «چمدون بی مسافر» که بسیار بسیار ضعیفتر از آلبوم #ت میباشد فقط به دلیل اینکه از ترانههای امروزی استفاده شده سال ۹۴ مجوز پخش گرفت!
اما هر روز شاهد تولید موسیقیهایی هستیم که نه تنها محتوای موسیقی و لحن خوانش آن درست نیستند بلکه حتی یک بیت با بیت قبلی یا بعدی آن همخوانی نداردو حتی میتوان گفت که کل شعر مفهوم نداره!
هیچ کدام از ما نمیتونیم راجع به موسیقیهایی که مردم گوش میدهند و لذت میبرند نظری نهایی دهیم! قاضی مردم هستن نه ما!
قضاوت در موسیقی و لحن خواننده و چیزهای دیگر به عهده مردم هست که سبکی را دوست دارن یا نه!
اما شعرها هم تمام شان طبق چهارچوب قوانین کشور عزیزم جمهوری اسلامی ایران خواهد بود مثل تمام این سالها فعالیت ...
دوستان و برادرانم، موسیقی ایران نیاز به بازبینی داره!
با حذف بنده یا امثال بنده هیچ اتفاقی در عرصه موسیقی نخواهد افتاد، به این دلیل که فرصت شناخته شدن در بین مردم رانداشتم! و دلیلش نیز کاملا مشخص است!
ولی این را بدانید که در حال پیش بردن موسیقی ایرانی به سمتی هستید که هرکسی به خود جرات خواندن هر شعر و اجرای هرکاری را میدهد ...
بهتر نیست مردم قاضی باشند نه ما؟!
آن قطرهٔ جانی که در فراق دریا قرار گرفته باشد و یاد دریا نمیکند، گاهی در برگی میآویزد، گاهی درخاک میآمیزد.
فقط در موسیقی نیست در سریالها و فیلمها هم اثرها نازل هستند همین برنامه های تلویزیونی که فقط عروسکها جلوه نمایی میکنند یا مسابقات بی محتوای سفارشی مثل همین مسابقه اخیر محمد رضا گلزار که هیچ گونه تخصصی در اجرا نداشته و سوالات بسیار سطحی و بیشتر عوام فریبی است موسیقی هم به برکت صداهای آشنا چندین سال پیش شکل صعودی آن هم فقط بخاطر محتوا و لحن و صدای اسطوره ها خارج نشین حرفی برای گفتن داشت آن هم در همان اوج قبل انقلاب نه بیشتر بعد هم که اشعار عجیب غریب خوانندگانی مثل بنیامین کلا باعث سطحی نگری مخاطب شد مانند همان ترانه شونه مونه ، یا دنیا دیگه مثل تو نداره که بسیار ابتدایی گوش خراش شد !!!! یا خواننده ای که فقط با صدای خش دار و کلامی صحبت کردن شعر گونه گوش را میخراشد تا نوازش، دیگر خوانندگان اسطوره ای ما تکرار نخواهند شد دیگه زخم زمانه در صدای فرهاد و حبیب و داریوش متجلی نیست چون که تنها صدا نیست که میماند !!!!![!!!!!!!