از توجه دیگران میترسم
پارسینه: گاهی نوجوانان در جمع، دچار یکسری از حالات اضطرابی میشوند. از جمله این حالات اضطرابی، اضطراب اجتماعی است، فرد از اینکه مورد توجه قرار گیرد و ضعف او بر دیگران مشخص شود، دچار ترس و نگرانی میشود. با استفاده از راهکارهای مناسب، این مشکل قابل حل است.
گاهی نوجوانان در جمع، دچار یکسری از حالات اضطرابی میشوند. از جمله این حالات اضطرابی، اضطراب اجتماعی است، فرد از اینکه مورد توجه قرار گیرد و ضعف او بر دیگران مشخص شود، دچار ترس و نگرانی میشود. با استفاده از راهکارهای مناسب، این مشکل قابل حل است.
نوجوان
گاهی در جمع، دچار ترس و نگرانی میشوم. وقتی معلم از من درس میپرسد، اضطراب سراسر وجودم را میگیرد. وقتی با افراد غریبه صحبت میکنم، دچار لکنت زبان میشوم و یا خوب نمیتوانم صحبت کنم. از این مسئله بسیار نگران بودم که به سراغ مشاوره مدرسه ام رفتم، بعد از صحبت با او متوجه شدم من دچار اضطراب اجتماعی هستم. او گفت: این مشکل، قابل حلی است. بعضی نوجوانان دچار این مشکل میشوند و با تلاش و تمرین میتوانند براین مشکل غلبه پیدا کنند.
مشاورم گفت:: اضطراب اجتماعی یعنی مضطرب شدن در موقعیتهای اجتماعی و ترس از، طرد شدن از طرف دیگران. یعنی اجتناب از بسیاری فعالیتها و موقعیتهای که باید ابراز وجود کنم.
بعد از کمی صحبت و گفتگو با مشاورم به این نتیجه رسیدم، علاوه بر این گاهی از موقعیتهای که کمی واهمه دارم، اجتناب و دوری میکنم و از بعضی فعالیتها، بعنوان مثال شرکت در فعالیتهای گروهی در مدرسه یا صحبت کردن و بازی کردن در جمع دوستان و اقوام خودداری میکنم و دیگران اکثر اوقات من را بعنوان یک نوجوان گوشه گیری و ساکت میشناسند.
اضطرابم گاهی به شکلهای ترس از عمل کردن در جمع، ترس از تعارض و برخورد، ترس از عدم تایید، ترس از صمیمت، یا اضطراب برای جرات ورزی ظاهر میشود.
وقتی اینگونه موقعیتها را حدس میزنم، بیشتر و بیشتر خودم را کنترل میکنم تا در این موقعیتها قرار نگیرم و فکر میکنم، در این شرایط حتما دیگران به من میگویند چقدر تو بی کفایتی. البته بعد از گفتگو با مشاورم متوجه شدم، بسیاری از این افکار افراطی و مبالغه آمیز است. اصل ترس من به این دلیل است، وقتی مورد توجه قرار بگیرم و نتوانم به خوبی از عهده مسئولیتم برآیم و ضعف من، برای همه مشخص شود، و دیگران درمورد من، بد قضاوت کنند، دچار اضطراب و نگرانی میشوم.
همچنین مشاورم به من آموزش داد، هر نگرانی و اضطرابی سه ویژگی دارد:
**افکار منفی به سراغم میآید و از اینکه دیگران در مورد عملکرد من قضاوت کنند و من نتوانم کفایت و شایستگی نشان دهم. دچار استرس و ناراحتی میشوم. البته گاهی از وجود این افکار اطلاع ندارم.
**بدنبال افکار منفی حالتهای فیزیکی و جسمی مانند عرق کردن یا احساس خستگی کردن، تهوع و معده درد در من ایجاد میشود؛ و حالت روحی مرا تشدید میکند.
** وقتی افکار منفی در من شدید شد و حالتهای جسمی بوجود میآید، دچار بازداریهای مختلف و متنوعی مانند عدم یادآوری، دستپاچه شدن میشوم و سعی میکنم تا جای که ممکن است از انجام کاری طفره بروم.
بعد از فهمیدن این سه ویژگی، با کمک مشاورم سعی کردم راهکارهای مناسب، برای از بین بردن مشکلم استفاده کنم. بعنوان مثال: مهارتهای اجتماعی خودم را تقویت کنم، افکار مناسب مانند " اینکه ارزش من فقط به واکنشهایی که از دیگران دریافت کنم، نیست. " را جایگزین این افکار منفی کنم.
پیشرفتها و موفقیتهایم را، برای خودم لیست میکنم و به آنها هر روز نمره میدهم تا عملکرد خودم را ارزیابی کنم و از پیشرفتهایم احساس لیاقت و شایستگی در من ایجاد شود
از تنفس عمیق، یا ریلکسیشن استفاده کنم تا در هر شرایطی بدن و ذهنم را آرام کنم. آرامش درونی از شدت یافتن مشکلم جلوگیری میکند. همچنین هر زمان، افکار منفی به سراغم آمدند، حواسم را به چیز دیگری جلب کنم، یا فعالیتی دیگری انجام دهم تا بتوانم فعالیت مورد نظر را به خوبی انجام دهم
پیشرفتها و موفقیتهایم را، برای خودم لیست میکنم و به آنها هر روز نمره میدهم تا عملکرد خودم را ارزیابی کنم و از پیشرفتهایم احساس لیاقت و شایستگی در من ایجاد شود. در نهایت خودم را در معرض ارتباط با دیگران، صحبت کردن در جمع، دوستان و اقوام و آشنایان قرار دهم.
با انجام دادن راهکارهای مشاورم و تلاش خودم، بعد از مدتی از دیدن این همه پیشرفت، خوشحالم، و از زندگی بیشتر راضی هستم. انگیزه و انژری پیدا کردم و برای آینده ام نقشهای خوبی، برنامه ریزی کرده ام. دوست دارم همه کسانی که مانند من هستند این متن را ببینند و از آن استفاده کنند.
با آرزوی موفقیت برای همه کسانی که مانند من هستند و دوست دارند تغییر کنند.
منبع:تبیان
ارسال نظر