.svg)
علت سوزش و اشک چشم و راه‌های درمان آن
پارسینه: اگر درباره چشم اشک‌آلود یا آبریزش چشم، درمان گیاهی آبریزش چشم، علت سوزش و اشک چشم، درمان سوزش و آبریزش چشم، علت ریزش اشک از یک چشم، سرازیر شدن اشک از چشم چپ، درمان آبریزش چشم و علت ریزش اشک از یک چشم نوازد سوالاتی دارید با ما همراه باشید.
در این مطلب اطلاعاتی درباره چشم اشک‌آلود یا آبریزش چشم، علت سوزش و اشک چشم، درمان گیاهی آبریزش چشم، درمان سوزش و آبریزش چشم، درمان آبریزش چشم، علت ریزش اشک از یک چشم، سرازیر اشک از چشم چپ و درمان آبریزش چشم می‌خوانید.
چشم‌های اشک‌آلود خیلی آزاردهنده هستند. خیلی چیز‌ها ممکن است باعث اشک‌آلودشدن چشم‌ها شوند: از آلرژی گرفته تا عفونت‌های باکتریایی. صرف‌نظر از اینکه چه چیزی چشم‌ها را آزار می‌دهد، برای متوقف‌کردن اشک‌ریزی کار‌های زیادی می‌توان انجام داد. درمان‌های معمول این مشکل عبارت‌اند از شستن چشم‌ها، استفاده از قطره‌ی چشم، و استفاده از کمپرس گرم. همچنین می‌توانید از پزشک کمک بگیرید. پزشک می‌تواند مشکل را تشخیص دهد و درمانی را توصیه کند که مشکل را بهبود بدهد. کار‌های دیگری هم هست که می‌توانید برای جلوگیری از ابتلا به چشم اشک‌آلود انجام دهید، از جمله استفاده از عینک محافظ، عینک آفتابی، و استفاده از لوازم آرایش مخصوص به خودتان.
۱. استفاده از روش‌های درمانی معمول
مطمئن شوید که هیچ جسم خارجی‌ای در چشمان‌تان وجود ندارد. اگر چیزی در چشم‌تان افتاده باشد، چشم اشک‌آلود می‌شود تا شی خارجی را از چشم خارج کند. سعی نکنید آن را با انگشت یا موچین بیرون بکشید. برای خارج‌کردن جسم خارجی از چشم، باید چشم‌ها را بشویید.
• برای شستن چشم‌ها، با دست تمیز پلک را باز نگه دارید و زیر جریان ملایم آب ولرم بگیرید. می‌توانید این کار را در حمام و زیر دوش انجام دهید و بگذارید آب به پیشانی‌تان بخورد و درحالی‌که از صورت‌تان پایین می‌آید وارد چشمان بازنگه‌داشته‌شده‌تان بشود. همچنین، می‌توانید از ابزار شست‌وشوی چشم یا ظرف چشم‌شویی استفاده کنید.
• اگر احساس می‌کنید چیزی در چشم‌تان فرو رفته، چشم‌ها را نمالید. مالیدن چشم‌ها موقعی که چیزی در آن افتاده ممکن است به چشم آسیب برساند.
۲. از قطره‌ی چشمی یا «اشک مصنوعی» استفاده کنید.
چشم‌های اشک‌آلود خیلی آزاردهنده هستند. خیلی چیز‌ها ممکن است باعث اشک‌آلودشدن چشم‌ها شوند: از آلرژی گرفته تا عفونت‌های باکتریایی. صرف‌نظر از اینکه چه چیزی چشم‌ها را آزار می‌دهد، برای متوقف‌کردن اشک‌ریزی کار‌های زیادی می‌توان انجام داد. درمان‌های معمول این مشکل عبارت‌اند از شستن چشم‌ها، استفاده از قطره‌ی چشم، و استفاده از کمپرس گرم. همچنین می‌توانید از پزشک کمک بگیرید. پزشک می‌تواند مشکل را تشخیص دهد و درمانی را توصیه کند که مشکل را بهبود بدهد. کار‌های دیگری هم هست که می‌توانید برای جلوگیری از ابتلا به چشم اشک‌آلود انجام دهید، از جمله استفاده از عینک محافظ، عینک آفتابی، و استفاده از لوازم آرایش مخصوص به خودتان.
۱. استفاده از روش‌های درمانی معمول
مطمئن شوید که هیچ جسم خارجی‌ای در چشمان‌تان وجود ندارد. اگر چیزی در چشم‌تان افتاده باشد، چشم اشک‌آلود می‌شود تا شی خارجی را از چشم خارج کند. سعی نکنید آن را با انگشت یا موچین بیرون بکشید. برای خارج‌کردن جسم خارجی از چشم، باید چشم‌ها را بشویید.
• برای شستن چشم‌ها، با دست تمیز پلک را باز نگه دارید و زیر جریان ملایم آب ولرم بگیرید. می‌توانید این کار را در حمام و زیر دوش انجام دهید و بگذارید آب به پیشانی‌تان بخورد و درحالی‌که از صورت‌تان پایین می‌آید وارد چشمان بازنگه‌داشته‌شده‌تان بشود. همچنین، می‌توانید از ابزار شست‌وشوی چشم یا ظرف چشم‌شویی استفاده کنید.
• اگر احساس می‌کنید چیزی در چشم‌تان فرو رفته، چشم‌ها را نمالید. مالیدن چشم‌ها موقعی که چیزی در آن افتاده ممکن است به چشم آسیب برساند.
۲. از قطره‌ی چشمی یا «اشک مصنوعی» استفاده کنید.
شاید چندان عقلانی به‌نظر نرسد که برای درمان چشم اشک‌آلود از اشک مصنوعی استفاده شود، اما واقعیت این است که برای درمان مشکل اشک‌آلودی چشم‌ها می‌شود از قطره‌های چشمی استفاده کرد. قطره‌ی چشمی بیش از همه برای مواقعی مفید است که اشک‌آلودی چشم به‌خاطر خشکی مفرط اتفاق بیفتد. قطره‌ی چشمی چشم را مرطوب و روان می‌کند و در نتیجه چشم دیگر نیازی به این ندارد که از اشک برای این کار استفاده کند. برای استفاده از قطره‌ی چشمی:
• سرتان را به عقب برگردانید و پلک پایینی را به پایین بکشید. ظرف قطره‌ی چشمی را دو سه سانتی‌متری چشم بیاورید. مواظب باشید نوک ظرف به چشم‌تان برخورد نکند.
• سه قطره داخل چشم‌تان بریزید (یا هر مقداری که پزشک تجویز کرده). بگذارید قطره‌ها جداگانه به چشم‌تان ریخته شود. از اشک مصنوعی هر چهار ساعت یک بار، یا هر زمانی که لازم است، استفاده کنید.
۳. لنز‌های چشمی را دربیاورید.
• سرتان را به عقب برگردانید و پلک پایینی را به پایین بکشید. ظرف قطره‌ی چشمی را دو سه سانتی‌متری چشم بیاورید. مواظب باشید نوک ظرف به چشم‌تان برخورد نکند.
• سه قطره داخل چشم‌تان بریزید (یا هر مقداری که پزشک تجویز کرده). بگذارید قطره‌ها جداگانه به چشم‌تان ریخته شود. از اشک مصنوعی هر چهار ساعت یک بار، یا هر زمانی که لازم است، استفاده کنید.
۳. لنز‌های چشمی را دربیاورید.
اگر اشک‌آلودی چشم‌های‌تان متوقف نمی‌شود، لنز را از چشم‌تان دربیاورید. تماس چشم با لنز باعث بدترشدن اشک‌آلودی چشم‌ها می‌شود، ضمن اینکه ممکن است جلوی تاثیر قطره‌های چشمی را نیز بگیرد. اگر فکر می‌کنید مشکل‌تان ناشی از لنز‌ها است، با چشم‌پزشک مشورت کنید.
• برای تمیزنگه‌داشتن لنز‌های چشمی از دستور پزشک پیروی کنید. اگر از لنز‌های یک‌بارمصرف استفاده می‌کنید، هیچ‌وقت آن را دوبار به‌کار نبرید. همیشه بعد از استفاده، آن‌ها را دور بیندازید.
• هیچ‌وقت با لنز نخوابید، مگر اینکه پزشک اجازه‌ی آن را داده باشد.
• هنگام شنا و هنگام استحمام لنز‌ها را از چشم‌تان دربیاورید.
۴. از کمپرس برای تسکین چشم‌های رنجور استفاده کنید.
• برای تمیزنگه‌داشتن لنز‌های چشمی از دستور پزشک پیروی کنید. اگر از لنز‌های یک‌بارمصرف استفاده می‌کنید، هیچ‌وقت آن را دوبار به‌کار نبرید. همیشه بعد از استفاده، آن‌ها را دور بیندازید.
• هیچ‌وقت با لنز نخوابید، مگر اینکه پزشک اجازه‌ی آن را داده باشد.
• هنگام شنا و هنگام استحمام لنز‌ها را از چشم‌تان دربیاورید.
۴. از کمپرس برای تسکین چشم‌های رنجور استفاده کنید.
کمپرس گرم به رفع قی از چشم‌ها کمک می‌کند و همچنین سمومی را که باعث بندآمدن کانال‌های اشک می‌شوند شل می‌کند. کمپرس همچنین قرمزی و برانگیختگی معمول چشم‌های اشک‌آلود را کاهش می‌دهد. پارچه‌ای را زیر آب گرم یا داغ بگیرید، آن را بچلانید تا آب اضافی‌اش خارج شود، و بعد روی چشم‌های‌تان بگذارید. دراز بکشید و بگذارید پارچه ۵ تا ۱۰ دقیقه روی صورت‌تان بماند.
از پزشک کمک بگیرید
۱. اگر اشک‌آلودی چشم‌های‌تان به‌خاطر آلرژی است، با دکتر درباره‌ی مصرف آنتی‌هیستامین مشورت کنید. گاهی اوقات، اشک‌آلودی چشم‌ها به‌خاطر واکنش‌های آلرژیک اتفاق می‌افتد. مصرف آنتی‌هیستامین یا قرص‌های ضدحساسیت دیگر می‌تواند برانگیختگی ناشی از آلرژی را کاهش دهد. فقط یادتان باشد که اگر اشک‌آلودی چشم‌ها به‌خاطر آلرژی نباشد، آنتی‌هیستامین احتمالاً هیچ کمکی به‌تان نخواهد کرد. اگر مطمئن نیستید که مشکل از آلرژی است یا چیز دیگر، با پزشک مشورت کنید.
• پراستفاده‌ترین داروی آنتی‌هیستامین کپسول‌های خوردنی دیفن‌هیدرامین هستند. بزرگسالان باید ۲۵ تا ۵۰ میلی‌گرم دیفن‌هیدرامین را هر ۴ تا ۶ ساعت یک‌بار مصرف کنند. اگر دل و روده‌تان تحریک می‌شود، می‌توانید آن را همراه شیر یا غذا مصرف کنید.
• یکی از بزرگ‌ترین عوارض جانبی آنتی‌هیستامین‌ها خواب‌آلودگی است. وقتی آنتی‌هیستامین مصرف می‌کنید از راندن ماشین یا کار با دستگاه‌های سنگین خودداری کنید.
. از پزشک درباره‌ی مصرف آنتی‌بیوتیک راهنمایی بگیرید. ممکن است وقتی برای درمان اشک‌آلودی چشم نزد پزشک می‌روید، او عفونت تشخیص بدهد و برای شما آنتی‌بیوتیک تجویز کند. مثلاً، عفونت‌های باکتریایی به آنتی‌بیوتیک خوب جواب می‌دهد. بااین‌حال، اگر اشک‌آلودی چشم‌ها به‌خاطر وجود ویروس باشد، ممکن است پزشک هیچ چیزی تجویز نکند و درعوض به شما توصیه کند یک هفته‌ای صبر کنید تا معلوم شود که مشکل خودش رفع می‌شود یا نه.
• معمول‌ترین آنتی‌بیوتیکی که برای درمان چشم‌های اشک‌آلود تجویز می‌شود توبرامایسین است. توبرامایسین یک نوع قطره‌ی چشمی آنتی‌باکتریال است که مخصوص عفونت‌های چشمی ساخته شده است. این دارو را طبق راهنمایی دکتر مصرف کنید. معمولاً توصیه‌ی پزشکان این است که روزی دو بار و به مدت هفت روز یک قطره از توبرامایسین در چشم بچکانید، یک قطره در صبح و یک قطره شب پیش از خوابیدن.
. درمان‌های فعلی‌تان را بررسی کنید.
از پزشک کمک بگیرید
۱. اگر اشک‌آلودی چشم‌های‌تان به‌خاطر آلرژی است، با دکتر درباره‌ی مصرف آنتی‌هیستامین مشورت کنید. گاهی اوقات، اشک‌آلودی چشم‌ها به‌خاطر واکنش‌های آلرژیک اتفاق می‌افتد. مصرف آنتی‌هیستامین یا قرص‌های ضدحساسیت دیگر می‌تواند برانگیختگی ناشی از آلرژی را کاهش دهد. فقط یادتان باشد که اگر اشک‌آلودی چشم‌ها به‌خاطر آلرژی نباشد، آنتی‌هیستامین احتمالاً هیچ کمکی به‌تان نخواهد کرد. اگر مطمئن نیستید که مشکل از آلرژی است یا چیز دیگر، با پزشک مشورت کنید.
• پراستفاده‌ترین داروی آنتی‌هیستامین کپسول‌های خوردنی دیفن‌هیدرامین هستند. بزرگسالان باید ۲۵ تا ۵۰ میلی‌گرم دیفن‌هیدرامین را هر ۴ تا ۶ ساعت یک‌بار مصرف کنند. اگر دل و روده‌تان تحریک می‌شود، می‌توانید آن را همراه شیر یا غذا مصرف کنید.
• یکی از بزرگ‌ترین عوارض جانبی آنتی‌هیستامین‌ها خواب‌آلودگی است. وقتی آنتی‌هیستامین مصرف می‌کنید از راندن ماشین یا کار با دستگاه‌های سنگین خودداری کنید.
. از پزشک درباره‌ی مصرف آنتی‌بیوتیک راهنمایی بگیرید. ممکن است وقتی برای درمان اشک‌آلودی چشم نزد پزشک می‌روید، او عفونت تشخیص بدهد و برای شما آنتی‌بیوتیک تجویز کند. مثلاً، عفونت‌های باکتریایی به آنتی‌بیوتیک خوب جواب می‌دهد. بااین‌حال، اگر اشک‌آلودی چشم‌ها به‌خاطر وجود ویروس باشد، ممکن است پزشک هیچ چیزی تجویز نکند و درعوض به شما توصیه کند یک هفته‌ای صبر کنید تا معلوم شود که مشکل خودش رفع می‌شود یا نه.
• معمول‌ترین آنتی‌بیوتیکی که برای درمان چشم‌های اشک‌آلود تجویز می‌شود توبرامایسین است. توبرامایسین یک نوع قطره‌ی چشمی آنتی‌باکتریال است که مخصوص عفونت‌های چشمی ساخته شده است. این دارو را طبق راهنمایی دکتر مصرف کنید. معمولاً توصیه‌ی پزشکان این است که روزی دو بار و به مدت هفت روز یک قطره از توبرامایسین در چشم بچکانید، یک قطره در صبح و یک قطره شب پیش از خوابیدن.
. درمان‌های فعلی‌تان را بررسی کنید.
گاهی بعضی از روش‌های درمانی عوارض جانبی دارند، ازجمله اشک‌آلودی چشم‌ها. برچسب داروی مصرفی‌تان را بررسی کنید و اگر مطمئن نیستید از پزشک‌تان دراین‌باره سوال کنید. اگر چشم‌های اشک‌آلود از عوارض پایدار یکی از دارو‌های مورد استفاده‌تان است، ببینید آیا پزشک می‌تواند داروی دیگری به‌جای آن برای‌تان تجویز کند. بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را قطع نکنید. بعضی از دارو‌هایی را که ممکن است باعث اشک‌آلودی چشم‌ها شود در زیر آورده‌ایم:
• اپینفرین
• دارو‌های شیمی‌درمانی
• آگونیست‌های کولینرژیک
• بعضی از قطره‌های چشمی، مثل یدید اکوتیوفات و پیلوکارپین
با پزشک درباره‌ی دیگر احتمالات حرف بزنید.
• اپینفرین
• دارو‌های شیمی‌درمانی
• آگونیست‌های کولینرژیک
• بعضی از قطره‌های چشمی، مثل یدید اکوتیوفات و پیلوکارپین
با پزشک درباره‌ی دیگر احتمالات حرف بزنید.
مشکلات درمانی زیادی هست که می‌تواند منجر به اشک‌آلودی چشم‌ها شود. اگر نمی‌توانید علت اشک‌آلودی چشم‌های‌تان را پیدا کنید، از پزشک کمک بگیرید. بعضی از مشکلاتی که باعث اشک‌آلودی چشم‌ها می‌شود عبارت‌اند از:
• بلفاریتیس (پلک‌های ملتهب)
• بسته‌شدن کانال اشکی
• سرماخوردگی عادی
• مژه‌هایی که به‌سمت داخل رشد کرده‌اند
• التهاب ملتحمه
با پزشک درباره‌ی روند درمان صحبت کنید:
• بلفاریتیس (پلک‌های ملتهب)
• بسته‌شدن کانال اشکی
• سرماخوردگی عادی
• مژه‌هایی که به‌سمت داخل رشد کرده‌اند
• التهاب ملتحمه
با پزشک درباره‌ی روند درمان صحبت کنید:
اگر، به‌خاطر بسته‌شدن کانال اشکی، همیشه دچار مشکل اشک‌آلودی چشم هستید، شاید لازم باشد یک روند درمانی شامل شستشو، لوله‌گذاری و حتی جراحی را در پیش بگیرید تا مشکل انسداد کانال رفع شود. تنها موقعی باید سراغ این گزینه‌ها بروید که دیگر روش‌های پاک‌سازی انسداد جواب نداده باشد و اشک‌آلودی چشم‌ها مزمن شده باشد.
• گشادکردن پانکتال: اگر اشک نتواند درست از دریچه‌ی کانال اشکی نشت کند، شاید لازم باشد عمل بازکردن پانکتال انجام شود. چشم‌پزشک در چشم آسیب‌دیده بی‌حسی موضعی اعمال می‌کند. پزشک از ابزاری برای گشادکردن دریچه‌ی کانال اشکی استفاده می‌کند و درنتیجه‌ی این کار، اشک‌ها می‌توانند به‌راحتی از کانال وارد چشم شوند.
• لوله‌گذاری یا استنت‌گذاری: در این روند، پزشک قطعه‌ای لوله‌ی نازک را در یک یا هر دو کانال اشکی وارد می‌کند. لوله‌گذاری باعث می‌شود کانال اشکی گشاد شود و، درنتیجه، اشک‌ها راحت‌تر به چشم نشت کنند. لوله‌ها به‌مدت سه‌ماه در آنجا می‌مانند. در این روند ممکن است از بی‌هوشی موضعی استفاده شود و ممکن هم هست که از بی‌هوشی سراسری استفاده شود.
• داکریوسیستورینوستومی (DCR): DCR یک روند جراحی است که درصورت جواب‌ندادن روش‌های کمتر تهاجمی سراغ آن می‌روند. در DCR کانال جدیدی برای نشت اشک ساخته می‌شود. جراح از کیسه‌ی اشکی موجود در بینی استفاده می‌کند تا کانال جدیدی بزند. در DCR، هم از بی‌هوشی موضعی ممکن است استفاده شود و هم از بی‌هوشی سراسری.
۳. از چشم‌ها محافظت کنید
۱. از عینک‌های محافظ استفاده کنید تا اشیاء خارجی وارد چشم‌تان نشود. حتماً موقع کارکردن با مواد شیمیایی، یا ابزار‌های صنعتی، و یا موقعی که در وسط ذرات ریز معلق در هوا هستید (مثلاً وسط خاک‌اره موقع نجاری)، از عینک محافظ استفاده کنید. این مواد ممکن است در چشمان شما گیر کنند و اشک به چشمان‌تان بیاورند. وقتی عینک محافظ می‌گذارید، از چشم‌ها در برابر تکه‌های کوچک و بزرگی که این طرف و آن طرف پرت می‌شوند و ممکن است به چشم‌ها آسیب برسانند نیز محافظت می‌کنید.
۲. عینک آفتابی بگذارید. عینک آفتابی از چشم‌های شما در برابر اشعه‌ی فرابنفش محافظت می‌کند. اشعه‌ی فرابنفش نیز می‌تواند چشم‌ها را اشک‌آلود کند. عینک آفتابی حفاظی در برابر ذرات و دیگر خرده‌ریز‌های معلقی است که با باد این طرف و آن طرف می‌روند و ممکن است وارد چشم‌های‌تان بشوند.
• قبل از اینکه عینک را به چشم‌های‌تان بزنید، شیشه‌ی آن‌ها را از هرگونه غباری که روی‌شان نشسته پاک کنید.
۳. از لوازم آرایش و دیگر محصولات چشمی مخصوص خودتان استفاده کنید. یکی از راحت‌ترین راه‌ها برای اینکه باکتری‌ها یا عفونت‌های چشمی شایع دیگران را بگیرید این است که از لوازم آرایش یا قطره‌های چشمی یا لیف صورت همدیگر استفاده کنید. به‌همین‌خاطر، بهترین کار این است که از استفاده‌ی اشتراکی از هر وسیله‌ای که دیگران به چشم‌شان می‌زنند خودداری کنید.
• گشادکردن پانکتال: اگر اشک نتواند درست از دریچه‌ی کانال اشکی نشت کند، شاید لازم باشد عمل بازکردن پانکتال انجام شود. چشم‌پزشک در چشم آسیب‌دیده بی‌حسی موضعی اعمال می‌کند. پزشک از ابزاری برای گشادکردن دریچه‌ی کانال اشکی استفاده می‌کند و درنتیجه‌ی این کار، اشک‌ها می‌توانند به‌راحتی از کانال وارد چشم شوند.
• لوله‌گذاری یا استنت‌گذاری: در این روند، پزشک قطعه‌ای لوله‌ی نازک را در یک یا هر دو کانال اشکی وارد می‌کند. لوله‌گذاری باعث می‌شود کانال اشکی گشاد شود و، درنتیجه، اشک‌ها راحت‌تر به چشم نشت کنند. لوله‌ها به‌مدت سه‌ماه در آنجا می‌مانند. در این روند ممکن است از بی‌هوشی موضعی استفاده شود و ممکن هم هست که از بی‌هوشی سراسری استفاده شود.
• داکریوسیستورینوستومی (DCR): DCR یک روند جراحی است که درصورت جواب‌ندادن روش‌های کمتر تهاجمی سراغ آن می‌روند. در DCR کانال جدیدی برای نشت اشک ساخته می‌شود. جراح از کیسه‌ی اشکی موجود در بینی استفاده می‌کند تا کانال جدیدی بزند. در DCR، هم از بی‌هوشی موضعی ممکن است استفاده شود و هم از بی‌هوشی سراسری.
۳. از چشم‌ها محافظت کنید
۱. از عینک‌های محافظ استفاده کنید تا اشیاء خارجی وارد چشم‌تان نشود. حتماً موقع کارکردن با مواد شیمیایی، یا ابزار‌های صنعتی، و یا موقعی که در وسط ذرات ریز معلق در هوا هستید (مثلاً وسط خاک‌اره موقع نجاری)، از عینک محافظ استفاده کنید. این مواد ممکن است در چشمان شما گیر کنند و اشک به چشمان‌تان بیاورند. وقتی عینک محافظ می‌گذارید، از چشم‌ها در برابر تکه‌های کوچک و بزرگی که این طرف و آن طرف پرت می‌شوند و ممکن است به چشم‌ها آسیب برسانند نیز محافظت می‌کنید.
۲. عینک آفتابی بگذارید. عینک آفتابی از چشم‌های شما در برابر اشعه‌ی فرابنفش محافظت می‌کند. اشعه‌ی فرابنفش نیز می‌تواند چشم‌ها را اشک‌آلود کند. عینک آفتابی حفاظی در برابر ذرات و دیگر خرده‌ریز‌های معلقی است که با باد این طرف و آن طرف می‌روند و ممکن است وارد چشم‌های‌تان بشوند.
• قبل از اینکه عینک را به چشم‌های‌تان بزنید، شیشه‌ی آن‌ها را از هرگونه غباری که روی‌شان نشسته پاک کنید.
۳. از لوازم آرایش و دیگر محصولات چشمی مخصوص خودتان استفاده کنید. یکی از راحت‌ترین راه‌ها برای اینکه باکتری‌ها یا عفونت‌های چشمی شایع دیگران را بگیرید این است که از لوازم آرایش یا قطره‌های چشمی یا لیف صورت همدیگر استفاده کنید. به‌همین‌خاطر، بهترین کار این است که از استفاده‌ی اشتراکی از هر وسیله‌ای که دیگران به چشم‌شان می‌زنند خودداری کنید.
منبع: فردا نیوز
ارسال نظر