دشت آزو، عروس دشت های دماوند

دامنه‌های رشته کوه‌های البرز، زیباترین طبیعت و چشم انداز‌ها را به بازدیدکنندگان خود هدیه می‌کنند. در میان این کوه‌های سربه فلک کشیده، دشت‌های خرم و سرسبز بسیاری هستند که هر ساله پذیرای خیل عظیمی از طبیعت گردان و گردشگران می‌باشند. میخواهیم شما را به عروس این دشت‌ها ببریم. دشتی سرسبز که با گل‌های زرد و سرخ خود، با زیبایی هر چه تمام، خود را رو به روی قله با شکوه دماوند آراسته است. در ادامه این مطلب با ما همراه شوید تا سفری کوتاه به دشت آزو داشته باشیم.

طبیعت کشورمان ایران، از تنوع و گستردگی بسیاری برخوردار است. سواحل بکر و دست نخورده، بیابان‌ها و کویر‌هایی پهناور، جنگل‌هایی انبوه، کوه‌هایی سر به فلک کشیده، دشت‌هایی خرم و … همه و همه در سرزمین چهار فصلمان ایران، جای خوش کرده اند. در دامنه‌های کوه‌های مرتفع البرز، دشت‌های زیبایی وجود دارند. دشت‌هایی که در فصل بهار مملو از گل‌های وحشی گوناگون می‌شوند و چشمان هر بیننده‌ای را به خود مات و مبهوت می‌کنند. یکی از زیباترین این دشت ها، یا به قول معروف عروس دشت‌های البرز، دشت آزو در ارتفاعات روستای نوا در مازندران است.

روستای نوا و دشت آزو کجا هستند؟

روستای نوا یکی از روستا‌های شهرستان لاریجان مازندران است. فاصله این روستا از تهران بسیار کم و حدودا ۱۲۰ کیلومتر است، به همین دلیل، روستای نوا به عنوان یکی از برترین مقصد‌های گردشگری برای طبیعت دوستان تهرانی شهرت یافته است. باغ‌های خرم گیلاس و آلو و دیگر درختان میوه این منطقه ییلاقی، زیبایی‌های آن را دوچندان کرده است. این منطقه در فصل زمستان بسیار سرد، برف گیر و صعب العبور می‌شود، به همین دلیل مردم خونگرم این روستا در فصل زمستان اکثرا به شهر آمل می‌روند و همزمان با فصل رویش گیاهان دوباره به ییلاق خود باز می‌گردند.

هرچند نوا دارای آب و هوای بسیار خنک و مطبوع در فصل تابستان و باغ‌های سرسبز است، اما بدون شک مهمترین عاملی که باعث شهرت این روستای ییلاقی شده است، وجود دشت آزو در ارتفاعات این روستاست. با حدود چهل و پنج دقیقه الی یک ساعت (بسته به توان شما) کوه پیمایی سبک از روستای نوا، می‌توان به عروس دشت‌های البرز، یعنی دشت آزو رسید. عروسی که لباسی از سبزه و گل‌های وحشی به تن دارد.

زیبایی‌های دشت آزو

در بهار هر سال و به خصوص از اواسط اردیبهشت ماه تا اوایل خرداد، زمین مرتعی این دشت از گل‌های وحشی زرد و سرخ و همچنین گیاهان دارویی خودرو پر می‌شود. هنگام طی مسیر به سمت این دشت، به رو به رو که نگاه می‌کنی منظره زیبای گل‌های وحشی و دورنمای قله پاشوره را می‌بینی و وقتی به پشت سر بر می‌گردی، دماوند را می‌بینی که با تمام شکوه، خودش را رو در روی تو قرار داده است.

در دشت آزو، بهترین چشم انداز از قله دماوند را خواهید دید و در نزدیک‌ترین فاصله با آن قرار خواهید گرفت. دورنمای قله دماوند از این دشت آنقدر زیبا و با شکوه است که هرگز از تماشای آن سیر نخواهید شد.

قله پاشوره

مسیر دسترسی به قله ۳۹۰۰ متری پاشوره نیز از دشت آزو می‌گذرد. هر سال کوهنوردان بسیاری در مسیر خود برای صعود به قله پاشوره، شبی را در این دشت زیبا کمپ می‌کنند. صعود به این قله به هشت ساعت کوه پیمایی و تجهیزات حرفه‌ای کوه نوردی نیاز دارد. بر روی قله پاشوره که قرار بگیری، در شمال دماوند زیبا را خواهی دید و در جنوب این قله نیز می‌توان خط الراس دوبرار را مشاهده کرد.

کلبه و چشمه‌های اطرافش

کمی که دشت را به سمت قله پاشوره ادامه دهی (تقریبا به فاصله یک ساعت از روستای نوا) به کلبه‌ای قدیمی و کاهگلی خواهی رسید. این کلبه دو اتاق دارد که برخی کوه نوردان چادر‌های خود را درون این اتاق‌ها برپا می‌کنند تا از سرمای هوای بیرون در امان باشند. البته شیشه پنجره‌های این کلبه شکسته است و برخی از گونه‌های پرندگان در آن لانه کرده اند. درون کلبه، انباری کوچک وجود دارد که کوه نوردان وسایل اضافی خود را درون آن می‌گذارند و بعد از قفل کردن درب آن، با خیال راحت به سمت قله ره سپار می‌شوند.

از کلبه که بگذرید، با حدود ۳۰ دقیقه پیاده روی به اولین چشمه آزو خواهید رسید. آب این چشمه‌ها آنقدر معروف و گواراست که باعث احداث کارخانه‌ای آب معدنی در روستای نوا شده است.

تماشای آسمان شب

دشت آزو یکی از بهترین مقاصد برای رصد ستارگان می‌باشد. کمپ کردن و شب مانی در این دشت زیبا، یکی از بهترین مناظر آسمان شب که تا به حال دیده اید را پیش روی چشمانتان قرار خواهد داد. البته هرچه به سمت کلبه پیش بروید، به دلیل کم شدن آلودگی نوری حاصل از روستا، بر حجم ستارگان آسمان اضافه خواهد شد.

چیدن گیاهان دارویی

اگر گیاهان خودروی دارویی را می‌شناسید، اینجا جاییست که می‌توانید آن‌ها را تهیه کنید. تپه‌های اطراف این دشت در فصل بهار، مملو است از این گیاهان دارویی و شفا بخش. رویش قارچ در طبیعت بعد از بارندگی مرسوم است. ولی به شما پیشنهاد می‌کنیم که هرگز گول ظاهر این قارچ‌های به ظاهر خوراکی را نخورید. تشخیص قارچ خوراکی از غیر خوراکی کار بسیار دشواریست و فقط متخصصان از عهده آن بر می‌آیند. هر ساله تعداد زیادی از طبیت دوستان به دلیل خوردن این قارچ‌های وحشی و خودرو مسموم شده و حتی جان خود را از دست می‌دهند.

مسیر دسترسی به دشت آزو

برای دسترسی به دشت آزو باید راهی جاده هراز شوید. بعد از حدود ۲ ساعت و نیم رانندگی به آب اسک خواهید رسید. به آب اسک که رسیدید، حواستان را جمع کنید. حدود ۲ الی ۳ کیلومتر بعد از آب اسک به دنبال تابلوی روستای رینه در سمت چپ جاده بگردید. خروجی روستای نوا، حدودا ۱۰۰ متر بعد از تابلوی رینه و در سمت راست جاده هراز قرار دارد.

متاسفانه خود روستای نوا در جاده هراز تابلوی خروجی ندارد، ولی تابلوی روستای کندلو، در ابتدای مسیر روستای نوا به چشم می‌خورد. با ورود به این جاده فرعی ابتدا از روی رودخانه هراز خواهید گذشت. سپس به یک دو راهی خواهید رسید که باید مسیر سمت راست را ادامه دهید. ادامه این راه به طول حدودا ۵ کیلومتر در یک جاده پیچ در پیچ شما را به روستای نوا خواهد رساند.

مسیر پیاده روی به سمت دشت آزو از کنار کارخانه آب معدنی روستا شروع می‌شود. در جوار این کارخانه هم پارکینگ مناسبی برای پارک خودرو در نظر گرفته اند. بعد از حدود ۴۵ دقیقه پیاده روی از کنار این کارخانه و رودخانه‌ای کوچک در مسیری مشخص و پاکوب، به دشت زیبای آزو خواهید رسید.

منبع: الی گشت