مقصر اول و آخر مشکلات و آسیبها زنان هستند؟
پارسینه: در برخی از تابلوهای به ظاهر فرهنگی به انبوه پتانسیل جامعه زنان توهین شده و به خاطر فراهم نیاوردن شرایط و قوانین تسهیل کننده، زن را از اشتغال باز میدارد و احساس گناه را در وجودش سرازیر میکند.
پارسینه- *مهدیه ملک شیخی| مسئله حجاب و عفاف صرفا مربوط به فرهنگ و کشور ما نیست و در همه نقاط دنیا پوشش، مفهوم و تعریف دارد و با پوشش، آداب و رسوم و اندیشهها انتقال مییابد.
نهادینه سازی فرهنگ حجاب و عفاف به عنوان یکی از ضرورتهای باورهای دینی مستلزم برنامه ریزی صحیح در سه حوزه فرد، خانواده و جامعه است.
هر زمان که مشکل یا معضلی به ویژه در مسائل اجتماعی در جامعه مطرح میشود، به طور قطع در بیان راه حلها به بحث آموزش، لزوم توجه به اقدامات فرهنگی و فرهنگ سازی میرسیم. راه حلی مناسب و پسندیده در تمام جهان که در اثربخش بودن آن تردیدی وجود ندارد، علیرغم اینها هنوز بسیاری از چگونگی فرهنگ سازی و روشهای آن آگاهی ندارند.
برخی مسئولان مفهوم فرهنگ سازی را در نصب بیلبوردها و بنرهای آموزشی و فرهنگی در سطح شهر خلاصه کرده اند. تابلوهایی که طی سالهای اخیر هدف طراحان آن ترویج حجاب و فرهنگ سازی بوده، اما معنایی که از آن برداشت میگردد جز توهین و تحقیر نیمی از اجتماع نیست.
متاسفانه ما هنوز جامعه خود را آنگونه که باید نشناخته ایم. جوامع همیشه مردان را افرادی خودجوش و پویا نشان میدهد و زنان را در بنرهای به اصطلاح فرهنگی، افرادی فاعل آن هم از نوع ناپسند و منفی به تصویر میکشد و تاسف برانگیزتر زمانی است که در برخی موارد این قشر را انسانهای کم دانش و با نقشهای ترسیم میکند که سعی در اغوا و اغفال نیم دیگر جامعه دارند؛ به طوری که القا میکنند مقصر اول و آخر مشکلات و آسیبها در جوامع زنان هستند.
در همه دورانهایی که تاریخ پیش رفته زنان در جوامع مرد سالار بسان کالایی بیش نبوده اند و معتقد هستم طراحی این نوع بنرها تیشه زدن به ریشه هویت زن است.
موضوعی که در این تبلیغات به نظر میآید، نشان گر آنست که جامعه از خط مشیای که تا کنون به نیمی از جامعه خواسته و نا خواسته القا کرده (زیبا باش و زیبا دیده شو تا برگزیده باشی) اشباع گردیده و حال قصد تغییر مسیر را دارد تا بار دیگر سکان جامعه را به سمت و سوی صحیح بچرخاند. (انبوه واردات لوازم آرایشی و اعمال جراحی زیبایی افراطی مؤید این مطلب است).
کار فرهنگی با تحقیر پیش نمیرود.
این سئوال مطرح میشود که چند نفر از تیم طراحان این تبلیغات جنسیت زده، خانم هستند؟ و آیا پس از نصب چنین بنرهایی، تحقیقات میدانی صورت پذیرفته تا کارشناسان از بازخورد طرح خود بر جامعه هدف مطلع شوند؟.
به نظر میرسد شایسته است با دوری از برآوردهای سوگیرانه که جامعه را جداسازی میکند، خردمندانهتر از پیش با همراهی اهل فن از هردو جنس به مشورت بنشینیم و ضمن ریشه یابی رفتار انسانها نگاه خود را از بند جنسیت زدگی رها کنیم و سپس افراد پویا و فعال و مهربانی که در کشورمان نمونه هایش را کم نداریم، تبلیغ کنیم. این که روانشناسی بگوید او که بد حجاب است، بیمار است، سادیسم دارد، مجرد مانده که بدحجاب شده، شخصیت نمایشی دارد، اگر اینگونه است، مردان نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
در برخی از این تابلوهای به ظاهر فرهنگی به انبوه پتانسیل جامعه زنان توهین شده و به خاطر فراهم نیاوردن شرایط و قوانین تسهیل کننده، زن را از اشتغال باز میدارد و احساس گناه را در وجودش سرازیر میکند. در یکی دیگر از تصاویر فرهنگی حتی زنان را از دانش و علم آموزی نهی کرده و طبق قرون وسطی تنها اجازه قشر خاصی از جامعه را به سمت پویایی و سازندگی میدهد. در زیر پوست بسیاری از این تابلوهای عجیب و غریب چهره زنان معصوم و پاکی وجود دارد که دلاورانه مایحتاج خود و فرزندانش را تامین میکند.
چنانچه بخواهیم به نسل امروز حجاب را نماد توانمندسازی، قدرت و آزادی زنان معرفی کنیم، ضروری است از تصاویر زیباتری بهره گیریم؛ تصاویری از حجاب که سال هاست در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، اعم از اسلامی و غیراسلامی تبلیغ میگردد.
فرهنگ حجاب باید کارشناسانه و اگاهانه نهادینه شود. بیایید دست از واکنشهای سطحی و شتابزده و سوگیریهای سخیف برداریم و برای زنان و مردان جامعه الگوهای فعال، آزاده و پاک را به تصویر بکشیم تا نشان دهنده مسیر راه گردد.
به خاطر ندارم با بزرگ کردن زشتیها به روشنایی و ظهور انسان دانا و توانا دست یافته باشیم. مراقب باشیم با اقدامات نابجا و سنجیده به جایی نرسیم که خودمان به مشکلات دامن بزنیم.
* مهدیه ملک شیخی- کارشناس ارشد علوم تربیتی
حجاب فرهنگ نداره؟ این اراجیف چیه دیگه
آقای سبحان برو اول چشماتو کنترل کن. تا وقتی به زن به چشم بد نگاه کنی حتی اگه صدتا چادر هم روی هم بپوشه باز تحریک میشی