آشنایی با آبشار بندگاه
پارسینه: آبشار بندگاه واقع در استان مازندران دارای حدود ۱۲ متر ارتفاع است که به طور معمول در فصل بهار و با آب شدن برفهای قله شاهدژ تشکیل میگردد.
آبشار بندگاه که واقع در استان مازندران است در شمال غربی روستای بالاده، در دامنه جنوب غربی قله شاهدژ و در داخل دره بزرگ یا به قول محلیها گَت دره قرار دارد. این آبشار دارای حدود ۱۲ متر ارتفاع است که به طور معمول در فصل بهار و با آب شدن برفهای قله شاهدژ تشکیل میگردد. در این مطلب ما قصد داریم به نقل از الی گشت اطلاعاتی را در خصوص آبشار بندگاه به شما ارائه دهیم.
این منطقه دارای آب و هوای سرد و کوهستانی میباشد و تقریبا در ارتفاع ۲۵۰۰ تا ۲۸۰۰ متری قرار دارد. بالاده در شمال شهرستان سمنان و جنوب شرقی شهرستان ساری و بین رشته کوههای البرز است که تا شرق کشیده شدهاند تقریبا جایی که از جنگل و هوای نسبتا سرد به خشکی و کویر میرسیم. در فصل پاییز و حدود آبان اولین برف در ارتفاعات کوه چهارنو بر زمین مینشیند که تا اواسط بهار در این منطقه باقی میماند. گلهای رنگارنگ و شکوفههای درختان در فصل بهار تمام منطقه را میپوشاند به گونهای که بوی عطر گلهای بهاری آدمی را سرمست طبیعت میکند و چشماندازیهایی بی نظیر را تشکیل میدهد. جالبتر آنکه حتی این منطقه در فصل تابستان که میزان رطوبت و هوای شرجی در شهرهای شمالی ممکن است غیر قابل تحمل باشد، اما در این منطقه نهایتا دمای هوا ممکن است به ۲۰ درجه برسد که این یعنی یک شرایط ایده آل که میتواند مقصد سفر شما برای این روزهای گرم باشد.
سمبل و نماد روستای بالاده، قله شاهدژ است که در شمال این روستا واقع است. دامنههای این قله تا بالاترین ارتفاع آن پوشیده از جنگل است. در بالای شاهدژ زمینی تقریبا هموار و سرسبز در حدود یک هزار متر مربع قرار دارد که نشانههایی از أژ در آن قرار دارد که البته امروزه از آن جز خرابه هایی، چیزی دیگر به چشم نمیخورد.
این منطقه دارای آب و هوای سرد و کوهستانی میباشد و تقریبا در ارتفاع ۲۵۰۰ تا ۲۸۰۰ متری قرار دارد. بالاده در شمال شهرستان سمنان و جنوب شرقی شهرستان ساری و بین رشته کوههای البرز است که تا شرق کشیده شدهاند تقریبا جایی که از جنگل و هوای نسبتا سرد به خشکی و کویر میرسیم. در فصل پاییز و حدود آبان اولین برف در ارتفاعات کوه چهارنو بر زمین مینشیند که تا اواسط بهار در این منطقه باقی میماند. گلهای رنگارنگ و شکوفههای درختان در فصل بهار تمام منطقه را میپوشاند به گونهای که بوی عطر گلهای بهاری آدمی را سرمست طبیعت میکند و چشماندازیهایی بی نظیر را تشکیل میدهد. جالبتر آنکه حتی این منطقه در فصل تابستان که میزان رطوبت و هوای شرجی در شهرهای شمالی ممکن است غیر قابل تحمل باشد، اما در این منطقه نهایتا دمای هوا ممکن است به ۲۰ درجه برسد که این یعنی یک شرایط ایده آل که میتواند مقصد سفر شما برای این روزهای گرم باشد.
سمبل و نماد روستای بالاده، قله شاهدژ است که در شمال این روستا واقع است. دامنههای این قله تا بالاترین ارتفاع آن پوشیده از جنگل است. در بالای شاهدژ زمینی تقریبا هموار و سرسبز در حدود یک هزار متر مربع قرار دارد که نشانههایی از أژ در آن قرار دارد که البته امروزه از آن جز خرابه هایی، چیزی دیگر به چشم نمیخورد.
آبشار بندگاه در قسمتی عمیق و باریک دره قرار دارد و در بخش از آن شرایط ویژهای برای صخره نوردان محیاست چرا که دارای یک دیواره سنگی متناسب با این هدف است. از روستای بالاده تا آبشار تقریبا ۲۰ دقیقه پیاده روی از داخل دره بزرگ لازم است، در طی مسیر نیز مناظر فوق العاده زیبایی را شاهد خواهید بود. آبشار بندگاه هم دارای چشم انداز زیبا و خوش آب و هواست و هم مکانی مناسب برای تفریح همراه با خانواده است. یکی از روستاهایی که به خاطر خصوصیات ویژه جغرافیایی، اقلیمی و فرهنگی دارای ظرفیتها و جاذبههای طبیعی بسیاری است و در استان مازنداران به عنوان منطقه نمونه گردشگری معرفی شده، روستای بالاده در بخش چهاردانگه ساری است. چهاردانگه یکی از بخشهای ششگانه شهرستان ساری ایران است که شهر کیاسر مرکز این بخش است.
کیاسر، سرسبز و دوست داشتنی.
اما حال که اسمی از کیاسر آمد، خالی از لطف نیست تا در باره این شهر بسیار زیبا و در منطقهای خوش آب و هوا نیز توضیحاتی ارائه دهیم، این شهر در ۷۰ کیلومتری جنوب شهر ساری واقع شده است، مرکز بخش چهار دانگه و دارای ۲۳۰۰ نفر سکنه میباشد. این شهر نیز در گذشته رونق بسیاری داشته و مرکز عمده تجاری و علمی در منطقه محسوب میشد به طوری که روستاهای اطراف بسیاری از ملزومات خورد را از کیاسر تامین میکردند، اما رفته رفته با تعطیلی معدن ذغال سنگ در کیاسر و همچنین به دلیل مهاجرت اهالی این شهر از جمعیت آن کاسته شده و رونق گذشته را ندارد.
کیاسر در سال ۱۳۷۲ تبدیل به شهر شد، این شهر که در فصل تابستان دارای آب و هوای معتدل و در فصل زمستان هوای بسیار سرد میباشد. کیاسر در درهای واقع شده که از هر طرف کوهی اطراف آن را احاطه کرده است و فقط از قسمت شمال غربی باز است و به دشت کیاسر متصل شده است. کیاسر از سمت شمال با کوههای اجیر لنگه، نستر نسترا، اسب زین و ململی، از سمت جنوب به وسیله کوههای زرکوه و کل سر، از سمت مشرق کو ه.های کل پشت و فتلا و در نهایت از سمت مغرب با شاه کوه احاطه شده است.
در کتاب تاریخ طبرستان و در جلد اول آن آمده که پسر بزرگ قباد حاکم طبرستان که کیوس نام داشت، مقر حکومتی او قارنکوه و هزار جریب بود. کیوس در کیاسر فعلی شهری بنا کرد که آن را کیوس سرا مینامیدند که با گذشت زمان به این نام به کیاسرا و کیاسر تبدیل شده است.
ارسال نظر