برنامه ناسا برای جلوگیری از برخورد اجرام آسمانی با زمین

به گزارش « پارسینه »، سازمان ناسا چند سالی است دستورا‌لعمل‌هایی برای مقابله با خطر احتمالی برخورد شهاب سنگ‌ها به زمین تهیه کرده است. هرچند احتمال برخورد شهاب سنگ‌های خطرناک و بزرگ با کره زمین فعلا بسیار کم است، اما پیامد و نتایج مخرب مخرب چنین حوادثی، ناسا را به این جمعبندی رسانده این موضوع را جدی گرفته و تا حد امکان شهاب سنگ‌هایی که به سوی زمین یا نزدیکی آن در حرکت‌اند شناسایی و ردیابی کند.

ناسا در این راستا گزارشی نسبتا کامل و ۲۰ صفحه‌ای سالیانه را منتشر کرده و در آن گزارش اقدامات لازم الاجرای دولت آمریکا که تا یک دهه آینده باید برای مواجهه با هرگونه تهدید ناشی از اجرام آسمانی نزدیک به زمین انجام دهد کاملا تشریح شده است.

امکان دارد اکثر افراد خطر شهاب سنگ‌ها را جدی نگیرند، اما در فوریه سال ۲۰۱۳، یک شهاب سنگ با قطر ۲۰ متر در چلیابینسک روسیه سقوط کرد و جالب است بدانید انرژی تخلیه شده از این حادثه ۳۰ برابر بزرگتر از بمب اتمی منفجر شده در هیروشیما طی جنگ جهانی دوم تخمین زده‌ شد. این شهاب سنگ در ارتفاع بالا و پیش از برخورد به سطح زمین منفجر شد، اما نکته قابل تامل‌تر موج انرژی آن بود که به ساختمان‌های زیادی خسارت وارد کرد و هزاران نفر را با خرده شیشه‌های به پرواز درآمده در اثر شکستن پنجره‌ها را مجروح کرد.

حادثه مخرب دیگر که در اویل قرن بیستم و در سال ۱۹۰۸ رخ داد، سقوط یک شهاب سنگ بزرگتر با قطر تقریبی ۴۰ تا ۶۰ متر، بر فراز دشت تانگوسکا در سیبری روسیه بود. انفجار بوجود آمده از این برخورد نیرویی معادل ۵ تا ۱۰ مگاتن تی ان تی تولید کرد و منطقه‌ای به وسعت ۲۰۰۰ کیلومتر مربع را عاری از پوشش گیاهی کرد.

بزرگی این دو حادثه در قیاس با آنچه که می‌تواند رخ دهد، بسیار ناچیز است و همین امر نگرانی بیش از پیش کارشناسان را موجب شده است. بر اساس محاسبات ناسا برخورد شهاب سنگی به زمین با قطر ۱۴۰ متری می‌تواند نیرویی به اندازه انفجار ۶۰ مگاتن تی ان تی ایجاد کند و پیامد‌های چنین برخوردی، از آنچه که احتمالا انقراض دایناسور‌ها را موجب شد کمتر نخواهد بود.

باتوجه به این تهدید اساسی، کنگره امریکا در سال ۲۰۰۵ ماموریتی را به ناسا محول کرد که شامل شناسایی موقعیت حداقل ۹۰ درصد از انواع NEO (اجرامی که به سوی زمین یا نزدیکی آن در حرکت اند) با قطر ۱۴۰ متر یا بیشتر می‌شد.NEO در واقع دنباله دار، شهاب سنگ یا سیارکی است که خط سیر آن از مجاورت مدار زمین می‌گذرد و احتمال برخورد آن با زمین وجود دارد. تلاش‌ها تا سال ۲۰۱۷ آن‌طور که انتظار می‌رفت ثمر نداد و برآورد‌های ناسا نشان می‌دهد تا سال ۲۰۳۳ تنها موفق به یافتن موقعیت نیمی از این اجرام ۱۴۰ متری در فضا خواهد شد که هر چند قابل توجه است، اما آماری خوشبینانه نیست.

ناسا برای تقویت این پروژه و افزایش دامنه احصاء اجرام خطرناک در همکاری با چند نهاد دیگر امریکایی از جمله سازمان مدیریت امور اضطراری و دفتر سیاست‌گذاری علوم و تکنولوژی، یک برنامه عملیاتی و استراتژی مواجهه با اجرام آسمانی نزدیک به زمین را تدوین و منتشر کرده است. این برنامه اولویت طرح‌های قابل اجرا در طول یک دهه آینده، به منظور کسب آمادگی لازم در برابر برخورد احتمالی یک شهاب سنگ به زمین را شامل شده است.

تمرکز اقدامات موثر در شناسایی و ردگیری انواع NEO، با بررسی و رصد اجرام بزرگتر آغاز شده و به اجرام کوچکتر تا ۱۴۰ متری ختم می‌شود. این امر شامل تحلیل داده‌های طیف‌نگاری و راداری، توسعه تکنولوژی‌ها و تکنیک‌های آنالیز جدید و همکاری نزدیک با نهاد‌های ذی‌ربط و در مجموع همه دستگاه‌های مرتبط با یکدیگر می‌شود. و نیز در نهایت راهکارهای مقابله با برخورد احتمالی نیز ارائه می‌گردد.