۵ عملی که نباید در خودرو‌های اتوماتیک انجام داد

سال ۱۹۴۰ گیربکس اتوماتیک برای اولین بار توسط شرکت الدزمبیل بر روی اتومبیل قرار گرفت. در آن زمان که تراکم خودرو‌ها بسیار کم بود، این آپشن صرفا یک امکان تجملاتی به حساب میامد. اما رفته رفته با افزایش تعداد خودرو‌ها در دنیا، گیربکس اتوماتیک طرفدار پیدا کرد و هم اکنون خرید خودرو‌ی شهری اتوماتیک برای بیشتر مردم اولویت به شمار می‌رود.

اما به همان میزان که گیربکس‌های اتوماتیک راحتی و آسایش بیشتر برای راننده‌ها فراهم می‌کنند، نیاز به مراقبت و نگهداری بیشتری نیز هستند و در قبال تعمیرات، هزینه‌های سنگین تری نسبت به گیربکس‌های دستی می‌تراشند. در این مقاله به ۵ عملی اشاره کردیم که باید از انجام آن‌ها اجتناب کرد تا عمر گیربکس اتوماتیک اتومبیل ما افزایش پیدا کند.

۱: خلاص کردن گیربکس در حین حرکت

این کار علاوه بر کاهش کنترل شما بر روی خودرو، باعث فشار مضاعف به شیر برقی‌های گیربکس خواهد شد. برای مثال جعبه دنده‌ی خودروی ۲۰۶ تیپ ۶ با کد AL۴ که از ساده‌ترین گیربکس‌های اتوماتیک به شمار می‌رود، ۸ عدد شیر برقی دارد که ۲ تای آن در معرض خرابی است. قیمت هر عدد شیربرقی این خودرو حدود ۱۰۰ هزار تومان است. این عدد که بدون در نظر گرفتن اجرت تعویض این قطعه اعلام شده، برای جعبه دنده‌های به روزتر در خودرو‌های جدید چندین برابر خواهد بود.

۲: استفاده از حالت خلاص (N. یا Neutral) برای لانچ کردن

شاید عبارت لانچ را شنیده باشید. اصطلاحا به حرکت خودرو از حالت سکون با بیشترین گشتاور ممکن و حداقل هرزگزدی را لانچ می‌گویند. این عمل در خودرو‌های دنده‌ای با بالا بردن دور موتور و رها کردن ناگهانی کلاچ میسر می‌شود. اما دیده شده که بعضی افراد لانچ کردن با خودرو‌های گیربکس اتوماتیک را مشابه خودرو‌های دنده‌ای می‌دانند. دنده را در حالت N. یا خلاص گذاشته، دور موتور را بالا می‌برند و دنده را در حالت ِ. D. یا Drive قرار می‌دهند. در واقع باید گفت: این حرکت آسیب جدی به گیربکس‌های اتوماتیک وارد خواهد کرد و امکان ایجاد هزینه‌های میلیونی برای صاحب خودرو وجود دارد. به طور کل گیربکس‌های اتوماتیک برای خودرو‌های شهری جهت آرامش و سهولت در رانندگی و مصرف سوخت پایین طراحی می‌شوند و مناسب برای شتاب گیری‌های ناگهانی و رانندگی پر فشار نیستند. برخی خودرو‌های اسپرت که از جعبه دنده‌ی اتوماتیک استفاده می‌کنند از آپشنی به نام لانچ کنترل بهره می‌برند که امکان لانچ کردن بدون فشار مضاعف را جهت شتابگیری‌های ناگهانی به راننده خواهند داد.

۳: تعویض حالت دنده در حین حرکت

در هر زمان که مجبور هستید به طور متوالی حرکت به عقب و جلو داشته باشید، همانند دور زدن در خیابان‌های کم عرضه یا پارک کردن در جای پارک کوچک، سعی کنید ابتدا کامل توقف کنید و بعد دنده را از حالت D. به R. یا برعکس تغییر وضعیت دهید. تغییر حالت دنده در بین حین حرکت به گیربک فشار وارد می‌کند. نکته: قرار دادن گیربکس از حالت D. به حالت دستی (تیپ ترونیک) یا مود‌های پیشفرض گیربکس مانند حالت اسپرت/برفی مشکلی ایجاد نخواهد کرد.


۴: خلاص کردن برای توقف‌های کوتاه

سعی کنید در ترافیک و چراغ قرمز‌هایی که توقف خودرو کمتر از ۲ دقیقه است، گیربکس را خلاص نکنید. زمانی که گیربکس در حالت D. قرار دارد و شما توقف می‌کنید، گیربکس در دنده ۱ می‌ماند و تنها درگیری موتور و گیربکس، جریان‌های گردابی روغن هیدرولیک داخل توربین است که به دلیل دور پایین موتور، بسیار ناچیز است. در صورتی که خلاص کردن گیربکس و قرار دادن دوباره‌ی آن در حالت D، مجموعه‌ی کلاچ ها، سوپاپ‌ها و شیر‌های برقی را درگیر می‌کند که استهلاک آن به مراتب بیشتر است.


۵: توقف کامل با دنده P.

برای توقف کامل (پارک کردن) ابتدا ایست کامل کنید، سپس دنده را در حالت N. قرار داده، ترمز دستی را بکشید و پایتان را از روی ترمز بردارید تا وزن خودرو بر روی چرخ‌های عقب بیفتد. سپس دنده را در حالت P. یا Park بگذارید. در غیر این صورت فشار وزن خودرو بر روی گیربکس خواهد افتاد که برای جعبه دنده‌های اتوماتیک مضر است.

منبع: car.ir