برنامه‌ساز نیستند، دلالند!
سهیل سلیمانی با بیان اینکه برنامه‌های ماه رمضان به سمت غم‌انگیز شدن رفته‌اند، اظهار کرد: این برنامه‌ها به جز غمگین شدن به سمت کپی‌کاری و سری‌دوزی هم رفته‌اند، چراکه شرایط در برنامه‌سازی جالب نیست. در واقع افرادی می‌توانند برنامه بسازند که اسپانسر آنچنانی داشته باشند. اسپانسرها گاهی تعیین تکلیف می‌کنند و برنامه‌ساز باید با توجه به ذائقه آن‌ها برنامه بسازد. با احترام به تمام افرادی که برنامه می‌سازند، باید بگویم که ۸۰ درصد افرادی که این اسپانسرها را دارند، برنامه‌ساز نیستند بلکه دلال هستند. دلال عملا نمی‌تواند برنامه‌ساز خوبی باشد به همین دلیل سعی می‌کند نسخه دست چندمی و ضعیف از برنامه‌ها را که به نظر خود جالب بوده و اسپانسر هم درخواست کرده است روی آنتن برود.
او ادامه داد: برنامه‌های رمضانی امسال به جز غمگین بودن، کسل‌کننده هم هستند. باید درباره آن‌ها فکری کرد و بدانیم که رمضان، ماه نشاط است. همچنین یادمان باشد که زمانی جشنواره برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیونی داشتیم که همه شبکه‌ها و گروه‌ها سعی می‌کردند بهترین برنامه و سریال‌های خود را برای ماه مبارک رمضان بسازند. این مساله بسیار دور نیست و هفت، هشت سال از آن می‌گذرد. این مساله به تهیه‌کننده، برنامه‌سازان و خلاقیت و تلاش آن‌ها بستگی دارد. همچنین بخش دیگری از این نوع برنامه‌سازی به سیستم مدیریتی برمی‌گردد و اینکه از برنامه‌ساز چه می‌خواهند. وقتی می‌خواهند که برنامه‌ای بسازند تا فردی به آن‌ها گیر ندهد و دچار دردسر نشوند، تهیه‌کننده هم خود را با پخش شبکه و ... برای موسیقی و آیتم جذاب که ممکن است دچار ممیزی شود، درگیر نمی‌کند و یک برنامه بی‌رنگ می‌سازد که فقط آنتن را پر کند مانند برنامه‌هایی که در حال حاضر در تلویزیون می‌بینیم.
تهیه‌کننده برنامه «پنجره‌ها» درباره مرز میان معنویت و غم در برنامه‌های ماه رمضانی گفت: معنویت با غم همراه نیست. شاید در معنویت غم عزیزی وجود داشته باشد که در دین و فرهنگ ما به عنوان غمی که دل آدم را پاک می‌کند یاد می‌کنند اما بخش دیگر ماه مبارک رمضان جلای دل و عید رفتاری انسان‌هاست. در واقع افراد مسلمان و کسانی که به ماه رمضان اعتقاد دارند می‌گویند این ماه بهار دلهاست که بخشی از اشتباهات و خطاها را از دل می‌زداییم و عید می‌شود که بابت آن باید جشن بگیریم. این ماه باید سراسر شادی و دارای حظ بیرونی و درونی باشد و تنها چند روز که مصادف با شب‌های قدر است باید این غم عزیز هم وجود داشته باشد. یادمان نرود که سریال‌های طنز، برنامه‌های پرنشاط که در عین حال معنویت و پیامی برای مخاطب داشتند شادی را هم حفظ می‌کردند.
سلیمانی ادامه داد: معتقدم که بحث معنویت در سراسر زندگی ما وجود دارد. اگر اخلاق شهروندی را یاد بگیریم و به هم نوع خود احترام بگذاریم یعنی معنویت دل خود را بالا بردیم. معنویت این نیست که صحنه‌های دعا و گریه را نشان دهیم. در واقع نشان دادن جامعه پرنشاط و فردی متحول شده، دارای معنویت است. در حال حاضر در دوره‌ای هستیم که فضای رسانه جای شعار دادن نیست. مردم اگر شعاری در برنامه ببینند شبکه را عوض می‌کنند و با توجه به انتخاب زیادی که وجود دارد برنامه و کانال دیگری را خواهند دید.
تهیه‌کننده «با صبح» در پایان با بیان اینکه برنامه‌ساز باید معنویت را در بستر برنامه‌ای که می‌سازد نشان دهد، گفت: اگر برنامه با نشاط و سرزندگی همراه باشد، بیشتر به نتیجه می‌رسد. نمایش زندگی درست، مهربانی و احترام به یکدیگر معنویت را نشان خواهد داد. برای مثال کمیته امداد مدتی است که تیزرهایی با بن‌مایه معنویت می‌سازد اما به زبان امروزی به تصویر کشیده شده‌اند که موفق بوده است. در برنامه‌ها نباید شعاری عمل کنیم بلکه معنویت را در بطن و تار و پود برنامه، سریال و آیتم‌ها باید ببریم تا مخاطب در ناخودآگاه خود معنویت را دریافت کند و احتیاج نیست که داد بزنیم که معنویت را سفارشی کرده‌ایم، پس ببینید.
