سالروز پرتاب مریخ‌نورد "اسپیریت"

"اسپیریت" (Spirit) که با نام "مریخ‌نورد اکتشاف - ای" (MER-A) یا (MER-۲) هم شناخته می‌شود، یک مریخ‌نورد رباتیک بود که از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ روی مریخ فعالیت داشت.

این مریخ‌نورد، در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۳ با موشک "دلتا ۲" (Delta II) به فضا پرتاب شد و در ۴ ژانویه ۲۰۰۴ با موفقیت روی مریخ فرود آمد. سه هفته بعد، مریخ‌نورد "آپورچونیتی" (Opportunity) هم روی طرف دیگر این سیاره نشست. این دو مریخ‌نورد در واقع، دو وسیله کاملا مشابه بودند که گرچه برای انجام ماموریت‌های اکتشافی سه ماهه بر روی مریخ طراحی شده بودند، اما در عمل به مدت چندین سال دوام آوردند.

اسپیریت در تاریخ ۳ ژانویه ۲۰۰۴ در منطقه دهانه "گسیو" (Gusev) در مریخ به سلامت فرود آمد، اما در هفدهمین روز، مشکل نرم‌افزاری باعث مختل شدن کار کامپیوتر اسپیریت شد و در نهایت، تیم کارشناسان با حذف تعدادی از فایل‌ها موفق شدند در سی و سومین روز کاری، وضعیت نرم‌افزاری را اصلاح و آن را به حالت اصلی بازگردانند.

در روز شصت و پنجم، اسپیریت بعد از طی مسافت ۳۷۰ متر بر روی سطح مریخ، به دهانه "بونویل" (Bonneville) رسید. کارشناسان با بررسی تصاویر این دهانه دریافتند که فرستادن مریخ‌نورد به درون آن لزومی ندارد، زیرا هدف مشخصی در آن دیده نمی‌شد؛ بنابراین اسپیریت به طرف تپه‌های موسوم به تپه‌های "کلمبیا" (که به یاد هفت نفر سرنشین شاتل فضایی کلمبیا که در حادثه انفجار این شاتل جان باختند، نام گذاری شده بود) حرکت کرد.

اسپیریت در روز صد و پنجم کاری، به دهانه "میسولا" (Missoula) رسید، اما کاوش در این دهانه هم به خاطر وجود سنگ‌های قدیمی، لغو شد و اسپیریت به مسیر خود به سمت تپه‌های کلمبیا ادامه داد.

چهار روز بعد، اسپیریت به تپه‌های کلمبیا رسید و به مدت ۲۳ روز، به بررسی سنگ‌هایی در گودال "هانک" (Hank) پرداخت. در این گودال، اسپیریت با استفاده از طیف‌سنج اشعه ایکس، سنگی به نام "دیگ طلا" (Pot of Gold) را مورد بررسی قرار داد و مشخص کرد که سنگ حاوی هماتیت است. یکی از بزرگترین اکتشافات مریخ نورد اسیپریت، کشف شواهدی از وجود چشمه‌های معدنی در این ناحیه بود.

مریخ نورد اسپیریت، در سال ۲۰۱۰ به دلیل قرار گرفتن در چهارمین زمستان سرد مریخ و عدم جهت گیری مناسب صفحات خورشیدی، توان الکتریکی خود را از دست داد و از کار افتاد.