۲۰ خرداد ۱۳۹۷ - ۰۰:۰۷
۰
کد خبر: ۴۳۷۷۹۱
چرا دعا برای فرج امام زمان (عج) بهترین دعاست؟
پارسینه: با توجه به اینکه مشکلات فردی ما، ریشه در ساختار‌های فاسد جامعه جهانی دارد، در می‌یابیم که ظهور امام زمان (عج) که تمدن کفر را نابود می‌کند و تمدنی الهی را جانشین آن می‌کند و عدل و قسط را در جهان بسط می‌دهد، به طور یک جا می‌تواند تمام مشکلات را حل کند.
دعا یک عامل معنوی است که از آن بهره می‌گیریم، تا برخی از وضعیت‌های نامطلوب را تغییر دهیم. ضمن آنکه اگر با دعا وضعیت نامطلوب ما هم تغییر نکند، با دعا ارتباط مان را با خدای متعال تقویت می‌کنیم و از همین رو دعا را مغز عبادت خوانده‌اند، در کنار اینکه برکات و فواید بسیار دیگری نیز از دعا نصیب ما می‌شود. در ادامه این مطلب را به نقل از شهر سوال بخوانید.
امام سجاد (ع) می‌فرماید: «دعای مؤمن یکی از سه فایده را دارد: یا برای او ذخیره می‌گردد یا در دنیا برآورده می‌شود یا بلایی را که می‌خواست به او برسد، از وی می‌گرداند» اصول کافی، ج۴، ص. ۲۲۴
حال باید بنگریم که بحث غیبت و محروم بودن از حضور امام زمان (عج)، چقدر برایمان نامطلوب است و این وضعیت نامطلوب در کنار سایر نامطلوب‌ها چه جایگاهی دارد.
مثلا یک نفر به ازدواج نیاز دارد، ولی شرایط برای ازدواج او مهیا نیست و به همین دلیل رنج می‌کشد.
یک نفر مشکلات مالی دارد که می‌تواند ناشی از بیکاری، عدم شغل مناسب و ... باشد.
یک نفر برای حفظ ایمان خود یا خانواده‌اش از محیط فاسد زجر می‌کشد.
یک نفر از وجود این همه ظلم و کشتار و جنگ و ... در عالم زجر می‌کشد و ...
اگر دقت کنیم؛ ریشه همه این مشکلات در وجود ساختار‌های فاسد است. تمدن امروزی با مدل آموزشی و رفاهی و اخلاقی نهادینه کرده، سن ازدواج را بالا برده و با مهم کردن بعضی از مسائل و کاهش نیاز به کانون خانواده تمایل به ازدواج را کاهش داده که در این وضعیت عده‌ای به فساد مشغول می‌شوند و عده‌ای نیز با خویشتن داری خود را حفظ می‌کنند، اما دچار اذیت‌هایی مادی می‌شوند.
با مدل سرمایه داری، در جهت توسعه باید بازار‌ها آزاد شود و اجازه انباشت ثروت به عده‌ای داده شود که به تبع آن، به ازای منابعی که در دست یک نفر تجمیع می‌شود، دست صد‌ها نفر از نیاز‌های ضروری خود خالی می‌ماند.
با تئوریزه کردن اصالت لذت و محدود دیدن هستی به این دنیای کوتاه، به جای مقابله با فساد به توجیه و نهادینه کردن آن روی آورده می‌شود و فرهنگ غربی با جهانی سازی، فساد موجود در تمدن خود را همه جایی می‌کند؛ و سران فاسد و زیاده طلب جهان برای رسیدن به قدرت بیشتر، هزاران هزار نفر را به خاک سیاه می‌نشانند و ...
حال با توجه به اینکه مشکلات فردی ما، ریشه در ساختار‌های فاسد جامعه جهانی دارد، در می‌یابیم که ظهور امام زمان (عج) که تمدن کفر را نابود می‌کند و تمدنی الهی را جانشین آن می‌کند و عدل و قسط را در جهان بسط می‌دهد، به طور یک جا می‌تواند تمام مشکلات را حل کند. در واقع ظهور امام زمان (عج) ریشه بسیاری از وضعیت‌های نامطلوب را از بین می‌برد.
حال آنکه دعا کردن برای مشکلات خرد و جزئی، ممکن است وضعیت را تغییر ندهد. چون وضعیت ما، برآیندی از تاثیر گذاری عوامل مادی و معنوی (از جمله دعا) است. در واقع مثل این است که با دعا، آبی بر آتش می‌پاشیم؛ و اگر آتش بسیار گسترده باشد، ممکن است این آب آتش را خاموش نکند!
و حتی اگر دعای کسی آن قدر نافذ بود، که آتش وضعیت نامطلوبش را خاموش کرد، باید توجه کنیم که تا زمان وجود ریشه فساد زا، با خاموش شدن آتش رنج در یک گوشه، هر آن ممکن است این آتش رنج از جای دیگری سر بکشد؛ بنابراین روشن می‌شود که بهترین دعایی که می‌توانیم بکنیم، دعای برای فرج امام زمان (عج) است کما اینکه ایشان فرموده‌اند برای فرج بسیار دعا کنید که آن گشایش در کار‌های شماست.
امام سجاد (ع) می‌فرماید: «دعای مؤمن یکی از سه فایده را دارد: یا برای او ذخیره می‌گردد یا در دنیا برآورده می‌شود یا بلایی را که می‌خواست به او برسد، از وی می‌گرداند» اصول کافی، ج۴، ص. ۲۲۴
حال باید بنگریم که بحث غیبت و محروم بودن از حضور امام زمان (عج)، چقدر برایمان نامطلوب است و این وضعیت نامطلوب در کنار سایر نامطلوب‌ها چه جایگاهی دارد.
مثلا یک نفر به ازدواج نیاز دارد، ولی شرایط برای ازدواج او مهیا نیست و به همین دلیل رنج می‌کشد.
یک نفر مشکلات مالی دارد که می‌تواند ناشی از بیکاری، عدم شغل مناسب و ... باشد.
یک نفر برای حفظ ایمان خود یا خانواده‌اش از محیط فاسد زجر می‌کشد.
یک نفر از وجود این همه ظلم و کشتار و جنگ و ... در عالم زجر می‌کشد و ...
اگر دقت کنیم؛ ریشه همه این مشکلات در وجود ساختار‌های فاسد است. تمدن امروزی با مدل آموزشی و رفاهی و اخلاقی نهادینه کرده، سن ازدواج را بالا برده و با مهم کردن بعضی از مسائل و کاهش نیاز به کانون خانواده تمایل به ازدواج را کاهش داده که در این وضعیت عده‌ای به فساد مشغول می‌شوند و عده‌ای نیز با خویشتن داری خود را حفظ می‌کنند، اما دچار اذیت‌هایی مادی می‌شوند.
با مدل سرمایه داری، در جهت توسعه باید بازار‌ها آزاد شود و اجازه انباشت ثروت به عده‌ای داده شود که به تبع آن، به ازای منابعی که در دست یک نفر تجمیع می‌شود، دست صد‌ها نفر از نیاز‌های ضروری خود خالی می‌ماند.
با تئوریزه کردن اصالت لذت و محدود دیدن هستی به این دنیای کوتاه، به جای مقابله با فساد به توجیه و نهادینه کردن آن روی آورده می‌شود و فرهنگ غربی با جهانی سازی، فساد موجود در تمدن خود را همه جایی می‌کند؛ و سران فاسد و زیاده طلب جهان برای رسیدن به قدرت بیشتر، هزاران هزار نفر را به خاک سیاه می‌نشانند و ...
حال با توجه به اینکه مشکلات فردی ما، ریشه در ساختار‌های فاسد جامعه جهانی دارد، در می‌یابیم که ظهور امام زمان (عج) که تمدن کفر را نابود می‌کند و تمدنی الهی را جانشین آن می‌کند و عدل و قسط را در جهان بسط می‌دهد، به طور یک جا می‌تواند تمام مشکلات را حل کند. در واقع ظهور امام زمان (عج) ریشه بسیاری از وضعیت‌های نامطلوب را از بین می‌برد.
حال آنکه دعا کردن برای مشکلات خرد و جزئی، ممکن است وضعیت را تغییر ندهد. چون وضعیت ما، برآیندی از تاثیر گذاری عوامل مادی و معنوی (از جمله دعا) است. در واقع مثل این است که با دعا، آبی بر آتش می‌پاشیم؛ و اگر آتش بسیار گسترده باشد، ممکن است این آب آتش را خاموش نکند!
و حتی اگر دعای کسی آن قدر نافذ بود، که آتش وضعیت نامطلوبش را خاموش کرد، باید توجه کنیم که تا زمان وجود ریشه فساد زا، با خاموش شدن آتش رنج در یک گوشه، هر آن ممکن است این آتش رنج از جای دیگری سر بکشد؛ بنابراین روشن می‌شود که بهترین دعایی که می‌توانیم بکنیم، دعای برای فرج امام زمان (عج) است کما اینکه ایشان فرموده‌اند برای فرج بسیار دعا کنید که آن گشایش در کار‌های شماست.
منبع: شهر سوال
