۱۹ خرداد ۱۳۹۷ - ۲۳:۴۹
۰
کد خبر: ۴۳۷۷۷۷
زائران خانه خدا چگونه حلالیت بطلبند؟
پارسینه: بر اساس توصیه امام صادق (ع)، زائران خانه خدا شایسته است برادران دینى خود را از رفتنش آگاه سازد چرا که اگر حاجى خودشکنى را پیش از سفر آغاز نکند، بهره لازم را نخواهد برد.
زائر خانه خدا هرگاه تصمیم مى‌گیرد به حج مشرف شود، بر اساس توصیه امام صادق (ع)، شایسته است برادران دینى خود را از رفتنش آگاه سازد چرا که اگر حاجى خودشکنى را پیش از سفر آغاز نکند، بهره لازم را نخواهد برد.
۱. آگاه سازی دوستان از سفر به حج
زائر خانه خدا هرگاه تصمیم مى‌گیرد به حج مشرف شود، بر اساس توصیه امام صادق (ع)، شایسته است برادران دینى خود را از رفتنش آگاه سازد.
آن حضرت به نقل از رسول‌خدا (ص) فرمود: «حَقٌّ عَلَی الْمُسْلِمِ إِذَا أَرَادَ سَفَراً أَنْ یُعْلِمَ إِخْوَانَهُ وَ حَقٌّ عَلَی إِخْوَانِهِ إِذَا قَدِمَ أَنْ یَأْتُوهُ» «مسلمانى که قصد مسافرت دارد، شایسته است برادران خویش را آگاه سازد، بر برادران او نیز لازم است هنگام بازگشت به دیدن وى بیایند.»
۲. حلالیت طلبیدن
طبیعت انسان، ارتباط با هم نوعان است و وجود ناملایمات و کش و قوس در این ارتباطات امری طبیعی است؛ ممکن است در ارتباطات افراد موجب رنجش و نارضایتى دیگران را به‌دنبال داشته؛ مثلا در ارتباط با همسر، فرزندان، برادران و خواهران، همسایگان، همکاران، مردم کوچه و بازار و. دچار ناراحتی شده باشیم که بهترین فرصت برای زدودن کدورت‌ها حج است.
اگر زایر به کسی ظلمى روا داشته، غیبتى کرده، حقوقى از آنان پایمال کرده، روابط غیرصمیمانه با آنان داشته، ناسزا و دشنامى به آن‌ها داده و ... لازم است پیش از سفر به عنوان خداحافظى نزد آنان رفته، حلالیت بطلبد و به آن‌ها بگوید، من عازم سفر خانه خدا هستم و از آن‌جا که در این سفر میهمان خداوندم و او از راز و درون من باخبر است، نمى‌خواهم با دل آلوده به کینه و کدورت در محضر او حضور یابم.
۳. چگونه حلالیت بطلبیم
زایر می‌تواند به افراد بگوید؛ من در این سفر براى شما دعا مى‌کنم، شما نیز اگر حقى به گردن من دارید، مرا حلال کنید.
به یقین چنین برخوردى، عاطفه طرف مقابل را تحریک نموده، اشک از دیدگانش جارى مى‌شود و رضایت مى‌دهد و فضایى کاملاً معنوى و الهى را بر زندگى حاجى و دیگران حاکم مى‌سازد و پس از آن زمینه براى بهره‌گیرى هرچه بیشتر از حج فراهم مى‌شود.
۴. مواظب وسوسه شیطان باشیم
در این‌جا توجه به این نکته مهم نیز ضرورى است که در بسیارى اوقات شیطان مانع ایجاد کرده، انسان را وسوسه مى‌کند که اگر نزد دیگران بروم و این حرکت را آغاز کنم، ممکن است باعث حقارت و کوچکى من شود و همین وساوس شیطانى وى را از دستیابى به یک نعمت بزرگ محروم مى‌سازد.
امام صادق (ع) مى‌فرماید: «کَانَ أَبِی یَقُولُ: مَنْ أمَّ هَذَا الْبَیْتَ حَاجّاً أَوْ مُعْتَمِراً مُبَرَّأً مِنَ الْکِبْرِ رَجَعَ مِنْ ذُنُوبِهِ کَهَیْئَةِ یَوْمٍ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ»
«پدرم امام باقر (ع) پیوسته مى‌فرمود: کسى که براى حج یا عمره قصد این خانه کند، در حالیکه از کبر و خودپسندى برى و دور باشد، همانند روزى که از مادر متولد گردیده، از گناهان پاک مى‌شود.»
۱. آگاه سازی دوستان از سفر به حج
زائر خانه خدا هرگاه تصمیم مى‌گیرد به حج مشرف شود، بر اساس توصیه امام صادق (ع)، شایسته است برادران دینى خود را از رفتنش آگاه سازد.
آن حضرت به نقل از رسول‌خدا (ص) فرمود: «حَقٌّ عَلَی الْمُسْلِمِ إِذَا أَرَادَ سَفَراً أَنْ یُعْلِمَ إِخْوَانَهُ وَ حَقٌّ عَلَی إِخْوَانِهِ إِذَا قَدِمَ أَنْ یَأْتُوهُ» «مسلمانى که قصد مسافرت دارد، شایسته است برادران خویش را آگاه سازد، بر برادران او نیز لازم است هنگام بازگشت به دیدن وى بیایند.»
۲. حلالیت طلبیدن
طبیعت انسان، ارتباط با هم نوعان است و وجود ناملایمات و کش و قوس در این ارتباطات امری طبیعی است؛ ممکن است در ارتباطات افراد موجب رنجش و نارضایتى دیگران را به‌دنبال داشته؛ مثلا در ارتباط با همسر، فرزندان، برادران و خواهران، همسایگان، همکاران، مردم کوچه و بازار و. دچار ناراحتی شده باشیم که بهترین فرصت برای زدودن کدورت‌ها حج است.
اگر زایر به کسی ظلمى روا داشته، غیبتى کرده، حقوقى از آنان پایمال کرده، روابط غیرصمیمانه با آنان داشته، ناسزا و دشنامى به آن‌ها داده و ... لازم است پیش از سفر به عنوان خداحافظى نزد آنان رفته، حلالیت بطلبد و به آن‌ها بگوید، من عازم سفر خانه خدا هستم و از آن‌جا که در این سفر میهمان خداوندم و او از راز و درون من باخبر است، نمى‌خواهم با دل آلوده به کینه و کدورت در محضر او حضور یابم.
۳. چگونه حلالیت بطلبیم
زایر می‌تواند به افراد بگوید؛ من در این سفر براى شما دعا مى‌کنم، شما نیز اگر حقى به گردن من دارید، مرا حلال کنید.
به یقین چنین برخوردى، عاطفه طرف مقابل را تحریک نموده، اشک از دیدگانش جارى مى‌شود و رضایت مى‌دهد و فضایى کاملاً معنوى و الهى را بر زندگى حاجى و دیگران حاکم مى‌سازد و پس از آن زمینه براى بهره‌گیرى هرچه بیشتر از حج فراهم مى‌شود.
۴. مواظب وسوسه شیطان باشیم
در این‌جا توجه به این نکته مهم نیز ضرورى است که در بسیارى اوقات شیطان مانع ایجاد کرده، انسان را وسوسه مى‌کند که اگر نزد دیگران بروم و این حرکت را آغاز کنم، ممکن است باعث حقارت و کوچکى من شود و همین وساوس شیطانى وى را از دستیابى به یک نعمت بزرگ محروم مى‌سازد.
امام صادق (ع) مى‌فرماید: «کَانَ أَبِی یَقُولُ: مَنْ أمَّ هَذَا الْبَیْتَ حَاجّاً أَوْ مُعْتَمِراً مُبَرَّأً مِنَ الْکِبْرِ رَجَعَ مِنْ ذُنُوبِهِ کَهَیْئَةِ یَوْمٍ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ»
«پدرم امام باقر (ع) پیوسته مى‌فرمود: کسى که براى حج یا عمره قصد این خانه کند، در حالیکه از کبر و خودپسندى برى و دور باشد، همانند روزى که از مادر متولد گردیده، از گناهان پاک مى‌شود.»
منبع: خبرگزاری فارس
