فوائد معنوی روزه‌داری در نهج‌البلاغه

 

 

روزه‌داری یکی از عبادات مسلمانان است که به فرموده خداوند در آیه ۱۸۳ سوره بقره در ایام ماه مبارک رمضان بر آن‌ها واجب می‌شود. خداوند در این آیه می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقون؛‌ای کسانی که ایمان آورده اید روزه بر شما واجب شد، همانطور که بر اقوام قبل از شما واجب شده بود، شاید که با تقوا شوید» (بقره ۱۸۳).

اما این عمل واجب در ماه مبارک رمضان دارای فوائد و آثار جسمانی فراوانی است که تاکنون اندیشمندان دینی و غیردینی برخی از این آثار مثبت را مورد بررسی قرار داده‌اند. جدای این فوائد جسمانی روزه‌داری، آنچه که بیشتر مدنظر اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) قرار گرفته است، فوائد معنوی این عمل است. در ادامه به برخی از این فوائد معنوی در کلام امیرالمؤمنین (ع) در نهج‌البلاغه اشاره می‌شود:

روزه آزمون اخلاص

خداوند ایمان را جهت پاک شدن از شرک واجب کرد، و نماز را براى منزّه شدن از کبر، و زکات را موجب روزى، و روزه را آزمایشى براى اخلاص مردم‏

فَرَضَ اللَّهُ الْإِیمَانَ تَطْهِیراً مِنَ الشِّرْکِ وَ الصَّلَاةَ تَنْزِیهاً عَنِ الْکِبْرِ وَ الزَّکَاةَ تَسْبِیباً لِلرِّزْقِ وَ الصِّیَامَ‏ ابْتِلَاءً لِإِخْلَاصِ الْخَلْقِ نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص. ۵۱۲

روزه سپر در برابر عقاب خداوند

روزه ماه رمضان قطعاً سپری در برابر عقاب خداوند است

وَ صَوْمُ شَهْرِ رَمَضَانَ فَإِنَّهُ جُنَّةٌ مِنَ‏ الْعِقَاب‏ نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص. ۱۶۳