.svg)
اگر تقوا برکت می آورد،چرا کشورهاى کافر وضع بهترى دارند؟!
پارسینه: در قرآن، دو نوع گشایش براى دو گروه مطرح است: رفاه و گشایش براى خوبان که همراه با برکات است، و رفاه و گشایش براى کفّار و نااهلان که دیگر همراه با برکت نیست.
با ظهور امام زمان (عج) در آخرالزمان نه تنها ریشه ظلم و ستم کنده خواهد شد بلکه در همه زمینه‌ها گشایش و برکت برای اهل عالم به وقوع خواهد پیوست.در ادامه مطلب را به نقل از تراز می خوانیم.
در قران و در آیه ۹۶ سوره اعراف می‌فرماید که اگر مردم شهر‌ها به خدا ایمان بیاورند و تقوای الهی را رعایت کنند برکات آسمانی و زمینی شامل حالشان می‌شود. حال سوال اینجاست که اگر ایمان و تقوا سبب نزول برکات است، پس چرا کشورهاى کافر، وضع بهترى دارند؟! نکته اینجاست که اوّلًا آن کشور‌ها از نظر علم و صنعت جلو هستند، ولى از نظر روحى و روانى آرامش ندارند. از این نظر آنان نیز مشکلات فراوانى دارند. ثانیاً: اغلب کشورهاى اسلامى، تنها نام اسلام را با خود دارند و قوانین و رهنمودهاى دین اسلام در آنجا حاکم نیست و در واقع آن دو شرط یعنی ایمان و تقوا را ندارند.
ضمنا آیه ۹۶ سوره اعراف مطابق روایات از مصادیق بارز زمان ظهور است. امام حسین علیه‌السلام در بیان آنچه هنگام ظهور امام زمان علیه السلام رخ مى‌دهد می‌فرماید:
امام حسین علیه‌السلام -فى بَیانِ ما یَحْدُثُ فى زَمَنِ ظُهورِ الاِْمامِ الْحُجَّةِ علیه السلام-: وَ لَتَنْزِلَنَّالْبَرَکَةُ مِنَ السَّماءِ اِلَى الاَْرْضِ حَتّى اِنَّ الشَّجَرَةَ لَتَقْصِفُ مِمّا یَزیدُ اللّه ُ. فی‌ها مِنَ الثَّمَرَةِوَ لَتُؤْکَلُ ثَمَرةُ الشِّتاءِ فِى الصَّیْفِ وَ ثَمَرَةُ الصَّیْفِ فِى الشِّتاءِ وَ ذلِکَ قَوْلُهُ تعالى: «وَ لَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُرى آمَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِم بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ وَ لکِن کَذَّبُوا (سوره مبارکه الأعراف آیه ۹۶)»
برکت از آسمان به سوى زمین فرو مى ریزد، تا آن جا که درخت از میوه فراوانى که خداوند در آن مى افزاید، مى شکند. (مردم) میوه زمستان را در تابستان و میوه تابستان را در زمستان مى‌خورند و این معناى سخن خداوند است که فرمود:
«و اگر مردمِ آبادى‌ها ایمان مى آوردند و تقوا پیشه مى کردند، برکت‌هایى از آسمان و زمین به روى آنان مى گشودیم، لیکن تکذیب کردند.» (مختصر بصائر الدرجات، صفحه ۵۱)
سه نکته:
نعمت با برکت و نعمت بی برکت!
در قرآن، دو نوع گشایش براى دو گروه مطرح است: الف: رفاه و گشایش براى خوبان که همراه با برکات است، «لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ». ب: رفاه و گشایش براى کفّار و نااهلان که دیگر همراه با برکت نیست، «فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أَبْوابَ کُلِّ شَیْ‌ءٍ»، زیرا چه بسا نعمت‌ها، ناپایدار و سبب غفلت و غرور و طغیان باشد. خداوند، این رفاه و گشایش کفّار را وسیله‌ى مهلت و پرشدن پیمانه‌ى آنان قرار داده است. بنابراین به هر نعمت ظاهرى نباید دل خوش کرد، زیرا اگر این نعمت‌ها براى مؤمنان باشد، مایه‌ى برکت است و اگر براى کفّار باشد، ناپایدار و وسیله‌ى قهر الهى است.
چرا برخی دعا‌ها مستجاب نمی‌شوند؟
امام صادق علیه السلام فرمودند: گاهى بنده‌اى از خداوند حاجت و تقاضایى دارد و خداوند دعایش را مستجاب مى‌کند و مقرّر مى‌شود که برآورده شود. امّا پس از آن، بنده گناهى را انجام مى‌دهد که موجب برآورده نشدن حاجتش مى‌شود. (تفسیر اثنى‌عشرى)
گشایش وضع مردم در دوران ظهور
در منابع روایی از پیامبر اکرم (صلی الله عیله و اله) در خصوص بهبود وضع معیشتی در دوران ظهور امام مهدی (علیه السلام) این چنین نقل شده است:
«عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ عَنِ النَّبِیِّ صلی الله و علیه وآله قَالَ یَتَنَعَّمُ أُمَّتِی فِی زَمَنِ الْمَهْدِیِّ علیه السلام نِعْمَةً لَمْ یَتَنَعَّمُوا قَبْلَهَا قَطُّ یُرْسَلُ السَّمَاءُ عَلَیْهِمْ مِدْرَاراً وَ لَا تَدَعُ الْأَرْضُ شَیْئاً مِنْ نَبَاتِهَا إِلَّا أَخْرَجَتْهُ.» (بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج۵۱، ص. ۸۳)
«ابو سعید خدرى از پیغمبر (صلی الله و علیه وآله) روایت نموده که فرمود: امت من در زمان مهدى چنان در فراخى معیشت بسر برند که هیچ گاه پیش از آن ندیده باشند. آسمان پى در پى برکات خود را براى آنان فرو می‌ریزد و زمین آنچه دارد بیرون می‌دهد.»
در قران و در آیه ۹۶ سوره اعراف می‌فرماید که اگر مردم شهر‌ها به خدا ایمان بیاورند و تقوای الهی را رعایت کنند برکات آسمانی و زمینی شامل حالشان می‌شود. حال سوال اینجاست که اگر ایمان و تقوا سبب نزول برکات است، پس چرا کشورهاى کافر، وضع بهترى دارند؟! نکته اینجاست که اوّلًا آن کشور‌ها از نظر علم و صنعت جلو هستند، ولى از نظر روحى و روانى آرامش ندارند. از این نظر آنان نیز مشکلات فراوانى دارند. ثانیاً: اغلب کشورهاى اسلامى، تنها نام اسلام را با خود دارند و قوانین و رهنمودهاى دین اسلام در آنجا حاکم نیست و در واقع آن دو شرط یعنی ایمان و تقوا را ندارند.
ضمنا آیه ۹۶ سوره اعراف مطابق روایات از مصادیق بارز زمان ظهور است. امام حسین علیه‌السلام در بیان آنچه هنگام ظهور امام زمان علیه السلام رخ مى‌دهد می‌فرماید:
امام حسین علیه‌السلام -فى بَیانِ ما یَحْدُثُ فى زَمَنِ ظُهورِ الاِْمامِ الْحُجَّةِ علیه السلام-: وَ لَتَنْزِلَنَّالْبَرَکَةُ مِنَ السَّماءِ اِلَى الاَْرْضِ حَتّى اِنَّ الشَّجَرَةَ لَتَقْصِفُ مِمّا یَزیدُ اللّه ُ. فی‌ها مِنَ الثَّمَرَةِوَ لَتُؤْکَلُ ثَمَرةُ الشِّتاءِ فِى الصَّیْفِ وَ ثَمَرَةُ الصَّیْفِ فِى الشِّتاءِ وَ ذلِکَ قَوْلُهُ تعالى: «وَ لَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُرى آمَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِم بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ وَ لکِن کَذَّبُوا (سوره مبارکه الأعراف آیه ۹۶)»
برکت از آسمان به سوى زمین فرو مى ریزد، تا آن جا که درخت از میوه فراوانى که خداوند در آن مى افزاید، مى شکند. (مردم) میوه زمستان را در تابستان و میوه تابستان را در زمستان مى‌خورند و این معناى سخن خداوند است که فرمود:
«و اگر مردمِ آبادى‌ها ایمان مى آوردند و تقوا پیشه مى کردند، برکت‌هایى از آسمان و زمین به روى آنان مى گشودیم، لیکن تکذیب کردند.» (مختصر بصائر الدرجات، صفحه ۵۱)
سه نکته:
نعمت با برکت و نعمت بی برکت!
در قرآن، دو نوع گشایش براى دو گروه مطرح است: الف: رفاه و گشایش براى خوبان که همراه با برکات است، «لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ». ب: رفاه و گشایش براى کفّار و نااهلان که دیگر همراه با برکت نیست، «فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أَبْوابَ کُلِّ شَیْ‌ءٍ»، زیرا چه بسا نعمت‌ها، ناپایدار و سبب غفلت و غرور و طغیان باشد. خداوند، این رفاه و گشایش کفّار را وسیله‌ى مهلت و پرشدن پیمانه‌ى آنان قرار داده است. بنابراین به هر نعمت ظاهرى نباید دل خوش کرد، زیرا اگر این نعمت‌ها براى مؤمنان باشد، مایه‌ى برکت است و اگر براى کفّار باشد، ناپایدار و وسیله‌ى قهر الهى است.
چرا برخی دعا‌ها مستجاب نمی‌شوند؟
امام صادق علیه السلام فرمودند: گاهى بنده‌اى از خداوند حاجت و تقاضایى دارد و خداوند دعایش را مستجاب مى‌کند و مقرّر مى‌شود که برآورده شود. امّا پس از آن، بنده گناهى را انجام مى‌دهد که موجب برآورده نشدن حاجتش مى‌شود. (تفسیر اثنى‌عشرى)
گشایش وضع مردم در دوران ظهور
در منابع روایی از پیامبر اکرم (صلی الله عیله و اله) در خصوص بهبود وضع معیشتی در دوران ظهور امام مهدی (علیه السلام) این چنین نقل شده است:
«عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ عَنِ النَّبِیِّ صلی الله و علیه وآله قَالَ یَتَنَعَّمُ أُمَّتِی فِی زَمَنِ الْمَهْدِیِّ علیه السلام نِعْمَةً لَمْ یَتَنَعَّمُوا قَبْلَهَا قَطُّ یُرْسَلُ السَّمَاءُ عَلَیْهِمْ مِدْرَاراً وَ لَا تَدَعُ الْأَرْضُ شَیْئاً مِنْ نَبَاتِهَا إِلَّا أَخْرَجَتْهُ.» (بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج۵۱، ص. ۸۳)
«ابو سعید خدرى از پیغمبر (صلی الله و علیه وآله) روایت نموده که فرمود: امت من در زمان مهدى چنان در فراخى معیشت بسر برند که هیچ گاه پیش از آن ندیده باشند. آسمان پى در پى برکات خود را براى آنان فرو می‌ریزد و زمین آنچه دارد بیرون می‌دهد.»
منبع: فردانیوز
سلام.مطلبی بسیارعالی وجمع وجوربودممنون