۴ نوع حجاب که در قرآن به آن اشاره شده است

حجاب در لغت به معنای پرده و پوشش آمده است. استعمال این کلمه، بیش‎تر به معنای چیزی است که مانع از رویت شود و از همین روست که قرآن در جایی عبارت «من وراء حجاب: از پسِ پوششی» (شوری: ۵۱) می‌آورد که کنایه از غیب و جایی است که قابل رویت نیست. در ادامه این مطلب را به نقل از سایت تسنیم می‌خوانیم.

در قرآن به کدام وجه حجاب اشاره شده است؟

واژه حجاب، به طور مطلق به معنای پوشش و به طور عَلَم (مشهور شده) برای رعایت امر خداوند در خصوص پوشش زن و مرد نامحرم در قبال یکدیگر است.

این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش می‎دهد که پرده، وسیله‎ی پوشش است، ولی هر پوششی حجاب نیست؛ بلکه آن پوششی حجاب نامیده می‎شود که از طریق پشت پرده واقع شدن صورت ‎گیرد.

حجاب، به معنای پوشش اسلامی بانوان، دارای دو بُعد ایجابی و سلبی است. بُعد ایجابی آن، وجوب پوشش بدن و بُعد سلبی آن، حرام بودن خودنمایی به نامحرم است؛ و این دو بُعد باید در کنار یکدیگر باشد تا حجاب اسلامی محقق شود؛ گاهی ممکن است بُعد اول باشد، ولی بُعد دوم نباشد، در این صورت نمی‎توان گفت که حجاب اسلامی محقق شده است.

اهمیت حجاب در آن جا اوج می‌گیرد که اولاً حجاب را مختص بانوان ندانیم، و ثانیاً در چند بخش تقسیم کنیم:

۱. حجاب و عفاف در پوشش: این همان چیزی است که توده مردم از آن مطلع هستند و بسیاری از بانوان متدیّن بر آن تاکید دارند. (نساء: ۵۹)

۲. حجاب و عفاف در گفتار: طرز سخن گفتن با نامحرم (چه سخن گفتن زن با مرد و چه بالعکس)، طوری که موجب عشوه، شوخی و سخنان زننده نباشد. (احزاب: ۳۲)

۳. حجاب در رفتار: همانطور که بر زن و مرد، پوششی از جانب خداوند واجب گردیده است، همانطور نیز، حفظ چشم از هر نگاهی بر مرد و زن مومن واجب گردیده است. (نور: ۳۱)

۴. حجاب در پندار: طوری که انسان خود را در افکار پلید و کثیف، غرق نگرداند و همیشه با توکل بر خدا، خود را از افکار سخیف، دور کند. (آل عمران: ۸)