نیویورک تایمز: استراتژی امنیت ملی ترامپ یک نمایش خنده دار است

به گزارش روز چهارشنبه ایرنا،' راجر کوهن' ستون نویس نیویورک تایمز در این دیدگاه آورده است: ««دولت ' ترامپ' استراتژی جدی امنیت ملی خود را معرفی کرد. این استراتژی نیست؛ یک نمایش فکاهی است.
این استراتژی به زیبایی شهادت می دهد که در تک تک موضوعات مطرح شده در این سند؛ میان ترامپ و تیم امنیت ملی اش چه تفاوت دیدگاه عمیقی وجود دارد.
از یک سو ترامپ در مقام رئیس جمهور از ابزار سیاست خارجی به عنوان طعمه ای برای تقویت پایگاه خود در میان رای دهندگانش استفاده می کند و از سویی هم افراد کابینه اش تقلا می کنند بلکه بتوانند جلوی وقوع 'آرماگدون' (جنگ آخر الزمانی) را بگیرند.
با کره شمالی شروع می کنیم؛ کشوری که زراخانه کوچک اما رو به رشد هسته ای اش تحت کنترل 'کیم جونگ اون' رهبرش قرار دارد. کیم جونگ اون هم همانقدر شکننده است که ترامپ است.
هفته گذشته 'رکس تیلرسون' وزیر خارجه آمریکا اعلام کرد که سیاست دولت ترامپ در قبال کره شمالی 'واقعی و کاملا شفاف است'.
او گفت :' ما آماده ایم هر زمان که کره شمالی علاقمند باشد با او گفت وگو کنیم و آماده ایم بی هیچ پیش شرطی برای اولین بار به آن کشور سفر کنیم'.
این صحبت هایی که تیلرسون مطرح کرد سه شنبه گذشته در 'شورای آتلانتیک' مطرح شده بود اما او روز جمعه گذشته در سازمان ملل پیش شرطهایی را برای گفت وگو با کره شمالی عنوان کرد.
او گفت:' کره شمالی باید دست از 'رفتارهای تهدیدآمیزش' بردارد تا بتواند وارد گفت و گو شود .
او ضمنا تاکید کرد که کره شمالی باید راهی برای بازگشت به میز مذاکرات پیدا کند و فشارها هم باید تا زمانی که این کشور خلع سلاح هسته ای نشده است ادامه پیدا کند.
تیلرسون گفت: ' یک فرضی وجود دارد مبنی بر اینکه در عالم واقعیت؛ هیچ گونه خلع سلاح هسته ای اتفاق نخواهد افتاد. اگر این یک پیش شرط باشد؛ مطلقا هیچ گفت وگویی هم در کار نخواهد بود'.
او اشاره کرد که 'آمریکا قفل شده و بیش از حد بار بر دوش او تحمیل شده است'.
اینکه از قبل هم مشخص بود.نکته قابل توجه در این بحث این است که حین سخنرانی تیلرسون در سازمان ملل ' نیکی هیلی' سفیر آمریکا در این سازمان در جلسه حضور نداشت.
نکته امیدوار کننده این است که هیلی و تیلرسون هردو رقیب هم اند. بعضی ها تیلرسون را مرده ای که در خواب راه می رود می شناسند و گمانشان این است که هیلی می خواهد جای او را در دولت بگیرد.
اما حالا با نیم نگاهی به استراتژی ترامپ دریافتیم که فشار بر روی کره شمالی سه جزء اصلی دارد: چین؛ چین؛ چین.
استراتژی جدید امنیت ملی ترامپ کشور چین را ' یک حریف استراتژیک' معرفی می کند. این سند می گوید که چین به خاطر تقلب و تجاوزگری اقتصادی اش، با شدت عمل آمریکا روبرو خواهد بود.
چه انطباق زمانی جالبی.
ترامپ در این سند استراتژی خود دارد از 'شی ' تقاضا می کند که صدور نفت خام به کره شمالی را قطع کند.
رییس جمهور ما فکر می کند همه دعوت او را اجابت خواهند کرد؛ چون این کلام ترامپ است.
سلام! شما می خواهید لطفی بکنید. جلوی جنگ را بگیرید.
جنگ با کره شمالی، پاره کردن توافق هسته ای، به رسمیت شناختن 'بیت المقدس' به عنوان پایتخت اسرائیل (رژیم صهیونیستی) و وعده انتقال سفارتخانه آمریکا از 'تل آویو' به قدس در یک روزی در آینده. همه اینها خوش خدمتی ترامپ به پایگاه انتخاباتی اش است. البته می دانیم که کلام همیشه جلوتر از عمل حرکت می کند. اصولا در دنیای ترامپ؛ همه چیز بر این روال پیش می رود.
و اما در خصوص هیلی و صحبتهایی که روز پنجشنبه گذشته در یک پایگاه نظامی در واشنگتن راجع به ایران مطرح کرد و گفت که موشک پرتاب شده به عربستان ساخت ایران بوده است، لازم است یک سابقه ای از موضوع در مورد ایران بیان کنم.
توافق هسته ای ایران برنامه هسته ای این کشور را در چارچوب یک بازرسی تضمین شده و سخت بین المللی درآورده است و راه رسیدن ایران به بمب را بسیار دورتر از قبل کرده است. در ازاء آن؛ ایران هم از مزیت برداشته شدن تحریمها بهره مند شد. این توافق خوب کار می کند.
این توافق مطلقا منجر به برقرار شدن یک رابطه عاشقانه میان آمریکا و ایران نمی شود. مطلقا سیاستهای ایران را در سوریه تعدیل نمی کند.
این توافق فقط جلوی هسته ای شدن ایران را می گیرد. پاره کردن توافق، یک خطای استراتژیک عظیم است.
تیلرسون خوب به این حقیقت واقف است و به همین دلیل سخت تلاش می کند توافق حفظ شود.
ترامپ؛ توافق هسته ای را 'بدترین توافقی که تا به حال به مذاکره گذارده شده است' نامیده است.
ترامپ در ماه اکتبر هم آن را تائید نکرد و به کنگره 60 روز مهلت داد تا در باره بازگشت تحریمها تصمیم گیری کند. کنگره این کار را نکرد و کاخ سفید هم ظاهرا چندان عجله ای برای بازگرداندن تحریمها ندارد.
به یاد داشته باشیم؛ قیل و قال راه انداختن اما عمل نکردن؛ تنها ویژگی قابل فهم 'استراتژی امنیت ملی ' ترامپ است.
تا نیمه دسامبر؛ ترامپ مهلت دارد تصمیم بگیرد آیا فسخ دوباره قانون تحریمهای ایران را امضا کند یا نه. حدس من این است که ترامپ توافق را منفجر نخواهد کرد.
اما به هر حال دولت ترامپ دارد مرور می کند ببیند آیا جلوی قرارداد 20 میلیارد دلاری 'بوئینگ' برای فروش چندین فروند هواپیمای مسافربری به ایران را بگیرد یا نه.
سیاست آمریکا در این موضوع چیست؟ نشان دادن یک خصومت سنگدلانه با ایران. پاره نکردن توافق هسته ای. جلوگیری از وقوع یک بلای بس عظیم.
همچنان همه چیز روشن است. هیلی در صحنه ظاهر شد و قطعاتی از موشکهایی را نشان داد. اما این تصاویر و عکسهای به نمایش گذاشته شده، مطلقا مدرک قانع کننده ای برای اثبات جرم نقض قوانین بین الملل در مورد ایران نیست.
چه نمایش جالبی!
در موضوعاتی شامل: توافق هسته ای؛ مناقشه اسرائیل- فلسطینیان و دعوای عربستان - قطر؛ دولت ترامپ همه جا حضور دارد.
همانطور که تیلرسون هم هفته گذشته بدان اشاره کرد؛ 'دیپلماسی؛ بال ندارد'.
مطلقا تعجب آور نیست. دیپلماسی استراتژی امنیت ملی هم ندارد. این فقط شلیک خنده است.»»