نقد فرار از مشکلات پرسپولیس توسط طاهری!

گزارش - تحریریه پارسینه | علی اکبر طاهری یکی از مدیرانی است که به دلیل قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر و سایر موفقیت های این دو سال و تمدید قرارداد با برانکو و همچنین حفظ بازیکنان دلخواه سرمربی، مورد حمایت اکثریت هواداران ارتش سرخ است اما او را می‌توان یکی از مدیران این باشگاه نامید که حداقل تحت فشار و بحران نمی تواند تصمیم درستی بگیرد.

طاهری در حساس ترین مقطع فصل به صورت شفاهی استعفا داد و به کربلا رفت. استعفایی که پیش از سفر بیست روزه او به کربلا به‌صورت شفاهی مطرح شد. وزارت ورزش بلافاصله اعلام کرد که به‌صورت رسمی و کتبی استعفایی از طاهری به دستش نرسیده و بیست و چهار ساعت بعد مخالفتش را علنی کرد.

از سویی تناقض در صحبت‌های اعضای هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس در واکنش به‌دلیل یا دلایل این استعفا، حسابی توی ذوق می‌زند. یکی صحبت از مرخصی طاهری می‌کند، دیگری می‌گوید خسته شده و کم آورده و یکی دیگر قوانین را سد راه ادامه فعالیت این مدیر می‌داند. در واقع هیچ چیز شکل و شمایل استاندارد و اصولی ندارد.

شاید این گونه استعفاها پیش پا افتاده و خیلی هم طبیعی باشد! با تمام این اوصاف برای دلیل استعفای طاهری موارد زیادی عنوان شده و هیچ کدام هم تأیید نشده است. سازمان بازرسی و منع فعالیت بازنشسته‌ها، مشکلات مالی و اداری باشگاه، بدهی‌های سنگین انباشت شده، اختلاف با اسپانسر، عدم تمایل وزارت ورزش، خستگی، مرخصی و... اینها دلایلی است که برای استعفای طاهری عنوان یا گمانه زنی شده است، اما نکته حائز اهمیت دلیل استعفای طاهری نیست بلکه موضوع پراهمیت زمان این تصمیم است؛ زمانی که قطعاً باید آن را جزو مقاطع حساس و سرنوشت ساز باشگاه دانست.

از سویی این باشگاه از دو پنجره نقل و انتقالاتی محروم است و تنها می‌تواند در روزهای محدود باقی مانده بازیکن آزاد جذب کند؛ روزهایی که حدود نیمی از آن، آقای طاهری در سفر زیارتی کربلا خواهد بود. پرسپولیس برای گذر از این پرتگاه نیازمند تلاش بیشتر و منسجم مسئولانش است، نه اینکه مدیرعامل بدون اعلام دلیل روشنی به یکباره استعفا کند و برود مسافرت. جالب اینکه بلافاصله برخی رسانه‌ها هم شروع به خبرسازی و نام‌های جایگزین را مطرح کردند تا با جا انداختن آن در ذهن هواداران و مردم، مسیر را هموار کنند و از آب گل آلود ماهی درشت خود را بگیرند.با شرایط موجود تنها می‌توان گفت که بازهم قصه همیشگی و تکراری تجربه شده در دو باشگاه بزرگ ایران؛ نگرانی هوادار از آینده غبارآلود تیمش.