نظام آموزشي ايران بيگانه با بازيهاي سنتي
خبرگزاري ميراث فرهنگي ـ گروه فرهنگ و هنر ـ هجوم اسباب بازيهاي پر زرق وبرق، بازيهاي الکترونيک، بي تفاوتي نها دهاي فرهنگي و بي توجهي نسبت به آموزش مستمر بازيهاي سنتي، موجب کمرنگ شدن اين نوع بازيها شده است؛ از سوي ديگر زندگي درآپارتمانهاي کوچک و تغيير شرايط زندگي هم بهانهاي بيش نيست چراکه بازيهاي سنتي، در هر مکان و زمان و با کمترين امکانات و دسترس ترين وسايل قابل اجرا هستند. اينگونه بازيها سه نسل را کنار هم مينشانند و قابليت و تنوعي که در اين بازيها وجود دارد موجب مي شود همه از انجامش لذت ببرند.
فاطمه بدرطائفي، از جمله کساني است که به گردآوري بازيهاي محلي و آموزش آن در قالب کتاب پرداخته است. وي ميگويد: اينگونه از بازيها با همه ظرفيتها و قابليتهاشان در حال فراموشي هستند و سازمان و نهادهاي متولي چون ميراث فرهنگي، کميته ورزشهاي محلي، آموزش و پرورش، صدا و سيما و کانون پرورش فکري کودکان و نوجوانان بايد به بازيهاي سنتي توجه کنند.
نويسنده کتاب «بازيهاي محلي براي کودکان» براين باور است که گرچه شرايط زندگي امروز متفاوت با گذشته است و اغلب کودکان در آپارتمان زندگي ميکنند اما هنوز ميتوان بازيهاي سنتي چون سنگپران را به بچهها اموزش داد و مهدکودکها و آمادگيها، بهترين مکان براي آموزش و انتقال اين بازي ها به کودکاني است که از صبح تا شب، پاي کامپيوتر مينشينند و خود را با بازيهاي رايانهاي سرگرم ميکنند.
به گفته بدرطائفي، آموزش و پرورش، يکي ديگر از مراکزي است که نقش موثر در آموزش، حفظ و انتقال بازيهاي سنتي دارد. بچهها ميتوانند در کلاس ورزش خود با بازيهاي سنتي آشنا شوند. اما مساله اينجاست که معلمان با اين نوع بازيها آشنا نيستند و آموزش و پرورش هم ضرورتي نميبيند که اينگونه بازيها را به دانشاموزان آموزش دهد بازيهايي که بچهها را با زندگي اجتماعي آشنا ميکند.
او بازيها را در شمار ميراث معنوي ايرانيان بهشمار ميآورد و ميگويد: سنتهاي شفاهي، هنرهاي نمايشي چون موسيقي و رقص و تئاتر، آيينها و رويدادها، دانشها و تجارب اجتماعي مرتبط با طبيعت و هستي و همچنين صنايع سنتي، مراسم و مناسک ويژه محلي، ورزشها و بازيها و رقصهاي محلي در شمار ميراث معنوي مردم يک سرزمين هستند که بايد شناسايي و گردآوري شوند. قابليت ثبت بازيهاي سنتي در فهرست اين گونه ميراث وجود دارد اما بهنظر ميرسد سازمان ميراث فرهنگي تاکنون توجه جدي و ويژهاي به بازيهاي سنتي و محلي نداشته است.
فاطمه بدرطائفي براين باور است که اگرچه سازمان ميراث فرهنگي ميتواند به انتشار و ثبت بازيها بپردازد اما زندهماندن و رواج دوباره اين بازيها، نيازمند يک عزم ملي است و همه سازمانهاي مرتبط بايد به اين مساله توجه کنند. آموزش و پرورش ميتواند به آموزش بازيها به آموزگاران و انتقال آن به بچهها بپردازد؛ کانون پرورش فکري و مراکز پويانمايي ميتوانند به توليد بازيهاي رايانهاي توجه کنند يا کميته بازيهاي محلي ميتواند مسابقاتي را در ايام مختلف سال در شهرهاي متعدد برگزار کند تا از سرعت کمرنگ شدن اين نوع بازيها کاسته شود.
فاطمه بدرطائفي، از جمله کساني است که به گردآوري بازيهاي محلي و آموزش آن در قالب کتاب پرداخته است. وي ميگويد: اينگونه از بازيها با همه ظرفيتها و قابليتهاشان در حال فراموشي هستند و سازمان و نهادهاي متولي چون ميراث فرهنگي، کميته ورزشهاي محلي، آموزش و پرورش، صدا و سيما و کانون پرورش فکري کودکان و نوجوانان بايد به بازيهاي سنتي توجه کنند.
نويسنده کتاب «بازيهاي محلي براي کودکان» براين باور است که گرچه شرايط زندگي امروز متفاوت با گذشته است و اغلب کودکان در آپارتمان زندگي ميکنند اما هنوز ميتوان بازيهاي سنتي چون سنگپران را به بچهها اموزش داد و مهدکودکها و آمادگيها، بهترين مکان براي آموزش و انتقال اين بازي ها به کودکاني است که از صبح تا شب، پاي کامپيوتر مينشينند و خود را با بازيهاي رايانهاي سرگرم ميکنند.
به گفته بدرطائفي، آموزش و پرورش، يکي ديگر از مراکزي است که نقش موثر در آموزش، حفظ و انتقال بازيهاي سنتي دارد. بچهها ميتوانند در کلاس ورزش خود با بازيهاي سنتي آشنا شوند. اما مساله اينجاست که معلمان با اين نوع بازيها آشنا نيستند و آموزش و پرورش هم ضرورتي نميبيند که اينگونه بازيها را به دانشاموزان آموزش دهد بازيهايي که بچهها را با زندگي اجتماعي آشنا ميکند.
او بازيها را در شمار ميراث معنوي ايرانيان بهشمار ميآورد و ميگويد: سنتهاي شفاهي، هنرهاي نمايشي چون موسيقي و رقص و تئاتر، آيينها و رويدادها، دانشها و تجارب اجتماعي مرتبط با طبيعت و هستي و همچنين صنايع سنتي، مراسم و مناسک ويژه محلي، ورزشها و بازيها و رقصهاي محلي در شمار ميراث معنوي مردم يک سرزمين هستند که بايد شناسايي و گردآوري شوند. قابليت ثبت بازيهاي سنتي در فهرست اين گونه ميراث وجود دارد اما بهنظر ميرسد سازمان ميراث فرهنگي تاکنون توجه جدي و ويژهاي به بازيهاي سنتي و محلي نداشته است.
فاطمه بدرطائفي براين باور است که اگرچه سازمان ميراث فرهنگي ميتواند به انتشار و ثبت بازيها بپردازد اما زندهماندن و رواج دوباره اين بازيها، نيازمند يک عزم ملي است و همه سازمانهاي مرتبط بايد به اين مساله توجه کنند. آموزش و پرورش ميتواند به آموزش بازيها به آموزگاران و انتقال آن به بچهها بپردازد؛ کانون پرورش فکري و مراکز پويانمايي ميتوانند به توليد بازيهاي رايانهاي توجه کنند يا کميته بازيهاي محلي ميتواند مسابقاتي را در ايام مختلف سال در شهرهاي متعدد برگزار کند تا از سرعت کمرنگ شدن اين نوع بازيها کاسته شود.
ارسال نظر