چکیده دیدگاههای نامزدهای انتخابات نهم ریاست جمهوری

چكيده ميثاق نامه وديدگاه هاى ۸ كانديداى انتخابات نهم

عهد بستن و نشستن پاى يك ميثاق با مردم سنتى است كه خاتمى پايه گذارى كرد و اكنون هر هشت كانديداى انتخابات نهم اين سنت را استمرار مى بخشند. ميثاق نامه كانديداهاى انتخابات پيش رو، نه تنها مفهومى از مفاهيم بلند اصلاح طلبى
و دموكراسى خواهى را بر پيشانى خود دارد بلكه مفاد و محورهاى مندرج در اين ميثاق نامه كانديداها بدون استثنا الهام گرفته از همان اصولى است كه خاتمى در مانيفست خودارائه كرده است زيرا كه كليد واژه هر كدام از اين ميثاق ها مردم، حقوق شهروندان و ترويج و توسعه آزادى است.

• اميد است با رأى شما ميثاقى مجدد و پيمانى دوباره ميان ما برقرار شود و فرصتى به دست آيد تا در پناه اسلام و قرآن و با كار و تلاش، براى سربلندى كشور عزيزمان ايران تحولى بزرگ را رقم بزنيم
ميثاق نامه اكبر هاشمى رفسنجانى: برنامه اى كه من در دوره جديد نامزدى رياست جمهورى عرضه كرده ام ملت ايران را برابر يك طرح گذار به توسعه دموكراتيك و پايدار قرار مى دهد.
قدرتهاى بزرگ تلاش مى كنند تا جهان جديد را در هراس از تروريسم به دامان امپرياليسم برانند، اما جمهورى اسلامى ايران مى تواند ثابت كند كه اين هردو، انحرافى برسرراه سعادت بشراست. توسعه اقتصادى كه در شعار سازندگى متبلور است و توسعه سياسى كه اصل ان بردموكراسى استوار مى گردد از دو جهت با دوگانه تروريسم و امپرياليسم در ستيزاند. سازندگى با استقرار حداقل معيشت و بسط آن به رفاه اجتماعى و عدالت، مانع از تحقيرهايى مى شود كه با كاشتن بذر نفرت و خشونت امنيت شهروندان جهان را تهديد مى كند و دموكراسى با استقرار مشروعيت و مقبوليت و ايجاد همبستگى ملى مانع از پيدايش دور جديد استعمار در جهان مى شود.
وظيفه دولت ايجاد امنيت براى رشد خلاقيتهاى فردى و جمعى و بروز استعدادها و برداشتن موانع از سرراه نوآورى، با كمترين هزينه ممكن براى كشور و مردم است. كوچك كردن دولت به معناى ضعيف كردن آن نيست. برداشتن بار سنگين دولت در حوزه تصدى هاى اقتصادى و فرهنگى عملاً به تقويت نقش آن در اعمال حاكميت، ديپلماسى فعالتر و تحقق منافع ملى حداكثر، منجر خواهد شد. همچنين تمركززدايى به شهرهاى كوچك و بزرگ دور از مركز مجال تنفس و توسعه خواهد داد و زمينه رشد نيروهايى را كه هم اكنون در حاشيه مانده اند فراهم مى سازد.
دولت مى تواند با كاستن از بار اضافى، جامعه مدنى را مستقل و آزاد سازد و خود در مقام كارگزار ملت، صرف نظر از جناح ياحزبى كه به او رأى داده است، منافع و امنيت ملى كشور را در سطح داخلى، منطقه اى و جهانى پيگيرى كند. افزون بر اين دولت ملى مى تواند با تقويت نقش خود در حوزه هايى مانند تأمين اجتماعى، آموزش و پرورش، بهداشت، منابع طبيعى و محيط زيست، درمواردى كه بيم آن مى رود خصوصى سازى اقتصاد به اقشار كم درآمد جامعه و توازن و تعادل اجتماعى آسيب برساند، همانند حامى بزرگ و نماينده وجدان عمومى كار ساز باشد. در اين رويكرد، آموزش و پژوهش كليد توسعه است و تحقيقات علمى و توسعه فناورى از مهترين منابع ملى تلقى مى شود.
آنچه به عنوان برنامه اجمالى من در انتخابات آينده رياست جمهورى عرضه مى شود، ميثاق نوين اينجانب با ملت ايران است. روشن است كه اين سند نبايد به عنوان برنامه اى جامع مورد ارزيابى قرار گيرد، زيرا رعايت اختصار را لازم مى دانستم. از سوى ديگر وجود سند چشم انداز بيست ساله و برنامه چهارم توسعه ضرورت ارائه يك برنامه جامع در اين شرايط را منتفى مى سازد. در اين مختصر، سعى كرده ام تحليلى كوتاه از مهمترين چالشها، فرصتها و مباحث اصلى اداره كشور را ارائه كنم و مؤثرترين راهبردها را براى دستيابى به اهداف توسعه ملى در چارچوب سند چشم انداز بيست ساله و برنامه پنج ساله چهارم معرفى نمايم. اين برنامه مجمل، در چهارده سرفصل تنظيم گرديده و در آن توجه ويژه اى به شش موضوع توسعه منابع انسانى، عدالت اجتماعى، امنيت ملى و فردى و اجتماعى، تداوم سازندگى كشور، كوچك كردن اندازه دولت در عين افزايش كارآمدى آن و بالاخره كسب جايگاه شايسته در جهان شده است. البته اجراى اين برنامه و اعمال راهبردهاى ذكر شده در آن، نيازمند الزاماتى است كه در موقع خود با شما مردم شريف و فهيم درميان خواهم گذاشت.
اميد است با رأى شما ميثاقى مجدد و پيمانى دوباره ميان ما برقرار شود و فرصتى به دست آيد تا در پناه اسلام و قرآن و با كار و تلاش، براى سربلندى كشور عزيزمان ايران تحولى بزرگ را رقم بزنيم. منابع انسانى: گسترش و بهبود آموزش و سلامت با هدف دسترسى به استانداردهاى جهانى، - علم و فناورى: تقويت مبانى علمى و تكنولوژيك كشور، اقتصاد و اشتغال: استقرار نظامى پويا بر اساس ايجاد فرصت مشاركت وسيع براى مردم و تعامل مثبت با جهان، تأمين اجتماعى: بهبود كيفيت و گسترش بر اساس بهره مندى اقشار كم درآمد، دولت: سياستگذار و مجرى كارآمد براى ارتقاى رضايت مندى جامعه، تمركز زدايى: اعطاى اختيارات بيشتر به مناطق و دستيابى به توازن منطقه اى، فرهنگ و هنر: زندگى سرشار از معنويت و نشاط در پرتو توسعه فرهنگ و هنر، توسعه اجتماعى: امنيت، آسودگى خاطر، همدلى جمعى و غرور شهروندى، توسعه سياسى: مشاركت مردم در امور سياسى و تعميق سازماندهى سياسى جامعه، جوانان: سرمايه ارزشمند كشور و حلقه اتصال به آينده پراميد، زنان: افزايش مشاركت و توسعه مسؤوليت پذيرى، ورزش و تربيت بدنى: زسستى كژى زايد و كاستى، محيط زيست و منابع طبيعى: تقويت و توسعه قابليتهاى طبيعى كشور، تعامل بين المللى: كسب جايگاه شايسته در جامعه جهانى

• من مهدى كروبى با ارائه اين عهدنامه به پيشگاه ملت بزرگ ايران
بر مفاد آن تعهد مى كنم و خداوند متعال را بر اين تعهد گواه و ناظر قرار
مى دهم. «و هو خير الناظرين».
مهدى كروبى با صدور ميثاق نامه اى در ۱۲ بند التزام خويش را در رسيدن به اهداف مشخص شده در اين بندها اعلام كرد و بر حق پيگيرى شعارهاى انتخاباتى توسط مردم تأكيد نمود.
من مهدى كروبى با ارائه اين عهدنامه به پيشگاه ملت بزرگ ايران بر مفاد آن تعهد مى كنم و خداوند متعال را بر اين تعهد گواه و ناظر قرار مى دهم. «و هو خير الناظرين».
۱- حقوق اساسى ملت
اجراى دقيق اصول قانون اساسى در قوه مجريه و تلاش در جهت قانونمند كردن ساير قوا و نهادها و ارائه گزارش مستمر از تخلفات احتمالى از قانون اساسى به مردم بويژه پيگيرى و اجراى اصول معطل مانده يا ناقص اجرا شده آن (نظير تربيت بدنى رايگان و آموزش رايگان در اصل ۳ و دفاع از حقوق قوميت ها و اقليت هاى مذهبى در چهارچوب اصول (۱۵ و ۱۹) و مبارزه با هرگونه تضييع حقوق شهروندى، نقض حقوق بشر، تعرض به حيثيت افراد، تفتيش عقايد، احضار و جلب غيرقانونى افراد و برگزارى محاكمات بدون هيأت منصفه و پاسدارى از آزادى هاى قانونى، فردى، آزادى قلم، مطبوعات و خبرنگاران و حقوق كليه گرايش هاى سياسى و حتى دگرانديشان و همچنين تلاش در جهت بازگرداندن مفهوم نظارت بر انتخابات به معناى حقيقى آن مورد نظر خبرگان اول قانون اساسى.
۲- اصلى ترين سياست توانمندسازى در بخش اقتصاد
۳- اجراى نظام ملى سلامت براى همه ملت ايران
۴- آموزش (يكى از پيش شرط هاى موفقيت در رقابت اقتصاد جهانى و تحقق جامعه مدنى)
۵- معاضدت حقوقى (يكى از پيش شرط هاى عدالت و جامعه مدنى)
۶- گردشگرى (محورى براى رونق اقتصادى و اشتغال)
۷- ايجاد مركز جامع مديريت و صندوق حمايت از نخبگان
۸- تأمين حقوق زنان (ضرورتى كه به آن توجه نشده است) از جمله:
الف) افزايش سهم زنان در هيأت دولت و در مديريت هاى عالى و ميانى و اقتصاد ملى از طريق ايجاد فرصت هاى برابر شغلى. ب) توسعه امكانات فرهنگى، تفريحى و ورزشى و پيش بينى فضاهايى باز و آزاد در زمينه هاى ذكر شده، مطابق با ضوابط قانونى و شؤونات جامعه. ج) توسعه كمى و كيفى بيمه هاى خاص زنان سرپرست خانوار از طريق ارائه لوايح مناسب به منظور تأمين حداقل معيشت براى آنان.
د) حمايت حقوقى از زنان به منظور جلوگيرى از تضييع حقوق آنان در دعاوى خانوادگى و تلاش در جهت اصلاح قوانين حقوقى خانواده در مواردى كه نسبت به زنان تبعيض مشاهده مى شود.
۹- توجه ويژه به جوانان (ضرورت اجتماعى جامعه امروز ايران) با هدف ارتقاى توانمندى ها و صلاحيت ها و ايجاد بسترهاى مورد نياز فعاليت جوانان در دستور كار دولت مقتدر است:
الف) تغيير جهت گيرى آموزش هاى بخش رسمى و غيررسمى متناسب با نياز بازار كار به منظور به روز كردن مهارت ها و تخصص هاى جوانان. ب) بسترسازى براى تشكيل و توسعه نهاد هاى مدنى و NGO ها با عضويت جوانان براى پيگيرى مؤثر مطالبات توسط خود آنان. ج) توسعه و تسهيل امكانات ارتباطاتى و اطلاعاتى و گسترش فرصتهاى شغلى در حوزه فناورى اطلاعات و ارتباطات و اينترنت (نظير IT و ICT). د) مبارزه شديد با شيوع مصرف مواد مخدر از طريق آگاهى بخشى به جوانان و مقابله با سوداگران مرگ به عنوان اقدامى ضربتى تا به بار نشستن برنامه هاى اقتصادى، فرهنگى و رفاهى كه حل معضلات اساسى جوانان را هدف قرار داده.
۱۰- توسعه فرهنگى و توجه به ارزش ها
۱۱- مقابله با ناكارآمدى و فساد ادارى.
۱۲- سياست خارجى.
* ترديد ندارم كه با اجرايى شدن جزئيات برنامه هايى كه شرح محورهاى دوازده گانه آن ذكر گرديد و همچنين پيگيرى اهداف چشم انداز ۲۰ ساله كه پس از تصويب در مجمع تشخيص مصلحت نظام به تصويب نهايى مقام معظم رهبرى رسيده و برنامه چهارم توسعه، نه تنها نرخ بيكارى در پايان عمر چهار ساله دولت مقتدر به ميزان قابل توجهى كاهش خواهد يافت، بلكه علائم و آثار ديگرى نيز در جامعه قابل مشاهده مى شود كه جزئيات آن در برنامه هاى تكميلى به استحضار ملت شريف خواهد رسيد.

• براى ايفاى رسالت تاريخى فرزندان ايران، بر آن هستم تا با ارائه برنامه اى واقع بينانه و همه جانبه و با استفاده از همراهى همكارانى مؤمن، توانمند، صبور و مقاوم تمام تلاش خود را براى تحقق آن به كار بنديم
برنامه پيشنهادى مصطفى معين با عنوان «اصلاحات گامى به پيش»: در اين كليات كه با شعار «مى سازمت وطن»، «شهروند توانمند - دولت كارآمد» و « توسعه دانايى محور، دموكراتيك همه جانبه و پايدار» آغاز شده، ديدگاه هاى وى در ارتباط با مسائل سياسى، اقتصادى، فرهنگى، اجتماعى و غيره بيان شده است.
** اهداف:
دموكراتيك كردن ساختار قدرت، تأمين حقوق مدنى، سياسى، اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى همه ايرانيان بر اساس تفسير حقوق بشرى از قانون اساسى ايران و اعلاميه جهانى حقوق بشر ، حمايت همه جانبه از آزادى تأسيس نهادى مدنى و رفع موانع فعاليت آنها ، اصلاح ساختار اقتصادى، اصلاح ساختار بوروكراتيك.
** گزيده راهبردها و راهكارها:
- مقابله با نقض حقوق بشر و تأسيس معاونت حقوق بشر براى پيگيرى سازمان يافته اين موضوع.
حفظ حريم خصوصى تمام شهروندان ايرانى و عدم دخالت نهادهاى حكومتى در حوزه خصوصى جوانان.
حمايت از حقوق دگرانديشان ملتزم به رعايت قانون براى فعاليت سياسى و اجتماعى مسالمت آميز.
برگزارى انتخابات آزاد و اجراى اصل ۵۹ قانون اساسى در رابطه با همه پرسى. دفاع از آزادى بيان و مطبوعات و لغو اشكال مختلف سانسور در عرصه هاى مختلف فرهنگ و هنر.
توسعه سرمايه گذارى خارجى و داخلى براى حل مشكل بيكارى. توسعه و تقويت نظام جامع و كارآمد رفاه و تأمين اجتماعى. اصلاح قوانين تبعيض آميز درباره زنان. پذيرش اصل تبعيض مثبت درباره زنان.
دفاع از حقوق برابر همه اقوام و مذاهب كشور.
بازبينى و اصلاح نظام وظيفه و نظام ورودى آموزش عالى (كنكور).
تأسيس پارلمان معلمان.
درمان اورژانس رايگان. كاهش هزينه هاى درمانى.
تنش ز دايى، اعتمادسازى، عادى سازى روابط و پايان دادن به تخاصم تبليغاتى در عرصه بين المللى.
تغيير نگرش توطئه اى و توهمى به تعامل و گفت وگو با رقابت مسالمت آميز در عرصه سياست خارجى.
مقدمه:
با آگاهى به ۱) سابقه پرافتخار تمدن و فرهنگ پرآوازه ايران كه از همه عوامل توسعه اى برخوردار است و موقعيت ژئوپلتيكى استثنايى دارد. ۲) توسعه شگفت انگيز جهان در سايه بهره گيرى از عقلانيت، علم، انسان گرايى وجهان گرايى. ۳) جايگاه نامناسب كشور در فرآيندهاى جهانى و لزوم جبران عقب ماندگى ها. ۴) ناكامى برنامه ريزى ها، عليرغم برخوردارى از سابقه طولانى در برنامه ريزى و همچنين عدم تحقق كامل اهداف برنامه هاى توسعه.
۵) اين كه ناكامى ها بيش از آن كه حاصل عوامل نظرى و فنى باشد، معلول ساختار غيردموكراتيك قدرت و بوروكراسى ناشى از آن است كه برنامه ريزى را در كشور دشوار مى كند. ۶) ضرورت حكمرانى خوب. ۷) ضرورت استفاده از همه توانمندى هاى داخلى در كنار بهره گيرى از دانش مديريت، فناورى و سرمايه جهانى. ۸) لزوم توسعه همه جانبه و توجه به امنيت پايدار، آزادى، عدالت و رفاه. ۹) تجربه ۲۷ ساله جمهورى اسلامى ايران در اداره كشور و تجربه ارزشمند و گرانسنگ دوران اصلاحات.
****
براى ايفاى رسالت تاريخى فرزندان ايران، بر آن هستيم تا با ارائه برنامه اى منسجم، واقع بينانه و همه جانبه و با استفاده از همراهى همكارانى متخصص، مؤمن، توانمند، صبور و مقاوم تمام تلاش خود را براى تحقق آن به كار بنديم.
اساس اين برنامه ها معطوف خواهد بود به:
۱) دموكراتيك كردن ساختار قدرت ۲) اصلاح ساختار بوروكراتيك ۳) تقويت و حمايت همه جانبه از آزادى تأسيس نهادهاى مدنى و رفع موانع فعاليت آنها ۴) اصلاح ساختار اقتصادى ۵) تأمين حقوق مدنى، سياسى، اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى همه ايرانيان بر اساس تفسير حقوق بشرى از قانون اساسى ايران و اعلاميه جهانى حقوق بشر.

• « منشور انتخاباتى من»
با جهت گيرى تأمين رفاه همگانى تنظيم شده است كه ملت بزرگوار ايران بدنبال برپا نمودن شرايطى است كه در آن رفاه، آزادى، ايمان، عشق و غرور ملى تأمين مى شود.
برنامه محسن مهرعليزاده: حكيمان گفته اند انسانهاى اصيل افرادى هستند كه براى گفته خويش دليل اقامه مى كنند و هر گاه با گفتارى مواجه شوند صرفنظر از قائل آن، دليل مطالبه مى نمايند.
بسى فرخنده و نيكو است كه امروز ملت بزرگوار ايران براى اتخاذ تصميم در خصوص ماهيت رأى خويش در نهمين دوره انتخابات رياست جمهورى از كانديداهاى اين عرصه، برنامه و استراتژى نيل به آن را طلب مى كند و اين مهم از نشانه هاى ارتقاى فكرى و تعالى فرهنگى يك ملت است.
روشن است كه مطالبه برنامه و استراتژى نيل به آن صحنه انتخابات را به ميدان رقابت انديشه ها تبديل مى كند و از اينرو، هم دامنه انتخاب ملت را فراختر مى سازد و هم فرصتى گرانقدر براى افرادى است كه ايده هاى نو، سنجيده، پرجاذبه و عملى عرضه مى كنند. در همين راستا اينجانب با تكيه بر تجارب علمى و مديريتى خود از بيست و پنج سالگى كه طيفى از مسؤوليت هاى مختلف از سطح كارشناسى، مهندسى و مديريت اجرايى فنى تا معاونت رياست جمهورى را شامل مى شودو همچنين تجربيات و ايده هاى نوين جمعى از همفكران علمى و همكاران اجرايى، موقعيت فعلى را عرصه مناسبى مى دانم تا چكيده دانش و تجربه خويش در خصوص شرايط كنونى كشور و نحوه حركت به سوى آينده اى بهتر را به حضور ملت شريف ايران عرضه كنم و از قضاوت و داورى اين ملت بزرگ كه علاوه بر برنامه و استراتژى، خواهان اقتدار قوه مجريه در فرايند اجراى برنامه ها بوده ودر صدد انتخاب يك رئيس جمهور توانمند هستند، قرار دهم تا در خصوص آنچه كه انديشيده ايم و به تجربه اندوخته ايم به نحو مطلوبى بهره جوييم.
آنچه در اين نوشتار، تحت عنوان « منشور انتخاباتى » با جهت گيرى توسعه پايدار و تأمين رفاه همگانى تقديم مى شود در واقع عصاره سالها پژوهش علمى و مديريت اجرايى است و با ايمان به اين امر تنظيم شده است كه ملت بزرگوار ايران بدنبال برپا نمودن شرايطى است كه در آن رفاه، آزادى، عقلانيت، ايمان، عشق، امنيت و غرور ملى دركنار يكديگر تأمين مى شود.
اطمينان دارم كه با كمك ايزد توانا، دست دردست هم، آرمان ملت بزرگ ايران را در عرصه كشور پهناور و زرخيزمان تحقق خواهيم بخشيد.
موانع تحقق اهداف و مقاصد برنامه ها:
الف - كاستى هاى نظرى ب- ضعف هاى نظام مديريت ج - شقاقهاى سياسى و عدم شكل گيرى احزاب و فعاليتهاى حزبى
«دولت رفاه» به منزله نظريه بهبود شرايط: چارچوب فكرى كه در اين برنامه براى غلبه بر مشكل كاستى هاى نظرى انديشيده شده است، «نظريه دولت رفاه» است. اين نظريه ظرفيت آن را داردكه در مقطع فعلى براى رسيدن به آرمانهاى بلند ملت ايران، كمك شايان توجهى بنمايد و ابزار مناسبى براى پاسخگويى به مقتضيات فرهنگى و اجتماعى كشور فراهم آورد. اگر دولت رفاه را از منظرى هدف گرا مورد تحليل قرار دهيم، مى توان در ادوار مختلف تاريخ حكومت هايى را يافت كه به نوعى اهداف اجتماعى و اقتصادى را پيگيرى مى كردند.
اهداف و برنامه هاى دولت رفاه:
بررسى اجمالى مسائل عمده كشور و نگاهى كلى بر خط مشى و سياستهاى كارگزاران نظام در ۲۶ سال گذشته و ارزيابى كلى روشهاى مختلف علمى براى تدوين راه حل مناسب براى غلبه بر مشكلات فرا راه توسعه نظام جمهورى اسلامى ايران حاكى از آن است كه مسائل كشور داراى ابعاد گسترده، پيچيده و متنوع است و هرگونه برخورد انتزاعى و مجرد با امور كشور داراى پيامد هاى ناگوارى است كه كند شدن فرآيند توسعه كشور را در پى دارد.
تأكيد بر رشد اقتصادى صرف يا عمده نمودن توسعه سياسى بصورت يك بعدى و بدون توجه جدى به ديگر عرصه هاى نظام سبب مى شود فرآيند تعميق توسعه به كندى پيش رود و فرصتهاى موجود از دسترس خارج شود كه پيامد عمده آن كاهش اعتماد مردم به توانايى نظام مديريتى كشور براى حل مسائل است.
۱ - فرهنگى ۲ - اجتماعى۳ - سياست داخلى ۴ - اقتصادى ۵ - سياست خارجى
مديريت در دولت رفاه:
الف - كارآمد نمودن نظام مديريت ب - اصلاح ساختار ادارى
گسترش اقتدار دولت از طريق فرآيندهاى مردم سالار: الف - توسعه فرهنگ عمل بر اساس رأى مردم ب - دست يابى به اجماع در حوزه هاى مورد اختلاف ج - توسعه ادبيات وفاق و هماهنگى

< اين پيمان عهدى است با ملت عزيز ايران كه علاوه بر تعهدات و مسؤوليت هاى مصرح رئيس جمهور در قانون اساسى، خود را موظف به اجراى
آن مى دانم
پيمان نامه محمدباقر قاليباف:
ملت شريف ايران
جوانان، مردان، زنان سرافراز ايران اسلامى
فرزندى از فرزندان شما ملت غيور و عزيز ايران زمين، گام هاى خود را براى خدمتگزارى به اين مردم نجيب و آگاه استوار كرده است، اما تا پس از رأى اعتماد شما در روز ۲۷ خرداد ماه، مسؤوليت مهم رياست جمهورى كه افتخارى بزرگ براى هر فرد محسوب مى شود، را به عهده گيرد و بزرگترين عبادت را به درگاه حضرت حق از طريق خدمت صادقانه و مجدانه به اين مردم لايق و شرفتمندانه انجام دهند.

اينك در آستانه انتخابات رياست جمهورى با خداى خود، امام راحل و شهداى گرانقدر، رهبر فرزانه انقلاب و ملت بزرگ ايران پيمان مى بندم و آحاد ملت بالاخص فرهيختگان و انديشمندان را در اجراى دقيق پيمان خود به شهادت و مراقبت مى خوانم. پيمان مى بندم كه:
۱- تمامى تلاش خود را براى توسعه و آبادانى و پيشرفت همه جانبه ايران كه برازنده ايرانى است به كار گيرم تا جايگاه منطقى و بين المللى ايران با توجه به امكانات عظيم مادى و انسانى آن، ارتقا يابد و كشور به الگوى بى بديلى در منطقه و كشورهاى اسلامى تبديل شود.
۲- تمامى مساعى خود و دولتم را براى افزايش رفاه مردم و توليد ثروت ملى به كار گيرم تا مردمى مرفه و شاداب و بانشاط داشته باشيم. رفع موانع توليد، تلاش براى تأمين امنيت سرمايه گذارى خصوصى، ايجاد اشتغال مولد در كشور، كوشش براى دستيابى به توسعه همه جانبه و متوازن و عدالت محور، راهبرد اصلى دولت خدمتگزار شما براى تأمين رفاه عمومى بالاخص در طبقات كم درآمد جامعه است.
۳- مديرانى متعهد، دين باور، مردم گرا، كارآمد و داراى بينش نظام مند در استفاده از امكانات و فرصت ها را به كار گيرم و خدمتگزارى به مردم را به عنوان ركن اصلى دولت خود قرار دهم و در به كارگيرى مديران، اصل شايسته سالارى را به دقت رعايت كرده و با سلطه روابط حزبى و باندى و تبارگرايى در اداره كشور مقابله كنم.
۴- با مظاهر فساد و تبعيض، اشرافيت دولتى و عوامل به وجود آورنده آن مبارزه اى نظام مند و بى اغماض خواهيم داشت تا تمامى عرصه هاى ادارى و اقتصادى كشور از فساد و رانت خوارى و تبعيض، مبرا شود و عدالت سرزمينى را در اقصى نقاط كشور برقرار سازم.
۵- صداقت در گفتار و سلامت در عمل را همواره پيشه خود ساخته و از رفاه طلبى و تجمل گرايى بپرهيزم و اطرافيان و نزديكان خود را مراقبت كنم تا هيچگاه زندگى شخصى آنان از متوسط زندگى ملت ايران افزون نشود.

۶- كرامت و منزلت مردم را پاسدار باشم و حقوق شهروندى و انسانى آنان درعرصه هاى گوناگون را حمايت كرده و امنيت اجتماعى جامعه را براى برخوردارى از يك زندگى شرافتمندانه، مهيا كنم.
۷- فرهنگ نقد و پرسشگرى و نظارت مردم بر اعمال دولتمردان و آزادى خواهى و آزاد انديشى را با توجه به نقش رسانه ها و انديشمندان، گسترش دهم.
۸- اهتمام جدى خويش را براى رفع نيازهاى اقشار خدوم و زحمت كش جامعه به ويژه فرهنگيان، پرستاران، كارگران، كشاورزان و بازنشستگان به كار بندم و بر احيا و ارتقاى منزلت اجتماعى آنان تأكيد ورزم.
۹- فرهنگ و هويت غنى اسلامى - ايرانى را تعميق بخشم و روحيه خودباورى ملى و وحدت و همبستگى عمومى را ارتقا دهم.
۱۰- معنويت و اخلاق را در مناسبات اجتماعى توسعه دهم و بر ارتقاى منزلت زنان و جوانان ايرانى تأكيد كرده و آنان را به مشاركت بيشتر در اداره كشور خود فرا خوانم.
اين پيمان عهدى است با ملت عزيز ايران كه علاوه بر تعهدات و مسؤوليت هاى مصرح رئيس جمهور در قانون اساسى، خود را موظف به اجراى آن مى دانم و از خداوند متعال مى خواهم كه اينجانب را در عهد و پيمانى كه با شما مى بندم، موفق و كوشا بدارد كه تضمين آن مراقبت و هوشيارى شما در طلب پاسخگويى اينجانب نسبت به عهد و پيمانم است.

< با مشاركت و حضور آحاد مردم در عرصه هاى اداره كشور مى توان اصلاح و پيشرفت را تضمين كرد. اين تصور باطل است كه بدون حضور فعال
مردم مى توان موجب پيشرفت كشور شد
ديدگاههاى محمود احمدى نژاد: انقلاب اسلامى يك حركت دفعى، مقطعى وبى ريشه نيست بلكه يك جريان پويا، فراگير و متعلق به همه زمانهاست. ريشه تاريخى انقلاب اسلامى به نهضت انبياى الهى و مبارزات همه صلحا و مجاهدان راه حق و عدالت و آزادى باز مى گردد.

- انقلاب اسلامى متعلق به يك زمان و يك مكان خاص نيست و تجربه نشان داده است كه نمى توان آن را واقعه اى محدود به يك برهه خاص زمانى، يك جمع يا يك ملت ويك سرزمين دانست.

- انقلاب اسلامى پيش از آنكه به وقوع تحولات شكلى، صورى و ظاهرى در ساختارهاى اجتماعى توجه كند، متوجه دگرگون سازى و سالم سازى رويكردها، انگيزه ها، نگاه ها و نيت هاى فردى و جمعى است.
- عرصه حاكميت انقلاب اسلامى، ماهيت سرزمينى و خاكى ندارد و محدود و محصور كردن آن در يك سرزمين مشخص، به مفهوم زمينه سازى براى ميراندن آن است. جز قلوب و اراده هاى عامه مردم، مؤمنان، محرومان، مستضعفان، پابرهنه ها و ستم كشيده ها و مظلومان، نمى توان عرصه ديگرى را براى حاكميت انقلاب اسلامى ترسيم و تعريف كرد.
ملت ايران: ملت ايران يك ملت جوان است و اكثريت ملت ايران را جوانان تشكيل مى دهند و اين امر در شرايطى كه بيشتر ملتهاى دنيا بويژه غربى ها دچار كهولت و فرسودگى شده اند، براى ملت ايران يك فرصت مهم محسوب مى شود.
- جوان بودن، موتور نيرومند حركتى ملت ايران محسوب مى شود، هرچند كه به دليل حاكميت مديريت ايستا و غير پويا در كشور، از تمام ظرفيت و قدرت و كارآمدى اين موتور بهره بردارى نشده است.
مردم سالارى دينى: در حاكميت اسلام، مردم سالارى دينى يك اصل اصيل محسوب مى شود.
امام و امت هر دو در قبال مسائل كشور مسؤوليت دارند. بدون دخالت، نظارت و احساس مسؤوليت تك تك مردم، اجراى احكام اسلام امكانپذير نيست. نظارت عمومى تضمين كاملى براى اداره صحيح امور كشور است.
وقتى دولت از تفكر اسلامى دور مى شود، شرايطى بوجود مى آيد كه در متن مردم هيچ حساسيتى نسبت به سرنوشت كشور احساس نمى شود. كشور را مردم مى سازند و عدالت را هم مردم اجرا مى كنند و دولت فقط بايد بستر آن را فراهم كند.
نقش ملت: اگر تصور كنيم كه يك نفر مى تواند همه مسائل را بسامان كند، اشتباه كرده ايم. مگر مى شود بدون نظارت و حضور مؤثر مردم با فساد مبارزه كرد. اگر درياى عظيم ملت فعال شود همه نابسامانيها را خواهد شست. نبايد تصور كنيم كه با چهار تا شركت دولتى آن هم با اين بازدهى و با اين شكل مديريتى مى توان مشكلات را برطرف كرد، محال است. كار اصلى را ملت انجام مى دهد و پرچم دار تنها راه را نشان مى دهد.

تضمين اصلاح و پيشرفت كشور: با مشاركت و حضور آحاد مردم در عرصه هاى اداره كشور مى توان اصلاح و پيشرفت را تضمين كرد. اين تصور باطل و گمراه كننده اى است كه بدون حضور فعال مردم مى توان موجب پيشرفت اقتصادى و اعتلاى فرهنگ، هنر و ادبيات كشور شد. هم اكنون در پرتو شعار خصوصى سازى و مشاركت دادن مردم، حجم دولت روز به روز افزايش مى يابد و در حالى كه شعار مشاركت دادن مردم را سر مى دهند، حتى حاضر نيستند اجازه دهند تا مردم خود ۲۰ سوله بسازند و نمايشگاه تجارى برگزار كنند. آنها مدعى هستند كه نمايشگاه را دولت بايد خودش بسازد و خودش هم اداره كند. اينجا يكى از جاهايى است كه مشاركت مردم مى تواند تجلى پيدا كند و اگر مردم وارد عرصه ها شوند حتماً با كيفيت بهتر و بالاتر و ارزانتر كشور را به پيش خواهند برد.

خصوصى سازى: منابع ملى بايد از چنته دولت آزاد ودراختيار مردم قرارگيرد تا در خدمت پيشرفت كشور قرار گيرد. درنظام اجرايى كشور، سپردن كارها به مردم، خصوصى سازى تفسير شد و خصوصى سازى نيز مفهومى جز فروش اموال دولتى پيدا نكرد و عرصه هاى مختلف براى تحرك مردم نه تنها باز نشد بلكه هر روز بيش از گذشته فضا را به روى مردم تنگ تر كردند.
آزادى: - بدون ترديد آزادى كه امروز دركشور ما وجود دارد در تاريخ و حتى در دنياى امروز هم بى نظيرويا كم نظير است. - نمى توان كشور آزادى را سراغ گرفت كه در درون ساختارهاى حكومتى، عده اى وجود داشته باشند كه حرف حكومت را قبول نداشته باشند و از درون آن عليه حكومت اقدام كنند و نظام حكومتى نيز آنها را تحمل كند و اين از افتخارات جمهورى اسلامى است .

< راهبرد اصلى براى تحول در عرصه اقتصاد و فرهنگ و جامعه را تشكيل دولتى كارآمد و مردمى مى دانم كه مى بايست حكومت، جامعه و مناسبات و روابط خارجى را به نحوى اداره كند
برنامه محسن رضايى: راهبرد اصلى براى تحول در عرصه اقتصاد و فرهنگ و جامعه را، تشكيل دولتى كارآمد و مردمى مى دانم كه مى بايست حكومت، جامعه و مناسبات و روابط خارجى را به نحوى اداره كند كه اهداف زير را محقق كند:
۱- افزايش رضايت مندى مردم و بالا بردن ميزان رضايت ملى ودستيابى به يك زندگى آبرومندانه و با نشاط
۲- برقرارى يك ثبات پايدار
۳- توسعه پايدار و همه جانبه
۴- رسيدن به يك ايران منطقه اى به خوبى محقق سازد.
ويژگى هاى چنين دولتى عبارتست از:
الف: مردمى باشد، محور تمامى فعاليت هاى خود را مردم و حل قاطع مشكلات آنها بگذارد.
ب: كارآمد و كارا باشد، يعنى قادر باشد كه از نقاط قوت و فرصت ها استفاده كند به نحوى كه:
- تهديدات و آسيب ها را برطرف ساخته و ثبات و رضايت ملى را ايجاد كند.
- گامهاى بلندى در توسعه ملى بردارد. ايران را به سوى يك ايران منطقه اى سوق دهد.

لذا دولت آينده بايد در ابعاد سياسى، اقتصادى و امنيتى توانايى و كارآمدى قابل ملاحظه اى از خود نشان دهد و لازمه اين كار اين است كه دولت آينده بتواند تحولات زير را برنامه ريزى كند: تحول در مديريت كشور و كارآمد سازى مديريت و ساختار ادارى كشور در اداره حكومت، جامعه و سياست خارجى. تحول اقتصادى به نحوى كه آسيب هاى اقتصادى را حل كند و امر توسعه را شتاب بخشد.
اصلاحات در سياستهاى داخلى و سياستهاى خارجى كه از يك طرف سياست به مردم و ارزش ها برگردد و از طرفى موانع پيشرفت ايران در منطقه و روابط بين الملل را خنثى نمايد. دستيابى به چنين اهداف بزرگى تنها با يك بسيج ملى و تحول فرهنگى امكان پذير است.
همان تحولى كه در نفوس ملت ايران در جريان انقلاب اسلامى و دفاع مقدس صورت گرفت و لازمه اين كار اين است كه رهبرى انقلاب از ظرفيت انقلابى و مردمى و فرهنگى خويش استفاده كند و انتخابات نهمين دولت ايران را تبديل به يك بسيج ملى بگرداند كه نه تنها دشمنان ايران ناكام شوند، بلكه باعث شود، ايران با سرعت زيادى به جلو حركت كند و با كشاندن زمان به جلو، هر سال به اندازه چند سال فعاليت كند و به اهداف فوق برسد.
لذا ما نياز به يك دولت مردمى و كارامد داريم تا با تداوم انقلاب اسلامى در شكل تحولات سه گانه مديريتى، اقتصادى و فرهنگى و اصلاحات در سياست داخلى و خارجى بتواند ضمن افزايش رضايت ملى و استقرار و ثبات پايدار، گام هاى بلندى در توسعه و هدايت ايران به سوى يك ايران مقتدر منطقه اى را بردارد.
الف) دولت بايد مردمى باشد:
۱- انتخابات با اطلاعات و خبرگى كامل صورت نگرفته و عوامفريبى و تطميع مراجع سياسى به آزادى و مردم سالارى آسيب وارد نموده است.
۲- پاسخگويى در دولتهاى در حال توسعه نهادينه نشده است.
بنابر اين دولت مردمى دولتى است
ب) دولت آينده بايد كارآمد باشد:
كارآمدى دولت بايد در چند سطح تحقق يابد:
۱- ايران منطقه اى
۲- اقتصاد اجتماعى
۳- تفكيك ساختار سياسى از ساختار اقتصادى
۴- يكپارچگى به جاى يكدستى
۵- اداره جامعه
ج) توانايى ها:
برخى رؤوس مورد توجه در اين برنامه ها:
۱- تحول مديريت و ساختار ادارى.
۲- تحول در اقتصاد
۳ - تحول فرهنگ
۴ - اصلاحات اجتماعى و سياسى

< اين منشور، پيمانى با شهروندان ايران زمين است كه بر آن است پايان عصر عقب ماندگى را اعلام كند و نوزايى علمى و فناورى را به همراه بالا بردن ثروت ملى تحقق بخشد
پيمان با مردم
على لاريجانى: آنان كه به صحنه مديريت كلان كشور مى نگرند، تلاش هاى انجام شده براى اداره جامعه و رفع معضلات و ايجاد فرصت ها براى توده مردم را به دو گونه تفسير مى كنند: يك گروه بدبينانه فقط تاريكى ها و نقايص را مى بينند و از پيشرفت ها و زحمات مديران غافلند. گروه دوم، خوشبينانه، فقط بر داشته ها تمركز مى كنند و كاستى ها را ناديده مى گيرند. بدبينان بى گمان بر نااميدى ها مى افزايند و ثمرات را ناديده مى شمارند؛ همانگونه كه خوشبينان، با چشم بستن بر ضعف ها و كاستى ها، از يك سو امكان اصلاح را از ميان مى برند و از سوى ديگر ناقدان خويش را مانند بدخواهانى مى انگارند كه آن تصوير به ظاهر زيبا را مخدوش مى كنند.

قرن ها پيش حكيمى گفته بود: «بهتر است به جاى لعنت فرستادن به تاريكى، شمعى بيفروزى. » از اين رو خردمندانه آن است كه انديشمندان و صاحبان عزم براى اداره بهينه كشور، به جاى راست نشينى ها و كژگويى ها درباره مديران پيشين، با نگاهى مثبت، انديشه خويش را در باب حكومت دارى به دايره نقد نخبگان و نيك انديشان ايران بسپارند و گمان نكنند كه ناديده انگاشتن ديگران، آنان را در چشم مردم عزيز مى دارد. اين گونه است كه با محك واقع نگرى، سره از ناسره و راستگويى از راست نمايى باز شناخته مى شود. در همين راستا اينجانب، با علم به ضرورت تغيير و تحول، ضمن ارزش نهادن به زحمات مديران ارشد كشور در سال هاى پيشين، منشور مواضع اجرايى خود را براى حل معضلات موجود به منظور نيل به آينده اى مطلوب با اميد به زيستن در هواى تازه، كه در قالب «دولت اميد» تئوريزه شده است، به پيشگاه ملت بزرگ تقديم مى كنم؛ هوايى تازه كه با خود آرامش و شادابى جامعه، پاكدامنى بيش از پيش مسؤولان، نوانديشى در عرصه هاى انديشه و عمل و نظم كارى و اجتماعى به عنوان حلقه مفقوده فرهنگ عمومى را به ارمغان خواهد آورد.

اين رويكرد، «دولت مدرنى» را شكل خواهد داد كه در آن تحول خواهى و عمل گرايى سرلوحه سخن هاست و مديريتى با جهت گيرى مثبت براى «شدن» و نه «ماندن» را سامان خواهد داد. به اجماع، اين منشور، پيمانى با شهروندان ايران زمين است كه بر آن است پايان عصر عقب ماندگى را اعلام كند و نوزايى علمى و فناورى را به همراه بالا بردن ثروت ملى تحقق بخشد؛ از اين رو اقتصاد را در برهه كنونى به سان اولويت خويش برمى گزيند؛ اولويتى كه نتيجه آن كارآفرينى بيشتر براى شهروندان بويژه نسل جوان و زندگى آبرومندانه و نيز آينده پراميدتر براى هر ايرانى است.
در همين مسير بازتعريف منافع ملى در عصر جهانى شدن ضرورى مى نمايد؛ بازتعريفى كه برآيند نهايى آن توسعه برون نگر و درون زا خواهد بود. ترديدى نيست كه تحقق چشم انداز بيست ساله به عنوان طرح ملى، محتاج نگاه به افق هاى دور و ايجاد موج توانمند برنامه ريزى راهبردى در كشور است تا ايران ما را به قدرت نخست و نقش آفرين ژئواستراتژيك در منطقه تبديل كند. با چنين هدفى، تأسيس «شبكه هم انديشى پيشرفت» مى تواند از يك سو راه را براى حضور گسترده انديشمندان باز نگه دارد، و از سوى ديگر اعلام كند كه عزم براى رسيدن به سرچشمه هاى پيشرفت و اقتدار كشور آغاز كار است و نه همه آن. از اين رو، براى گذار «ايران اسلامى» از وضع موجود به آينده مطلوب، حركتى بر پايه نوانديشى دينى، جهش علمى و فناورى و نگاهى عملگرايانه شكل خواهد گرفت؛ زيرا ترديد نداريم شايستگى هاى جامعه ايرانى، با تكيه بر فرهنگ غنى دينى و هويت ملى خواهد توانست توانى شگرف را براى ظهور جامعه سرمشق فراهم كند. در اجراى آن پيمان مى گيرد تا ماليات ها را دريافت كند (اداره دولت بر اساس رشد درآمد ملى) و با دشمنان بستيزد (امنيت داخلى و خارجى)، در رشد و تعالى شهروندان بكوشد (رشد فرهنگى و اجتماعى) و شهرهاى آنان را آباد سازد (توسعه رفاه و آبادانى).

دولت اميد با الهام از فرمان علوى و با وفادارى جان نثارانه به مقتداى خويش، خمينى بزرگ، و به عزم گسترش ميراث آن جاودانه مرد و با التزام به نظام مبتنى بر امامت الهى كه در قامت رعناى ولايت فقيه جلوه گرى مى كند، پيمان مى بندد كه تمامى همت، توان، سرمايه و استعداد خود را وقف سرافرازى ملت مسلمان ايران كند. ملت بزرگ ايران با عمل به اين پيمان، خواهد توانست، در راستاى رسالت آرمانى خويش، مقدمات عدالت فراگير جهانى را فراهم آورد، و چشمان منتظر خود را با ديدار دولت يار و حضرت دوست، امام امامان، وارث وارثان، خوب خوبان، مهدى موعود - كه همه هستى ما پيشكش مقدم مباركش باد - پرفروغ كند و جان هاى تشنه، مالامال از زلال اميد و رستگارى شود و در صبحدم ظهور، جشن بزرگ انسانيت بر پا شود. چنين باد.