ابهام در طرح‌های پی در پی اشتغالزایی

تحریریه پارسینه: در حالی هر روز دولت برای اشتغالزایی طرح تازه‌ای را رو می‌کند که تاکنون هیچکدام از این طرح‌ها داروهای شفابخشی برای معضل بیکاری در کشورمان نبوده و به دلیل فراوانی ابهام و پیچیدگی زیادی که در آنها دیده می‌شود، جوانان جویای کار را سردرگم کرده است.

هر روز خبر تازه‌ای از سوی دولت و وزارت کار منتشر می‌شود که کلاف بیکاری در کشور را روز به روز پیچیده تر می‌سازد. در زمینه طرح اشتغال‌زایی ابتدا طرح کارورزی و پس از به یکباره طرح مهارت آموزی مطرح شد که هر دو طرح انتقادات فراوانی را در پی داشت.

در حالی که جامعه کارگری در حال بررسی طرح کارورزی بود، در تاریخ ۱۳ اردیبهشت سال جاری دستورالعملی با استناد به بند ۵ شورای عالی اشتغال تحت عنوان « مهارت آموزی نیروی کار حین اشتغال در فضای واقعی» از سوی ربیعی به مدیران کل ادارات کار سراسر استان‌ها ابلاغ شد.

چندی پیش علی خدایی عضو کارگری شورای عالی کار با انتقاد از ابلاغ ناگهانی این دستورالعمل گفت: این طرح که همان طرح استاد شاگردی گذشته است مجدداً با تغییر عنوان به استان ها ابلاغ شده تا یک سال از کارگران بیکار بدون حقوق بیگاری بکشند.

خدایی می‌گوید: این طرح سراسر ظلم به کارگران است. به طور مثال با ذکر کلمه «آموزش» در این طرح یک سال کارگر رایگان در اختیار کارفرما قرار می گیرد و هیچ نظارتی بر کار نیروی کار صورت نمی گیرد.

از سوی دیگر اخیرا خبر تازه ای از سوی مسئولان وزارت کار منتشر شده است. سیدحمید کلانتری معاون وزیر تعاون اینبار از طرح "تاک" سخن می‌گوید، او گفته است: هدف طرح تاک (تعاون، اشتغال، کارآفرینی) توانمندسازی نیروها از طریق آموزش و حمایت از شبکه تعاونی‌هاست و امیدواریم با تزریق منابع لازم برای اجرای طرح، ظرف مدت سه سال ۷۰۰ هزار فرصت شغلی در کشور ایجاد شود.

او همچنین می‌گوید: دانشجویان می‌توانند در زمان تحصیل یا پس از فارغ التحصیلی، تعاونی دانشجویی تشکیل بدهند و یا با راه‌اندازی تعاونی‌های دانش بنیان، فعالیتهای تولیدی و صنعتی داشته باشند و از این طریق جذب بازار کار شوند.

اما به گفته نمایندگان کارگران این اقدامات و طرح‌ها بدون نظرخواهی از نمایندگان کارگران صورت می‌گیرد. ظاهراً همچنان دولت تمایل دارد تا به دور از چشم کارگران و در پشت درهای بسته در مورد تغییر قواعد حاکم بر بازار کار تصمیم بگیرد و در کنار آن با اشاعه گفتمان جدیدی که جامعه کارگری را به گروه‌های متعارضی همچون شاغل و بیکار تقسیم بندی می‌کند، زمینه اجرایی شدن این تصمیمات جدید را فراهم کند.

سوالاتی که در این میان مطرح می‌شود این است که بالاخره عاقبت طرح کارورزی (در قالب تعاونی) چه می‌شود؟ طرح مهارت آموزی که صدای کارگران را درآورده به کجا می‌ر‌سد؟ سرانجام دولت برای ریشه کن کردن بیکاری و خشنود کردن کارگران چه اقداماتی انجام خواهد داد؟

در حالی ۳ ماه از سال می‌گذرد که هنوز مشخص نیست طرح اشتغالزایی چیست و هدف دولت در این زمینه چیست، اکنون انتشار اخبار متنوع در این خصوص طی هفته‌های بیکاران کشور را بیش از هر زمان دیگری سردرگم کرده است.

اما در حالی وزارت کار معتقد است که دغدغه و اولویت مهمش، حل بیکاری است و استفاده از ظرفیت بخش تعاون برای حمایت از طرح‌های اشتغالزا است اما از طرح ها و برنامه هایی که برای اشتغالزایی صورت می‌گیرد یا بسیار شتاب زده است و یا آنقدر منتوع ، که ابهام و عدم شفافیت را که همچون سدی برای توسعه هر فعالیتی‌ست را گسترش می‌دهد.